Maatschappelijk verantwoord Saxion - Sax.nu
Maatschappelijk verantwoord Saxion - Sax.nu
Maatschappelijk verantwoord Saxion - Sax.nu
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Including 3 international pages!<br />
Redactioneel onafhankelijk<br />
magazine van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
Nº 10 / JUNI 2009<br />
<strong>Maatschappelijk</strong><br />
<strong>verantwoord</strong><br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> op de bres<br />
voor vluchteling<br />
‘Crisisvakantie’:<br />
couchsurfen!<br />
De overlevingsdrang<br />
van TEX
KIES NU VOOR HET ABN AMRO<br />
STUDENTEN PAKKET EN ONTVANG<br />
ALS SAXION STUDENT EUR 25,-<br />
Omdat je studie aan de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Hogeschool al meer dan genoeg tijd en energie van je vraagt, wil je niet teveel tijd besteden aan<br />
allerlei moeilijke financiële zaken. Het ABN AMRO Studenten Pakket is dan echt iets voor jou; compleet, gemakkelijk en in één<br />
keer klaar voor alles wat er op je pad komt. Of het nou gaat om betalen, sparen, lenen of verzekeren, het is mogelijk met het<br />
ABN AMRO Studenten Pakket. Bovendien krijg je <strong>nu</strong> ook nog eens EUR 25,- op je rekening gestort als je het ABN AMRO<br />
Studenten Pakket opent bij één van de onderstaande vestigingen. Vraag naar de voorwaarden bij de volgende bankshops:
Inhoud<br />
17 t/m 21 – Coververhaal:<br />
Het maatschappelijk gezicht van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
10<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> op de bres voor vluchteling<br />
28<br />
De overlevingsdrang van TEX<br />
12<br />
‘Crisisvakantie’: couchsurfen!<br />
31<br />
International: e-lectures at <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
En verder:<br />
4/5 Studieverenigingen slaan handen ineen, Docenten makkelijker naar hogere schaal, <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-vacatures vullen<br />
zich bijna vanzelf, Reacties van de maand, Fokke & Sukke, 6/7 Solar Team moet sprokkelen door crisis,<br />
Zappen, Poll <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong>, Belicht: netwerksites, Column Étienne, 8/9 Jaarverslag met hosannagehalte, Plus/Min,<br />
Studente is tv-presentatrice, Opinie, 14 Beeld & Werkelijkheid, 15 Agenda, 16 Forum, 23 Mededelingen GMR<br />
en Studentvoorzieningen, 24/25 Oud-student, 26/27 Dag & Nacht, 30 Walstraat 9, 34/35 Student & co,<br />
36/37 Collega & co, 38/39 Onder de loep, 40/41 Recensies, 42 Uit de kunst, colofon.<br />
Allereerst<br />
Eén van de voordelen van vrijgezel zijn, is dat<br />
je helemaal niks hoeft te overleggen en dat je<br />
lekker een beetje aan kunt klooien. En dat is<br />
voor deze über-aanklooier niet verkeerd.<br />
Probleem is wel dat het een beetje heel veel<br />
geld kost, dat aanklooien. Geen wederhelft die<br />
op de centen let, veel discotheekbezoekjes,<br />
nog maar een keer eten afhalen, treintripjes<br />
naar weer een andere stad en ga zo maar door.<br />
Ik zou bijna de website blijfpositief.nl gaan<br />
bezoeken. En als dan blijkt dat je een deel van<br />
je vakantiegeld nodig hebt om het rood-stagedeelte<br />
te compenseren, dan bedenk je je<br />
ineens dat die wilde vakantie, die je voor ogen<br />
had, een beetje in het gedrang komt. Dus<br />
begon ik stevig te schokschouderen toen ik<br />
eindelijk weer eens naar mijn bankrekening<br />
keek en zag ik mijn maandlange rondreis door<br />
Europa als sneeuw voor de zon verdwijnen.<br />
Aanklooien<br />
Bovenal omdat ik weet wat een big spender ik<br />
ben op vakantie: ik geef altijd het dubbele uit<br />
van wat ik heb geraamd. Dus ik in de rats…<br />
totdat ik me ineens bedacht dat er zoiets<br />
bestaat als couchsurfen. Met interesse las ik<br />
het verhaal op pagina twaalf van deze <strong>Sax</strong>,<br />
waarin een verslaggever de Balkan verkende<br />
zonder een cent te betalen voor overnachtingen.<br />
Jij stelt jouw bank (of een andere slaapplek)<br />
beschikbaar en je kunt van andere banken<br />
gebruik maken. Zo heb ik in elk geval een<br />
mogelijkheid om de kosten te drukken en toch<br />
lekker te gaan. En dat lijkt me voor jullie in<br />
deze tijden van op de centjes letten ook<br />
wel handig.<br />
Fijne vakantie en veel leesplezier!<br />
Tim de Hullu, hoofdredacteur<br />
3 juni 2009
Warming-up<br />
Fotocollage: Toma Tudor<br />
Statuut moet einde maken aan verwarring<br />
Studieverenigingen slaan<br />
handen ineen<br />
De studieverenigingen van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> hebben gezamenlijk een brief<br />
gestuurd naar de Raad van Bestuur (RvB). Daarin kondigen zij aan een<br />
overkoepelend orgaan op te willen richten, dat als aanspreekpunt voor<br />
alle verenigingen moet gaan fungeren. Ook willen zij praten over een<br />
eenduidig beleid dat voor alle studieverenigingen moet gaan gelden.<br />
Het is voor het eerst dat de studieverenigingen<br />
van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> de handen<br />
op een dergelijke manier ineen<br />
slaan. Onderling is er altijd wel overleg<br />
geweest, maar het idee van een<br />
overkoepelende organisatie is uniek.<br />
Uit de brief aan de RvB is op te maken<br />
dat de koepel als taak krijgt om de<br />
conti<strong>nu</strong>ïteit van de verenigingen te stimuleren.<br />
Daarnaast zal deze ook fungeren<br />
als aanspreekpunt voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
naar de verenigingen toe en vice versa.<br />
Op dit moment zijn de studieverenigingen<br />
nog versplinterd in negen verschillende<br />
clubs, die afzonderlijk van<br />
elkaar in gesprek gaan met <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> als<br />
zij iets gedaan willen krijgen. Door het<br />
ontbreken van een duidelijk beleid<br />
levert dat veel verschillende toezeggingen<br />
en privileges op, zo leert de<br />
ervaring. Ook kan het zo zijn dat door<br />
het ontbreken van een dergelijk beleid<br />
een evenement het ene jaar wel en het<br />
andere jaar geen doorgang kan vinden.<br />
Het overkoepelende orgaan moet er<br />
dan ook voor gaan zorgen dat alle<br />
rechten en plichten voor de verenigingen<br />
gelijk worden gesteld. Daarnaast<br />
is het vaak onduidelijk bij wie de verenigingen<br />
moeten zijn met bepaalde<br />
vragen. Een soort van statuut zou ook<br />
daar verandering in moeten brengen.<br />
Voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> zou een dergelijke constructie<br />
ook interessant kunnen zijn.<br />
Want op dit moment laat de hogeschool<br />
volgens de studieverenigingen<br />
veel kansen onbe<strong>nu</strong>t. Zo zouden bijvoorbeeld<br />
kosten teruggebracht kunnen<br />
worden door zaken als verzekeringen<br />
collectief te regelen. Op de<br />
precieze invulling van de wensen willen<br />
de verenigingen echter nog niet al<br />
te veel ingaan. Voordat ze alle specifieke<br />
ideeën naar buiten brengen, willen<br />
zij eerst door middel van een<br />
gesprek met de RvB praten over de<br />
invulling en vormgeving van een<br />
eventueel studieverenigingenbeleid.<br />
De handschoen is inmiddels door de<br />
RvB opgepakt, dat begin september<br />
met de verenigingen rond de tafel wil<br />
gaan zitten. Boomkamp zegt in een<br />
reactie de intentie van de verenigingen,<br />
om meer samen te werken, zeker<br />
te stimuleren. De raadsvoorzitter<br />
vindt het ook belangrijk dat er een<br />
accentverschuiving komt van studentenvereniging<br />
naar studieverenigingen.<br />
Over een algemeen reglement<br />
voor die laatste is hem weinig bekend:<br />
“Maar als er geen reglementen zijn<br />
voor studieverenigingen, dan moeten<br />
die er komen”, stelt hij. Momenteel<br />
kent <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> negen studieverenigingen,<br />
die allen in Enschede gevestigd<br />
zijn.<br />
Charlie Schuurman<br />
4 juni 2009
Nieuws, opinie, fun<br />
Docenten makkelijker<br />
naar hogere schaal<br />
Het is voor docenten toch mogelijk om in de hogere<br />
salarisschalen terecht te komen. Docenten<br />
worden hoger ingeschaald wanneer ze <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
naar ‘buiten’ toe vertegenwoordigen in bijvoorbeeld<br />
projecten.<br />
De Raad van Bestuur en medezeggenschapsraad (GMR) zijn dit eerder<br />
dit collegejaar al overeengekomen. “Niet veel medewerkers zijn hier<br />
van op de hoogte, omdat het intranet nog niet is aangepast en medewerkers<br />
niet specifiek over het onderwerp zijn geïnformeerd”, vertelt<br />
GMR-voorzitter Taco Graafsma. “Vaak wordt het in een beoordelingsgesprek<br />
ter sprake gebracht.”<br />
Bij de invoering van het zogeheten functiegebouw in 2008 stuitte<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> op veel protest van de medewerkers, vooral docenten. Zij<br />
ervoeren het nieuwe functiegebouw als een degradatie, hoewel het<br />
inkomen hetzelfde bleef. Volgens Graafsma is dat begrijpelijk. “Hoe<br />
hoger de schaal, hoe meer iemand wordt gewaardeerd. Dat geldt niet<br />
alleen voor de zittende krachten, maar ook bij het binnenhalen van<br />
nieuwe docenten. Het geeft aan hoe belangrijk de functie wordt<br />
geacht.” Docenten kunnen geen punten sprokkelen als ze een moeilijk<br />
vak geven of veel didactische vaardigheden (motiveren) of bijdragen<br />
aan onderwijsinnovatie. Dat is wel wat de GMR graag wilde. Na overleg<br />
met de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-dienst Human Resource Management en adviesbureau<br />
Hay Group bleek dit niet mogelijk. Als compromis is er toen uitgekomen<br />
dat een gezichtsbepalende rol namens <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> in projecten<br />
met externe partners als resultaatgebied meetelt.<br />
Vooral schalen elf en twaalf waren een breekpunt in de discussie. Om<br />
in schaal twaalf terecht te komen moet een medewerker <strong>verantwoord</strong>elijk<br />
zijn voor een curriculum en onderzoek- of coördinatietaken hebben.<br />
“Veel kwalitatief goede docenten werden een schaal gedegradeerd.<br />
Als een academie al geen onderzoeksmogelijkheid biedt of je niets<br />
daarmee hebt, dan ben je al op coördinatie aangewezen. Nu kan het<br />
ook door projecten vertegenwoordigen.” (WvT)<br />
Reacties van de maand<br />
Opvallende reacties op <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong><br />
Het politieke debat over Europa, dat door studievereniging Cementi en de<br />
Jong Democraten in <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Enschede georganiseerd zou worden, was afgelast<br />
vanwege de lage opkomst. Geert geeft de oorzaak.<br />
Geert<br />
Datum 20-5-2009<br />
Reactie: Geen wonder dat er zo weinig studenten aanwezig waren, ik heb<br />
de hele dag zitten zoeken naar lokaal d.66, maar niemand kon mij vertellen<br />
waar ik moest zijn!<br />
Minister Plasterk houdt vol dat het te duur en te omslachtig is: studenten die<br />
vóór 1 juli nog geen 18 jaar zijn en pas vanaf 1 oktober een ov-kaart en studiefinanciering<br />
krijgen, wil hij niet tegemoetkomen.<br />
Dennis<br />
Datum 4-6-2009<br />
Reactie: Is een soort van declaratiesysteem niets? Dat je het gebruikte<br />
abonnement opstuurt naar bijv. de IB-groep en dat je dan dat geld terug<br />
krijgt. Zelf heb ik toen trouwens een halve maand ‘zwart’ gereisd, aangezien<br />
de buschauffeurs toch niet kijken naar de ingangsdatum van de OVkaart,<br />
en ik hem half september al kreeg.<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-vacatures<br />
vullen zich bijna vanzelf<br />
De arbeidsmarktcampagne ‘Een andere kant van uw<br />
carrière’ van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> lijkt haar vruchten af te werpen:<br />
van de 94 vacatures op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> die sinds de start van de<br />
campagne zijn geplaatst, zijn er 93 gevuld. In totaal zijn<br />
er 500 open sollicitaties binnengekomen.<br />
Half februari startte de hogeschool met een arbeidsmarktcampagne om de openstaande<br />
en toekomstige vacatures op de hogeschool te vullen. Dit jaar verwacht<br />
de dienst Human Resource Management dat er ongeveer 250 vacatures bij<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> zijn. Na iets minder dan vier maanden zijn er al meer vacatures gevuld<br />
dan de helft van het vacatureaantal van vorig jaar. “Zoals het er <strong>nu</strong> naar uitziet,<br />
verwachten we alle openstaande vacatures dit jaar te vullen”, zegt Nienke Peek,<br />
adviseur arbeidsmarktcampagne.<br />
Eén van de vacatures is nog niet gevuld. Welke dat is, zegt de dienst liever niet.<br />
“Maar ook deze wordt gevuld”, aldus Peek. “Het duurt alleen iets langer. Er zijn<br />
nog genoeg manieren om bij geschikte kandidaten te komen.” Vooral lectoren<br />
blijken vaak lastig te vinden. “Het is een specifieke functie waarvoor je een klein<br />
aanbod hebt. Maar zelfs hier hebben we <strong>nu</strong> nog geen problemen mee.” Ook is er<br />
één vacature die conti<strong>nu</strong> openstaat: voor de invalpoule van de academie<br />
Pedagogiek en Onderwijs. “Deze academie is altijd op zoek naar belangstellenden,<br />
omdat ze vaak tijdelijk extra mensen nodig hebben”, legt Peek uit.<br />
Vacatures staan twee weken open. Er staan gemiddeld vijftien vacatures per keer<br />
op de website www.werkenbijsaxion.nl. Door het succes verwacht HRM met de<br />
najaarscampagne zeker alles in te vullen. Peek: “Vacatures op onze recruitmentsite<br />
zetten, blijkt vaak al genoeg. Voor de vacature voor een HRM-adviseur kwamen<br />
bijvoorbeeld via de website 46 reacties binnen. Tweederde van de sollicitanten<br />
blijken ons te vinden via de website.” De dienst is blij met de resultaten.<br />
“Door het grote aantal sollicitanten, dankzij de campagne en ook de crisis, kunnen<br />
we selectief zijn en de besten binnenhalen”, vertelt de adviseur. (WvT)<br />
juni 2009<br />
5
Warming-up<br />
Solar Team moet sprokkelen door crisis<br />
‘Het komt wel goed met dat geld’<br />
‘Solar Team Twente doet niet mee aan de World Solar Challenge’,<br />
berichtte De Twentsche Courant Tubantia eind mei. Feitelijk onjuist,<br />
vond Solar Team Twente, dat nog wel tien procent van de benodigde<br />
gelden moet binnenhalen om in het najaar naar Australië te kunnen<br />
reizen. <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-student Koen Geerlinks (werktuigbouwkunde) is <strong>verantwoord</strong>elijk<br />
voor lobby en financiën.<br />
Foto: Toma Tudor<br />
hogere baas is die alsnog de boel afblaast. Ook worden<br />
er wel eens evenementen afgezegd, waar wij<br />
onze auto zouden presenteren.”<br />
Wat gaan jullie doen om die tien procent binnen<br />
te slepen?<br />
“Het actieplan is nog niet gereed, maar wat we<br />
sowieso gaan doen, is bekenden in ons bobonetwerk<br />
aanspreken. Daarnaast zijn er nog wat subsidieregelingen,<br />
zoals die van een bètaplatform, waar<br />
we wellicht een beroep op kunnen doen.”<br />
Op 19 juni presenteren jullie de wagen. Lopen<br />
jullie op schema?<br />
“Euh, we werken in elk geval meer dan veertig uur<br />
in de week. Zo is er onlangs in ploegendienst<br />
gewerkt, omdat vandaag onderdelen klaar moesten<br />
zijn voor de spuiterij. De druk is hoog, maar vorig<br />
jaar ging het net zo. En het is bovendien leuk om te<br />
doen. Elke keer als er weer een onderdeel klaar is,<br />
geeft dat een enorme kick.”<br />
(TdH)<br />
Wat was nou precies het probleem met het bericht in Tubantia?<br />
“Er stond letterlijk in dat we door het uitblijven van geld van de Regio<br />
Twente niet naar Australië gaan. Dat is onjuist. Bovendien stonden er nog<br />
een aantal andere onjuistheden, zoals een foutieve werknaam. Maar vooral<br />
voor onze partners, dat zijn er <strong>nu</strong> 74, was de berichtgeving erg verwarrend.<br />
Met een mailing naar de partners en een persbericht hebben we getracht<br />
iedereen gerust te stellen.”<br />
Ik kan me ook voorstellen dat jullie deze publiciteit wel kunnen gebruiken<br />
om meer geldschieters te krijgen.<br />
“Natuurlijk stond het er <strong>nu</strong> heel scherp en dat trekt de aandacht wel. Maar<br />
het klopt niet. Wij wilden in de krant duidelijk maken dat we teleurgesteld<br />
zijn in de top van de Regio Twente dat er geen geld wordt vrijgemaakt voor<br />
sponsoring van ons Solar Team. Dat was vorig jaar wel het geval: toen sponsorde<br />
Netwerkstad Twente, onderdeel van de regio, ons met een bedrag van<br />
50.000 euro.”<br />
Jullie hebben nog ongeveer 130.000 euro nodig. Na de publiciteit<br />
stroomden de nieuwe sponsoren binnen?<br />
“Nou, dat niet. Maar we hebben wel heel veel bemoedigende woorden gehad<br />
van de huidige partners, zoals de Universiteit Twente en <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. Ik vermoed<br />
dat als we echt in de problemen komen, dat de huidige sponsoren ervoor zorgen<br />
dat de trip alsnog door kan gaan.”<br />
Is het zo’n ellende om sponsoren te werven in deze crisis?<br />
“Ja, het is lastig. Zo heb ik voorbeelden van bedrijven waarmee we al twee<br />
maanden in gesprek zijn, waarbij het contract er zelfs al ligt, maar er een<br />
Headlines van <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong>.<br />
‘Studenten weten weinig van rechten’<br />
Geplaatst: maandag 8 juni 2009. Studenten zijn slecht op de hoogte van<br />
hun rechten. De helft weet niet wat de huurcommissie is en driekwart<br />
denkt dat onderwijsinstellingen extra geld mogen vragen voor een verplichte<br />
excursie.<br />
Meeste stemmen <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> naar PVV<br />
Geplaatst: woensdag 3 juni 2009. De meeste stemmen van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>ners bij<br />
de verkiezingen voor het Europese Parlement gaan naar de Partij voor de<br />
Vrijheid van Geert Wilders. Tenminste, als we de uitslag van de poll op<br />
sax.<strong>nu</strong> mogen geloven. De PVV krijgt volgens die peiling vijftien procent<br />
van de stemmen.<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> blijft winnen op FBK Games<br />
Geplaatst: dinsdag 2 juni 2009. Het hardloopteam van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heeft voor<br />
tenminste de achtste keer op rij de bedrijvenloop (4 x 400 meter) tijdens<br />
de Fanny Blankers Koen Games in Hengelo gewonnen. Maar echt helemaal<br />
zeker is dat niet.<br />
6 juni 2009
Nieuws, opinie, fun<br />
Poll <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong><br />
Zonkriebels<br />
Foto: Toma Tudor<br />
De rente over de studieschuld ligt voor vijf jaar vast. Hierdoor<br />
moet de ene lichting ex-studenten veel meer terugbetalen dan de<br />
andere.<br />
Tja, soms zit het mee, soms zit het tegen... (45) 31%<br />
Belachelijk, dat moet voor iedereen gelijk zijn. (53) 36%<br />
Het maakt mij niet uit, ik heb geen lening. (49) 33%<br />
Belicht:<br />
netwerksites<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>ners reageren op nieuws dat betrekking<br />
heeft op henzelf of hun kennisgebied.<br />
Dat je door internet niet langer anoniem kunt zijn, is<br />
wel een keer bekend. Maar vooral door de opkomst<br />
van netwerksites als Hyves en Twitter, neemt die<br />
tendens steeds grotere vormen aan. Zo doorzoekt<br />
Google sinds kort ook Hyves-profielen. Robin Effing,<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-docent webtechnologie en media-ethiek,<br />
geeft aan dat weinig mensen bewust zijn van de<br />
gevolgen.<br />
“Het belangrijkste gevaar van de opkomst van netwerksites, is de onbekendheid<br />
onder gebruikers. Je weet vaak niet waar je ‘ja’ op zegt. Je denkt dat je<br />
vrij beslist om een profiel aan te maken, maar vervolgens krijg je te maken<br />
met groepsdruk (zoals online pesten), maatschappelijke druk (als je geen<br />
online identiteit hebt, tel je niet meer mee) en de technologische mogelijkheden.<br />
Bij dat laatste zijn mensen onvoldoende bewust van het publieke<br />
karakter van internettechnologie. Hoe afgesloten ook, je informatie op internet<br />
komt toch wel bij derden terecht. Wist je bijvoorbeeld dat elke letter die<br />
je bij Google intikt, wordt<br />
bewaard en wordt gekoppeld<br />
aan je identiteit?<br />
Toch vind ik de opkomst<br />
van digitale sociale netwerken<br />
niet slecht. Het<br />
hangt gewoon af van<br />
gebruik en bewustzijn.<br />
Want in principe heeft de<br />
gebruiker net zo veel<br />
rechten en inbreng als<br />
bedrijven die met persoonsgegevens<br />
aan de haal<br />
gaan. Ik denk dan ook dat<br />
er meer sites komen, zoals<br />
Twitter, waar gebruikers<br />
zelf de regels gaan bepalen.”<br />
(TdH)<br />
juni 2009<br />
Elk jaar, wanneer de helft van onze familie door een neus vol pollen de<br />
wereld door een waas van tranen ziet, barst de jeuk, die begint tussen de<br />
tenen, los. De zon schijnt, de wereld is te tam en het is tijd voor dé grote<br />
bijeenkomst.<br />
Zo werd ook mijn neefje enkele jaren geleden ingewijd in de traditie en<br />
ontstond na de gezellige avond in een petit Frans dorpje alsnog – na zes<br />
vredige flessen wijn – een sproeiend bloedblad. Stevig vastgehouden<br />
door zijn geliefde familie ramde zijn vader – zich waarschijnlijk niet<br />
bewust van de hardheid van en de gevolgen door de glazen fles – de<br />
zojuist geopende lokale Franse wijn in de strot van zijn zoon. Luid<br />
lachend om de verbijsterde uitdrukking op het gezicht van de ingewijde<br />
en zich er niet van bewust dat hij zojuist een tand uitgeramd had.<br />
Dit jaar bleek mijn vader de eerste te zijn met de onbeheersbare jeuk. En<br />
omdat elk jaar overtroffen moet worden, werd een grootse aanpak georganiseerd:<br />
dit jaar geen ordinaire barbecue (wat ook moeilijk kon worden<br />
omdat we die vorig jaar ter afronding van de avond hadden omgetoverd<br />
tot vuurbal, totdat de stalen poot eraan bezweek en de naastgelegen<br />
boom geen levend blaadje meer leek te hebben). Nee, dit jaar werd het<br />
een haute cuisine gourmet. Kippenlevertjes, eend, schattige kleine<br />
kreeftjes en vers gevangen vis.<br />
Te laat komen we binnen – veroorzaakt door het maken van mijn bijdrage:<br />
een litertje knoflooksaus – en treffen daar een vrolijke boel en vier lege<br />
flessen champagne met daarnaast mijn rood aangelopen vader en zijn<br />
broers. Licht gegeneerd haal ik mijn schouders op naar mijn vriend, die<br />
ondertussen wel wat gewend is, maar toch geschokt kijkt, en beweeg me<br />
snel maar onopvallend naar het laatste volle champagneglas op de tafel.<br />
In onze familieverhalen bestaat één rode draad: geen fuif is compleet<br />
zonder centraal slachtoffer (en de onofficiële: drank, veel drank). Nu zijn<br />
we natuurlijk geen haatdragende mensen, integendeel zelfs. We stemmen<br />
geen Geert Wilders – de duivel himself – en zijn geen vegetariër (anders<br />
zou er een dierenoverschot ontstaan, wat weer slecht is voor het natuurlijk<br />
