Nieuwsbrief - KLM Road Runners

Na afloop hebben we nog wat gedronken in Mora en zijn daarna weer vertrokken richting ons huisje.
Na een warme douche hebben we nog een pizza gegeten in het restaurant op het park. Nog snel een
drankje en het bedje in waarna om 03:45 het wekker ging om weer te vertrekken richting vliegveld.
Eénmaal op Schiphol hebben we afscheid genomen en vervolgde iedereen zijn weg.Dit was een zeer
geslaagd evenement, met een zeer gezellige groep, en allemaal uitstekend geregeld door Frank.
Wim en Koen, die samen de marathon doen!
Met Wim Verhage naar Guernsey.
Een paar weken terug zat ik wat te googelen om te kijken waar ik mijn 99 e halve marathon zou gaan
lopen. Ik zag er een paar in het buitenland, waaronder Guernsey, maar had zo iets van, iets teveel
gedoe voor zo‟n halve. Ja, in die zin ben ik geen echte KLM Roadrunner. De volgende dag kwam ik
Wim tegen op het jubileum van Ron Verloop, waar Wim even fijntjes melde dat hij de hele marathon
op Guernsey ging lopen, zijn 120 e marathon!
Om een lang verhaal kort te maken, op vrijdag de 24 e vertrok ik vol trots, met de grote Wim aan mijn
zijde, richting Southampton om vandaar uit, na een bezoek aan het centrum waar we onze eerste pint
bier scoorden, naar Guernsey te vliegen. Het Fawlty Towers achtige hotel lag op loopafstand van de
luchthaven en al snel zaten we daar, na een prima diner aan de volgende pints.
De zaterdag hadden we gereserveerd voor het verkennen van het mooie eiland in combinatie met het
afhalen van de startnummers en de pasta party aan het begin van de avond. We hadden daarvoor als
vervoermiddel fietsen van het hotel. De eerste rit ging richting atletiekbaan voor de startnummers. Dat
was meteen een rit met vele steile klimmetjes waarbij met name Wim de bibbers kreeg omdat hij die
klimmetjes ook de volgende dag zou moeten nemen tijdens de marathon, hetgeen uiteindelijk niet zo
was en zijn angst (met name voor blessures) ongegrond bleek.
Bij de atletiek baan kregen we onze startnummers en maakte ik kennis met ene Sharon uit
Birmingham, met wie ik de volgende dag in estafettevorm de marathon zou lopen, zij het eerste deel
en ik het tweede deel. Hier ontmoetten we tevens de voorzitter van de club die als doel heeft zoveel
mogelijk marathons te lopen in verschillende landen.
Hij had al 109 landen op zijn lijst staan en Wim zit al dik in de 20 en vindt het wel leuk om zich een
beetje in deze “strijd” te mengen. Er was daar een andere Nederlander die al in de 50 zit. Vandaar dat
Wim Guernsey wilde doen. Ik kwam daar nog meer “vreemde”types tegen zoals de man in een
Manchester United shirtje die zijn 670 e marathon ging lopen.