Modulair 9 - Open Universiteit Nederland

18 www.ou.nl/modulair 13 juli 2005
activiteitendata
SEPTEMBER
wo 7
do 15
zo 25
- Lezing door Toos Schoutsen:‘getijdenboeken’ (sc Alkmaar)
- Lezing door prof. dr. Carsten K.W. de Dreu:‘Bang voor conflict?’
(sc Utrecht)
- Rondleiding in het vakbondsmuseum De Burcht
(sc Amsterdam)
‘Bang voor conflict?’ Lezing door prof. dr. Carsten K.W. de Dreu (sc Utrecht)
Carsten de Dreu is hoogleraar Arbeid- en Organisatiepsychologie aan de
Universiteit van Amsterdam en auteur van het boek Bang voor conflict?.Of
het nu gaat om kleine irritaties, hoogoplopende ruzies, langdurige koude
oorlog of stevige meningsverschillen; conflicten in organisaties zijn aan de
orde van de dag. En hoewel die conflicten vaak negatief doorwerken op de
onderlinge verstandhouding, de werkprestaties en het psychisch welbevinden
van betrokken partijen, zijn er soms ook tal van functionele, positieve
consequenties te onderkennen. Zo kunnen conflicten de creativiteit en het
innovatief vermogen van projectgroepen en teams vergroten, verhogen ze
het onderlinge begrip en stimuleren ze het leervermogen van betrokken
medewerkers. Eindelijk is er voor studenten, managers, adviseurs en andere
professionals een gedegen overzicht van de psychologische grondslagen
Hier staan activiteiten vermeld zoals lezingen, symposia,
bijeenkomsten van studentenverenigingen en landelijke
dagen, georganiseerd door Nederlandse en Vlaamse studiecentra,
faculteiten of studentenverenigingen. Het gaat
om activiteiten die (in principe) door alle studenten kunnen
worden bijgewoond. Voor integrale informatie over
de activiteiten verwijzen we u naar:
www.ou.nl/info-alg-studiecentra/aktief_stc.htm.
van conflicten en organisaties. U wordt deze avond in de gelegenheid
gesteld het boek Bang voor conflict? De psychologie van conflicten in organisaties
te kopen (kosten € 15,-).
Rondleiding in het vakbondsmuseum De Burcht (sc Amsterdam)
De Burcht was oorspronkelijk het bondskantoor van de Algemeene Nederlandsche
Diamantwerkersbond (ANDB). Het gebouw kwam tot stand in een
tijd van grote veranderingen op artistiek en sociaal-ecnomisch gebied.
De architect Berlage, de schilder Roland Holst en anderen streefden naar
een monumentale kunst die voor een breed publiek toegankelijk moest
zijn. De ANDB was vernieuwer op zijn terrein, en ontwikkelde nieuwe strategieën
en nieuwe structuren voor de opkomende arbeidersbeweging.
Aanvang: 14.00 uur, verzamelen 13.45 uur in de hal. Adres: Henri Polaklaan 9,
Amsterdam. Entree voor eigen rekening. Max. 25 personen. Duur: ±1,5 uur.
Aanmelden bij Carla Houter: tel. 0252-686586, e-mail: carlahouter@planet.nl
Vervolg pagina 17
Uw imago is ‘sigaartje-wijntje-biertje’. Is dat terecht?
‘Tja, daar zit natuurlijk wel wat in. Muziekje, een goed
boek lezen, iets te drinken erbij en dan een sigaartje.
Dat is misschien wel mijn grootste genot. Niet dat ik
dat nu de hele tijd doe. Aan de andere kant: het
moet geen karikatuur worden.’
U staat bekend om uw joviale stijl en weet grote
invloed uit te oefenen. Gaan die twee niet wel eens
moeilijk samen?