evenwicht). Maar soms zijn<br />
we gewoon té enthousiast.<br />
En zo ook vanavond. Mijn nichtje,<br />
een meisje met het onschuldigste<br />
koppie dat ik ken, wierp haar<br />
oom ineens een ijsblokje achter<br />
het shirt. De rest laat zich raden.<br />
Na de ijsblokjesoorlog volgde de<br />
waterglazenoorlog (met daartussen<br />
de luid sissende en rookkolommen<br />
opwerpende gourmetstellen),<br />
waarna iedereen zich alsnog<br />
op het laatst bespaarde familielid<br />
wierp voor de ijswatertest:<br />
oma. Goddank is alles vastgelegd<br />
door mijn wild rondspringende<br />
één-voortandige neef en fototoestel.<br />
Hebben we ook nog iets om<br />
van te genieten als we weer <strong>nu</strong>chter<br />
zijn.<br />
Étienne<br />
Étienne Wilderink studeert Concept Design op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>.<br />
7<br />
Column
Warming-up<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Bezettingsgraad en uitval eerste jaar blijven hangijzers<br />
Jaarverslag 2008<br />
heeft hoog hosannagehalte<br />
Het jaarverslag van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> kent een hoog hosannagehalte. Het afgelopen<br />
jaar was dan ook een bijzonder goede voor de hogeschool, die<br />
haar marktaandeel zag stijgen van 4,7 naar 5,1 procent. De hogeschool<br />
ziet de toekomst dan ook met vertrouwen tegemoet en legt de<br />
lat voor volgend jaar wederom hoog.<br />
Goede scores in diverse rankings<br />
en vijf opleidingen die volgens de<br />
keuzegids het beste zijn in hun<br />
soort, een totale studenteninstroom<br />
(bekostigd en niet<br />
bekostigd) van ruim tien procent<br />
en medewerkers en studenten die<br />
over het algemeen erg tevreden<br />
zijn. Het leek het vorig jaar maar<br />
niet op te kunnen voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> en<br />
aldus gaat 2008 als ‘zeer goed’ de<br />
boeken in. Voor de hogeschool zelf<br />
is de jaargang er vooral een<br />
geweest waarin handen en voeten<br />
zijn gegeven aan de strategische<br />
visie. Vooral op de speerpunten<br />
daarvan zijn goede resultaten<br />
geboekt.<br />
Uitdagingen<br />
Maar ondanks die goede cijfers zijn<br />
er ook zaken voor verbetering vatbaar<br />
en is de lat voor aankomend<br />
jaar wederom hoog gelegd. Zo<br />
moet de uitval na het eerste jaar<br />
sterk worden teruggebracht. De<br />
uitval onder studenten die een dergelijke<br />
try-out volgen, blijkt bijna<br />
de helft lager te zijn dan de<br />
gemiddelde uitval. Ook worden<br />
studenten die voortijdig vertrekken<br />
gevraagd naar de reden van hun<br />
besluit en wordt er geëxperimenteerd<br />
met studiekeuzegesprekken.<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> wil ook meer werk maken<br />
van het spotten van talenten voor<br />
excellentieprogramma’s. De deelname<br />
aan de verschillende programma’s<br />
kan hoger en de hogeschool<br />
gaat haar programmapalet<br />
op dat gebied ook uitbreiden.<br />
Huisvesting<br />
De grootste uitdaging voor de<br />
hogeschool ligt echter op het<br />
gebied van huisvesting. Daarbij<br />
moet vooral de bezettingsgraad van<br />
de verschillende ruimtes omhoog.<br />
Die ligt <strong>nu</strong> onder de veertig procent<br />
en dat is veel te laag.<br />
Daarnaast zal <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> de komende<br />
jaren druk aan de slag gaan met de<br />
(ver)bouwplannen op de verschillende<br />
locaties. Het nieuwe plan<br />
Huisvesting <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, dat daarvoor is<br />
opgesteld, is vorige maand goedgekeurd<br />
door de Raad van Toezicht.<br />
Financieel<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heeft in 2008 een beter<br />
resultaat geboekt dan begroot,<br />
maar komt met het resultaat wel<br />
dichter bij de begroting dan het<br />
jaar daarvoor. De hogeschool heeft<br />
naar eigen zeggen een dusdanig<br />
solide basis dat de toekomst met<br />
vertrouwen tegemoet wordt gezien.<br />
Hoewel de effecten van de<br />
financiële crisis <strong>nu</strong> nog moeilijk in<br />
te schatten zijn, denkt <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> de<br />
kern van de strategische visie te<br />
kunnen blijven uitvoeren. De precieze<br />
cijfers aangaande de financiën<br />
zijn evenals de overige cijfers te<br />
vinden in het jaarverslag dat dit<br />
jaar voor het eerst ook in digitale<br />
vorm is uitgebracht op www.jaarverslagsaxion.nl.<br />
Charlie Schuurman<br />
8 juni 2009
Foto: RTV Oost<br />
Oogverblindend<br />
Goed, het doet een beetje pijn aan de ogen, maar het schoongespoten plein<br />
voor het <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>gebouw in Enschede ziet er (door een zonnebril althans) wel<br />
een stukje beter uit dan pakweg een maand geleden. Het aantal vloekende<br />
personen dat <strong>nu</strong> zonder lichtwerend glas de ingang probeert te bereiken is in<br />
ieder geval een stuk kleiner dan het aantal vloekende personen dat met een<br />
takje de kauwgom onder de zolen weg peutert.<br />
Openheid<br />
Openheid en transparantie zijn twee zeer populaire woorden in de wereld<br />
van de hogescholen. Ook <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heeft de twee begrippen naar eigen zeggen<br />
hoog in het vaandel staan, waarvoor hulde. De vraag is echter in hoeverre je<br />
deze openheid en transparantie letterlijk door moet voeren in de organisatie.<br />
Zo is naar onze smaak het pertinent weigeren om een nieuwe deur te plaatsen<br />
in de toiletruimte op de tweede etage in Deventer, net iets té open en<br />
transparant.<br />
‘Kiek’n wat ’t wordt’<br />
Tweedejaars cross media concepting Hedy Mutter is<br />
presentatrice bij RTV Oost.<br />
Wat doe je bij Oost?<br />
“Ik presenteer samen met Willem Alkema de weekendeditie van het praatprogramma<br />
‘En Dan Nog Even Dit’. Daarnaast ben ik betrokken bij de invulling<br />
van het programma. We bereiden ons ‘s ochtends voor op de uitzending, tijdens<br />
een redactievergadering. Hier bespreken we de invulling van de interviews.<br />
En tijdens een regievergadering, waar alles wordt doorgenomen, zoals de<br />
momenten voor de filmpjes. Overdag schrijven we de teksten voor de autocue<br />
en de voice-over en we spreken ze later ook in. Verder moeten we ons natuurlijk<br />
goed verdiepen in de gasten die komen.”<br />
Hoe ben je er gekomen?<br />
“Ik presenteerde voor het productiebedrijf Tukkervision twee jongerenprogramma’s.<br />
Naar aanleiding hiervan ben ik gebeld.”<br />
Krijg je veel reacties?<br />
“Hele leuke! Vooral op de uitzending met Mental Theo. In de stad spreken<br />
mensen mij aan. En op Hyves voegen ze me toe met een leuk berichtje.”<br />
Wil je verder in het televisievak?<br />
“Mijn opleiding gaat over het combineren van verschillende media. Ik vind veel<br />
kanten van media leuk. Ik wacht gewoon af wat er op mijn pad komt. Op z’n<br />
Tukkers: Kiek’n wat’t wordt! Als ik maar kan entertainen.”<br />
Wat is leuk en minder leuk aan je werk?<br />
“Het presenteren zelf, maar ook een voice-over inspreken is leuk. Dat is echt<br />
stem-acteren. Ik ben mijn hele leven al bezig met zingen, dansen en acteren.<br />
Het sluit er dus mooi op aan. Minder leuk is dat de beste stuurlui vaak aan wal<br />
staan. Daar moest ik aan wennen. Iedereen heeft opeens tips. Dat gaat <strong>nu</strong> mijn<br />
ene oor in en de andere weer uit. Ik weet zelf namelijk heel goed wat ik moet<br />
doen. Het komt er alleen niet altijd uit, omdat het simpelweg niet gemakkelijk<br />
is. Je moet bijvoorbeeld de opnameleider in de gaten houden en structuur<br />
in het programma behouden, maar tegelijkertijd ook spontaan zijn en improviseren.<br />
De balans vinden is moeilijk. Maar dat leer je met de tijd.”<br />
Waarom moet iedereen kijken?<br />
“Het programma gaat over de mooie dingen in het leven, zoals cultuur, uitgaan,<br />
muziek en theater, op een luchtige, gezellige, vrolijke manier.” (MN)<br />
Meer info op:<br />
www.edned.nl<br />
Afleveringen zijn te<br />
zien op:<br />
http://www.rtvoost.nl<br />
/uitzendinggemist/<br />
Hoge hoed met<br />
waardeloze titels<br />
Vaak hoor je dat een Nederlands hbo-diploma in de<br />
rest van Europa waardeloos is. Minister Plasterk<br />
trekt zich weinig aan van de kritiek en kwam<br />
onlangs met een ‘konijn’ uit zijn hoge hoed: afgestudeerde<br />
hbo’ers mogen zich wat hem betreft<br />
‘bachelor of applied arts’ en ‘bachelor of applied<br />
sciences’ noemen. Maar daarmee is het probleem<br />
niet opgelost.<br />
Het Nederlandse hbo-diploma wordt<br />
in het buitenland vaak niet op waarde<br />
geschat. Probleem is dat het niet past<br />
in het Europese kader en de Bolognaverklaring<br />
van juni 1999. Dat is de<br />
afspraak tussen 29 Europese landen<br />
om hun stelsels van hoger onderwijs<br />
te hervormen. Het doel is om te<br />
komen tot een gemeenschappelijk en<br />
open Europees hoger onderwijs met<br />
onderling vergelijkbare graden en<br />
erkende diploma’s. In de praktijk<br />
betekent deze hervorming dat in de<br />
periode tot 2010 grote veranderingen<br />
zijn en worden doorgevoerd in het<br />
hoger onderwijs. Zoals de invoering<br />
van de bachelor-masterstructuur<br />
(bama) die binnen het Nederlandse<br />
hoger onderwijs al sinds september<br />
2003 is voltooid. Dat, terwijl in veel<br />
andere landen in het pact van Bologna<br />
de omschakeling naar deze gradenstructuur<br />
nog maar net op gang is<br />
gekomen.<br />
Dat klinkt allemaal erg ambitieus,<br />
maar voordat het hele Europese hoger<br />
onderwijs volgens dit systeem is georganiseerd<br />
zal er nog veel moeten<br />
gebeuren. Want de onderwijsprogramma’s<br />
in Europa lopen behoorlijk<br />
uiteen. Veel landen kennen bijvoorbeeld<br />
nagenoeg geen hbo. Een breed<br />
ontwikkeld hoger beroepsonderwijs is<br />
er in landen als België, Nederland en<br />
Duitsland. Maar in Engeland hebben<br />
de hogescholen, de polytechnics, hun<br />
kans wél gegrepen en meten zich<br />
tegenwoordig een universitaire status<br />
aan. En bij de Franse hautes études<br />
professionnelles denk je misschien<br />
wel al aan hbo, maar dat is dan weer<br />
een probleem van de Franse studenten<br />
die deze instituten bezoeken; de<br />
‘hautes études’ moet je namelijk veel<br />
hoger inschatten dan de universiteit.<br />
Er zijn kortom internationaal nog<br />
steeds geen eenduidige afspraken<br />
gemaakt over de titels die hbo’ers of<br />
studenten die vergelijkbare vormen<br />
van onderwijs hebben gevolgd mogen<br />
voeren. Maar er zijn wel trends aan de<br />
hand waarvan minister Plasterk betere<br />
alternatieven kan peuren dan de<br />
Europees volstrekt onbekende titels<br />
‘BAA’ en ‘BASc’ die hij <strong>nu</strong> voor de<br />
Nederlandse studenten uit zijn<br />
Stetson heeft getoverd. In veel grote<br />
landen, zoals in Duitsland, de<br />
Verenigde Staten en Groot Brittannië,<br />
mogen afstudeerders van met hbo<br />
vergelijkbare opleidingen gewoon de<br />
BA en de BSc gebruiken. En dat is in<br />
Nederland vreemd genoeg slechts<br />
voor universitaire bachelors weggelegd.<br />
Los daarvan lost het voorstel van<br />
Plasterk niets op. Hij doet alsof hij iets<br />
nieuws toestaat dat Nederlandse hbostudenten<br />
in het buitenland herkenbaar<br />
maakt, maar feitelijk zet hij ze<br />
internationaal op achterstand. Terecht<br />
spreken de hogescholen over een<br />
dooie mus in hun beoordeling over<br />
Plasterks aanpak en visie op de internationale<br />
positie en erkenning van<br />
Nederlandse hbo’ers. Volgzaam als ze<br />
zijn aan het ‘binaire stelsel’ in ons<br />
hoger onderwijs weten de hogescholen<br />
echter óók dat universiteiten niet<br />
op een gelijkstelling van de titels met<br />
het hbo zitten te wachten. Met als<br />
resultaat dat ze met een ander onhandig<br />
en onbruikbaar alternatief zijn<br />
‘Hbo’ers zitten niet te<br />
wachten op dooie mus’<br />
gekomen: hbo’ers mogen zich straks<br />
niet los Bachelor of Arts (BA) of<br />
Bachelor of Science (BSc) noemen,<br />
maar moeten er altijd het vakgebied<br />
bij vermelden. Een afgestudeerde van<br />
een hbo-opleiding verpleegkunde<br />
mag dus niet BSc achter haar naam<br />
zetten, maar moet haar volledige titel<br />
Bachelor of Science in Nursing<br />
gebruiken. Nog los van de vraag of dit<br />
verschil groot genoeg is om de kritische<br />
universiteiten tevreden te stellen,<br />
is ook dit een staaltje contraproductief<br />
getouwtrek met hbo-titels. En daarmee<br />
schieten <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-afgestudeerden<br />
met een internationale focus, geen<br />
steek op.<br />
Harry van Stratum<br />
juni 2009<br />
9
Achtergrond<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Wat vind jij van de situatie van Fondu?<br />
Laat het ons weten op het forum op <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong>!<br />
10 juni 2009
Achtergrond<br />
Bijna afgestudeerde vluchteling moet het land uit<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> op de bres voor<br />
uitgeprocedeerde student<br />
W. Fondu, een Congolese vluchteling die al acht jaar in Nederland<br />
woont, wordt mogelijk het land uitgezet. De bovengemiddeld presterende<br />
student van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heeft echter nog maar een paar maanden<br />
nodig om zijn studie af te ronden.<br />
De voormalig burgemeester van<br />
Borne, maar ook academiedirecteur<br />
Marjan Weekhout, schreven<br />
daarom een brief naar staatssecretaris<br />
Albayrak van Justitie. Daarin vragen<br />
zij de bewindsvrouw met klem om<br />
het voor Fondu mogelijk te maken<br />
zijn studie af te ronden in Nederland.<br />
Een unicum.<br />
De situatie<br />
“Het is alsof je acht maanden zwanger<br />
bent en dat je dan alsnog afstand moet<br />
doen van je kind. Zo voelt het op dit<br />
moment”, legt Fondu uit. “Want juist<br />
omdat ik bijna klaar ben, komt deze<br />
klap wel erg hard aan”, zegt hij. Een<br />
maand geleden kreeg de student<br />
ruimtelijke ordening en planologie<br />
van de Immigratie- en Naturalisatie-<br />
Dienst (IND) te horen dat hij terug<br />
moet naar zijn land van herkomst.<br />
Daardoor kan hij in principe op elk<br />
moment het land worden uitgezet. In<br />
een brief die hij zelf stuurde<br />
naar staatsecretaris Albayrak van<br />
Justitie, zegt hij het Nederlandse recht<br />
te respecteren, maar verwijt hij de<br />
rechtbank wel dat er niet goed naar<br />
zijn zaak is gekeken. “Ik snap er niets<br />
van”, zegt hij. “Ik doe er alles aan om<br />
me in te zetten voor de Nederlandse<br />
maatschappij. Ik spreek vloeiend<br />
Nederlands, ben een bovengemiddelde<br />
student en zet me met vrijwilligerswerk<br />
in voor mijn directe omgeving.<br />
Wat moet een mens nog meer<br />
doen in dit land om te mogen blijven?<br />
Of moest ik gewoon niets doen en op<br />
sociale dienst wachten”, vraagt hij zich<br />
wanhopig, maar vooral boos af.<br />
Het antwoord ligt opgesloten in zijn<br />
dossiers. Vanwege zijn steun aan de<br />
oppositie in Congo, moest hij acht jaar<br />
geleden op de vlucht voor het huidige<br />
regime. Een terugkeer <strong>nu</strong>, zou een<br />
fatale afloop kunnen betekenen voor<br />
de student. De bewijzen die de gruwelijkheden<br />
beschrijven die hij in het<br />
Afrikaanse land heeft meegemaakt,<br />
zijn alleen door zijn eerste advocaat te<br />
laat ingediend. “Daarom is er nooit<br />
inhoudelijk gekeken naar mijn situatie,<br />
maar enkel naar de formele gang<br />
van zaken. Doordat de bewijzen te<br />
laat bij de rechtbank zijn ingediend, is<br />
mijn verzoek voor een verblijfsvergunning<br />
afgewezen. Dus niet op<br />
grond van de inhoud van het dossier”,<br />
stelt W. Fondu. Zijn huidige advocaat<br />
deed onderzoek naar de gebeurtenissen<br />
in Congo en stuitte op diverse<br />
aanwijzingen dat een terugkeer van<br />
Fondu levensgevaarlijk zou zijn.<br />
Daarbij werd hij volgens Fondu<br />
enorm tegengewerkt door een corrupte<br />
ambtenaar op de Nederlandse<br />
ambassade in Kinshasa. Deze man<br />
zou tijdens een onderzoek van<br />
Buitenlandse Zaken de zus van Fondu<br />
hardhandig hebben aangepakt. De<br />
raadsman wijdde er zelfs een hoofdstuk<br />
aan in een boek over vluchtelingenzaken.<br />
“Maar het mocht allemaal<br />
niet baten”, treurt de student. Als<br />
gevolg van de uitspraak van de rechter<br />
is hij inmiddels uit zijn kamer van het<br />
asielzoekerscentrum in Azelo gezet.<br />
Momenteel wordt hij door vrienden<br />
opgevangen, die hem een slaapplaats<br />
hebben aangeboden. “Maar buiten dat<br />
heb ik helemaal niets. De UAF, een<br />
organisatie voor studerende vluchtelingen<br />
in Nederland, ondersteunt<br />
Fondu in de kosten van de opleiding.<br />
“Gelukkig zijn zij bereid dat te blijven<br />
doen”, zegt hij.“Maar daarnaast heb ik<br />
helemaal niets meer, omdat ik als illegaal<br />
persoon geen aanspraak kan<br />
maken op een uitkering.”<br />
Beperkte middelen<br />
Op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> komt het vaker voor dat vluchtelingstudenten tijdens hun studie<br />
uitgeprocedeerd raken. Exacte cijfers bestaan er niet, maar volgens decaan<br />
Willie Boog komt het een keer of drie per jaar voor dat een student tijdens<br />
zijn studie contact opneemt met de studentendecaan vanwege problemen<br />
rond asielzoekersprocedures. <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> probeert deze studenten ongeacht het<br />
studieresultaat altijd te helpen door het geven van persoonlijke adviezen. Ook<br />
treedt de hogeschool vaak op als bemiddelaar en onderhouden de decanen<br />
contact met advocaten van deze studenten. Maar toch zijn de middelen van<br />
de hogeschool beperkt. “Zolang de betreffende student niet uitgezet wordt<br />
door de daarvoor bevoegde instanties, komt hij in een soort vacuüm terecht,<br />
waarin hij eigenlijk nergens recht op heeft”, legt decaan Rob Grünefeld uit.<br />
“Die studenten proberen we zo veel mogelijk te helpen, maar we kunnen<br />
moeilijk een matras in de gang neerleggen. Wel kunnen we sommige studenten<br />
financieel bijstaan uit het zogenaamde noodfonds. Het gaat dan om een<br />
renteloze lening voor de tijd dat de student door kan blijven studeren. Per<br />
geval wordt dan bekeken of iemand daarvoor in aanmerking kan komen, want<br />
daar zijn wel strikte regels aan verbonden.”<br />
Brieven<br />
Alle hoop voor hem is <strong>nu</strong> gevestigd op<br />
zijn raadsman, die samen met<br />
Vluchtelingen Werk Overijssel zoekt<br />
naar mogelijkheden om een nieuwe<br />
procedure te starten. Maar los daarvan<br />
zijn ook Cees Brekelmans, burgemeester<br />
van Borne, en ook academiedirecteur<br />
ROB, Marjan Weekhout,<br />
op de bres gesprongen voor de<br />
student. Beiden schreven een brief<br />
naar Albayrak, waarin zij een beroep<br />
doen op haar discretionaire bevoegdheid.<br />
Dat is een bevoegdheid om als<br />
bewindspersoon alsnog asiel te kunnen<br />
verlenen aan schrijnende gevallen.<br />
De burgervader van Borne kent Fondu<br />
nog van de tijd dat de student stage<br />
liep bij die gemeente. In de brief<br />
spreekt Brekelmans over een gedisciplineerd<br />
en leerbereid persoon met<br />
een hoge mate van openheid, betrokkenheid<br />
en collegialiteit. Daarnaast<br />
prijst hij Fondu met zijn zeer goede<br />
mondelinge en schriftelijke beheersing<br />
van de Nederlandse taal. Ook heeft hij<br />
tijdens zijn stage bewezen een volwaardige<br />
medewerker én medeburger<br />
te zijn, aldus de burgemeester.<br />
Ook <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is erg te spreken over haar<br />
student en heeft om die reden een<br />
soortgelijke brief naar de staatssecretaris<br />
gestuurd. Daarin stelt academiedirecteur<br />
Weekhout dat Fondu een<br />
bovengemiddeld student is en dat de<br />
opleiding grote bewondering heeft<br />
voor zijn goede prestaties die hij<br />
ondanks zijn moeilijke privéomstandigheden<br />
weet te bewerkstelligen.<br />
Samen met Brekelmans roept<br />
Weekhout de staatssecretaris dan ook<br />
op om nog eens goed naar de inhoud<br />
van het dossier te kijken. Overigens<br />
benadrukt ze tegenover <strong>Sax</strong> dat de<br />
prestaties van de student niet doorslaggevend<br />
waren om een brief te sturen.<br />
“In principe proberen we iedere<br />
student, daar waar we kunnen, te helpen”,<br />
zegt Weekhout daarover. “Maar<br />
in dit specifieke geval vond ik echt dat<br />
we hem als hogeschool zoveel mogelijk<br />
bij moeten staan, temeer omdat<br />
hij binnen redelijk afzienbare tijd<br />
klaar kan zijn. Dat zou betekenen dat<br />
de situatie van deze student, dankzij<br />
een diploma, veel minder uitzichtloos<br />
zou zijn dan <strong>nu</strong>. Nu terugsturen, zou<br />
in mijn ogen zeer wreed zijn en vandaar<br />
dat we deze stap hebben ondernomen.<br />
Overigens ben ik niet de enige<br />
die zich hard maakt voor zijn strijd,<br />
maar zetten ook Rob Grunefeld<br />
(decaan) en Pascal Heijnen (studieloopbaanbegeleider)<br />
zich in voor<br />
Fondu.” Of de brieven zullen helpen,<br />
durft Weekhout niet te voorspellen.<br />
“Ik heb geen flauw idee. Maar door dit<br />
signaal af te geven hopen we toch<br />
echt dat men in Den Haag de menselijke<br />
kant van dit verhaal wil zien.”<br />
Fondu zelf is erg te spreken over de<br />
medewerking van zowel <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> als<br />
Brekelmans. “Ik ben ze daar erg dankbaar<br />
voor, want alle hulp is <strong>nu</strong> zeer<br />
welkom.”<br />
Charlie Schuurman<br />
juni 2009<br />
11
Reportage<br />
Foto’s: Emiel Elgersma<br />
Couchsurfend door Oost-Europa<br />
Crisistijd? Vakantietijd!<br />
Financiële crisis, economische stagnatie, recessie. Je zou er bijna<br />
niet meer van op vakantie durven. Toch begint het bij menigeen <strong>nu</strong><br />
wel te kriebelen. Nog even studeren en dan er lekker tusse<strong>nu</strong>it. Maar<br />
bij terugkomst heb je toch vaak meer uitgegeven dan je had verwacht.<br />
Couchsurfen kan een uitkomst zijn als je geen geld hebt maar toch<br />
een reis wilt maken.<br />
“Maar het mooiste is dat er een<br />
vriendschap ontstaat, dat voelt echt<br />
goed.” En het voelt ook echt goed.<br />
Na een paar dagen met elkaar te<br />
hebben doorgebracht, zeg ik vaarwel<br />
tegen mijn nieuwe Roemeense<br />
vriend.<br />
Na een paar dagen in Boekarest<br />
bij een oude bekende te hebben<br />
verbleven, is het tijd om verder te<br />
gaan. Via couchsurfing.com kom ik<br />
in contact met Florin, een net afgestudeerde<br />
jongen van 25. Telefonisch<br />
verneem ik dat het geen<br />
probleem is om een paar dagen bij<br />
hem en zijn ouders in de Roemeense<br />
