President RI 2010-2011 aan het woord Maart is ... - Rotary Nederland

Wam de Moor
© Marc Bolsius
Rotary, kop op!
Daar zaten we dan met zijn zessen rond de ovalen tafel van de
RAN, als uitvloeisel van het publicitair gedoe rond een plannetje
van mederotarians die er wat in zien om, op leeftijd gekomen, bij
elkaar te gaan wonen, leuke dingen te doen, en de minder leuke
samen te dragen. Dat doen de vrijmetselaars ten slotte ook, in
Bilthoven, dus waarom wij van Rotary niet?
Nou, dat hebben we geweten! Je denkt toch niet dat zoiets in
dit polderlandje kan? Dat is meer iets voor rijke Amerikanen in
Florida, zo’n zelfgekozen gevangenis. Reuring alom. Waar je je
druk over maakt. Laat ze toch. Maar ja. Daar stonden we weer
voor gek. Wij van Rotary. Weer alle clichés uit de kast van
de bovenbazen die, sigaren rokend, elkaar de bal toespelen. Zelf
weten wij wel beter, maar anderen nemen die kennis niet op. Dat
wij al twintig jaar gemengd zijn. Weten ze niet. Las ik laatst weer
eens. En de zeven gouverneurs krabden zich achter de oren. Wat
nu? Laat ons daarover en over ons imago in het algemeen nadenken
met een paar andere rotarians.
Dus daarom zaten we daar in het zaaltje van Amstel 266, onze
landelijke dependance van Evanston, rond de gouverneurs Rob
Klerkx en Arend Sijpestein, die zich verantwoordelijk weten voor
de communicatie: Karel Claassen (RC Amsterdam-Minerva), Pim
Hoevenaar (RC Zuid-Laren), Rudolf Rijgersberg (RC Groningen-
Belcampo), die de jonge garde vertegenwoordigde, en
bovengetekende (RC Nijmegen), 10 jaar geleden gouverneur van
D1550.
Wij braken ons het hoofd. Bedachten ten principale dat we toch
in tal van clubs communicatieadviseurs hebben of tenminste
zouden moeten hebben om het aantrekkelijke van wie wij zijn
over het voetlicht te brengen. Ik zou zeggen: dat geldt eens te
meer voor ons college van gouverneurs. Laat de Algemeen Secretaris
van de RAN woordvoerder zijn of een woordvoerder zoeken.
Meer vastigheid, want elk jaar een ander, dat werkt niet, een
woordvoerder heeft tijd nodig om in contacten met buiten te
groeien.
Maar goed, van ons werd ook een antwoord verwacht op de vraag
hoe je de identiteit van Rotary heden ten dage in het pak zou steken.
Nou, zeiden wij om te beginnen, erken eens volmondig dat
we een elite zijn en dat we ons daar niet voor schamen. Wij willen
de besten in hun vak hebben en zijn dus elitair. Passie en trots
terugbrengen door hoge eisen te stellen aan beroepsethiek,
Vocational Service als speerpunt. Niet langer ons goed doen als
vaandel omhoog steken, want laat de linkerhand… etc. Daar
leken we het aardig over eens.
Karel bleek het meest van wanten te weten. Geen wonder, in 2002
was hij de schrijver van de op de toekomst van Rotary Nederland
gerichte nota Samen sterk. Wie gaat ons missen als wij morgen
stoppen met ons nobele werk? vroeg hij zich af. Gaat het om die
vier miljoen euro’s per jaar die we bij elkaar scharrelen of zouden
andere charitatieve instellingen dat minstens zo handig van ons
overnemen? Nee, zei een ander, laat Rotary maar een baken van
rust zijn, punt van reflectie en verdieping. Zo ervaren we dat toch
als we samen luisteren naar beroepspraatjes, causerieën en doorwrochte
lezingen over maatschappelijke vraagstukken? Waar
kun je dat in deze mate doen? Leerschool voor de maatschappij.
Ontmoetingsplek. Interessant voor slimme vrouwen en mannen,
groot geworden in de tijd van de doorgeslagen individualisering.
De zin daarvan deelden wij. Laat dat onze core business zijn waarmee
we naar buiten treden.
En wat breng je dan naar buiten? Dat waar je goed in bent en
waarin je je onderscheidt van andere enigszins vergelijkbare organisaties
in de samenleving. Kwaliteit en onderscheiding. Twee
componenten die onmiddellijk verwijzen naar onze kennis van
het beroepsleven op leidinggevend niveau. Blijf goed doen, maar
wil je onze tijd verstaan, dan zul je via de media met coryfeeën
moeten werken. Voorbeelden? Wim Deetman, oud-burgemeester
van Den Haag, Rob van Wijk, de heldere uitlegger van de Irakoorlog,
Annemarie Jorritsma, burgemeester van de snelst groeiende
stad van Nederland, J.K. Heldring, de man van de evenwichtige
politieke beschouwingen, zo goed als Jürgen Raymann, de opgewekte
cabaretier van Raymann is lááát! Allemaal rotarians. En menig
ander. U heeft ze in uw eigen omgeving. Voor zulke boegbeelden
is er respect en plezier. Laat ons dat eens een beetje meer uitstralen
en ons verder geen bal aantrekken van wat er over ons geschreven
wordt. Doe bovendien normaal. Treed als club naar buiten. Laat
bij lezingen van formaat niet-leden toe. Kies publiciteit via internet.
Geef voorrang aan de jongere leden, die weten van de nieuwe
wanten. En op die wijze zijn we ook nog bindmiddel voor de
samenleving, die de laatste decennia zoveel cement is kwijtgeraakt.
In het hart van stad of dorp. Geen hangende pootjes meer.
Kop op, Rotary, weet wat je waard bent!
Boekje Vocational Service
Er is een nieuwe editie van het boekje Vocational Service verschenen. Deze editie is ten opzichte van het
vorige boekje ‘Vocational Service en hoe ga je er mee om’ aangepast aan de vormgeving van De Rotarian en
er is gekozen voor een full color uitgave. Verder is deze 28 pagina’s tellende editie uitgebreid met nieuwe
illustraties en praktijkvoorbeelden van verschillende onderdelen van Vocational Service. Het boekje kost
B 1,50 en is te bestellen via de stichting Rotary Administratie Nederland (RAN), info@rotarynederland.nl
maart 2010
de rotarian
21