‘Allereerst: je moet vooral jezelf zijn om invloed uit te
oefenen. Anders ben je volstrekt niet geloofwaardig. Je
kunt niet zomaar een andere stijl overnemen, dat werkt
niet. Ik heb nu eenmaal deze stijl en dat moet iedereen
maar accepteren. Maar alles heeft twee kanten. Ik ben
een heel erge positivist en ik word niet snel boos. De
andere kant daarvan is dat mensen al eens sneller geen
rekening met je houden.Toch ben ik er echt van overtuigd:
een positieve prikkel werkt beter. Ik heb vroeger
ook in het onderwijs gezeten. Als die studenten bij een
proefwerk van een 4 naar een 5 gingen, dan zei ik “Goed
zo, het gaat al een stuk beter!”en dat meende ik ook. Ik
geef mensen veel vertrouwen en volgens mij is dat beter
dan controleren. Complimenten zijn ook heel belangrijk.
Eigenlijk doen wij dat bij de Open Universiteit misschien
wel te weinig, complimenten geven aan mensen.’
Als u denkt aan uw kleinkinderen, wat is dan uw
grootste zorg voor hun toekomst?
‘Ik vind eigenlijk dat mijn kinderen het al veel slechter
hebben dan ikzelf vroeger! Als ik zie hoe hard ze
moeten werken met z’n tweeën, voor een gewoon,
modaal huis en een auto en dure kinderopvang. Ik
vind eigenlijk dat ze te gejaagd leven, te haastig. En
dat baart mij wel zorgen, dat dit zich voortzet. Ik
weet het, ik heb in mijn positie gemakkelijk praten,
maar er is meer dan vooruitgang, werk, hypotheek…
het is ook belangrijk dat er aandacht en tijd is voor
rust. Wat ik hoop, is dat mijn kleinkinderen de kans
krijgen om zich te ontwikkelen tot complete mensen.
Mijn grootste angst is dat Nederland op dit vlak
‘veramerikaniseert’. Dat de levensinhoud bijna alleen
nog maar bestaat uit carrière en geld en dat het
bestaan als familie daaraan wordt opgeofferd.’
In de lokale Limburgse dagbladen schreef u tot voor
kort wekelijkse columns. Heeft u de ambitie of de
behoefte om een rol te spelen in het nationaal debat
over actuele thema’s?
‘Ik moet eerlijk zeggen: soms jeukt de pen. Bijvoorbeeld
tijdens die voorbereidingen voor zo’n referendum over
de Europese grondwet, of als het gaat om de bejegening
van de Islam. Maar aan de andere kant worden er
ook zoveel opinies gegeven, dat ik wel eens een beetje
moedeloos word. Ik lees drie kranten en in één van die
drie is er altijd wel iemand die mijn mening weergeeft.
Maar dan lees je weer wat sommige mensen voor
onzin uitkramen en denk je “daar moet toch iemand op
wijzen!” Wie weet… misschien als ik meer tijd heb.’
Denkt u dat u nog eens terugkeert naar de
Open Universiteit, als student?
‘Ik zit daar wel serieus over te denken. Ik zei het al, ik
lees veel om te leren. Ik kan uren in een boekhandel
doorbrengen. Maar het is niet echt gestructureerd. Een
voetnoot in het ene boek leidt tot het andere boek.
Misschien is meer structuur wel goed.
Cultuurwetenschappen trekt me in het bijzonder.’
Al wat handiger geworden met de muis?
‘Eigenlijk niet. Ik geloof dat er bij de Open Universiteit
gemiddeld meer dan een pc per bureau staat. Nou, ik
haal dat gemiddelde wel omlaag. Ik denk dat ik de
enige binnen de organisatie ben die geen computer
op het bureau heeft staan. Maar toch gaat het veranderen.
Ik heb mij voorgenomen dat ik mij eens goed
zal laten instrueren. Voordat ik hier wegga, wil ik de
computer goed kunnen bedienen!’
Wat is uw beeld van studenten van de Open
Universiteit Nederland?
‘Ik heb studenten vooral leren kennen bij diploma-uitreikingen.
En ik ben dan altijd zó onder de
indruk. Bij die gelegenheid wordt meestal ook iets
verteld over de student en zijn of haar levensloop.
Ik zou wel willen dat daar elke keer een minister
bijzat, of honderd Kamerleden. Als je hoort wat
een levenservaring deze afgestudeerden hebben,
hoe zij hun studie combineren met gezin en werk
en nog zoveel andere dingen. Ongelofelijk. Ik heb
er veel bewondering voor. En ik ben ook altijd
trots en blij dat we daaraan kunnen bijdragen.’
Olga Teunis-Steijns