stad Slatina te verblijven.<br />
Avonturier uit een industriestadje<br />
Slatina is een typisch Oost-<br />
Europese stad in het zuidwesten van<br />
Roemenië. Aan de rand staat een<br />
aantal grote aluminiumfabrieken.<br />
Langs de weg liggen grote, verroeste<br />
verwarmingspijpen die naar de huizen<br />
in het centrum gaan. “Welkom<br />
in Slatina”, zegt Florin. We rijden<br />
langs slecht onderhouden communistische<br />
flats. Ze zien er allemaal<br />
hetzelfde uit.<br />
In het moderne huis van Florin en<br />
zijn ouders word ik in de watten<br />
gelegd. Elke avond staat er een enorme<br />
maaltijd op tafel. En dan zijn er<br />
nog de flessen rode wijn en whisky.<br />
Het lijkt wel een hotel. “Maar wil je<br />
hier dan niets voor hebben”, vraag ik<br />
Florin. “Nee”, is zijn antwoord. “Ik<br />
vind het mooi dat wij iets voor<br />
elkaar kunnen betekenen.”<br />
Het mooie van couchsurfnetwerken<br />
als Hospitality Club en Couch-<br />
Surfing is volgens Florin dat het<br />
communities zijn, waarbij mensen<br />
elkaar helpen. “Je leert het land en<br />
de locals van binne<strong>nu</strong>it kennen. Ze<br />
introduceren hun vrienden, hun<br />
mooie plekjes van een stad en ze<br />
nemen je mee naar hun cafés.”<br />
Natuurlijk is het geweldig dat je op<br />
deze manier gratis onderdak krijgt.<br />
12 juni 2009
Reportage<br />
Metalfan in Timisoara<br />
Na een tergend langzame treinreis<br />
van zes uur kom ik aan in de stad<br />
Timisoara. Op het station wordt<br />
mijn naam geroepen. Het is Markus,<br />
een metalfan met lang donker haar<br />
die zijn slaapbank via CouchSurfing<br />
aanbiedt.<br />
Markus woont in een rommelig<br />
appartementje, hartje centrum. Op<br />
de vloer liggen wat kleren en twee<br />
de kamer van de gebroeders Nikola<br />
en Alex, ergens in een buitenwijk<br />
van stad. Ze doen allebei dezelfde<br />
economische studie, houden van<br />
feestjes en slapen graag uit.<br />
Erg vervelend dus dat ik al om<br />
negen uur wakker ben. Ik stap uit<br />
bed en ga met een boek in de keuken<br />
zitten. Tien mi<strong>nu</strong>ten later staat<br />
er een kop Turkse koffie en brood<br />
met jam op tafel. Om half één komt<br />
plaatst hij het bericht dat hij over<br />
twee dagen een meeting organiseert.<br />
“Dat is echt geweldig”, zegt Floh.<br />
“Dan komen er gewoon wat mensen<br />
die in Novi Sad zijn en drinken we<br />
een biertje.”<br />
De groep couchsurfers bestaat uit<br />
acht Serviërs, een Duitser, een<br />
Nieuw Zeelander en ik. Opvallend<br />
is dat de gesprekken vaak hetzelfde<br />
verlopen. Eerst gaat het over je reis,<br />
een slaapplek te vinden. De mensen<br />
op CouchSurfing reageren allemaal<br />
uiterst snel. Maar in Ljubljana loopt<br />
het fout. Een paar dagen voordat ik<br />
naar de stad afreis, stuur ik vijf<br />
mensen een berichtje met het verzoek<br />
om bij hun te kunnen slapen.<br />
De volgende dag zijn er geen reacties,<br />
dus besluit ik nog maar eens<br />
wat mensen te e-mailen. In totaal<br />
heb ik <strong>nu</strong> vijftien verzoeken uit-<br />
‘Voor de eerste keer heb ik geld over’<br />
jonge katten rennen vrolijk rond.<br />
“Hier mag je de komende dagen slapen”,<br />
lacht hij. Oké, het is dan misschien<br />
geen hotel, maar Markus<br />
komt als een sympathieke jongen<br />
over. Hij biedt direct aan om samen<br />
een biertje te doen.<br />
We belanden in een Duitse bierstube.<br />
“Timisoara is de multiculturele<br />
stad van Roemenië”, vertelt Markus<br />
mij. “Hier leven zowel Roemenen,<br />
Hongaren, Duitsers en Roma’s<br />
samen. Op straat hoor je ook al die<br />
talen.” Voor Markus is Duits zijn<br />
tweede taal. Daardoor kan hij <strong>nu</strong> als<br />
helpdeskmedewerker werken voor<br />
een Duits internetbedrijf.<br />
Het is de eerste keer dat Markus<br />
iemand te gast heeft via Couch-<br />
Surfing, en het bevalt hem goed. Zo<br />
goed, dat hij vindt dat ik wel een<br />
afscheidsfeestje heb verdiend. De<br />
laatste avond nodigt hij een groep<br />
vrienden bij hem thuis uit. De<br />
Roemeense wijn vloeit rijkelijk terwijl<br />
we over van alles praten.<br />
Studeren, reizen, werken, Roemeense<br />
politiek, muziek. In een<br />
paar uur tijd begin ik het land dan<br />
toch echt een beetje te begrijpen.<br />
Hoogste tijd dus om verder te gaan.<br />
Twee broers uit Belgrado<br />
In Belgrado bevindt mijn bed zich in<br />
Nikola zijn bed uit. We praten wat<br />
en besluiten om straks naar de stad<br />
te gaan. Ik wil nog wel wat van<br />
Belgrado zien. “Maar eerst gaan we<br />
lunchen”, zegt Nikola. “Dat is namelijk<br />
de belangrijkste maaltijd hier in<br />
Servië.” Uiteindelijk zijn we rond<br />
drie uur uitgegeten en gaan we naar<br />
het centrum voor een tour.<br />
Enthousiast vertelt Nikola over de<br />
stad en de geschiedenis.<br />
Ik houd goede herinneringen over<br />
aan de stad, mede dankzij de Balkan<br />
Karaokebar die we de laatste nacht<br />
bezoeken. “Houseparty, hiphopfeestje,<br />
drum&bass, dat kun je overal<br />
beleven”, zegt Alex. “Maar dit is<br />
wat de meeste jongeren hier leuk<br />
vinden.”<br />
Hoe graag ik ook meer tijd in<br />
Belgrado had willen doorbrengen,<br />
op twee uur rijden wacht Floh, een<br />
Duitse student op me. Hij blijkt<br />
geen bank te hebben, maar wel een<br />
plekje in zijn kamer van vier bij drie<br />
meter.<br />
CouchSurf-celebirty in Novi Sad<br />
Als ik de volgende dag bij Floh aankom,<br />
blijkt dat hij hard moet studeren.<br />
Mooi: dan kan ik alleen de stad<br />
gaan verkennen. Wat Floh wel doet,<br />
is mij het echte CouchSurf leven<br />
laten meemaken. Op de website<br />
vervolgens komen de ervaringen op<br />
CouchSurfing aan bod. Dan is het<br />
even stil, tot je ontdekt dat jullie<br />
samen een passie delen. In mijn<br />
geval fotografie. Daar kan ik uren<br />
over praten, en in het gezelschap<br />
zitten nog twee fotografen. Tot ver<br />
na sluitingstijd zitten we te praten,<br />
tot ook de barman er genoeg van<br />
heeft en ons de straat op stuurt.<br />
Gezinsleven in Zagreb<br />
Met een zwaar hoofd van de vorige<br />
avond zit ik in de bus naar Zagreb.<br />
Hier kan ik de komende dagen bij<br />
een jong stel en hun baby verblijven.<br />
“Zolang je het niet erg vindt dat<br />
je soms wakker wordt van een baby,<br />
ben je meer dan welkom”, zegt de<br />
24-jarige Ana. De gastvrijheid is<br />
geweldig. In een paar dagen tijd zie<br />
ik alle delen van de stad. Het centrum<br />
verken ik met Ana. Met haar<br />
man Darko rijd ik naar de top van<br />
de berg, waar je een prachtig uitzicht<br />
hebt over de hele stad. Op de<br />
fiets trotseer ik de Kroatische straten<br />
en op een zonnige zaterdagmiddag<br />
beland ik op een terras in ‘het<br />
mooiste stadje’ in de omgeving,<br />
aldus Darko.<br />
Teleurstelling in Ljubljana<br />
Al die tijd lukte het mij eenvoudig<br />
staan, maar geen enkele positieve<br />
reactie. De een is niet in de stad, de<br />
ander is ziek. En ik? Ik ga morgen<br />
naar Ljubljana.<br />
Of toch niet. Twee uur voor vertrek<br />
check ik nog even mijn mail. Nul<br />
reacties. En om het allemaal nog<br />
wat erger te maken, regent het ook<br />
nog eens keihard. Volgens de verwachtingen<br />
zal het in Ljubljana de<br />
komende twee dagen niet veel<br />
beter zijn.<br />
Slecht weer en geen slaapplaats. Ik<br />
heb het er helemaal mee gehad. Ik<br />
besluit om gewoon de trein naar<br />
huis te nemen en mijn laatste stop<br />
over te slaan. Om een uur ‘s middag<br />
stap ik op de trein.<br />
Moe, maar voldaan kijk ik terug op<br />
een mooie reis. Dankzij de gastvrijheid<br />
van de couchsurfers heb ik het<br />
‘echte leven’ op de Balkan meegemaakt.<br />
En niet geheel onbelangrijk:<br />
voor de eerste keer in mijn leven<br />
heb ik geld over na mijn vakantie.<br />
Emiel Elgersma / Trajectum<br />
Op websites als www.couchsurfing.com<br />
kun je je inschrijven, een<br />
slaapplek aanbieden en er een slaapplek<br />
voor terugkrijgen<br />
juni 2009<br />
13
Beeld en Werkelijkheid<br />
Superspannende beleidsvorming<br />
Mensen in nette pakken, hooggeleerde piefen en veel politiek gebrabbel. Dat beeld kun je krijgen<br />
van de opleiding bestuurskunde/overheidsmanagement. Maar wat is daar van waar? <strong>Sax</strong><br />
vroeg naar het beeld van tweedejaarsstudent bouwtechnisch bedrijfskunde Roderick Eekers<br />
(22) en achterhaalde de werkelijkheid bij vierdejaars bestuurskunde/overheidsmanagement<br />
Marleen Veldhuis (22). Joalycke van Neck<br />
Werkelijkheid<br />
Wat houdt de opleiding precies in?<br />
“Wat bedrijfskunde is voor bedrijven, is bestuurskunde in principe voor de<br />
overheid. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn klas werd ingedeeld in politieke<br />
partijen en belangengroepen en dat we samen moesten vergaderen en<br />
keihard moesten onderhandelen over een beslissing over de aanleg van een<br />
snelweg. Natuurlijk onderbouw je deze beslissingen dan met kennis die je tijdens<br />
je opleiding hebt opgedaan.”<br />
Wel politiek dus, is dat niet erg langdradig en eentonig?<br />
“Ik kan me niet voorstellen dat mensen bestuurskunde saai vinden. Al moet je<br />
wel even door de lesstof van de vakken heen. Ik studeer <strong>nu</strong> zelf af voor een<br />
landelijk politieprogramma, dat vormen van financieel economische criminaliteit<br />
harder wil aanpakken, zoals fraude en witwassen. Helemaal niet eentonig<br />
dus, maar juist superspannend!”<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Beeld<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> kent de opleiding bestuurskunde/overheidsmanagement,<br />
wat denk je dat je met deze opleiding<br />
kunt worden?<br />
“Het eerste wat er in mij op komt, is dat je een managementfunctie<br />
zou kunnen gaan bekleden binnen een bedrijf<br />
of organisatie. Het werk is volgens mij leidinggeven op<br />
managementniveau, en dat binnen zo’n beetje in alle<br />
bedrijfstakken. Maar de naam overheidsmanagement geeft<br />
wel weer aan dat het bij de overheid is, maar het lijkt mij<br />
niet dat er alleen expliciet werkzaamheden voor de overheid<br />
zijn.”<br />
<strong>Maatschappelijk</strong>e belangstelling speelt in de opleiding een belangrijke<br />
rol, waarbij komt dat aspect echt terug?<br />
“Van een bestuurskundige wordt dikwijls gezegd dat ze een spin in het web<br />
zijn. Omdat veel bestuurskundigen beleid maken, wordt verwacht dat ze alle<br />
doelgroepen kennen die door dit beleid geraakt worden. Als je bijvoorbeeld<br />
jeugdbeleid wilt maken, dan kun je dit niet doen door op je mooie werkkamer<br />
te blijven zitten, maar moet je soms letterlijk en figuurlijk de straat op.<br />
Tijdens de opleiding leer je deze maatschappelijke competenties en in de stages<br />
kun je deze in de praktijk uittesten.”<br />
Deze opleiding bevat ook een maatschappelijke kant,<br />
wat voor een werk zou dat zijn denk je?<br />
“Het leidinggeven op een bestuurskundig niveau in plaats<br />
van op een bedrijfskundig niveau is het enige wat ik <strong>nu</strong> zo<br />
kan bedenken.”<br />
Zou deze opleiding iets voor jou zijn?<br />
“Ik denk het niet. Al ken de opleiding verder niet, het<br />
gevoel dat de opleiding bij mij oproept, is dat het niet heel<br />
diep op de economische kanten van het management in<br />
gaat. En dat heb je naar mijn mening wel nodig om leiding<br />
te geven.”<br />
Foto: Toma Tudor<br />
14 juni 2009
Agenda<br />
Wat is er deze maand te doen in de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-steden Enschede en Deventer? De <strong>Sax</strong>-agenda<br />
geeft je, zoals je gewend bent, een aantal uitgaanstips. Wil je meer informatie over deze agenda-items<br />
of wil je nog meer op de hoogte gehouden worden? Kijk dan op de agenda van <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong>.<br />
Daar vind je een actueel overzicht van de activiteiten in de regio.<br />
25 juni<br />
Stijlloos management festival – <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Enschede<br />
De manager van tegenwoordig heeft veel te maken met verschillende<br />
managementstijlen. Elke situatie, elk persoon vraagt om een andere stijl en<br />
elke manager gaat anders om met deze situaties en personen. Maar gaat dit<br />
op een STIJL-loze of Stijl-LOZE manier? Het Stijlloos Management<br />
Festival gaat hier op in. Dit managementcongres vindt plaats op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
Enschede, op 25 juni vanaf 12.30 uur. Dit festival wordt in de eerste plaats<br />
georganiseerd voor de oud-cursisten van de Hoger Management Cursus en<br />
managers uit de regio. Diverse sprekers, zoals Jaap Peters, Wim de Ridder<br />
en Jan van Kammen, vertellen va<strong>nu</strong>it verschillende invalshoeken het een en<br />
ander over ‘Stijlloos Management’. Meer info op www.stijlloosmanagement.nl.<br />
3 – 5 juli<br />
Deventer op Stelten<br />
De dertiende editie<br />
van het internationaal<br />
straattheaterfestival<br />
‘Deventer Op Stelten’:<br />
drie dagen lang is de<br />
historische binnenstad<br />
van Deventer het<br />
decor voor hoogwaardig<br />
buitentheater,<br />
theater op stelten en<br />
spektakel op hoog niveau. Op het programma dit jaar gezelschappen uit<br />
Frankrijk, Italië, Engeland, Duitsland, België en Nederland. Hoogtepunten<br />
zijn onder meer Compagnie Jo Bithume (Frankrijk) met ‘Victor<br />
Frankenstein’, Tuig (Nederland) met ‘Schraapzucht’ en ‘Salto Vitale’ en<br />
Compagnie Malabar (Frankrijk) met ‘Helios II’. Entree: gratis. Meer info:<br />
www.deventeropstelten.nl.<br />
2 augustus<br />
28 juni<br />
BigBandBattle Deventer<br />
Vele bigbands bieden tussen 12.00 en 18.00<br />
uur tijdens de zesde editie van de<br />
BigBandBattle 2009 weer duizenden bezoekers<br />
een non-stop programma op vier podia op en<br />
rond het Grote Kerkhof in Deventer. De horecabedrijven<br />
ondersteunen deze happening voor jong<br />
en oud. De vier podia liggen op korte loopafstand van<br />
elkaar. Naast bands uit vorige jaren, zijn een aantal nieuwe<br />
bigbands aanwezig. Vrije entree. Meer info op<br />
www.bigbandbattle.nl.<br />
3 juli<br />
Campuspop – Universiteit Twente<br />
De eerste editie van Campuspop vindt plaats op 3 juli 2009 op het evenemententerrein<br />
van de<br />
Universiteit Twente. Guus<br />
Meeuwis, Ilse DeLange en<br />
Alain Clark hebben hun<br />
medewerking al bevestigd.<br />
Entree: 25 euro, voor studenten<br />
vijftien euro (excl.<br />
servicekosten). Meer info:<br />
www.campuspop-ut.nl.<br />
Deventer Boekenmarkt 2009<br />
Het is de 21e editie van dit nationale<br />
evenement, met 878 boekenkramen<br />
langs de IJsselkade en in de historische<br />
binnenstad. Ruim zes kilometer boekenmarkt<br />
met deelname van gerenommeerde<br />
boekhandelaren en antiquariaten uit<br />
heel Nederland. Door het grote aantal<br />
kramen is de Deventer Boekenmarkt<br />
uitgegroeid tot de grootste van Europa.<br />
Het aanbod varieert van kinderboeken<br />
tot poëzie, van literatuur tot strips en<br />
van boeken over sport tot geschiedenis.<br />
De markt begint officieel om 9.30 uur<br />
en duurt tot 17.30 uur. Tevens is er een<br />
programma met muziek, kunst en speciale<br />
exposities. De avond voorafgaand aan de Boekenmarkt, op zaterdag 1<br />
augustus, vindt rondom Theater Bouwkunde het poëziefestival Het<br />
Tuinfeest plaats (www.theaterbouwkunde.nl). Tijdens de Deventer<br />
Boekenmarkt is er, als je vanaf de A1 komt, een extra parkeerterrein met<br />
pendelbussen naar de binnenstad.<br />
Entree: gratis. Meer info: www.vvvdeventer.nl.<br />
22 – 28 augustus<br />
HOI 2009<br />
Wil je zien wat voor<br />
vlees <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> nou weer<br />
in de kuip hebt? Dan<br />
moet je even een kijkje<br />
nemen tijdens de HOI<br />
2009. Naar verwachting<br />
zullen weer meer dan<br />
duizend nieuwe <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>studenten<br />
deelnemen<br />
aan de introductiedagen. De intro in Enschede begint dit jaar al op zaterdag,<br />
de programma’s in Deventer en Apeldoorn worden nog bekendgemaakt.<br />
Actief meedoen? De HOI zoekt nog doegroepleiders en andere<br />
medewerkers. Kijk op hoi.saxion.nl voor informatie en de programma’s.<br />
juni 2009<br />
15
Forum<br />
Huurtoeslag bij kamers via<br />
woningcorporaties<br />
Het CDA en de PVDA pleiten ervoor om de afgeschafte huursubsidie (tegenwoordig beter<br />
bekend als huurtoeslag) weer in te voeren. Om te vermijden dat er op grote schaal fraude wordt<br />
gepleegd, limiteert het voorstel zich enkel tot studenten die aangesloten zijn bij woningcorporaties.<br />
Deze zijn immers makkelijker te controleren. Onze stelling: de huurtoeslag moet opnieuw<br />
ingevoerd worden voor studenten die bij een woningcorporatie een kamer huren. Doris Martinez<br />
Elmer Dijkman (25), eerstejaars vastgoed en makelarij<br />
“Ik vind dat het verder moet gaan dan alleen<br />
huurtoeslag voor studenten die bij een woningcorporatie<br />
zitten. Ook studenten die bij particulieren<br />
huren, moeten toeslag krijgen. Anders<br />
wordt vooral de woningcorporatie er beter van.<br />
Betere controles zou fraude kunnen voorkomen.”<br />
Tim de Vries (23), vierdejaars management economie en recht<br />
“Het zou mooi zijn als iedere student huurtoeslag<br />
zou ontvangen. Maar dan moet de<br />
mate waarin er fraude wordt gepleegd acceptabel<br />
zijn. Wanneer dat risico te groot is, dan<br />
lijkt het me inderdaad beter dat alleen de studenten<br />
die bij een woningcorporatie huren,<br />
toeslag krijgen. Dan hebben díe studenten er<br />
tenminste wat aan.”<br />
Melanie Schwan (24),<br />
eerstejaars technische commerciële textielkunde<br />
“Iedere student zou huursubsidie<br />
moeten krijgen. Wanneer je bijvoorbeeld<br />
in Amsterdam gaat wonen,<br />
moet je meer huur betalen dan in<br />
Enschede. Je zou dan meer kunnen<br />
gaan werken, maar dat komt de studie<br />
niet ten goede. Met behulp van huursubsidie<br />
is het voor iedereen mogelijk<br />
de huur te betalen. Om fraude tegen<br />
te gaan, zou het beter zijn het systeem<br />
te veranderen. Stort het geld niet op<br />
de rekening van de huurder, maar op<br />
die van de verhuurder. Op deze<br />
manier kan alles beter gecontroleerd<br />
worden.”<br />
Frank Poorthuis (44), medewerker InformatiseringsCentrum (IC)<br />
“Ik vind dat alle studenten recht zouden<br />
moeten hebben op een huurtoeslag.<br />
Mensen die niet studeren maken<br />
er toch ook gebruik van? Het achterwege<br />
blijven van goede controles mag<br />
geen reden zijn om studenten buiten<br />
te sluiten van deze regeling.<br />
Bovendien kan het een en ander<br />
gecontroleerd worden door mensen<br />
formulieren en andere bewijzen te<br />
laten sturen. Op deze wijze voorkom<br />
je dat er op grote schaal fraude wordt<br />
gepleegd.”<br />
Anke Genger-Pen (56), medewerker Asito (schoonmaak)<br />
“Ik ben het eens met de stelling. Studenten die<br />
op de campus wonen, hebben te maken met<br />
redelijke huurprijzen. Huren bij particulieren<br />
is meestal duurder. Particuliere verhuurders<br />
vragen wat zij willen. Als je daar als student op<br />
ingaat, is dat jouw beslissing. Dan kies je er zelf<br />
voor om meer te betalen.”<br />
Florien Ticheler (30), medewerker Dienst Onderwijs & Student (DOS)<br />
“Ik ben het wel met de stelling eens. Zolang er<br />
niet op grote schaal fraude wordt gepleegd en<br />
alles controleerbaar is, zouden de studenten<br />
huurtoeslag moeten kunnen krijgen. De vraag<br />
is natuurlijk: hoe ga je het controleren? Er zijn<br />
studenten die ook particulier moeten huren,<br />
maar die zijn lastiger na te gaan.”<br />
16 juni 2009
Coverthema<br />
<strong>Maatschappelijk</strong><br />
<strong>verantwoord</strong> <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is al een tijd niet alleen een<br />
organisatie die studenten alleen maar onderwijs<br />
biedt. De hogeschool heeft een verankerde positie<br />
in de regio en wil daarbij ook een maatschappelijke<br />
rol vervullen. Dus participeert<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> in instanties of<br />
projecten, waarbij de hogeschool<br />
er niet direct iets voor terug<br />
hoeft te krijgen. Waarom is<br />
dit een taak van een hogeschool?<br />
Foto: Toma Tudor<br />
juni 2009<br />
17
Coverthema<br />
<strong>Maatschappelijk</strong> gezicht<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> draagt op verschillende manieren een steentje bij in de maatschappij.<br />
Logischerwijs in de vorm van onderwijs. Maar ook daarnaast<br />
biedt de hogeschool een helpende hand: kennisgericht, praktisch<br />
en ook persoonlijk. Maar in hoeverre is dit een taak van een<br />
onderwijsinstelling als <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>?<br />
Taco Graafsma, voorzitter medezeggenschapsraad<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>: “Een<br />
hogeschool behoort met haar voeten<br />
in de maatschappij te staan. Als<br />
organisatie word je betaald door de<br />
maatschappij. Bovendien leid je studenten<br />
op, die daarna in de maatschappij<br />
aan de slag moeten.”<br />
“Dingen die wij doen, hebben betekenis<br />
voor de samenleving”, vult<br />
bestuursvoorzitter Wim Boomkamp<br />
aan. “De manier waarop onze opleidingen<br />
zijn ingericht, draagt bij aan<br />
een goede ontwikkeling van de<br />
arbeidsmarkt. Een perfect opgeleide<br />
student of een relevant onderzoek<br />
heeft maatschappelijke relevantie:<br />
iedereen kan zien wat we doen. Wij<br />
leggen als hogeschool een <strong>verantwoord</strong>ing<br />
af waarom we bepaalde<br />
wijzen hanteren.”<br />
Tot zover vrij logisch. Vanzelfsprekend<br />
staat een hogeschool in het<br />
midden van de maatschappij vanwege<br />
de opleidingsfunctie. Maar<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> doet meer en is volgens<br />
Boomkamp een “maatschappelijke<br />
onderneming”, oftewel de “organisatie<br />
van de hogeschool voelt zich<br />
<strong>verantwoord</strong>elijk voor de samenleving<br />
en speelt een rol daarin door<br />
naar bepaalde normen en kwaliteitswaarden<br />
te streven.” Boomkamp<br />
noemt dit het brede maatschappelijk<br />
gezicht van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>,<br />
maar de hogeschool heeft ook een<br />
ander maatschappelijk gezicht: “de<br />
smalle kant”. Hieronder vallen volgens<br />
de bestuursvoorzitter de maatschappelijke<br />
projecten.<br />
Zo organiseert de hogeschool eind<br />
juni weer de Week van de Dienst,<br />
waarbij medewerkers van diensten<br />
zichzelf een dag lang mogen inzetten<br />
voor een goed doel, op kosten<br />
van de hogeschool. Ook wordt<br />
geholpen bij het Geert Grotehuis<br />
in Deventer en biedt de hogeschool<br />
de Enschedese Synagoge<br />
