Natuurbeheerplan provincie Utrecht 2011

Natuurbeheerplan provincie Utrecht 2011
oprichting van een landelijk kennisnetwerk weidevogels. In het kader van het landelijke
Weidevogelverbond en het project Mozaïek op Maat in de provincie Utrecht zijn verschillende pilots
uitgevoerd. Uit deze pilots is gebleken dat de resultaten van het weidevogelbeheer worden verbeterd
wanneer een mozaïek van maatregelen wordt gerealiseerd, gericht op kuikenoverleving, en wanneer
daarbij samenwerking tussen alle betrokken beheerders plaatsvindt.
Deze ervaring heeft geleid tot het landelijke advies “Beleidsinhoudelijke adviezen voor provincies en
weidevogelkringen ten behoeve van planmatig en gebiedsgericht weidevogelbeheer”. De provincie
Utrecht hanteert dat advies als basis voor de inzet van het weidevogelbeheer in het natuurbeheerplan.
Op basis van dat advies en van de Utrechtse pilots kiezen wij daarom voor de volgende aanpak:
1. Middelen voor weidevogelbeheer worden gericht op de gebieden met voldoende hoge dichtheden
van weidevogels. Het gaat dan om gebieden met minimaal 10 broedparen grutto per 100 ha, dan
wel minimaal 20 broedparen van alle kritische weidevogels (kievit, krakeend en graspieper
uitgezonderd).
2. Middelen voor weidevogelbeheer worden met name ingezet voor maatregelen die de
kuikenoverleving vergroten (het zogenaamde ‘kuikenland’)
3. De ligging en omvang van maatregelen voor kuikenoverleving worden gekoppeld aan de meest
recente ligging en dichtheid van nesten van de meest kritische soorten als de grutto
4. Middelen voor weidevogelbeheer worden alleen ingezet in gebieden waar sprake is van een
planmatige aanpak d.m.v. een collectief beheerplan
De provincie richt zich op korte termijn op het behoud van de bestaande populaties van weidevogels.
Naar verwachting zullen voor het behoud van de weidevogels meer maatregelen genomen moeten
worden dan de inzet van de subsidiemogelijkheden van de SNL. In een apart visiedocument zullen
Gedeputeerde Staten daarom op een later moment nadere invulling geven aan het provinciale
weidevogelbeleid en de lange termijndoelstelling van het weidevogelbeleid.
5.3.2 Criteria en werkwijze bij de begrenzing van weidevogelgebieden
Uitgangspunt bij de begrenzing van de weidevogelgebieden is het advies van het landelijke
Weidevogelverbond en de meest recente broedgegevens van weidevogels in de provincie Utrecht. De
begrenzing van de weidevogelgebieden in het natuurbeheerplan 2009 is onderbouwd in het document
“Begrenzing van agrarische beheertypen in het Natuurbeheerplan provincie Utrecht” (2009). Er is
bewust niet gekozen voor een ‘krappe’ begrenzing van de weidevogelgebieden. Zo wordt voldoende
speelruimte geboden aan de gebiedscoördinator (zie hieronder) om een goed mozaïek in en rondom de
weidevogelkernen te vormen en kan beter worden geanticipeerd op verschuivingen in een populatie.
De gebiedscoördinator dient er daarbij zorg voor te dragen dat de beheersmaatregelen gesitueerd
worden op percelen met hoge dichtheden van weidevogels.
Voor de volgende gebieden (die tevens zijn weergegeven op kaartbijlage 3) is een collectief
beheerplan vereist:
- De Venen (inclusief Polder Mijnden)
- Lopikerwaard
- Het Utrechtse deel van Vechtvallei (inclusief de Aetsveldsche Polder)
- Kromme Rijngebied
- Eemland
Voor de volgende gebieden geldt dat één collectief beheerplan gemaakt wordt voor gronden die in de
provincies Utrecht en Zuid-Holland gelegen zijn, waarbij in het plan een splitsing tussen het Utrechtse
en Zuid-Hollandse deel gemaakt wordt:
- Polder Lange Ruige Weide
- Vianen
Gedeputeerde Staten hebben voor ieder gebied een gebiedscoördinator verzocht om een collectief
beheerplan op te stellen. Deze rol wordt met name door agrarische natuurverenigingen ingevuld.
24