Non-Hodgkin lymfomen - UMC Utrecht

Bij sommige patiënten is alleen de maag door een
non-Hodgkin-lymfoom aangetast. Dan is er meestal
ook een infectie in de maag. Deze infectie kan
worden behandeld met antibiotica en maagzuurremmende
middelen. Bestraling is dan niet nodig.
Maar meestal heeft een indolent non-Hodgkinlymfoom
zich al uitgebreid tot stadium III of IV. Dan
bestaat de behandeling uit chemotherapie, vaak
gecombineerd met immunotherapie. Deze non-
Hodgkin-lymfomen reageren aanvankelijk vaak goed
op deze behandeling(en), maar na verloop van tijd
worden de lymfomen weer actief. Omdat de ziekte na
behandeling zo vaak terugkomt en omdat deze
lymfomen zo langzaam groeien, wordt met chemotherapie
nogal eens gewacht tot de patiënt hinderlijke
klachten krijgt. Men gebruikt hiervoor wel de
term ‘wait and see’.
Agressieve lymfomen
Patiënten met een agressief non-Hodgkin-lymfoom
worden doorgaans, ongeacht het stadium, met een
combinatie van chemotherapie en immunotherapie
behandeld. Bij stadium I worden vaak drie of vier
cytostaticakuren gegeven, gevolgd door bestraling
van het aangedane gebied. Bij stadium II, III en IV
worden meer kuren gegeven, die heel soms aangevuld
worden met bestraling van de aangedane
gebieden. Voor deze behandeling hoeven patiënten
meestal niet te worden opgenomen.
Chemotherapie
Chemotherapie is de behandeling van kanker met
celdelingremmende medicijnen: cytostatica. Er zijn
verschillende soorten cytostatica, elk met een eigen
invloed op de celdeling. De medicijnen kunnen op
verschillende manieren worden toegediend, bijvoorbeeld
per infuus, als tablet of per injectie. Via het
bloed verspreiden zij zich door het lichaam en
20