een helpende hand door Duitse<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-docenten die er rondleidingen<br />
verzorgen. En zo zijn er nog<br />
tig projecten. Boomkamp: “Soms<br />
kan de hogeschool een bijzondere<br />
rol vervullen. Zo hebben <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>docenten<br />
hulp verleend na de<br />
vuurwerkramp. Dit komt door de<br />
relatie die de school heeft met de<br />
stad waar de ramp plaatsvond. Dan<br />
wordt het helpen een maatschappelijke<br />
<strong>verantwoord</strong>elijkheid vanwege<br />
de relatie. Door samen te<br />
werken beteken je het meeste voor<br />
je eigen regio.”<br />
Sponsoring is volgens zowel Rob<br />
Admiraal, directeur van de dienst<br />
Interne en Externe Betrekkingen<br />
(IEB), als Boomkamp geen onderdeel<br />
van het maatschappelijke<br />
gezicht. Toch wordt er wel geld<br />
gegeven aan bepaalde maatschappelijke<br />
instanties. Sinds ja<strong>nu</strong>ari is er<br />
zelfs een budget gecreëerd voor het<br />
maatschappelijk handelen van de<br />
hogeschool. “Dit om helder te<br />
maken wat sponsoring en wat maatschappelijk<br />
<strong>verantwoord</strong> handelen<br />
is”, verklaart de directeur. Het budget<br />
is niet voor werving of reclame.<br />
Het budget komt voort uit een herverdeling<br />
van de gelden van IEB en<br />
Algemene Bestuurlijke Zaken<br />
(ABZ).” Hoe groot het budget is,<br />
wil Admiraal niet zeggen.<br />
“Plat sponsoren doen we nooit”,<br />
licht de bestuursvoorzitter toe. “We<br />
kijken altijd naar de achtergrond<br />
van een project. Zo heeft onze<br />
samenwerking met FC Twente een<br />
maatschappelijke betekenis doordat<br />
deze een bijdrage levert aan het<br />
project voor achterstandswijken<br />
‘Scoren in de wijk’. Admiraal:<br />
”Sommige zaken hoeven ook niet<br />
meteen een zakelijk effect voor<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> te hebben.”<br />
Maar waarom heeft <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> een<br />
‘smal’ maatschappelijk gezicht? De<br />
voornaamste taak is toch het opleiden<br />
van studenten… “Dat is ook zo<br />
en zal ook altijd zo blijven”, zegt<br />
En dus trekken diverse <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>ners er in de week van 22 juni weer op<br />
uit met hun schoffel, schoonmaakspullen, of collectebus. “Normaal<br />
gesproken was het altijd zo dat de diensten een dag organiseerden<br />
waarin er vooral geconsumeerd werd”, vertelt Marijke Nieuwland van<br />
der Kaaij, medewerker bij Algemeen Bestuurlijke Zaken (ABZ). “De<br />
uitjes bestonden vaak uit dagen die in het teken stonden van workshops<br />
en bezoeken. Het leek mij wel eens goed om zelf eens actief bezig te<br />
gaan”, zegt de initiatiefneemster. “Op die manier ben je en maatschappelijk<br />
goed bezig en je laat als organisatie ook nog eens zien wat je allemaal<br />
in huis hebt.” Vorig jaar was er veel animo voor de dienstendag,<br />
die niet eens verplicht is. Zo’n tweehonderd medewerkers schoffelden<br />
tuintjes, hielpen een handje in de gezondheidszorg of collecteerden<br />
voor een goed doel. Zij konden zich destijds aanmelden voor verschillende<br />
projecten die Nieuwland van der Kaaij aandroeg. “Maar eigenlijk<br />
kostte het veel te veel tijd om al die projecten bij elkaar te zoeken”,<br />
zegt ze. Vandaar dat de medewerkers dit jaar zelf een project op mogen<br />
zoeken waar ze zich voor aan kunnen melden. Desondanks verwacht<br />
Nieuwland van der Kaaij wederom een groot aantal deelnemers. “Ik<br />
denk dat veel medewerkers die vorig jaar de handen uit de mouwen<br />
staken dat ook <strong>nu</strong> weer zullen doen en daarbij doet het Facilitair Bedrijf<br />
dit jaar ook voor het eerst mee. Ik zou het geweldig vinden als we ditmaal<br />
een kleine driehonderd collega’s op de been zouden kunnen krijgen”,<br />
zegt ze. Speciaal voor het initiatief is er een hele week uitgetrokken<br />
voor de dienstendagen. “Dat is natuurlijk om te voorkomen dat<br />
iedereen op dezelfde dag afwezig zou zijn”, is de uitleg.<br />
Charlie Schuurman<br />
Boomkamp. “Tegenwoordig heeft<br />
de hogeschool echter een belangrijkere<br />
rol in de samenleving dan<br />
twintig jaar geleden. We nemen de<br />
<strong>verantwoord</strong>elijkheid ook steeds<br />
meer. Nieuwe kennis draagt bij aan<br />
het ontwikkelen van de samenleving.<br />
We leiden bijvoorbeeld niet<br />
alleen op tot milieukundigen, maar<br />
onderzoeken ook nieuwe vormen<br />
van energie. We denken mee en<br />
staan open voor de samenleving. We<br />
kijken naar wat zij van ons vraagt,<br />
Dienstenweek:<br />
Vorig jaar organiseerde <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> voor het<br />
eerst de Week van de Dienst. Een week<br />
waarin de medewerkers van de diensten<br />
een dag lang meelopen bij een vrijwilligersorganisatie.<br />
Het initiatief was destijds<br />
dusdanig succesvol, dat het wat<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> betreft een blijvertje is geworden.<br />
18 juni 2009
Coverthema<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is breed en smal<br />
wat onze rol daarin is en wat we<br />
kunnen doen. Kritisch blijven is wel<br />
noodzakelijk. Het moet bij de hogeschool<br />
passen.”<br />
Volgens de bestuursvoorzitter hoeft<br />
de maatschappelijke kant van de<br />
hogeschool niet alleen een taak te<br />
zijn die ten behoeve van werk of<br />
opleiding komt. “Culturele ontwikkelingen<br />
op het gebied van sport en<br />
muziek horen hier ook bij. Het<br />
levert een bijdrage aan de maatschappij<br />
en houdt soms iets in<br />
stand. Daarbij geef je iets op een<br />
andere wijze terug aan de mensen.”<br />
Admiraal is betrokken bij het bepalen<br />
van de sponsoring. “Doordat<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> een helpende hand biedt,<br />
kunnen bepaalde voorzieningen<br />
worden opgezet en kunnen bijvoorbeeld<br />
organisaties zich profileren in<br />
de samenleving. Aan kennis en<br />
gebruik maken van onze locaties,<br />
heeft een organisatie als de<br />
Synagoge niets. In de vorm van een<br />
geldbedrag zorgen we ervoor dat<br />
een historisch gebouw bewaard<br />
blijft en zorgen we er ook voor dat<br />
de samenleving een plek heeft om<br />
te discussiëren over zaken die met<br />
religie te maken hebben. Zo levert<br />
dat voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> indirect op dat er<br />
een aantrekkelijke omgeving is.”<br />
Grenzen<br />
Gemiddeld krijgt de hogeschool<br />
wekelijks een aanvraag binnen.<br />
Sommige zijn gemakkelijk te faciliteren.<br />
Er is echter geen beleid voor<br />
op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. “Dat is ook moeilijk te<br />
bepalen, omdat er voortdurend<br />
nieuwe initiatieven komen.” Toch<br />
heeft de hogeschool wel grenzen:<br />
niet elk project wordt aangepakt.<br />
“Bij sponsoring is de grens heel duidelijk”,<br />
aldus Boomkamp. “Niet alle<br />
projecten worden aangenomen. We<br />
moeten er wel een degelijk belang<br />
in zien. Betrokkenheid van een student<br />
of medewerker is belangrijk.<br />
Deze projecten krijgen extra aan-<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>ner dag lang vrijwilliger<br />
Foto: Toma Tudor<br />
juni 2009<br />
19
Coverthema<br />
dacht. Tijd is ook een grens. We<br />
kunnen onze medewerkers geen<br />
weken per jaar in dienst van andere<br />
maatschappelijke organisaties zetten.<br />
Onze primaire taken, opleiden<br />
en onderzoek, mogen er niet onder<br />
leiden. Er is een loket voor alle<br />
maatschappelijke projecten waar<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> bij betrokken is. Deze is<br />
onder de dienst Algemene Bestuurlijke<br />
Zaken geschaard.<br />
Volgens Admiraal wordt er altijd<br />
eerst gekeken naar andere mogelijkheden<br />
dan geld geven. Kennis delen<br />
en het bieden van een fysieke omgeving<br />
komen eerst. Een voorbeeld<br />
voor het bieden van een omgeving is<br />
de beursvloer van de Rotary Deventer.<br />
Deze organisatie houdt een<br />
soort markt waarbij instellingen<br />
voor maatschappelijke problemen<br />
hulp kunnen vragen. De beurs zorgt<br />
ervoor dat vraag en aanbod, in de<br />
vorm van mensen, bij elkaar komen.<br />
Of de hogeschool ook als taak het stimuleren<br />
van maatschappelijke betrokkenheid<br />
onder studenten en medewerkers<br />
heeft, weet Boomkamp<br />
niet. “Het is goed dat mensen zich er<br />
van bewust zijn. Dat een dienst als het<br />
Facilitair Bedrijf zelf bedenkt dat ze<br />
één zaterdag per jaar beschikbaar stellen<br />
om verstandelijk gehandicapten in<br />
busjes tijdens een uitstapje te vervoeren,<br />
vind ik een goede ontwikkeling.”<br />
Persoonlijk<br />
Naast de maatschappelijke taak voor<br />
de hogeschool, vindt de bestuursvoorzitter<br />
het wel belangrijk dat mensen<br />
weten dat ze ook op persoonlijk vlak<br />
een maatschappelijke rol kunnen vervullen.<br />
In de vorm van vrijwilligers-<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> helpt Toppers Op Zondag<br />
De weekendschool Toppers Op Zondag (TOZ) is<br />
vorig jaar ontstaan uit een initiatief van de<br />
gemeenten Almelo, Hengelo en Enschede. De<br />
school biedt naar eigen zeggen gemotiveerde<br />
jongeren, die opgroeien in een minder kansrijke<br />
leefomgeving, hoogwaardige activiteiten aan.<br />
“<br />
De weekendschool wil op die<br />
manier jongeren tussen de tien en<br />
veertien jaar oud helpen om hun toekomstperspectieven<br />
te verbreden,<br />
hun zelfvertrouwen te vergroten en<br />
hun culturele en maatschappelijke<br />
betrokkenheid te versterken”, zegt<br />
Brigit Reith van TOZ. “We werven op<br />
intrinsieke wijze kinderen, op scholen<br />
die veel leerlingen hebben uit achterstandswijken.<br />
Vaak krijgen zij niet de<br />
kans of de steun uit de omgeving die<br />
nodig is om hun talenten te ontdekken<br />
en te ontwikkelen”, stelt Reith.<br />
De weekendschool probeert deze<br />
kinderen in contact te laten komen<br />
met een scala aan beroepen en organisaties.<br />
“Zo geven we de jongeren<br />
een kijkje in verschillende werkvelden<br />
en laten we zien waar voor hen<br />
de mogelijkheden liggen. Onlangs<br />
zijn we bijvoorbeeld met een groepje<br />
naar het laboratorium van de universiteit<br />
geweest. Daar kregen ze voorlichting<br />
over het werk van een laborant.<br />
Een zeer interessante dag”, zegt<br />
Reith. Het is de bedoeling dat ook<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> in de toekomst haar deuren<br />
openstelt voor deze jongeren en wellicht<br />
ook gastcolleges gaat verzorgen.<br />
“Daarnaast helpt de hogeschool ons<br />
als partner op het gebied van communicatie<br />
en pr en maken we gebruik<br />
van het netwerk van de dienst Interne<br />
en Externe Betrekkingen. Ook onderhoudt<br />
die dienst de website van de<br />
weekendschool”, vertelt Reith.<br />
Woordvoerder van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Rob admiraal<br />
vindt de ondersteuning van TOZ<br />
een goed voorbeeld van maatschappelijke<br />
betrokkenheid van de hogeschool.<br />
“Het gaat hier om additioneel<br />
onderwijs en dat ligt helemaal in ons<br />
straatje. Met onze kerncompetenties<br />
kunnen we daardoor met relatief weinig<br />
inspanning wel veel betekenen<br />
voor TOZ, een project waar wij als<br />
hogeschool zeer achter staan.”<br />
Charlie Schuurman<br />
Foto: Toma Tudor<br />
20 juni 2009
Coverthema<br />
werk bijvoorbeeld. “<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> zou dit<br />
kunnen stimuleren, maar dit is iets wat<br />
een ieder voor zichzelf moet beslissen.”<br />
Boomkamp ziet wel een rol voor<br />
de hogeschool op het persoonlijke<br />
vlak: “De hogeschool zou intermediair<br />
kunnen zijn tussen organisaties en<br />
medewerkers en studenten.”<br />
Volgens Graafsma moet het maatschappelijke<br />
gezicht van de hogeschool<br />
geen taak zijn. “Eerder een<br />
<strong>nu</strong>ttige functie.” De vraag of het aantal<br />
projecten toe moet nemen, vinden<br />
de geïnterviewden moeilijk te<br />
beantwoorden. “Persoonlijk denk ik<br />
dat <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> nog meer kan doen met<br />
het maatschappelijk aspect in opleidingen”,<br />
zegt de GMR-voorzitter. “<br />
Dan zouden we niet alleen voor grotere<br />
organisaties iets betekenen,<br />
maar ook voor particulieren. Ook<br />
zou <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> meer over haar maatschappelijke<br />
gezicht naar buiten<br />
kunnen treden. Op de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-website<br />
is hierover bijvoorbeeld geen<br />
informatie te vinden. Een balie voor<br />
het gewone volk zou een idee kunnen<br />
zijn. Zodat mensen een beroep<br />
kunnen doen op de kennis van de<br />
hogeschool. Er bestaat bijvoorbeeld<br />
ook zoiets als het online chemieforum,<br />
waar professoren, deskundigen<br />
en studenten vragen beantwoorden.”<br />
De bestuursvoorzitter is tevreden<br />
met de ontwikkeling van het maatschappelijke<br />
gezicht van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. “We<br />
gaan al steeds meer doen. Het groeit<br />
nog steeds en dat is op zich prima.<br />
Op een gegeven moment wordt<br />
natuurlijk een grens bereikt en dan<br />
zien we wel verder.”<br />
Wendy van Til<br />
Foto: Toma Tudor<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> steunt synagoge Enschede<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> steunt naast maatschappelijke initiatieven<br />
en goede doelen ook de synagoge van<br />
Enschede. Daarvoor hebben beide partijen<br />
een bijzondere overeenkomst gesloten.<br />
“<br />
Het gaat om een geringe geldelijke<br />
bijdrage”, legt <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-woordvoerder<br />
Rob Admiraal uit. “Maar wel een bijdrage<br />
waarmee we een voor de stad<br />
historisch gebouw in stand houden.<br />
Dat geldt overigens ook voor de debatten<br />
die er worden georganiseerd over<br />
thema’s die met religie te maken hebben<br />
en daardoor een maatschappelijke<br />
betekenis hebben”, aldus Admiraal. In<br />
ruil voor de steun kunnen medewerkers<br />
en studenten deze debatten vaak<br />
kosteloos bezoeken. “In de toekomst is<br />
het daarnaast ook denkbaar dat we<br />
ook actiever mee gaan doen met deze<br />
debatten, door bijvoorbeeld eens een<br />
lector te vragen deel te nemen. Deze<br />
steun vinden wij als <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> belangrijk<br />
en is ook nodig als je een bepaald klimaat<br />
in de stad wilt creëren voor<br />
hoger opgeleiden.” In de synagoge zelf<br />
zijn ook <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>ners actief. Zo is<br />
Michiel van Buchem (bestuursadviseur<br />
ABZ) bestuurslid van de stichting<br />
Synagoge Enschede en zijn er twee<br />
docenten te vinden die er rondleidingen<br />
geven. In 2004 maakten studenten<br />
en medewerkers van Kunst en<br />
Techniek een film over de geschiedenis<br />
en de restauratie van de synagoge.<br />
Charlie Schuurman<br />
juni 2009<br />
21
Vacature voorzieningencommissie<br />
Om bij vertraging in de studie, door bepaalde omstandigheden, in aanmerking<br />
te komen voor een financiële bijdrage uit het Voorzieningenfonds<br />
van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> kunnen studenten aan aanvraag indienen bij de voorzieningencommissie.<br />
(voor uitgebreide informatie over het voorzieningenfonds<br />
zie intranet a-z/ - v.)<br />
De voorzieningencommissie zoekt op korte termijn een studentlid<br />
voor de invulling van een vacature bij de voorzieningencommissie.<br />
Kandidaten kunnen zich voor informatie en/of een aanmeldingsformulier<br />
binnen 14 dagen wenden tot de secretaris van de voorzieningencommissie<br />
Krista Nijssen, Algemene en Bestuurlijke Zaken, <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Hogescholen,<br />
Kamer F 1.53,<br />
Telefoon: 053-4871258<br />
j.c.nijssen@saxion.nl<br />
Studenten<br />
50%<br />
korting<br />
Neem een abonnement<br />
■ Surf naar volkskrant.nl/studenten<br />
(dit aanbod geldt alleen voor uitwonende studenten t/m 27 jaar)<br />
volkskrant.nl/studenten
Mededelingen op deze pagina vallen buiten de <strong>verantwoord</strong>elijkheid van de redactie van <strong>Sax</strong>.<br />
GMRRRRRRRR Lindsay’s Column<br />
Op 1 ja<strong>nu</strong>ari 2009 ben ik benoemd<br />
als student lid van de GMR. Ik had<br />
me aangemeld naar aanleiding<br />
van een advertentie in de <strong>Sax</strong>,<br />
waarin aangekondigd werd dat er<br />
een nieuwe zittingsperiode aankwam<br />
en dat er nog leden gezocht<br />
werden. In dezelfde advertentie<br />
stond ook een vacature voor de<br />
academieraad. Toen ik dat las had<br />
ik bij de GMR allemaal idealistische<br />
ideeën, ik zag het als een<br />
soort van volksvertegenwoordiging,<br />
waarbij ik dan een stem voor<br />
‘de’ student was. Dit idee sprak<br />
me wel aan, en daarom heb ik me<br />
meteen aangemeld voor allebei<br />
de raden.<br />
Hoewel het oorspronkelijk de<br />
bedoeling is dat de leden gekozen<br />
worden, waren er in mijn district<br />
zo weinig kandidaten dat ik<br />
benoemd ben, nog voordat de<br />
verkiezingsrondes begonnen.<br />
Daarmee was ik natuurlijk erg blij,<br />
maar aan de andere kant vond ik<br />
het ook wel een beetje droevig<br />
dat studenten en medewerkers<br />
uit mijn district de GMR en academieraad<br />
klaarblijkelijk niet<br />
belangrijk genoeg vonden om zich<br />
aan te melden.<br />
Wegens belemmeringen in mijn<br />
lesrooster was het de eerste paar<br />
weken niet mogelijk om aanwezig<br />
te zijn bij vergaderingen van de<br />
GMR. Daardoor zag ik de voltallige<br />
GMR pas tijdens de introductiedagen<br />
die begin februari<br />
plaatsvonden. In het begin was<br />
het natuurlijk een beetje onwennig,<br />
ik kende nog niemand van de<br />
GMR, terwijl de rest al een maand<br />
(zo niet: nog langer) al met elkaar<br />
vergaderde of samenwerkte. De<br />
eerste dag begonnen we met kennismaking,<br />
we deden allerlei spelletjes<br />
om elkaar te leren kennen.<br />
Zo moesten we in een kringetje<br />
zitten en aan elkaar vertellen wat<br />
voor gerecht je zou zijn mocht je<br />
kiezen of welk dier. Daarnaast<br />
werd er informatie verstrekt over<br />
het dagelijks bestuur, wat dezelfde<br />
middag gekozen zou worden.<br />
De tweede dag stond in het teken<br />
de GMR zelf, wat is de GMR en<br />
welke lessen heeft men geleerd<br />
had naar aanleiding van de laatste<br />
zittingsperiode. Terugkijkend<br />
op deze introductiedagen vond ik<br />
het leuke en leerzame dagen en<br />
was vooral de openheid naar<br />
elkaar kenmerkend.<br />
Tijdens de eerste vergaderingen<br />
dat ik aanwezig kon zijn, viel het<br />
me op dat de sfeer totaal anders<br />
was dan tijdens de introductiedagen.<br />
De sfeer was een stuk formeler<br />
en het viel op da er maar<br />
een aantal mensen aan het woord<br />
zijn, terwijl de meerderheid stil is.<br />
Voornamelijk studenten zijn passiever<br />
en dit was heel anders dan<br />
tijdens de introductie. Ook ikzelf<br />
heb tot <strong>nu</strong> toe maar weinig bijdrage<br />
geleverd aan de vergaderingen,<br />
en ik moet bekennen dat ik<br />
daardoor een beetje teleurgesteld<br />
ben in mezelf. Ik had zulke mooi<br />
idealistische ideëen over hoe ik<br />
een bijdrage zou leveren aan de<br />
verbetering van school en dat ik<br />
een stem zou zijn voor de<br />
gemiddelde student. En <strong>nu</strong> bleek<br />
in de praktijk, dat ik daar maar<br />
weinig van terecht bracht.<br />
Toen ik me hiervan eenmaal<br />
bewust was, ging ik op zoek naar<br />
oorzaken. De belangrijkste oorzaak<br />
die ik heb gevonden zijn de<br />
onderwerpen die ter sprake<br />
komen, de meesten gaan niet<br />
echt over studenten. Om dit te<br />
veranderen zou ik onderwerpen<br />
moeten aandragen die <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
breed voor studenten van belang<br />
zijn. Dit blijkt echter in de praktijk<br />
nog niet zo gemakkelijk, veel<br />
onderwerpen zijn meer academiegericht<br />
en daardoor minder<br />
geschikt voor de GMR. De vertaalslag<br />
van mijn opleiding naar<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> breed is moeilijk, maar ik<br />
ben er mee bezig. Zodanig probeer<br />
ik mijn idealen toch te verwezenlijken<br />
en iets te betekenen<br />
voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>.<br />
Lindsay Tukkers<br />
Van Studentvoorzieningen<br />
De studentenpsycholoog. Kom verder.<br />
De beste tijd van je leven?<br />
De meeste studenten zullen hun studietijd als<br />
een prettige en belangrijke levensfase ervaren.<br />
Dat betekent niet dat het altijd van een<br />
leien dakje gaat. Soms kan het even wat slechter<br />
gaan. Voor een enkeling kan het leiden tot<br />
problemen of psychische klachten zoals je<br />
angstig of somber voelen.<br />
Wanneer naar de studentenpsycholoog?<br />
In veel gevallen helpt het om met mensen in je<br />
directe omgeving te praten over dingen die je<br />
dwars zitten. Soms is dat niet voldoende, of<br />
kan je met niemand over je probleem praten<br />
en heb je behoefte aan een deskundige buitenstaander<br />
om mee te praten.<br />
Maar je kunt ook binnen stappen bij problemen<br />
waar iedere student wel eens last van<br />
heeft, zoals tentamenvrees, afdwalende<br />
gedachten, motivatieproblemen, niet kunnen<br />
slapen, onzekerheid. En dat kan een negatieve<br />
invloed op jouw studieresultaten hebben.<br />
Een greep uit de dagelijkse praktijk<br />
Eindelijk woon je op kamers en zou je op eigen<br />
benen moeten staan. Maar je merkt dat je<br />
ouders zich nog met alles bemoeien. En eigenlijk<br />
kun jij ook nog moeilijk zonder hun steun.<br />
Toch heb je veel conflicten met ze. Je slaapt<br />
er slecht van en kan je niet zo goed concentreren<br />
op je studie.<br />
Het lijkt erop dat alles op rolletjes loopt: in je<br />
studie en met vrienden. Toch kan je je soms<br />
erg onzeker en angstig voelen. Die angst lijkt<br />
nergens op gebaseerd te zijn; alles loopt toch<br />
lekker?<br />
Je studie gaat aardig, maar het lukt je niet<br />
goed om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten.<br />
Je hebt het idee dat iedereen een<br />
leuke tijd doormaakt. Waarom voel jij je dan<br />
zo anders, zo lusteloos?<br />
Waarom zijn er studentenpsychologen?<br />
Studenten hebben specifieke studentenklachten.<br />
De overgang van de middelbare school<br />
naar de hogeschool is voor een aantal studenten<br />
erg groot. Zelfstandig zijn en studiediscipline<br />
opbouwen hebben veel studenten niet<br />
geleerd. Studiestress en uitstelgedrag kunnen<br />
het gevolg zijn.<br />
