Ratelaar 64 - Rotterdam Atletiek

verslag door: Michel Kooijman foto’s: Michel Kooijman
Diever
bosmarathon
Afgelopen 8 december was het weer tijd
voor het jaarlijks terugkerend festijn in
Diever. En dan heb ik het niet over de
plaatselijke rommelmarkt,maar over de
zwaarste bosmarathon van het jaar. Na
een strenge selectie procedure kwamen
er 12 top atleten uit de bus die de kleuren
van onze vereniging mochten verdedigen.
Jammer genoeg waren er geen
atleten die de uitdaging aangingen, van
een marathon lopen op een loodzwaar
parcours.
Vier toppers (Rob,Marijke,Henk en Willem)
+ supporter (Mil Verschoof) waren
al vrijdag vertrokken,om zich in alle rust
voor te bereiden.
De rest vertrok om 7,30 uur in de ochtend
om zich na een lange reis van 2 uur
bij andere te vervoegen. Na ons allen te
hebben ingeschreven werd er onder het
genot van een bakje koffie uit volle borst
gezongen,omdat Joyce deze dag jarig
was. Een fles van haar lievelings drank
(vermouth) en een bon voor verzorgingsproducten
(anti rimpelcrème) waren haar
deel nadat ze was uitgezoend.
Nu weer over de wedstrijd, het parcours
lag er erg nat bij,omdat het de afgelopen
weken flink had geregend. Dus het
zou weer flink glibberen worden, dit in
tegenstelling van wat Willem van het
parcours had verwacht. Hij had namelijk
in de wandelgangen gehoord dat het
een schelpenpaden parcours was en had
zich voor de halve ingeschreven met in
z’n hoofd een eindtijd van 1,45.
Dit bleek, na een paar honderd meter
in het bos te hebben gelopen een grote
inschattings fout te zijn, maar hier later
meer over.
Om ongeveer 11 uur (ze kijken niet
zo nauw in het noorden) klonk het
startschot, Marco ging er als een haas
vandoor en kwam als een van de eerste
in het ó zo natte bos aan. De rest van
ons sterrenteam volgde hem in zijn
slipstream.
Het was de dag van de paartjes, want
Rob Janssen liep met Joyce, ik liep met
Carin en Aad liep met Claire. Marijke
liep de 10,5km helemaal in haar eentje
en liep na vele vrijpartijen met
bomen,omdat ze soms uitgleed, een
verdienstelijke 1,09,25
Na de eerste meters in het bos sloten
wij bij Willem aan, een tiental meters
daarvoor liepen Rob en Joyce gezamenlijk.
Heel het parcours lag vol met grote
plassen die je in het begin braaf omzeilde,
maar na een paar slippartijen ging
je minder voorzichtig lopen en zagen je
schoenen er niet meer uit.
Willem moest ons na 2km laten gaan en
is in zijn eigen tempo verder gegaan voor
de 10,5km. Ja je leest het goed,Willem
had tijdens het lopen besloten om onder
deze zware omstandigheden maar geen
halve marathon te lopen.
Na de eerste ronde zagen we, omdat
we even op de openvlakte liepen, Rob
en Joyce zo’n 400mtr voor ons lopen.
Die waren niet meer in te halen, dus we
besloten maar lekker op de oude voet
20 Ratelaar