Sommige studenten vereenzamen op hun<br />
kamer, en ontwikkelen soms angst om met<br />
mensen om te gaan. Ook ouders kunnen een<br />
bron van problemen zijn. De losmaking gaat<br />
soms met conflicten gepaard.<br />
Vormen van hulp<br />
Deze problemen kunnen er voor zorgen dat je<br />
niet meer goed functioneert en je studie in de<br />
knel komt. De studentenpsychologen kunnen<br />
hulp bieden als je last hebt van deze problemen.<br />
Vaak blijkt dat een paar individuele<br />
gesprekken al voldoende zijn om je weer op<br />
gang te helpen.<br />
Cursussen en –digitale- trainingen kunnen ook<br />
helpen bij het verminderen van een aantal<br />
klachten. Er zijn trainingen op het gebied van<br />
bijvoorbeeld omgaan met angst, spanning, uitstelgedrag,<br />
verlegenheid. Zie voor meer informatie<br />
op intranet bij trefwoordenregister<br />
onder Trainingen of Cursussen.<br />
Kortom<br />
Veel studenten vinden de stap naar een<br />
psycholoog groot. Dat is begrijpelijk.<br />
Gevoelens van schaamte kunnen je ervan<br />
weerhouden om die stap te maken. Blijf je echter<br />
te lang met je problemen rondlopen, dan<br />
kan dit tot studievertraging leiden. En heb je<br />
er een probleem bij. Aarzel niet te lang en kom<br />
verder. Realiseer je dat velen je al zijn voorgegaan.<br />
De studentenpsychologen zien meer<br />
dan 400 studenten per jaar.<br />
Kosten en privacy<br />
Gesprekken met de studentenpsycholoog zijn<br />
strikt vertrouwelijk en kosteloos.<br />
Kom verder<br />
Via de studentenbalie kun je een afspraak<br />
maken met de studentenpsycholoog.<br />
De studentenpsychologen in Deventer zijn:<br />
Marja Berntssen en Saskia Vlieger<br />
In Enschede kun je een afspraak maken met<br />
Maaike de Jong of Elli van der Voort.<br />
Elli van der Voort, Studentenpsycholoog<br />
juni 2009<br />
23
Oud-student<br />
De toekomst van Voortman Automatisering ligt niet in Rijssen<br />
Mark Voortman<br />
zoekt het over de grens<br />
Mark Voortman (38) kent het leven, laten we zeggen, van verschillende<br />
kanten. Zijn hart ligt bij de staalbouw, maar onder zijn leiding<br />
werd de machinebouw van Voortman in Rijssen een belangrijke tak.<br />
Zo belangrijk, dat de toekomst in Duitsland ligt en niet in Rijssen…<br />
Opa Voortman had een betonfabriek<br />
die zijn oudste zoon overnam.<br />
De andere zoon (de vader van<br />
Mark) werkte ook in die fabriek. Hij<br />
deed onderhoud en reparaties aan<br />
machines voor de betonindustrie. En<br />
begon vervolgens (beginjaren zeventig)<br />
met die activiteiten voor zichzelf.<br />
“Rijssen is sterk op de bouw<br />
georiënteerd. Er is dus een grote<br />
vraag naar machines voor de bouw,<br />
van boor- tot zaag- tot lasmachine.<br />
Later kwam daar een tweede poot,<br />
de staalbouw bij.” Broer Jan (32)<br />
leidt Voortman Staalbouw en Mark<br />
staat aan het roer van Voortman<br />
Automatisering, wat dus eigenlijk<br />
machinebouw is.<br />
“Mijn pa had weinig tijd voor de<br />
machinebouw. Staalbouw groeide,<br />
hij had in 1995 ook in het oosten van<br />
Duitsland een bedrijf opgezet, de<br />
machinebouw was een ondergeschoven<br />
kindje. We hadden toen ook<br />
maar één eigen ontwikkelde machine<br />
voor de staalbouw, de andere<br />
machines die we bouwden waren op<br />
specificaties van de klant.”<br />
Langzaam maar zeker ging Mark<br />
andere machines ontwikkelen. “We<br />
hebben ons volledig toegelegd op het<br />
ontwikkelen van eigen producten<br />
voor staalbouwbedrijven, constructiebedrijven,<br />
scheepsbouw, offshore,<br />
kassenbouw, noem maar op. We hebben<br />
<strong>nu</strong> zeventien machinelijnen met<br />
tien tot dertig opties per lijn.” En in<br />
de loop van dit jaar worden nog twee<br />
of drie producten aan de range toegevoegd.<br />
Engels<br />
Vrijwel alle machines die verkocht<br />
werden in de beginjaren, waren<br />
bestemd voor de Nederlandse markt.<br />
Rond de eeuwwisseling ging<br />
Voortman ook buiten de landsgrenzen<br />
kijken. In Engeland was een kandidaat-koper<br />
voor een machine van<br />
Voortman. Die deed een bod, maar<br />
dat bod moest door een collega aan<br />
Voortman vertolkt worden. “Het eerste<br />
wat ik bij terugkomst in<br />
Nederland op kantoor heb gedaan, is<br />
een taleninstituut gebeld. Ik kreeg<br />
twee keer per week privéles, in totaal<br />
zo’n zestig uur. Ik hoor mijn vader<br />
nog zeggen, ‘als je beter had opgelet<br />
op school, dan had je dit geld kunnen<br />
besparen’.”<br />
Valpartij<br />
Na de Mavo en MTS ging Mark dus<br />
naar de HTS (werktuigbouwkunde).<br />
“Ik wilde dat op dezelfde manier<br />
doen als ik de Mavo en MTS had<br />
doorlopen: met helemaal niets doen.<br />
Dat lukte op de HTS niet. Toen<br />
stond ik voor de keuze doorgaan of<br />
stoppen. Ik neigde naar het laatste, ik<br />
had tenslotte al mijn MTS-diploma.<br />
Ik had het er met mijn vader over en<br />
die vindt dat je iets moet afmaken als<br />
je er aan begint: ‘je zult in je leven<br />
wel eens vaker meemaken dat iets<br />
niet van een leien dakje gaat en dan<br />
kun je ook niet wegrennen’. Dat was<br />
net wat ik nodig had, toen ben ik het<br />
eerste jaar opnieuw lekker fris<br />
begonnen. Het ging prima, het tweede<br />
jaar lonkte, toen ik in de zomer<br />
van een dak viel. Ik werkte natuurlijk<br />
in de vakantie in het bedrijf, in de<br />
staalbouw. Ik viel van elf meter hoog,<br />
had een gebroken rug, verbrijzelde<br />
benen, drie wervels kapot, nieren<br />
beschadigd. Ik heb een paar maanden<br />
in het ziekenhuis gelegen, daarna<br />
een maand of drie in een rolstoel<br />
gezeten en toen nog negen maanden<br />
met krukken gelopen. Dus aan het<br />
einde van het tweede jaar ging ik<br />
weer naar school.” Het jaar daarop<br />
pakte hij de draad weer op en maakte<br />
zonder noemenswaardige incidenten<br />
de HTS af.<br />
Export<br />
Inmiddels wordt het gros van de<br />
machines van Voortman geëxporteerd.<br />
“Wij praten dus meer Engels<br />
dan Nederlands,” grijnst Voortman,<br />
die over zijn gebrek aan talenkennis<br />
nog één anekdote opduikelt. “Nadat<br />
ik die privélessen had gehad, ben ik<br />
in mijn eentje naar een klant toegegaan.”<br />
Maar een Engelse conversatie<br />
over het weer, is toch anders dan<br />
over een ‘lettre of intent’ en ander<br />
jargon. En dus stond hij aan tafel bij<br />
die klant volledig voor schut toen het<br />
ging over transport, verzekeringen en<br />
dat soort zaken. “Bij thuiskomst heb<br />
ik contact opgenomen met de Kamer<br />
van Koophandel en toen bleken dat<br />
soort afspraken allemaal keurig vast<br />
te liggen in boekjes. Toen bleek dus<br />
ook dat al die kosten niet voor de<br />
klant waren maar voor mij. En daar<br />
had ik niet helemaal rekening mee<br />
gehouden.<br />
Innovatie<br />
De expansie van Voortman begon<br />
dus in Engeland. “Onze agent in<br />
Engeland ging failliet en toen hebben<br />
we zelf een vestiging opgezet. Toen<br />
dat een succes werd, hebben we<br />
gezegd: wij willen elk jaar één of<br />
twee nieuwe machines aan ons assortiment<br />
toevoegen, maar ook één of<br />
twee nieuwe exportlanden.” En dus<br />
is Voortman Automatisering<br />
inmiddels wereldwijd te vinden, van<br />
Amerika tot Rusland en van<br />
Australië tot Azië.” Er worden jaarlijks<br />
zo’n 150 machines verkocht. Hij<br />
moet toch last hebben van de recessie,<br />
dat kan niet anders. “Ik kan <strong>nu</strong><br />
gemakkelijk aan servicemonteurs<br />
komen”, grijnst hij. “We hebben<br />
nooit gekozen voor winstmaximalisatie.<br />
Ook tijdens de hoogconjunctuur<br />
hebben we altijd veel aandacht<br />
gehad voor innovatie. We hebben<br />
ook wel eens ‘nee’ tegen een klant<br />
gezegd, zodat wij tijd overhielden<br />
voor het ontwikkelen van nieuwe<br />
machines. Dat is een goede zet<br />
geweest, want de nieuwe machines<br />
die we maken, vangen de dip op bij<br />
de andere lijnen.” Maar feit is wel,<br />
zegt Voortman, dat machinebouw<br />
‘vooraan’ zit als het slechter of beter<br />
in de economie gaat. “Bij staalbouw<br />
begint het heel langzaam merkbaar<br />
te worden, we verwachten het effect<br />
pas na de vakantie.”<br />
In totaal werken er vierhonderd man<br />
bij Voortman, naast de staalbouw en<br />
de machinebouw telt het concern<br />
ook nog een staalbouwbedrijf in<br />
Duitsland, een conserveringsbedrijf.<br />
“En dan doen we nog wat aan<br />
systeembouw van kleine hallen.” De<br />
toekomst ligt niet in Rijssen, waar<br />
het industrieterrein vol zit. Daarom<br />
is onlangs 26 hectare in Nordhorn<br />
gekocht. “Daar gaan we de volgende<br />
stap zetten.”<br />
Hogeschool<br />
Hoewel zijn opleiding aan de hogeschool<br />
letterlijk niet van een leien<br />
dakje ging, is hij blij dat hij de opleiding<br />
wel heeft afgemaakt. “Zeker in<br />
het begin, toen hier slechts een man<br />
of zeventien, achttien werkte, moest<br />
ik alle zeilen bijzetten, dan komt er<br />
veel op je af. Je zei dat ik met een<br />
gouden lepel in mijn mond was<br />
geboren, ik kan je zeggen dat mijn<br />
vader mij en mijn broer in het diepe<br />
heeft gegooid. We zijn hier neergezet<br />
en hij heeft ons losgelaten; wij hebben<br />
een heleboel fouten gemaakt,<br />
die hij vroeger zelf ook gemaakt<br />
heeft. Hij zag dat en heeft nooit<br />
gezegd, ‘zou je niet zus, of waarom<br />
doe je niet zo’. Daarmee bereik je<br />
dat je binnen een paar jaar weet of je<br />
echt geschikt ben. Het gekke is dat je<br />
dan ook beter geaccepteerd wordt<br />
door de medewerkers, je bent niet<br />
langer meer de zoon van de baas,<br />
maar ze zien dat je het gewoon zelf<br />
op moet knappen. Ik kreeg met mijn<br />
mensen daardoor echt een klik.”<br />
Over zijn Engels, ook op de HTS,<br />
zullen we het maar niet meer hebben.<br />
“Mijn vader was altijd heel<br />
actief betrokken bij school, dat<br />
begon al op onze middelbare school<br />
waar hij in het bestuur zat. Die lijn<br />
hebben wij doorgezet, we hebben<br />
hier altijd stagiaires van het vmbo,<br />
vroegere lts, mbo en het hbo, zowel<br />
in goede als in slechte tijden.”<br />
Jan Medendorp<br />
24 juni 2009
Oud-student<br />
Foto: Toma Tudor<br />
juni 2009<br />
25
Dag & Nacht is een serie waarin studenten en medewerkers van<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken,<br />
levensopvattingen, banen et cetera, naast elkaar worden gezet.<br />
Echt geen<br />
uitkering<br />
Laurens Jeurnink (25) studeerde in<br />
2006 af aan de opleiding IBL van<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. Vervolgens studeerde hij 2,5<br />
jaar aan de Universiteit Twente, waar<br />
hij zijn master Toegepaste Communicatiewetenschappen<br />
behaalde. Na<br />
een periode werken en reizen, is hij<br />
begonnen met solliciteren. Vooralsnog<br />
werkt hij bij zijn oude werkgever<br />
Talamini.<br />
Waarom ben je na je afstuderen<br />
niet gaan werken?<br />
“Toen ik in 2006 afstudeerde, vond ik<br />
mezelf nog te jong om aan het werk<br />
te gaan. Ik zag mezelf nog niet van<br />
negen tot vijf op een kantoor zitten en<br />
daarnaast voelde ik dat ik nog niet uitgeleerd<br />
was. Een andere reden om<br />
voor een master aan de universiteit te<br />
kiezen, was voor mij het verkrijgen<br />
van een beter beroepsperspectief. Al<br />
tijdens het volgen van deze master<br />
ontstonden er bij mij verlangens om<br />
naar Zuid-Amerika af te reizen. Ik<br />
moest van mezelf reizen, voor je het<br />
weet zit je vast aan een baan en krijg<br />
je niet zomaar meer vijf maanden vrij.<br />
Om het geld voor mijn droomreis bij<br />
elkaar te krijgen, heb ik gewerkt op<br />
een camping van kennissen in Zuid-<br />
Frankrijk. Solliciteren ging op dat<br />
moment lastig, met vijf maanden<br />
Zuid-Amerika in het vooruitzicht.”<br />
Wil je überhaupt werken?<br />
“Nu ik terug ben, wil ik absoluut aan<br />
de slag. Het ontbreekt me aan ervaring.<br />
Daarnaast solliciteren er, op dit<br />
moment, veel mensen op één vacature,<br />
er is dus een enorme vraag naar<br />
werk. Op dit moment heb ik 15 brieven<br />
de deur uitgedaan, wat me tot <strong>nu</strong><br />
toe nog geen enkel gesprek heeft<br />
opgeleverd… Toen ik aan de andere<br />
kant van de wereld zat, dacht ik dat ik<br />
wel snel een gesprek zou krijgen, dit<br />
valt me erg tegen. Ik maak me nog<br />
geen zorgen, ik krijg wel een baan. Al<br />
werkt het wel wat demotiverend als je<br />
nooit een positief bericht terugkrijgt,<br />
moet ik toegeven. Misschien moet ik<br />
ook wat eisen bij gaan stellen!”<br />
En <strong>nu</strong>?<br />
“Thuiszitten is niks voor mij, dat blijkt<br />
ook wel uit het feit dat ik bijna direct<br />
na mijn terugkomst uit Zuid-Amerika<br />
op hangende pootjes ben terug gegaan<br />
naar mijn oude werkgever Talamini. Ik<br />
ben ontzettend blij dat ik daar weer<br />
terecht kan! Inmiddels gaat het maken<br />
van ijscoupes en het zetten van de koffie<br />
op routine, maar de lol met collega-<br />
’s is gebleven! Ik denk wel eens tijdens<br />
het maken van de koffie: ‘hier heb ik<br />
niet voor geleerd’, maar ik ben zo blij<br />
dat ik in deze tijd toch kan werken!<br />
In oktober sluit Talamini weer haar<br />
deuren voor het winterseizoen, als ik<br />
dan nog geen baan heb, meld ik me<br />
aan bij het uitzendbureau. Geen haar<br />
op mijn hoofd die eraan denkt om een<br />
uitkering aan te vragen!”<br />
Sabine Jeurnink<br />
Foto: Auke Pluim<br />
Nog geen twee jaar geleden sloeg de Raad voor Werk en Inkomen (RWI)<br />
alarm. Paniek in de tent, want in 2010 dreigt een tekort van 75 duizend<br />
Nederlanders met een universitaire of hbo-opleiding. Anno 2009 hangt de<br />
vlag er door de crisis wel iets anders bij. Toch zien hoogopgeleiden nog<br />
steeds licht in de tunnel.<br />
Dat blijkt onder meer uit diverse<br />
sociaaleconomische onderzoeken.<br />
De ene recessie is namelijk de<br />
andere niet. Zo kromp de werkgelegenheid<br />
tijdens de economische dip<br />
in de jaren tachtig van de vorige<br />
eeuw fors, maar tegelijkertijd was de<br />
uitstroom van studenten van de universiteit<br />
en hogeschool die zich op de<br />
arbeidsmarkt meldden relatief groot.<br />
Nu zijn er beduidend minder afstudeerders<br />
en speelt aan de andere kant<br />
de vergrijzing een belangrijke rol in<br />
het ‘werkgelegenheidsplaatje’. Zo<br />
gaat bijvoorbeeld tweederde van de<br />
docenten in het onderwijs de komende<br />
jaren met pensioen. Die moeten<br />
allemaal worden vervangen. En dat<br />
geldt voor meer beroepen.<br />
De vraag naar hoger opgeleiden<br />
blijft ondertussen stijgen, want in<br />
een kennisgedreven economie<br />
wordt voor veel beroepen <strong>nu</strong> eenmaal<br />
een hogere opleiding gevraagd.<br />
De grote vraag naar hoger opgeleiden<br />
is al ingezet in de jaren negentig.<br />
Dat is goed te zien aan de lonen<br />
van hoger opgeleiden, die vanaf dat<br />
moment harder stijgen dan die van<br />
lager opgeleiden. De groep groeit<br />
ondertussen gestaag. Zo had in 1996<br />
24,8 procent van de beroepsbevolking<br />
hbo of hoger, in 2006 was dat<br />
31,1 procent.<br />
Nu de economie sinds begin dit jaar<br />
fors krimpt, blijkt een hbo-diploma<br />
nog altijd een goede verzekering tegen<br />
werkloosheid. De eerste slachtoffers<br />
van de crisis zijn zoals altijd namelijk<br />
de lageropgeleiden. Natuurlijk komt<br />
Hbo’ers willen<br />
het er wel op aan welke hogere opleiding<br />
je hebt gevolgd om kansrijk te<br />
zijn op de arbeidsmarkt. Zo vinden de<br />
werktuigbouwkundigen en zorgmedewerkers<br />
op dit moment aanmerkelijk<br />
sneller een passende baan dan bijvoorbeeld<br />
studenten die opgeleid zijn<br />
voor een baan in de financiële sector.<br />
En ondanks de economische crisis zijn<br />
er nog zo’n tienduizenden vacatures<br />
in de technische en creatieve sector.<br />
Uit Europees onderzoek onder werknemers<br />
uit acht EU-landen blijkt dat<br />
hoger opgeleiden in Europa de econo-<br />
26 juni 2009
Einde collegejaar is normaal gesproken een periode waarin studenten<br />
een einde aan hun studie breien. En dan? Ga je verder studeren of ga<br />
je werken? Als je gaat werken, is het ’t mooiste om een baan te hebben<br />
die bij je past. Maar is dat realistisch in deze crisistijd?<br />
Foto: Auke Pluim<br />
Nooit meer<br />
solliciteren<br />
Gijs de Groote (25) studeerde in mei<br />
2008 af aan de opleiding Kunst &<br />
Techniek. Waar velen kiezen voor een<br />
baan in loondienst, zette De Groote al tijdens<br />
zijn studie stappen richting het zelfstandig<br />
ondernemerschap, met opdrachten<br />
die naadloos aansluiten op zijn studie.<br />
“Heerlijk, alles zelf plannen.”<br />
Wat was het plan, na je afstuderen?<br />
“De stap om een eigen bedrijf te beginnen<br />
was voor mij al snel gemaakt. Eén<br />
van mijn opdrachtgevers, ook meteen de<br />
grootste, is <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. Voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> ben ik<br />
het creatieve brein achter Science4use,<br />
heb ik een aantal promotiecampagnes<br />
gedaan en hier en daar een filmopdracht.<br />
Het ging allemaal vanzelf, gelukkig, want<br />
ik wil nooit meer solliciteren. Eén keer<br />
heb ik gesolliciteerd bij de VPRO, dat was<br />
voor een professionele functie. Maar ik<br />
had daar nog te weinig ervaring voor,<br />
waarna ik me ging richten op mijn eigen<br />
bedrijf. Destijds heb ik een pitch (een<br />
‘wedstrijd’ waarin je meedingt naar de<br />
uitvoering van je eigen concept, red.)<br />
gewonnen, wat mij Science4use opleverde,<br />
een vrij grote opdracht. Een jaar later<br />
won ik nog zo’n pitch, in samenwerking<br />
met Frank Overkamp, met wie ik <strong>nu</strong><br />
samen het bedrijf Mocca Media run.”<br />
Waarom een eigen bedrijf?<br />
“Solliciteren is niet mijn ding, maar het<br />
hebben van een eigen bedrijf kent zo<br />
zijn nadelen. Je blijft zo hangen in het<br />
studentenritme, haha! Je werkt thuis,<br />
wat het gevoel geeft dat je eigenlijk<br />
nooit klaar bent met werken: je werk is<br />
telkens om je heen! Als je eenmaal het<br />
juiste ritme gevonden hebt, dan kun je<br />
er vanaf wijken en je flexibel opstellen.<br />
Met Mocca Media, waarvan de naam<br />
verder geen achterliggende betekenis<br />
heeft, zijn we <strong>nu</strong> druk op zoek naar een<br />
kantoor. Dat maakt het houden van een<br />
werkritme een stuk makkelijker.<br />
Onderling hebben we de taken goed<br />
verdeeld: waar ik vooral zorg voor de<br />
creatieve kant, vult Frank de rest aan.”<br />
Is het hebben van een eigen bedrijf<br />
niet risicovol in deze tijd?<br />
“Ons bedrijf heeft geen last van de kredietcrisis.<br />
Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan<br />
dat solliciteren tijdens een financiële<br />
crisis kan leiden tot werken onder je<br />
niveau. Bij mij ging eigenlijk alles vanzelf.<br />
Ik heb ook helemaal geen problemen<br />
met het binnenslepen van nieuwe<br />
opdrachten! Ik denk zelfs dat er misschien<br />
wel meer opdrachten zijn dan<br />
voorheen. Concluderend kan ik vaststellen<br />
dat Mocca Media een klein, gezond<br />
goedlopend bedrijf is. En als het aan mij<br />
ligt blijft ik heel mijn leven voor mezelf<br />
werken. Het is zo relaxt dat je alles zelf<br />
kunt plannen.Als we in de toekomst kijken,<br />
hoop ik dat het een goedlopend<br />
bedrijf blijft, waarvoor ik naast het werk<br />
wat ik <strong>nu</strong> al doe, zo af en toe een documentaire<br />
mag maken. Ik heb er al even<br />
van mogen proeven tijdens mijn afstudeerproject,<br />
maar het maken van documentaires<br />
blijft mijn grote droom.”<br />
Sabine Jeurnink<br />
een ‘leuke’ baan<br />
mische crisis aangrijpen om hun carrière<br />
een impuls te geven. Vier van de<br />
tien werknemers geeft aan ervan overtuigd<br />
te zijn dat de crisis hun een<br />
goede kans biedt te groeien, terwijl<br />
slechts krap een derde van de hoger<br />
opgeleiden bang zegt te zijn voor de<br />
recessie. Nederlandse hoogopgeleiden<br />
zijn het minst bang. Slechts één op de<br />
zeven zegt angst te hebben voor het<br />
effect van de recessie op de eigen positie.<br />
De helft zegt daarentegen de crisis<br />
te zien als een impuls voor hun carrière.<br />
Ze zien de crisis als een kans die<br />
de volgende stap in hun carrière kan<br />
betekenen door zich te moeten bewijzen<br />
onder moeilijke omstandigheden.<br />
Hoogopgeleiden zullen dus niet veel<br />
last van de recessie krijgen. Maar<br />
plaats voor misplaatste arrogantie<br />
richting werkgevers is er evenmin.<br />
Bedrijven en instellingen gebruiken de<br />
economische dip maar al te graag om<br />
te reorganiseren en om het ‘beddengoed’<br />
eens goed op te schudden.<br />
Daardoor vindt er veel verdringing op<br />
de arbeidsmarkt plaats. Afgestudeerde<br />
masters die met een beetje minder<br />
salaris genoegen nemen, zijn in deze<br />
tijd bijvoorbeeld stevige concurrenten<br />
van afgestudeerde bachelors die in de<br />
race zijn voor dezelfde baan. Ook zullen<br />
her en der ‘dure’ hbo’ers vervangen<br />
worden door een goedkopere<br />
mbo’er of zelfs een stagiair. Want met<br />
de crisis als alibi doen Nederlandse<br />
bedrijven waar het minder gaat steeds<br />
vaker een beroep op stagiairs, melden<br />
stagebemiddelaars als Stageplaza.nl.<br />
Na een periode waarin de positie van<br />
de hoogopgeleiden ongekend was, en<br />
waarin de Raad voor Werk en<br />
Inkomen, zoals gezegd, alarm sloeg<br />
vanwege een tekort aan hoger opgeleiden<br />
om onze economie draaiende<br />
te houden, zullen werkgevers dit<br />
recessiejaar aangrijpen om hun onderhandelingspositie<br />
weer sterker te<br />
maken. En dat kan voor hoogopgeleiden<br />
gaan betekenen dat hun onderhandelingspositie<br />
gaat verzwakken,<br />
dat werkgevers minder bereid zijn toe<br />
te geven en zullen ingrijpen in de<br />
arbeidsvoorwaarden. Dus auto’s van<br />
de zaak, bo<strong>nu</strong>ssen, winstuitkeringen;<br />
met een recessie wordt dat inderdaad<br />
allemaal minder. Tegen dat licht is het<br />
maar goed dat hoogopgeleiden eerst<br />
en vooral immateriële ambities hebben<br />
als het om een geschikte baan<br />
gaat, blijkt uit het nieuwste onderzoek<br />
van Intermediair. Op de vraag wat ze<br />
over vijf jaar bereikt willen hebben,<br />
antwoordde 73 procent ‘een leuke<br />
uitdagende baan hebben’.<br />
Harry van Stratum<br />
juni 2009<br />
27
Achtergrond<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Enschedese studentenvereniging TEX 90 jaar<br />
De overlevingsdrang<br />
van een studentenvereniging<br />
Negentig jaar feesten, activiteiten organiseren en netwerken. Er zijn<br />
studentenverenigingen die het met minder moeten doen. Textores<br />
Magistrique mag zich met negen decennia de oudste van Enschede<br />
noemen. Over identiteitsvorming en de strijd om nieuwe leden.<br />
De lustrumweek heeft kortgeleden<br />
plaatsgevonden, maar er staat<br />
nog een groot gala in de planning ter<br />
ere van het 90-jarig bestaan.<br />
Secretaris Gerard ’t Lam kan<br />
momenteel nog niet veel vertellen<br />
over het feest. “Het zal ergens in het<br />
buitenland plaatsvinden, maar we<br />
hebben vooralsnog geen concrete<br />
stappen ondernomen”, vertelt hij.<br />
Gerard ’t Lam maakt deel uit van het<br />
eerste bestuur dat niet te maken heeft<br />
gehad met de nasleep van de fusie<br />
tussen EHTSV en Magisterium, wat<br />
betekent dat zij met een schone lei<br />
beginnen. “Dit bestuur is voornamelijk<br />
bezig met het vormen van een<br />
nieuwe identiteit. Dat was na de fusie<br />
nodig, want er kwamen twee partijen<br />
bij elkaar die toch van karakter verschillen.”<br />
Om die verschillende identiteiten te<br />
bestuderen, nemen we een duik in de<br />
geschiedenis van TEX.<br />
De diepste wortels van de huidige<br />
studentenvereniging liggen aan de<br />
kant van de EHTSV. Deze vindt haar<br />
oorsprong in de beginjaren van de<br />
twintigste eeuw. Het begon allemaal<br />
met drie leden. Op 31 mei 1919 richten<br />
de heer Kapelle, de heer<br />
Oldeman en de heer Kiester de<br />
Enschedese Hoogere Textiel School<br />
Vereeniging (EHTSV) op. Een herenclub;<br />
er studeerden immers alleen<br />
mannen aan de Textielschool. De vereniging<br />
won met de jaren aan leden<br />
en aan de vooravond van WO 2 prijkten<br />
al 80 namen op de ledenlijst.<br />
Tijdens de oorlog werd de vereniging<br />
verboden en moesten de leden die in<br />
het verzet gingen het bekopen met de<br />
dood.“We zijn zelfs koninklijk erkend<br />
voor onze activiteiten tijdens de<br />
Tweede Wereldoorlog”, vertelt oudbestuurslid<br />
Remco Egberts. “Dat was<br />
vanwege het runnen van gaarkeukens.”<br />
Toen in de jaren zestig de textielindustrie<br />
op de schop ging, week<br />
de vereniging uit naar studenten buiten<br />
de textielbranche.<br />
Magisterium kent een kortere levensloop.<br />
De vereniging werd in 1984 in<br />
het leven geroepen door studenten<br />
chemische technologie. Meer dan<br />
tien jaar later fuseerde ze met de vereniging<br />
Chemica Occulta. Wegens<br />
een schaarste aan leden fuseerde de<br />
vereniging in 1999 met Eukomania.<br />
Alles mag<br />
“Door de lange historie is EHTSV<br />
wat traditioneler dan Magisterium.<br />
Het is meer korporaal”, zegt Remco<br />
Egberts, die erkent dat er aanvankelijk<br />
wat strubbelingen waren. “Vooral<br />
voor de oudere leden van beide partijen<br />
was het lastig. Bij Magisterium<br />
was de insteek ‘alles mag, alles kan’.<br />
Maar EHTSV was veel strenger. De<br />
leden vonden bijvoorbeeld dat je bij<br />
een bezoek aan de sociëteit met een<br />
jasje en dasje moest aankomen, maar<br />
dat ging Magisterium-leden te ver.”<br />
Naar zijn mening heeft de fusie uiteindelijk<br />
geresulteerd in een mooie<br />
mengelmoes. Dat heeft volgens hem<br />
28 juni 2009
Achtergrond<br />
niet alleen te maken met gewenning<br />
maar ook met het feit dat oude leden<br />
op een gegeven moment weggaan.<br />
“Er is <strong>nu</strong> een nieuwe lichting die helemaal<br />
niets heeft meegekregen van de<br />
hele fusie.”<br />
Er mag dan gestaag gewerkt worden<br />
aan de nieuwe identiteit, de strijd om<br />
nieuwe leden begint steeds meer aandacht<br />
te eisen. Anno 2009 telt de studentenverenging<br />
205 betalende<br />
leden. Tien jaar geleden lag het aantal<br />
bij zowel Magisterium als bij EHTSV<br />
hoger. De terugloop van leden was<br />
inderdaad een reden om samen te<br />
gaan, weet lid Thijs van Keulen te vertellen.<br />
Oud-bestuurslid Marjon<br />
Hobbelink onderstreept de zorgelijke<br />
situatie. “<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-studenten enthousiast<br />
krijgen voor de studentenvereniging<br />
is lastig. Die mensen zijn niet te<br />
porren.”<br />
Kwalijk<br />
De moeite die de vereniging heeft om<br />
mensen te werven, strookt volgens de<br />
Landelijke Kamer voor Verenigingen<br />
niet met de nationale tendens.<br />
Zegsman Lex de Jong ziet de verenigingen<br />
zelfs groeien. Toegegeven, de<br />
studentenverenigingen zijn van oudsher<br />
universitair en daar zie je ook een<br />
grote toename. Dat er tegenwoordig<br />
ook verenigingen zijn die zich richten<br />
op hbo’ers is nog een relatief jonge<br />
ontwikkeling. Er is tot op heden echter<br />
geen onderzoek verricht naar de<br />
mate waarin hbo’ers zich aansluiten<br />
bij een studentenvereniging. “Op zich<br />
valt daar een wereld te winnen”, zegt<br />
Lex de Jong, die wel opmerkt dat studentenverenigingen<br />
veel concurrentie<br />
EHTSV in 1925 (Foto’s: archief TEX)<br />
ondervinden van studieverenigingen.<br />
Het verschil tussen beide type verenigingen<br />
is dat bij studentenverenigingen<br />
veelal de gezelligheid voorop<br />
staat, terwijl bij studieverenigingen de<br />
activiteiten gericht zijn op de studie<br />
zelf. “Een veelgehoorde klacht is dat<br />
hogescholen hun studenten zouden<br />
adviseren om zich niet aan te melden<br />
voor een studentenvereniging. Dat<br />
vinden wij een zeer kwalijke zaak.”<br />
“Concurreren met studieverenigingen?<br />
Hoezo?” TEX-secretaris Gerard<br />
’t Lam is oprecht verbaasd over de<br />
vermeende strijd tussen beide type<br />
verenigingen. “TEX probeert juist<br />
samen te werken met diverse studieverenigingen,<br />
vooral tijdens de HOI<br />
(introductiedagen), waarbij de studentenverenigingen<br />
zich aan de studenten<br />
presenteren. En va<strong>nu</strong>it <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
zijn er absoluut geen afkeurende<br />
geluiden te horen over studentenverenigingen.<br />
Cor Boom (voormalig<br />
bestuursvoorzitter <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, red.) heeft<br />
zelfs nog in een brief geschreven dat<br />
studeren aan <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> en deelnemen<br />
aan de studentenvereniging prima<br />
samengaat!” Wat is dan volgens hem<br />
de reden dat hbo’ers minder snel<br />
geneigd zijn zich aan te sluiten bij een<br />
studentenvereniging? “Ik denk dat<br />
veel <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-studenten uit de omgeving<br />
komen”, geeft hij aan. “Die zijn<br />
dan een jaar of achttien en hebben<br />
niet de noodzaak om op kamers te<br />
Magisterium in 1999 (Foto’s: archief TEX)<br />
‘We hebben wel voor hetere<br />
vuren gestaan’<br />
gaan. Waarom zouden ze ook? De<br />
school is dichtbij, ze hebben hun<br />
oude vriendenkring nog en het is<br />
goedkoper om thuis te blijven<br />
wonen. Studenten van de Universiteit<br />
Twente daarentegen, komen uit heel<br />
Nederland. Die moeten wel op<br />
kamers. En aangezien veel universitaire<br />
studenten hier niemand kennen,<br />
sluiten zij zich eerder aan bij een studentenvereniging.”<br />
Vooroordelen<br />
Daarnaast is er natuurlijk nog de<br />
kwestie van vooroordelen. Het beeld<br />
van gevaarlijke ontgroeningen en<br />
zuippartijen blijft hardnekkig voortbestaan.<br />
“Wij doen niet aan ontgroening.<br />
We organiseren wel elk jaar een<br />
kamp waar iedereen elkaar kan leren<br />
kennen”, zegt TEX-lid ex-voorzitter<br />
Frank Slooten. Samen met Bart<br />
Alberts en Sandra de Hek wil hij<br />
korte metten maken met het beeld<br />
dat de gemiddelde student van een<br />
studentenvereniging heeft. De leden<br />
stellen dat TEX vooral een club is<br />
waar je nieuwe vrienden maakt en je<br />
netwerk kunt verbreden. “Bovendien<br />
worden er activiteiten georganiseerd<br />
waar je veel van kunt leren. Vooral als<br />
je bij het bestuur gaat, doe je veel<br />
ervaring op”, geeft Bart Alberts aan.<br />
Toch blijft het een feit dat de studenten<br />
op z’n zachtst gezegd sceptisch<br />
tegenover de studentenverenigingen<br />
staan. Wat kan hier aan gedaan worden?<br />
Frank Slooten: “Ik stel voor dat<br />
deze studenten eens de moeite<br />
nemen om even een praatje met<br />
TEX-leden te maken tijdens de HOI.<br />
Past het niet bij je, prima, maar probeer<br />
het tenminste. En er zijn naast<br />
de HOI genoeg open feesten waar<br />
iedereen van harte welkom is.”<br />
Hbo-studenten mogen dan niet al te<br />
happig zijn als het om de studentenverenigingen<br />
gaat, de secretaris van<br />
TEX is er van overtuigd dat het allemaal<br />
goed komt. Het bestuur is druk<br />
bezig met plannen voor de aankomende<br />
HOI, hét moment voor TEX<br />
om nieuwe leden te werven. Gerard<br />
’t Lam: “De vereniging heeft wel voor<br />
hetere vuren gestaan. Ik heb er alle<br />
vertrouwen in dat we de 100 gaan<br />
halen.”<br />
Doris Martinez<br />
juni 2009<br />
29
Walstraat 9<br />
Walstraat 9<br />
Studentensoap met in de hoofdrol<br />
Fred Pels, Diane Dikmoet, Jelle Mouthaan,<br />
Femke van Es, Cindy Aanstoot,<br />
Wouter Proost, Kenneth Kawambwa,<br />
Sabine Ruckstuhl en Bart Joling,<br />
negen <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-studenten en bewoners van een<br />
sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.<br />
Proefkonijnen<br />
Met een rood hoofd van opwinding<br />
opende Diane Dikmoet de aan haar<br />
gerichte envelop van de firma PRA<br />
Health International. “Jippy”, juichte<br />
ze, “Ik ben aangenomen. Eindelijk een<br />
vette vakantiebaan.” “Achter de kassa<br />
bij de Aldi?”, informeerde Cindy<br />
Aanstoot geringschattend. “Nee joh,<br />
daar verdien je geen dertienhonderd<br />
euri met tien dagen niks doen. Cindy<br />
griste de brief uit Diane’s handen en<br />
las hoe haar huisgenote op basis van<br />
een sollicitatie op een oproep in het<br />
wegwerpkrantje Spits, geselecteerd was<br />
voor een geneesmiddelenonderzoek<br />
voor de behandeling van stemmingsstoornissen<br />
van de drugsfirma PRA.<br />
“Wist je wel dat je dan niet mag roken<br />
en postmenopauzaal of gesteriliseerd<br />
moet zijn”, schaterde Cindy. “Daarover<br />
heb ik inderdaad een beetje<br />
gejokt”, bloosde Diane. “Maar <strong>nu</strong> ik<br />
dit jaar weer eens mijn studiepunten<br />
niet heb gehaald, ik chronisch rood sta<br />
en ik door die verrekte kredietcrisis<br />
nergens een fatsoenlijke betaalde bijbaan<br />
kan vinden, scoor ik extra hoog<br />
op de punten ‘stemmingswisselingen’<br />
en ‘depressiviteit’, denk je niet?”<br />
“Je bent stapelgek! Hartstikke gestoord.”<br />
Cindy staarde Diane fel aan.<br />
“Je gaat je te mollige maar verder<br />
gezonde lijf, toch niet verpesten met het<br />
slikken van giftige pillen? En nog een<br />
potje liegen ook, domme muts!”<br />
Diane glimlachte vilein. “Horen wie<br />
het zegt.” Was jij niet degene die zich<br />
twee maanden geleden op last van<br />
Minister Klink en de medicijnenmaffia<br />
liet volpompen met Gardasil en<br />
Cervarix om het wondermiddel tegen<br />
het humaan papillomavirus en baarmoederhalskanker<br />
uit te testen? Dat<br />
terwijl deze test bedoeld was voor<br />
meisjes die nog niet seksueel actief<br />
zijn. Maar dat is ons Walstraat<br />
Wipkipje voor het gemak eventjes vergeten,<br />
hè? Als er maar veel en veilig<br />
geneukt kan worden, dan kijkt jij ook<br />
niet op een injectie of pilletje meer of<br />
minder!”<br />
Zes dagen had Diane Dikmoet er <strong>nu</strong><br />
opzitten in het geestdodende laboratorium<br />
van PRA Health International,<br />
ergens op een troosteloos industrieterrein<br />
in de polder bij Almere. Ze zuchtte<br />
en wierp een verveelde blik op de<br />
klok. Half vijf. Nog een uur voor het<br />
diner. Weer dezelfde gezonde hap van<br />
vlees noch vis en als toetje het onvermijdelijke<br />
bakje vol met groen en turkoois<br />
gekleurde pillen van de farmaceuten<br />
van PRA. Ze kreunde wanhopig<br />
en graaide naar de afstandbediening<br />
van de tv in haar krap bemeten<br />
kamertje. Ze zapte van schaars geklede<br />
breezahsluts, die op MTV met hun<br />
bolle black booties logge moederneukende<br />
rappers stonden op te geilen,<br />
naar CNN waar je aan de kadavers<br />
van wreed afgemaakte varkens kon<br />
zien dat intolerantie in Egypte het<br />
nieuwe medicijn bleek te zijn tegen de<br />
varkensgriep. Waarvan trouwens nog<br />
geen enkele big, zwijn of krulstaart<br />
maar een graadje koorts had opgelopen.<br />
Dan maar naar RTL-Nieuws<br />
waar premier JPB weer eens leiderschapskwaliteiten<br />
veinsde, en geen<br />
idee leek te hebben waar de economen<br />
aan tafel over spraken. “We zoeken<br />
naar manieren om ook hoger opgeleiden<br />
al voor hun 25ste te laten beginnen<br />
met werken”, opperde de premier,<br />
die zijn stelling zoals gebruikelijk meer<br />
als vraag dan als een ferm besluit over<br />
tafel slingerde. “Je krijgt in dit land<br />
van boekhouders en potloodslijpers<br />
verdomme niet eens meer de tijd om<br />
een leuk studentenleven te leiden”,<br />
jankte Diane. Ze had zich nog nooit zo<br />
depressief gevoeld als <strong>nu</strong>. “Die prozac<br />
van jullie is ruk”, klaagde ze tegen de<br />
laborant die haar na het eten aan een<br />
monitor vastsnoerde. “Ik heb het helemaal<br />
gehad hier, ik droom van een<br />
overdosis drugs en de intercity die op<br />
me af komt razen. Over galgen en de<br />
IJsselbrug. En <strong>nu</strong> hoor ik ook nog eens<br />
het requiem van Mozart spelen.” “Dat<br />
is uw mobieltje, mevrouw Dikmoet”,<br />
antwoordde de witjas verveeld. Diane<br />
checkte het sms’je dat binnenkwam:<br />
“Hoi, ben terug van stage in Cancun.<br />
Wordt verdacht van Influenza A<br />
(H1N1) ofwel de Mexicaanse griep.<br />
Zit in quarantaine en aan de Tamiflu.<br />
Maak van deze gijzeling gebruik om<br />
tegen een vette vergoeding een nieuw<br />
vaccin te laten testen. CU later.<br />
Sabine.”<br />
30 juni 2009
International<br />
INTERNATIONAL<br />
E-lectures at <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, future<br />
educational developments<br />
For some time now, universities both in the<br />
Netherlands and abroad have made recorded<br />
lectures available on the internet. At the<br />
moment the <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Video Expertise Team is<br />
investigating what future digital educational<br />
developments are most interesting and feasible<br />
for <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. Meanwhile <strong>Sax</strong> asked both lecturers<br />
and international students how they<br />
feel about e-lectures.<br />
Infinite possibilities<br />
The technological possibilities to<br />
make recorded or real-timelectures<br />
available on the internet are infinite.<br />
Debbie Braakman, who works for<br />
Meeting Point, is very enthusiastic<br />
about what is possible nowadays:“For<br />
example, a lecturer can add a ‘knowledge<br />
clip’ from the internet to<br />
illustrate a theoretical point, or log on<br />
to presentations by foreign lecturers.”<br />
Of course, such novelties cost money<br />
and it will be up to the Executive<br />
Board to make choices from the raft<br />
of digital possibilities.<br />
Lecturers<br />
Part of the investigation is asking lecturers<br />
at the schools what roles they<br />
see for themselves as to e-learning.<br />
Rogier Pliester, of the School of<br />
Marketing and International Management,<br />
has already some experience<br />
with students recording his lectures.<br />
However, he questions the use of it:<br />
“re-listening to a lesson is no replacement<br />
of knowing and understanding<br />
the essential contents of the book and<br />
sheets and being able to apply the<br />
acquired knowledge.” Do lecturers<br />
fear that students will not come to<br />
lectures anymore? “I don’t see internet<br />
lectures as a threat.” His colleague<br />
Thea Burggraaf is not quite sure whether<br />
students will not opt for staying<br />
away and watching online instead. “It<br />
would solve the shortage of classrooms”,<br />
she adds jokingly.<br />
Students<br />
Students on the whole have access to<br />
the technology necessary for e-learning.<br />
Yet opinions differ as regards<br />
the desirability of it. Pham Dieu<br />
Thao, a Vietnamese Finance and<br />
Accounting final-year student, sees<br />
many advantages: “When it snows we<br />
don’t have to face the cold and in the<br />
summer holidays we could also study<br />
a few modules.” In contrast, her<br />
friend Tran Thi Bich Anh, prefers the<br />
interaction with the teachers and the<br />
possibility to ask questions directly.<br />
Lee Feng, a student of Spatial<br />
Planning from China, thinks that<br />
online education limits the opportunity<br />
for communicating face-to-face<br />
and for improving one’s English.<br />
Hien Ho, an IBMS third-year student<br />
from Vietnam, on the other hand,<br />
points out that he and many of his<br />
classmates are already involved in<br />
e-learning by “using the internet as a<br />
powerful tool to gain more insight”.<br />
Finally, MBA student Taye Wakuma<br />
from Ethiopia, though admitting that<br />
the internet lectures “will never<br />
replace the live teacher”, thinks being<br />
able to listen to a lecture once more,<br />
will ”increase a student’s understanding<br />
and improve his interaction in<br />
class.”<br />
Hannie Schipper<br />
Photo: Auke Pluim<br />
juni 2009<br />
31
International<br />
SISA: events back on track<br />
‘Events agenda will help integration’<br />
This year there weren’t too many SISA<br />
(<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> International Student Association)<br />
events due to internships and the change in<br />
board members. The new board is optimistic<br />
and promises a new programme and other<br />
novelties, such as an agenda full of events<br />
for the coming year.<br />
Organizing more activities for<br />
international students is still the<br />
most important objective for SISA in<br />
Enschede. Last year there were “only<br />
five or six” activities for international<br />
students. The new board hopes to<br />
change this. The Student Union is an<br />
initiative of the International Office.<br />
“We wanted more activities for<br />
international students. However<br />
there’s not always that much time to<br />
organize events”, says Debby van der<br />
Kamp of the International Office.<br />
“We hope that the new board will<br />
Student Union Deventer<br />
The International Office still hopes to form an international student organisation<br />
in Deventer. Last year they campaigned for board members, but<br />
did not get much response. “It takes time to really form an organisation”,<br />
says Debby van der Kamp of the International Office. “We still hope to<br />
find students to form an organisation for Deventer. We would like to achieve<br />
this before December.” Interested? Contact: d.vanderkamp@saxion.nl.<br />
make SISA livelier and will organize<br />
more events.”<br />
Svetlana Tomova, first year Art &<br />
Technology, is the new president of<br />
SISA Enschede. She thinks the new<br />
board is about to get things back on<br />
track. “This summer we will work<br />
hard to create an online agenda for<br />
international students. We do not only<br />
want to organize events ourselves,<br />
Photo: Toma Tudor<br />
but also make <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> students more<br />
aware of the events at <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> and in<br />
Enschede.” Tomova sees the new<br />
agenda as a way to make international<br />
students integrate better with<br />
their fellow Dutch students. “They<br />
get to know about events and know<br />
where to meet fellow students in<br />
their spare time. We want to inspire<br />
them to get out of their rooms.”<br />
(WvT)<br />
Renske Jacobs<br />
Last-mi<strong>nu</strong>te study: a way of student life<br />
Exams are on their way. Teachers advise to start revising early.<br />
Many students ignore this. <strong>Sax</strong> asked a few students why and if<br />
they regretted it afterwards.<br />
Renske Jacobs, second-year commercial textile studies (commerciële textielkunde) from the<br />
Netherlands, says her exam revising varies. “Mostly I leave it until the last mi<strong>nu</strong>te on purpose.<br />
When the pressure is up I achieve more on most occasions. Plus it works for me. For now. Although<br />
I guess in the future I might experience otherwise.”<br />
Kaj de Graaf<br />
“There are approximately eight weeks to a project. The first few weeks I only work on assignments”,<br />
says Dutch student Kaj de Graaf, first-year science of public and social administration (bestuurskunde).<br />
“For the current project I have economics which I do have to study hard for if I want to pass.<br />
So at the moment I am studying for the coming exams. However the rest of this year I didn’t have<br />
to study for weeks and I passed my exams with ease. My grades are good so I don’t regret my lastmi<strong>nu</strong>te<br />
study.”<br />
Mohammed Khattou studies the evening before an<br />
exam. The second-year student technical information<br />
science from Morocco says this is on purpose.<br />
“I keep postponing the work, because I don’t like<br />
it. Or I am busy with my job.” He always regrets it<br />
afterwards. “But I just cannot get myself to start<br />
studying earlier.” (WvT)<br />
Mohammed Khattou<br />
32 juni 2009
International<br />
In between art and nature<br />
What do the art of Vincent van Gogh and that of<br />
Pablo Picasso have in common with a natural park?<br />
All of these can be found in Otterlo in National Park<br />
The Hoge Veluwe, where the Kröller-Müller Museum<br />
is located. A worthwhile visit for those looking for a<br />
dose of art, architecture and nature.<br />
Photo: Cary Markerink<br />
Photo: Kröller-Müller Museum<br />
National Park The Hoge<br />
Veluwe is one of the<br />
Netherlands’ oldest and largest<br />
national parks. It consists<br />
of woodland, heath<br />
land, lakes and drift sand.<br />
You can walk undisturbed<br />
for hours. But do borrow<br />
one of the free 1700 white<br />
bikes, if you do not have<br />
more than a day to explore.<br />
They can be found at the<br />
different entrances to the<br />
park. You can also use the<br />
bicycles to get to the<br />
museum.<br />
The Kröller-Müller Museum<br />
is located at the centre of the<br />
National Park. Its collection<br />
consists of a large <strong>nu</strong>mber of works by painter Vincent van Gogh. It even<br />
offers works by George Seurat, Pablo Picasso and Piet Mondriaan. There is also<br />
a unique collection of sculptures in the sculpture garden.<br />
You can reach Otterlo by a bus service from Apeldoorn Central Station.<br />
Entrance fee for the park: seven euros. Entrance fee for the museum: another<br />
seven euros. Showing your <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> pass/student card will allow you a fifty per<br />
cent discount on the museum fee. On rainy days the sculptures in the sculpture<br />
garden may be covered to avoid damage. On sunny days it may be that<br />
all the bicycles are in use. It is not possible to make reservations for the bikes.<br />
(WvT)<br />
What are knowledge centres?<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> has six different knowledge centres. Each<br />
of them is specialized in a different area of the<br />
(international) society which they research and<br />
share their knowledge. Students too are doing<br />
research as part of their education.<br />
That <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> doesn’t only educate and researches as well is common<br />
knowledge. But the <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> knowledge centres are not well known<br />
among international students. These organizations help in finding answers<br />
for other organizations on questions they come across in daily life.<br />
This research is used to create new knowledge for the community and<br />
education at <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>.<br />
At all knowledge centres ‘associate professors’ and students are involved<br />
in the research, although not many international students are. At the<br />
Knowledge Centre of Health, Welfare and Technology, however, there<br />
are eight Vietnamese master students of Advanced Nursing Practice.<br />
There is an international project in the Ukraine as well, although in this<br />
project there are no students involved at all. The master programme is<br />
part of the knowledge centre. (WvT)<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> knowledge centres:<br />
• Knowledge Centre for Innovation in Education<br />
• Knowledge Centre for Environment<br />
• Knowledge Centre for Innovation and Entrepreneurship<br />
• Knowledge Centre for Health, Welfare and Technology<br />
• Knowledge Centre for Design and Technology<br />
• Knowledge Centre for Hospitality Business<br />
• These are not the official names for the knowledge centres.<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is currently designing these<br />
‘In my position I learn a lot’<br />
Many international students have a function in an<br />
international student association. One of them is<br />
Bhayu Prasetya, third-year student electrical<br />
engineering, from Indonesia. He is vice-chairman<br />
for culture and sport affairs of the Indonesian<br />
Student Association in Enschede.<br />
The association was founded in 1998,<br />
because of the great <strong>nu</strong>mber of Indonesian<br />
students in the area. This year there are<br />
almost 100 members. Prasetya: “We help<br />
Indonesian students in Enschede to adjust,<br />
to give them any important information<br />
before and after they arrive. We focus on a<br />
good community, relationship, and network<br />
among Indonesian students, even<br />
when they have finished the study and go<br />
back to Indonesia. We keep in touch by<br />
mail. For example, we organize cultural<br />
events to introduce our arts, culture, and<br />
customs. We have our own band, traditional<br />
dancers, and a football team. I chair<br />
the board when we want to organize a cultural<br />
or sport event. My position teaches<br />
me to manage people, to organize events<br />
and to create a network.” (MN)<br />
www.ppienschede.com<br />
Photo:Toma Tudor<br />
juni 2009<br />
33
Student & co<br />
Kudra Mata: keiharde<br />
Thrash Metal Core<br />
Op 19 juni brengt Kudra Mata (Tijmen<br />
Hobbel, Glenn Groeneveld, Karel Lenferink<br />
en Mart Heunen) haar tweede cd uit: Legacy<br />
of Persistence. Thrash Metal Core op zijn<br />
top. Hobbel (kunst & techniek) en Groeneveld<br />
(LED) studeren op <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>.<br />
Foto: Toma Tudor<br />
“We treden tegenwoordig vaak op in Nederland, maar zijn ook al in<br />
Duitsland en Polen geweest. Vooral Polen was te gek: die mensen gaan echt<br />
volledig los”, vertelt Groeneveld. “We treden op zo’n avond op met andere<br />
bands en spelen zelf dan veertig tot 45 mi<strong>nu</strong>ten. Een goede lengte, want<br />
veel langer moet je die shit ook niet aanhoren.” Hobbel: “Het geld dat we<br />
met de optredens verdienen, hebben we opgespaard voor het maken van de<br />
nieuwe cd. We spelen alleen eigen <strong>nu</strong>mmers, die we aan de lopende band<br />
schrijven, aanpassen en opnieuw spelen. Onze nieuwe cd was direct een<br />
goede aanleiding voor mijn verdiepingsfase van kunst en techniek, waarvoor<br />
ik dus het artwork van de cd/website heb gemaakt. Daarnaast doe ik ook de<br />
grafische vormgeving van de band. Het voelt zo helemaal niet alsof ik voor<br />
school bezig ben.” Het is volgens Groeneveld niet het enige dat <strong>nu</strong> een stuk<br />
professioneler gaat. “We hebben er dus even voor moeten sparen, maar de<br />
tweede cd is opgenomen in een studio. Het gaat bij ons niet om het schip<br />
met geld, maar om de kick van de optredens en onze doelen halen. Onze<br />
<strong>nu</strong>mmers zijn dan ook online te beluisteren, waarmee we proberen op een<br />
nieuwe ‘community-manier’ nieuwe zieltjes te winnen. Onze eerste cd kun<br />
je <strong>nu</strong> zelfs gratis downloaden.” Tijmen: “En daaraan hoor je wel hoe veel<br />
beter onze muziek in de afgelopen jaren is geworden.” (EW)<br />
Glenn Groeneveld (links) en Tijmen Hobbel.<br />
Rocken!<br />
Kudra Mata lanceert haar nieuwe cd op 19 juni in het Metropool.<br />
Meer informatie op www.kudramata.com<br />
Kijk voor een filmpje over Kudra Mata op <strong>Sax</strong>.<strong>nu</strong>.<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Blijven hangen<br />
Veilig bijtanken<br />
Tijdens het project dat Koen Bakker (21) uit<br />
moest voeren voor de projectweek op<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, besloot de vierdejaars industrieel<br />
product ontwerpen dat het wel interessant<br />
was om langer te blijven werken bij het<br />
bedrijf dat zijn project uit had geschreven.<br />
“De opdracht die ik tijdens de projectweek kreeg, was een ontwerp<br />
maken waarmee ik de veiligheid van een tankpark moest kunnen verzekeren”,<br />
vertelt Bakker. “Deze zogenaamde tankparken zijn bijvoorbeeld<br />
te vinden in grote havens, waar de bulkopslag van petrochemische<br />
producten plaatsvindt. Het bedrijf Tebodin, die de opdracht uitschreef,<br />
ontwerpt deze parken regelmatig, maar ze waren op zoek<br />
naar een ‘frisse’ kijk op dit onderwerp”, legt hij uit. Ik en Ruud Bosma<br />
(teamleider van het concurrerende team) vonden het beiden een dusdanig<br />
interessant project waardoor we uiteindelijk besloten om bij<br />
Tebodin te blijven. Daarbij had ik het afgelopen kwartiel geen vol<br />
rooster en leek het mij een uitgelezen kans om eens bij een groot<br />
bedrijf in de keuken te kijken. Tijdens mijn stages heb ik geleerd hoe<br />
waardevol dit kan zijn en deze projectweek leek mij wel een mooi<br />
aanknopingspunt voor een kort stageproject”, vervolgt Bakker. “En<br />
natuurlijk staat dit soort dingen ook altijd leuk op je cv.” Voor Tebodin<br />
was het een kans om aanstaande professionals kennis te laten maken<br />
met hun bedrijf en om op die manier de naamsbekendheid te vergroten<br />
onder die groep. Bakker: “Kortom, het was voor beide partijen een<br />
leuke en leerzame ervaring!” (JvN)<br />
Tanzania<br />
Rhonda Blokhuis (21) studeerde<br />
small business en<br />
retailmanagement, en vertrok<br />
vorig jaar naar Tanzania.<br />
Niet voor een paar<br />
weken vakantie, maar om te<br />
gaan werken bij een bureau<br />
dat onder andere safari’s<br />
organiseert.<br />
34<br />
juni 2009
Afstuderen<br />
Roy Weijgerse (links) en Peter Stegeman. Foto: Auke Pluim<br />
Een eigen<br />
kantoor bouwen<br />
<strong>Sax</strong> ging op bezoek bij de wel heel bijzonderde werkplek<br />
van Peter Stegeman. De vierdejaarsstudent personeel<br />
en arbeid schrijft samen met afstudeerpartner<br />
Roy Weijgerse een personeelsbeleid voor<br />
Bootsma Retail Exploitatie.<br />
Maar voordat de heren aan de slag konden, moesten ze eerst een eigen kantoor<br />
inrichten op een zoldertje in de binnenstad, dat daarvoor dienst deed als<br />
opslagruimte voor schoenen. “In het begin stonden er alleen wat stellingen,<br />
vertelt Weijgerse. “We zaten zonder stroom en hadden dus ook geen licht.”<br />
Stegeman: “Maar vanaf het begin hing er al een relaxte sfeer.” “En het klikte<br />
snel met onze opdrachtgever”, vult Weijgerse aan. Het sollicitatiegesprek van<br />
de heren vond plaats in een café en op die plek houden Stegeman en<br />
Weijgerse <strong>nu</strong> ook hun sollicitatiegesprekken. “Het leuke aan deze opdracht is<br />
dat het gaat om een bedrijf dat nog in de steigers staat en dus moeten we het<br />
personeelsbeleid ook vanaf de grond opbouwen”, aldus Stegeman. (SJ)<br />
Student & co<br />
Hotel met vleugels<br />
Half juli is het zo ver, dan opent de luxesuite, ontworpen<br />
door Marjolein Garritsen (24), haar deuren.<br />
Op vliegveld Teugen wel te verstaan, een kamer<br />
met vleugels.<br />
Een compleet vliegtuig inrichten tot een luxe hotelsuite, dat is zo ongeveer<br />
wat Garritsen in opdracht van hotelsuites.nl heeft gedaan. Als student aan<br />
de Jan des Bouvries Academie, onderdeel van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Next, begon ze aan<br />
haar afstudeeropdracht. “Het was een heel bijzondere opdracht, waaraan<br />
ik zo’n twee jaar geleden ben begonnen”, vertelt ze. “Het was een Russisch<br />
toestel van vijftig jaar oud, dat al een tijdje niet meer vloog. Het heeft een<br />
hele tijd in Duitsland gestaan, en er heeft zelfs een restaurant in gezeten.<br />
Vervolgens is het in stukjes naar Nederland vervoerd.” Inmiddels staat het<br />
weer als één geheel op vliegveld Teuge, nabij Apeldoorn. “Het is een complete<br />
suite met loungegedeelte, een bubbelbad en infraroodsauna geworden.”<br />
Voordat het vliegtuig opengaat voor publiek, mag Marjolein de suite<br />
zelf uitproberen: “Ik ga er proefslapen, kijken<br />
of alles werkt. Straks kost het 350 euro<br />
per nacht.” (FK)<br />
Opdracht<br />
‘Alles gaat hier<br />
pole pole’<br />
“Na mijn afstuderen wilde ik graag reizen, maar mijn studentenbudget<br />
liet dat niet toe”, legt Rhonda uit. “Ik was<br />
van plan om eerst een paar maanden te gaan werken en<br />
sparen, maar toen kreeg ik onverwachts een baan als operation<br />
manager bij een safaribedrijf aangeboden.”<br />
Vestigingsplaats: Arusha, Tanzania. Niet bepaald de plaatselijke<br />
Albert Heijn. Toch hoefde Rhonda niet lang over<br />
de aanbieding na te denken: “De combinatie van werken<br />
en reizen sprak me erg aan.”<br />
In het zonnige Arusha in het noorden van Tanzania doet<br />
Rhonda <strong>nu</strong> de sales en marketing van Safari Care ltd. Ook<br />
houdt ze zich bezig met het adviseren van klanten, en het<br />
boeken van reizen en tripjes. “We maken elke reis op<br />
maat. Zodat de klant de reis maakt die bij hem past. We<br />
organiseren safari’s in Noord-Tanzania, beklimmingen van<br />
de hoogste Kilimanjaro en bijvoorbeeld ook strandvakanties<br />
naar Bounty-eiland Zanzibar.”<br />
Tijdens haar werk komt vooral het ‘out-of-the-box-denken’,<br />
zoals ze dat tijdens haar opleiding leerde, goed van<br />
pas. “Niets gaat hier zoals gepland en soms moet je met<br />
weinig middelen veel bereiken.” Ook heeft ze te maken<br />
met cultuurverschillen: “Van afspraken en agenda’s hebben<br />
de Tanzanianen nog nooit gehoord. Als ze al op<br />
komen dagen, zijn ze standaard te laat. Voordeel ervan is<br />
dat ze ook nog nooit van stress hebben gehoord, alles gaat<br />
‘pole pole’, wat rustig aan betekent, en is ‘hamna shida’,<br />
oftewel: geen probleem. (FK)<br />
Kleren wassen<br />
op een steen<br />
Nicole Kuijper, vierdejaarsstudente htro, is net<br />
geland op Schiphol als wij haar vragen naar haar<br />
ervaringen tijdens haar stage in India.<br />
“Het is hier in Nederland weer even wennen, maar in India ondervond ik<br />
een ware cultuurshock. Al word je nog zo goed voorbereid op dingen als<br />
geen decolleté, geen normaal toilet en 46 graden. Pas als je daar bent, weet<br />
je echt hoe warm 46 graden eigenlijk is”, zegt ze. De eerder genoemde cultuurshock<br />
komt volgens Kuijper van twee kanten. “Ook zij moeten even<br />
wennen aan jou. Als de inwoners zien dat jij ook je kleren op een steen<br />
wast, dan word je pas als gelijke gezien”, ondervond Nicole.<br />
Samen met medestudent Andreas heeft ze zich in India beziggehouden met<br />
ecotoerisme en development, wat inhield dat ze met zo min mogelijk financiële<br />
middelen duurzaam ecotoerisme op moesten zetten in het land.<br />
“Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk een heel dorp gaat meeprofiteren<br />
van de natuurtoeristen. Zo kan een vissersman bijvoorbeeld overdag<br />
gewoon vissen. Maar hij kan ook eens in de zoveel tijd een groepje toeristen<br />
meenemen op zijn bootje, om hen een beeld van het dagelijks leven te<br />
geven”, legt Nicole uit. De twee studenten kregen de opdracht van SCF<br />
India en trots vertelt Kuijper dat deze geslaagd is.“Ik ga straks voor twee jaar<br />
terug om te werken voor WNF, dus ja”, antwoordt ze tot besluit op de vraag<br />
of ze nog eens teruggaat. (SJ)<br />
Stage<br />
Foto: Auke Pluim<br />
juni 2008<br />
35
Collega & co<br />
In een zelfgebouwde boot over het<br />
Twentekanaal<br />
Oud-bestuursvoorzitter Cor Boom nam begin<br />
2008 afscheid bij <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, maar bleef er nog<br />
een tijdje als adviseur bij het Facilitair<br />
Bedrijf. Over een paar maanden zwaait hij<br />
definitief af. De tijd die dan vrijkomt, vult hij<br />
op met het bouwen van (roei)boten.<br />
“Ik roei al sinds mijn middelbareschooltijd. Sindsdien ga ik elke week een paar<br />
keer heen en weer over het Twentekanaal”, vertelt Boom. “Met vijf roeivrienden<br />
hebben we vorig jaar in Noord-Holland een botenbouwcursus gevolgd. Hierbij<br />
leerden we boten bouwen via een speciale techniek, waarbij er met heel kleine<br />
latjes wordt gewerkt, waarna het wordt afgewerkt met doorschijnend kunststof.<br />
Met dit groepje bouwden we een complete kano en het beviel ons zo goed, dat<br />
we er mee verder gaan. We willen volgens deze techniek ook roeiboten gaan<br />
bouwen en we zijn momenteel druk bezig met het maken van de tekeningen en<br />
het inrichten van een loods om de boten te maken.” Boom benadrukt dat het<br />
vooral om de gezelligheid gaat. “In de loods komt ook zeker een koelkast met<br />
biertjes! Maar we pakken het ook echt serieus aan. Iedereen brengt kennis in en<br />
het is erg leuk om dit met een clubje te doen. We willen de eerste gebouwde<br />
boot zelf uitproberen en gebruiken. Maar als er roeiverenigingen zijn, die hiervoor<br />
belangstelling hebben, dan staan we er zeker voor open.” (MN)<br />
Van je familie<br />
moet je het hebben<br />
Je broer of zus bij dezelfde werkgever op dezelfde<br />
afdeling? Veel mensen gruwelen bij die gedachte. Zo<br />
niet Tamara (46) en Glen (47) Ripassa, beiden werkzaam<br />
op de academie Mens en Maatschappij. Tamara<br />
Ripassa: “Vooral toen ik hier begon, dacht ik: wat fijn<br />
dat mijn grote broer er is!”<br />
Wie ze beiden naast elkaar ziet staan, kan de gelijkenis niet ontgaan. Toch<br />
is het voor veel mensen lastig in te schatten hoe de verhoudingen tussen<br />
Glen (docent en beleidsmaker internationalisering) en Tamara Ripassa<br />
(docent methodische vakken ) precies liggen. Glen Ripassa: “Mensen die<br />
ons niet kennen, hebben moeite om ons te plaatsen. Ze vragen wel eens<br />
of we getrouwd zijn.” Glen Ripassa werkt inmiddels veertien jaar bij de<br />
hogeschool, zijn zus slechts tweeënhalf<br />
jaar. Het was op Glens advies dat Tamara<br />
ging studeren. Toen er bij <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> een<br />
functie voor tutor vrijkwam, greep ze<br />
haar kans. “<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heeft wel van tevoren<br />
aan mijn broer gevraagd of hij moeite<br />
zou hebben met mijn aanstelling”, vertelt<br />
ze. Zit je als familie niet conti<strong>nu</strong> op<br />
elkaars lip als je voor hetzelfde bedrijf<br />
werkt? Welnee, wuiven broer en zus het<br />
beeld weg. Ze zien elkaar nauwelijks op<br />
de hogeschool. Sterker nog, wanneer ze<br />
iets willen afspreken op de werkvloer,<br />
moeten ze de agenda’s erbij halen. Zo<br />
groot als de fysieke gelijkenis tussen<br />
broer en zus is, zo klein zijn de overeenkomsten<br />
in karakter. “Collega’s merken<br />
dat wij qua inborst sterk verschillen”,<br />
lacht Glen Ripassa.<br />
“Inderdaad”, valt zijn zus hem bij. “Ik ben<br />
meer de doener, hij de denker.” (DM)<br />
Foto: Toma Tudor<br />
In drie jaar in een<br />
zeilboot de wereld rond<br />
Er gingen jaren van voorbereidingen aan vooraf, maar<br />
6 juni was het dan zover. Leonie Kok vertrok samen<br />
met haar man en twee zonen, Mees (2,5) en Pieter (1),<br />
voor een wereldreis met hun ruim veertien meter<br />
lange zeilboot.<br />
Kok was tot mei werkzaam bij <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> als beleidsmedewerker op de afdeling<br />
Onderwijsontwikkeling en Kwaliteitszorg (O&K) en nam ontslag voor haar<br />
droomreis. Ze verwachten over een jaar of drie terug te zijn in Nederland.<br />
“Onze boot ligt in de haven van Rotterdam. Van daaruit vertrekken we richting<br />
Engeland, steken over naar Spanje, zakken af naar de Canarische<br />
Eilanden, dan gaan we de Atlantische Oceaan over naar de Cariben en via het<br />
Panamakanaal en de Polynesische eilanden komen we uiteindelijk uit in<br />
Nieuw-Zeeland. Daar blijven we dan een maand of vijf, omdat we het orkaanseizoen<br />
moeten afwachten. Hoe we daarna precies teruggaan richting<br />
Nederland is nog niet helemaal duidelijk.” De wereldreis per zeilboot is een<br />
lang gekoesterde droom. “Nog voordat we elkaar hadden ontmoet, wilden we<br />
dit allebei al. Langzaam maar zeker kregen we het idee om het gewoon te<br />
gaan doen. Toen we zes jaar geleden op de botenbeurs Hiswa een lezing van<br />
een man bijwoonden die dit met een kindje had gedaan, hebben we de plannen<br />
concreter gemaakt.We leven er al zo lang naartoe en we hebben alles heel<br />
goed voorbereid. Het is spannend en we hebben er enorm veel zin in!” (MN)<br />
36<br />
juni 2009
Collega & co<br />
Medewerker uitgelicht<br />
Blij met volwassen<br />
studenten<br />
“Ik ben niet de enige die haar jubileum viert”,<br />
vertelt Vanessa Oppers bescheiden. Over zes<br />
maanden is het officieel twaalfeneenhalf jaar<br />
geleden dat ze bij Albron in dienst trad. Vorig<br />
jaar waren andere collega’s haar voorgegaan<br />
in die eer en dat werd gevierd met een chique<br />
diner bij het Koninklijk Instituut voor de<br />
Tropen (KIT) in Amsterdam.<br />
In de loop der tijd heeft ze Albron met <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> zien meegroeien. Waar ze<br />
vroeger vooral op één locatie werkte, is er inmiddels een drietal plaatsen in<br />
de hogeschool waar ze de ‘toko’s’ draaiende houdt. “Ik vind het vooral fijn dat<br />
ik zelf kan bepalen wat ik wanneer kan doen”, geeft ze aan. Ook het contact<br />
met de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-studenten bevalt haar wel. Naast <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is ze werkzaam bij<br />
onderwijsinstellingen waar zestien- en zeventienjarigen rondlopen, maar die<br />
hebben volgens haar toch een andere houding. “Je merkt dat de studenten<br />
hier meer volwassen zijn. De mentaliteit is anders en dat vind ik erg prettig.”<br />
Natuurlijk kun je niet meer dan een decennium bij een bedrijf werken zonder<br />
grote veranderingen te hebben meegemaakt. Wat is haar in dat opzicht<br />
het meest bijgebleven? “Het chippen”, zegt ze beslist. “De overgang van contant<br />
geld naar chippen, was voor velen lastig. Het duurde echt even voordat<br />
mensen daaraan gewend waren.” Achteraf blijkt het volgens Oppers een<br />
goede investering te zijn geweest. Het maakt het betalingsverkeer en daarmee<br />
het werken achter de kassa makkelijker. “Voor mij is het ideaal.” (DM)<br />
Passie losmaken<br />
Now or Never, Wie ben ik en Wedden Dat. Het is slechts een greep van de<br />
programma’s waaraan Tinka Gijsen (43) in het verleden als uitvoerend producent<br />
heeft meegewerkt. Inmiddels is ze sinds een jaar docente cross media<br />
concepting bij <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> en heeft ze de studenten een pitch bij RTL Productions<br />
bezorgd. “Ik wil graag het contact met de praktijk behouden.”<br />
Het is een misverstand dat het onderwijs rustig zou zijn. Tinka Gijsen hopt<br />
van college naar afspraak en tussendoor zijn er mails te beantwoorden, telefoontjes<br />
te plegen en studenten te ondersteunen. Het aanbod van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> om<br />
les te geven, kwam voor haar op een goed moment. “Ik kom uit de tijd van de<br />
Foto: Toma Tudor<br />
Voetbal<br />
Een liefhebber ben ik niet en tot voor kort was ik ook geen kenner. Maar mijn<br />
interesse in de wereld van voetbal is in het afgelopen jaar sterk toegenomen.<br />
Eindelijk weet ik precies wat buitenspel betekent en kan ik het begrip diepe<br />
pass uitleggen. Dat het mandaat van Jol bij Ajax naar Engels model wordt<br />
vorm gegeven, vind ik niet meer dan logisch en natuurlijk was het FC Twente<br />
dat ternauwernood de beker aan Heerenveen liet. Dat alles heb ik te danken<br />
aan mijn zesjarig zoontje dat het prachtig vindt dat zijn vader zo’n voetbalkenner<br />
is. Uitgerekend hij besloot te breken met een generaties lange traditie<br />
van voetbal onbe<strong>nu</strong>l. Zijn enthousiasme is aanstekelijk. Elke dag loopt hij in<br />
zijn gele Zlatan-shirt (Zweden?) met zijn bal onder de arm naar buiten om<br />
een tegenstander te zoeken. Dat kan ook de strak witte muur zijn waar mijn<br />
nieuwe klimroos zoveel moeite doet om hogerop te komen. Boven zijn bed<br />
hangt natuurlijk een poster van FC Twente en hij kent alle spelers bij naam.<br />
Zijn favoriete game is een voetbalspel waarin hij levensechte virtuele voetballers<br />
levensechte virtuele slidings laat maken. Ja natuurlijk: elke zaterdag<br />
kun je me vinden langs de lijn. Met heimelijk in mijn zakken gebalde vuisten,<br />
in mijn schoenen gekromde tenen en samengeknepen lippen. Weer of geen<br />
weer, ik ben één van de vaders langs het veld. En we zijn er altijd; elke zaterdag<br />
weer. Met een plastic bekertje dampende kantinekoffie in de hand onder<br />
de paraplu. Geen grotere fans van het elftal F4 dan wij, de vaders langs de<br />
lijn, die precies weten waar het aan schort als een tegendoelpunt valt. Tegen<br />
mijn eigen verwachting in heb ik het uitstekend naar mijn zin langs de lijn.<br />
Het seizoen is inmiddels afgelopen. Ik heb begrepen dat het traditioneel tijdig<br />
eindigt om het getergde veld de kans te geven op herstel. De vaders<br />
bedachten dat een barbecue wel leuk zou zijn bij wijze van seizoensafsluiting<br />
voor de boys en hun supporters. Een moeder werd bereid gevonden om de<br />
organisatie ter hand te nemen en alle logistieke voorbereidingen te treffen.<br />
Afgelopen vrijdag was het zover. Vijf barbecues werden door elf vaders voorzien<br />
van rokerig vuur terwijl de moeders een keur aan handgemaakte salades<br />
uitstalden. Ik zal u de details van de bijeenkomst<br />
besparen, maar het was een aardig feestje. Een feestje<br />
dat begon met een 7-6 winst voor de F4-boys in een<br />
wedstrijdje tegen de vaders. Nu stonden de moeders<br />
langs de lijn.<br />
Een aardig en spontaan feestje. Gewoon leuk. Maar zo<br />
gewoon was het niet. Het is kennelijk niet gebruikelijk<br />
dat ouders zoiets doen. Sterker, de trainer had zo’n initiatief<br />
in zijn lange loopbaan nog niet meegemaakt.<br />
Het is niet gebruikelijk dat alle kinderen van een elftal<br />
er elke zaterdag zijn. Uit en thuis. En dat hun ouders<br />
langs de lijn staan. Weer of geen weer. Gek eigenlijk.<br />
Nitie<br />
Nitie Mardjan is medewerker bij AGZ.<br />
grote amusementsprogramma’s en als je al zo lang in het vak zit, dan zoek je<br />
het breder. Bovendien heb ik het overdragen van kennis altijd al leuk gevonden.”<br />
In haar lessen probeert ze zo dicht mogelijk bij de praktijk te blijven<br />
door de studenten formats uit de praktijk voor te leggen en actuele onderwerpen<br />
te behandelen. Ze wil de studenten leren anders naar programma’s<br />
te kijken, niet denken in termen van wat zíj leuk vinden om naar te kijken,<br />
maar wat de doelgroep daarvan vindt. “Studenten moeten leren hun eigen<br />
creativiteit te ontplooien en zich te ontwikkelen als professionals.” Dat kan<br />
volgens Tinka Gijsen niet zonder een flinke dosis enthousiasme. “Het gaat er<br />
mij om de passie los<br />
te maken bij de studenten.<br />
Ze moeten<br />
Foto: Toma Tuor<br />
denken: jeetje, wat<br />
een waanzinnig<br />
leuk vak heb ik!”<br />
(DM)<br />
Column<br />
juni 2009<br />
37
Onder de loep<br />
Bij de zes kenniscentra van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> zijn meer dan dertig lectoren actief. In de serie Onder de loep belicht <strong>Sax</strong><br />
de activiteiten en het toegepast onderzoek dat zij samen met docenten en studenten verrichten.<br />
Smart Creation<br />
smeedt talenten samen<br />
Een onderneming beginnen is voor velen een sprong in het diepe. Creatief als je bent, heb je<br />
een goed concept ontwikkeld. Maar het idee in de markt zetten is niet echt ‘je ding’.<br />
Omgekeerd zijn er ook lieden ‘zonder product’ die zeker weten dat er een ondernemer in hen<br />
schuilt. Smart Creation smeedt beide talenten samen tot een kansrijke onderneming.<br />
“<br />
Smart Creation beweegt zich in<br />
de driehoek van creativiteit,<br />
smart materials in de sfeer van textiel<br />
en ondernemerschap”, maakt<br />
projectleider Babette de Weerd van<br />
het <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Centrum voor Innovatie<br />
en Ondernemerschap (SCIO) duidelijk.<br />
“Smart Creation is bedoeld<br />
voor potentiële starters en starters<br />
tot vijf jaar na oprichting van”,<br />
waarmee ze aangeeft dat je niet per<br />
se (ex-)<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-student hoeft te zijn<br />
om tot de doelgroep van het project<br />
te behoren. “We richten ons vooral<br />
op startende ondernemers die een<br />
product ontwikkelen of hebben<br />
ontwikkeld ten behoeve van de<br />
mode- en interieurbranche. Deze<br />
jonge ondernemers worden ondersteund<br />
va<strong>nu</strong>it de kennis en ervaringen<br />
over ondernemerschap, en<br />
vooral va<strong>nu</strong>it de aanwezige kennis<br />
over de combinatie van kunst, techniek<br />
en materialen. Daarmee bundelt<br />
het project ondernemerschap,<br />
productontwikkeling en materialenkennis<br />
en kan het daarmee een<br />
belangrijke aanvulling zijn voor studentondernemers<br />
in de creatieve<br />
industrie.”<br />
We schrijven het jaar 1920 als de<br />
eerste lessen worden gegeven in het<br />
nieuwe gebouw aan het Ariënsplein<br />
in Enschede van de Twentsche<br />
Industrie en Handelschool, ook wel<br />
De Maere genoemd. Het is de eerste<br />
vorm van hoger beroepsonderwijs<br />
in Oost-Nederland en de voorloper<br />
van wat <strong>nu</strong> <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> heet.<br />
“Arbeiders genoeg, maar we hebben<br />
ook kennis nodig”, roepen fabrikanten<br />
als Van Heek, Blijdenstein,<br />
Jannink, Gelderman, Spanjaard en<br />
Ter Kuile in koor. Niet dat deze lieden<br />
bekend staan vanwege hun<br />
innovatieve geesten, want vijftig<br />
jaar later was de textielindustrie in<br />
Twente volledig naar de knoppen,<br />
juist als gevolg van een gebrek aan<br />
vernieuwingsdrift. Omdat de textielopleiding<br />
van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, mede<br />
De ondernemende hogeschool<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> richt zich al ruim tien jaar op ondernemerschap en innovatie.<br />
Jonge, innovatieve ondernemers zorgen immers voor economische groei<br />
in de regio, waarin <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> een voortrekkersrol moet waarmaken.<br />
Uit onderzoek blijkt dat ondernemerschap ook onder studenten van<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> een hot item is. Bijna de helft van de studenten van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> blijkt<br />
belangstelling voor ondernemerschap te hebben. Een dikke tien procent<br />
is zeker van plan een onderneming te beginnen en meer dan 300 studenten<br />
zijn al aan het ondernemen.<br />
Naar schatting zijn er inmiddels meer dan 1.000 <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> spin-offs, die<br />
sinds 1986 zijn ontstaan. Ze bieden werk aan 10.000 tot 20.000 medewerkers.<br />
De ambitie van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> is verdubbeling van het aantal ondernemingen<br />
dat jaarlijks va<strong>nu</strong>it de hogeschool wordt begonnen.<br />
Lectoren vervullen een belangrijke taak bij het stimuleren van ondernemend<br />
gedrag bij studenten. Bij het project Smart Creation vervullen<br />
vooral de lectoren Ger Brinks (Smart Functional Materials) en<br />
Han van der Meer (Kennisinnovatief Ondernemerschap) een voortrekkersrol.<br />
onder impulsen van lectoren die een<br />
aantal jaren geleden werden<br />
‘ingevlogen’, van de ondergang zijn<br />
gered en tot op de dag van vandaag<br />
is blijven bestaan, weet men<br />
Enschede én <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> nog altijd te<br />
vinden. Want voor wie het nog niet<br />
wist: Nederland doet het nog altijd<br />
heel behoorlijk in de wereld van de<br />
textiel en de mode. Na de grote<br />
en toonaangevende landen staat<br />
Nederland op de vijfde plek in<br />
Europa. En grote merken als Gsus,<br />
McGregor en Turnover klinken<br />
natuurlijk niet zo Nederlands als<br />
het merk Gaastra, maar deze komen<br />
wel degelijk van Nederlandse<br />
bodem. Intussen verdienen wereldwijd<br />
honderdduizenden hun boterham<br />
met onderzoek en ontwikkeling<br />
van ‘slimme materialen’ voor<br />
mode en interieur waarmee nieuwe<br />
functionaliteiten aan textiel kunnen<br />
worden gegeven.<br />
Als het aan SCIO-directeur<br />
Theodor van der Velde ligt, komen<br />
er in Twente onder impuls van het<br />
project Smart Creation - waarvoor<br />
via de gemeente Enschede en<br />
Technopartner (ministerie van<br />
Economische zaken) 1,8 miljoen<br />
euro subsidie beschikbaar is gesteld<br />
- de komende jaren honderden<br />
arbeidsplaatsen bij. “Binnen vijf jaar<br />
moeten er in deze regio honderd<br />
nieuwe bedrijven zijn, die zich<br />
bezighouden met het ontwikkelen<br />
en produceren van materialen met<br />
bijzondere eigenschappen.<br />
Inderdaad, ‘slim textiel’ oftewel<br />
materiaal dat van eigenschap verandert<br />
onder invloed van een prikkel<br />
uit de omgeving. Dan kan het gaan<br />
om temperatuur, licht, chemicaliën<br />
of vocht. Denk bijvoorbeeld aan de<br />
jas die lichtgevend wordt in het<br />
donker en shirts waarop op de beats<br />
van de muziek in de discotheek een<br />
boodschap zichtbaar wordt via sensoren<br />
en led-verlichting. Dat<br />
bestaat inmiddels allemaal al.” “En<br />
ook op het gebied van interieur en<br />
textiele toepassingen in de gezondheidszorg<br />
zijn er zeer innovatieve<br />
producten ontwikkeld die in de<br />
38 juni 2009
Onder de loep<br />
markt heel goed zijn geland”, vult<br />
Babette de Weerd aan.<br />
Enthousiast legt Theodor van der<br />
Velde, directeur kenniscentrum<br />
Innovatie en Ondernemerschap, uit<br />
hoe de gemeente Enschede begin<br />
vorig jaar contact zocht met <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
als ‘eigenaar’ van de oude textielopleiding<br />
om de forse subsidie van<br />
Economische Zaken binnen te kunnen<br />
slepen. “Eigenwijs als we zijn,<br />
hebben we een plan geschreven dat<br />
niet de lijnen volgt van de subsidieregeling,<br />
maar waarin onze eigen<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-filosofie over het leggen van<br />
verbindingen tussen de hightech, de<br />
creatieve industrie en ondernemerschap<br />
de leidraad was. Daarmee<br />
hebben we het ministerie verrast.<br />
Ondernemerschap ontstaat in onze<br />
visie namelijk niet vanzelf. Het gaat<br />
via de lijnen van verleiding, van ontmoetingen<br />
en van vertrouwen.<br />
Vergeet ook niet dat creatieve<br />
geesten altijd werken op basis van<br />
oorspronkelijke integriteit.”<br />
Babette de Weerd geeft aan dat er<br />
inmiddels serieuze gesprekken zijn<br />
met vijf potentiële deelnemers. “Het<br />
bruist hier. Wat we doen is echt<br />
mensenwerk. Smart Creation is een<br />
groot project, dus je zou kunnen<br />
denken dat ook de aanpak groots en<br />
meeslepend is. Maar dat is die dus<br />
niet. Het is klein en persoonlijk. Het<br />
is aandacht en elkaar écht ontmoeten.<br />
Dat is onze ‘huisstijl’ en dat willen<br />
we graag zou houden.”<br />
Het project richt zich binnen<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> vooral op de studenten van<br />
Toegepaste Kunst en Techniek,<br />
Small Business en Technische<br />
Bedrijfskunde. “Dus vooral de hoek<br />
waar je ondernemerschap vermoedt<br />
en waar ook volop creativiteit aanwezig<br />
is. Maar in principe mag elke<br />
student bij ons aankloppen.”<br />
Theodor van der Velde: “Met dit<br />
type ambitieuze projecten laten we<br />
zien dat Enschede en <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>, als het<br />
om innovatief textiel gaat, het nog<br />
steeds kunnen. Nog altijd zijn er<br />
ontzettend veel mensen in deze<br />
‘Als we werknemers opleiden,<br />
moeten we ook ondernemers afleveren’<br />
regio actief in de textiel. Van professoren,<br />
lectoren en innovators tot<br />
kleine en grotere bedrijven. Ook de<br />
textielgerelateerde opleidingen van<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong> die op sterven na dood<br />
waren, zitten sinds de komst van<br />
lectoren weer in de lift. Lectoren<br />
zuigen vernieuwing naar binnen.<br />
Daarnaast ben ik enorm gecharmeerd<br />
geraakt van de enorme netwerken<br />
waarin die gasten opereren.<br />
De textielwereld is een wereld<br />
waarin men elkaar kent, heb ik<br />
gemerkt. En dat betaalt zich in een<br />
project als Smart Creation, juist<br />
voor de startende ondernemer, dubbel<br />
en dwars uit.”<br />
Van der Velde erkent dat <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> de<br />
lat voor zichzelf hoog heeft liggen<br />
als het gaat om het stimuleren van<br />
ondernemerschap. “Het is gewoon<br />
onze maatschappelijke opdracht als<br />
hbo-instelling. Een hogeschool die<br />
werknemers opleidt, moet ook<br />
ondernemers afleveren. En dat<br />
mogen we bij <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> wat mij<br />
betreft trouwens nog wel wat forser<br />
aanzetten. Vergeet niet dat te veel<br />
mensen in de creatieve hoek een<br />
marginaal bestaan leiden. Ze worden<br />
te weinig erkend en uitgedaagd,<br />
vooral omdat ze vaak niet business<br />
wise kunnen denken. Terwijl ze<br />
briljante dingen doen. Al dat moois<br />
kunnen we maar beter niet op de<br />
plank laten liggen.”<br />
Harry van Stratum<br />
Foto: Toma Tudor<br />
juni 2009<br />
39
Recensies<br />
FILM State of play<br />
Van: Kevin MacDonald<br />
Met: Russell Crowe, Rachel<br />
McAdams<br />
In de bios: 18 juni<br />
Je moet het maar doen: van een<br />
degelijke 6-uur durende Britse tvserie<br />
een twee uur durende Amerikaanse<br />
film maken. Dat wordt<br />
schrappen, versimpelen en aanpassen<br />
aan het grotere bioscooppubliek.<br />
Kevin MacDonald deed het.<br />
Eerder maakte hij Touching the void<br />
en The Last King of Scotland. Je kunt<br />
aan deze twee indrukwekkende<br />
films gerust State of play toevoegen.<br />
Russel Crowe speelt een doorgewinterde<br />
onderzoeksjournalist en<br />
Rachel McAdams een jonge redactrice.<br />
Samen onderzoeken ze de<br />
moord op een kleine crimineel en<br />
de mysterieuze dood van een politiek<br />
assistent. De zaken hebben met<br />
elkaar te maken en wijzen op een<br />
complot tussen wapenhandelaars<br />
en politici. Als blijkt dat de politicus<br />
in kwestie (een goede rol van<br />
Ben Affleck) een oude vriend van<br />
8,5<br />
journalist Crowe is, wordt de zaak<br />
nog gecompliceerder.<br />
Regisseur MacDonald krijgt het<br />
voor elkaar om veel te vertellen in<br />
twee uur, zonder dat de film als<br />
bomvol overkomt. State of play is<br />
niet alleen een spannende journalistenfilm,<br />
het is tevens een politieke<br />
intrigefilm, een actiefilm en een<br />
detective. Normaal gesproken leidt<br />
het mixen van zoveel genres tot een<br />
stuurloze product, maar aan State<br />
of play is alles geslaagd.<br />
(RvN)<br />
CD Esmée Denters –<br />
Outta here<br />
Nadat de homevideo’s van het YouTubezangeresje<br />
Esmée in 2006 miljoenen kijkers<br />
trokken en alle platenmaatschappijen<br />
de zeventienjarige Oosterbeekse<br />
wilde hebben, werd het stil. Tot ze een<br />
half jaar terug bij Oprah verscheen en<br />
<strong>nu</strong> haar debuutcd uitbrengt bij platenbaas<br />
en begeleider Justin Timberlake.<br />
De ondertussen twintigjarige Denters<br />
heeft duidelijk niet stilgezeten. Ze<br />
werkte met Timberlake, Ryan Tedder<br />
en het Noorse componistenduo<br />
StarGate. Tedder en StarGate schreven<br />
veel grote hits voor Rihanna, Beyoncé en<br />
Ne-Yo. Outta here is een cd met twaalf rete-commerciële R&B<br />
songs. De vele vibrato’s waarmee Esmée in die oude filmpjes<br />
opviel, zijn ingeperkt. Gelukkig maar, want – hoe knap ook -<br />
die Mariah Carey-achtige trillers houd je geen heel album<br />
vol. Wat overblijft is een zangeres die qua stem en composities<br />
prima past binnen het genre van de lichte popsoul.<br />
De basiselementen zijn aanwezig om ook net zo groot te worden<br />
als Rihanna of Carey: een leuk doorbraakverhaal (YouTube),<br />
enkele grote namen aan je zijde (Oprah, Justin), potentiële hitsongs (‘Outta<br />
here’, ‘The First Thing’), de goede looks en niet te vergeten een mooie stem.<br />
Wil ze bij de groten gaan horen, hoeft ze alleen nog maar te zorgen dat haar<br />
naam in het nieuws blijft. (RvN)<br />
6,5<br />
DVD/CD Jeff Buckley –<br />
Grace, around the world<br />
Hallelujah, Jeff Buckley is terug! Althans, hij is natuurlijk nog<br />
gewoon dood, maar dankzij X-factor-winnares Lisa, was Buckley<br />
weer even in het nieuws. De oude Buckley-fanaten kregen tranen in de<br />
ogen van Lisa’s finale<strong>nu</strong>mmer. Niet van haar mooi gezongen ‘Hallelujah’,<br />
maar omdat alleen Jeff dat lied mag zingen.<br />
Buckley’s versie is hartverscheurend, maar<br />
de credits voor de song gaan nog altijd naar<br />
Leonard Cohen. Ondanks dat er postuum al<br />
veel verscheen van Buckley, biedt deze<br />
DVD-box genoeg nieuws. Zowel de docudvd<br />
als de live-dvd focussen op Buckley’s<br />
wereldtour die hij na zijn debuutcd Grace<br />
maakte. Buckley heeft ondertussen bij fanaten<br />
een heiligenstatus gekregen wat jammer<br />
genoeg iets te goed aan de verheerlijkende<br />
toon in de docu te merken is. De concertregistraties<br />
en tv-optredens maken echter alles<br />
goed. Een concert van Buckley moet een<br />
belevenis geweest zijn. Vol bezieling zingt<br />
hij zijn songs. De uitgebreide box bevat naast een poster en wat ansichtkaarten<br />
ook een backstage-pasje voor de tour van ‘95/’96. Weird - als je<br />
erover nadenkt, een beetje creepy zelfs. De box is een must voor de fans,<br />
maar de Buckley-beginner heeft genoeg aan de enkele DVD met het<br />
geweldige live-materiaal. (RvN)<br />
9<br />
(KOOK)BOEK Student & toch gezond<br />
Studenten en gezond eten. Het zijn twee uitersten die waarschijnlijk<br />
nooit bij elkaar zullen komen. Zeker niet in de ogen<br />
van ouders. Die zien enkel de koelkast vol bier, de tafel vol<br />
pizzadozen en het aanrecht vol afwas. En natuurlijk de witte<br />
gezichten van hun kinderen als deze thuis hun volle waszak<br />
komen inleveren voor een bord vitaminen.<br />
Dit studentenkookboek moet dit beeld gaan doorbreken. Een<br />
gewichtsconsulent en een kok stelden 50 simpele en gezonde<br />
gerechten samen en verdeelde deze over zes weekme<strong>nu</strong>’s.<br />
Vooral het idee van vaste weekme<strong>nu</strong>’s (inclusief boodschappenlijstjes)<br />
moet het de student makkelijker maken. Je hoeft<br />
niet meer na te denken, alleen te lezen, te kopen, te koken en<br />
te eten. Het opvallendste aan dit initiatief is dat het direct van<br />
studenten zelf afkomstig is. Dit boekje is namelijk een<br />
derdejaarsopdracht van negen TIO-studenten<br />
(Hospitality & Toerisme) aan de Hogeschool<br />
Utrecht. Commercieel is hun mini-onderneming<br />
geslaagd, want de boekjes verkopen goed. Als die<br />
kopers dit <strong>verantwoord</strong>e cadeau aan hun studerende<br />
kinderen geven, blijft natuurlijk de vraag of<br />
die het gaan gebruiken. Het is goed voor te stellen<br />
dat ongezonde studenten niet op vaste me<strong>nu</strong>’s en<br />
boodschappenlijsten zitten te wachten. Die hebben honger<br />
en willen <strong>nu</strong> eten. Verkrijgbaar bij Albron <strong><strong>Sax</strong>ion</strong>. (RvN)<br />
7<br />
40 juni 2009
Recensies<br />
(FOTO)BOEK<br />
Het<br />
Festivalgevoel<br />
Ken je die meiden die in december<br />
nog een Lowlandsbandje om hun pols<br />
hebben? Of ben je zelf zo’n gast die<br />
een jaar kan teren op een weekend<br />
Pinkpop? Het festivalgevoel is een besmettelijke ziekte<br />
die je krijgt van een paar dagen verblijf tussen<br />
popliefhebbers, dronkelappen, harde gitaren, graspollen,<br />
blubberlaarzen, roze petjes, lekke tenten<br />
en vrienden voor het leven. Voor de verslaafden<br />
onder ons is er geen remedie (behalve misschien<br />
‘burgerlijk worden’, maar dat heeft teveel vervelende<br />
bijwerkingen). Vanaf dit seizoen is er wel Het<br />
Festivalgevoel. Met dit dikke foto/verhalenboek kun je je onbegrijpende<br />
omgeving iets te lezen geven. Misschien krijgen ze door<br />
waarom je 250 euro uitgeeft om vervolgens laveloos in een veld al<br />
die prachtbands aan je voorbij te laten gaan. Journalist Arne van<br />
Terphoven en fotograaf Isabella Rozendaal verdiepten zich in de<br />
vier grote festivals van de lage landen (Pinkpop, Rock Werchter,<br />
Pukkelpop en Lowlands). Naast de historie, komen alle typische<br />
festivalfenomenen voorbij en vertellen enkele honderden bezoekers,<br />
artiesten, dj’s en organisatoren over hun ervaringen. Deze<br />
dikke pil werkt festivalkoortsverhogend, let dus op de dosering.<br />
Door dagelijks enkele bladzijden tot je te nemen, overbrug je de<br />
festivalloze periode tot je weer de wei in mag. (RvN)<br />
9,5<br />
Systeem: Nintendo DS Prijs: 29,95 euro<br />
Rythm Paradise is eigenlijk geen spel. Of tenminste, niet zoals de<br />
meeste games van tegenwoordig. Het is een aaneenschakeling<br />
van minigames, waarbij<br />
het maar neerkomt op één<br />
ding: ritme.<br />
Nadat je de DS negentig graden<br />
hebt gedraaid, kun je<br />
beginnen. Je zult de meest uiteenlopende<br />
opdrachten moeten<br />
voeren door ritmisch op het<br />
touchscreen te tikken en te schuiven. Of je<br />
8<br />
GAME Rythm Paradise<br />
www.barbecueshop.nl<br />
Haal het vlees maar uit de vriezer of beroof je plaatselijke slager<br />
van zijn steakvoorraad, want het<br />
barbecueseizoen is weer in aantocht!<br />
Geen paniek als de barbecue<br />
de winter buiten of in de<br />
schuur niet heeft overleefd. Ook op<br />
internet valt er op barbecuegebied genoeg te<br />
shoppen. Eén van de vele opties is www.barbecueshop.nl<br />
waar velen items op het gebied van<br />
barbecue te verkrijgen zijn. Voor de echte fans zal<br />
deze website dan ook een walhalla zijn met diverse soorten barbecues (zelfs<br />
voor op tafel) en handige accessoires, zoals een bijpassend schort. Kortom, als je<br />
door deze recensie honger krijgt, het weer in Nederland mee en je geen bbq bezit<br />
dan is de website zeker een bezoek waard. Vind je het maar niets, dan kan je altijd<br />
binnen gourmetten. (JvN)<br />
7,5<br />
Websites<br />
www.collegehumor.com<br />
Onderbroekenhumor! Een hele<br />
website vol! Waar vul je als student<br />
of stand-up comedian je<br />
tijd mee, lijken de makers van<br />
deze website te hebben gedacht.<br />
Leef je uit met het bekijken<br />
van de soms onbegrijpbare<br />
humor gevulde filmpjes, vage foto’s of opvallende<br />
artikelen. Leuke van de website is dat je,<br />
zodra je een account hebt aangemaakt, zelf ook je eigen ‘humor’ mag<br />
uploaden. Aanrader op deze website zijn dan ook de ingezonden filmpjes door de<br />
bezoekers, met veel huisdieren in de hoofdrol. Eigenlijk zijn er maar twee dingen<br />
waardoor je deze website snel zal verlaten: je houdt niet van (Amerikaanse) humor<br />
of je wordt gek van de overheersende reclame. Dit in je achterhoofd houdend blijft<br />
het toch een leuke website voor wat humorvol tijdverdrijf en het waarderingscijfer<br />
ook zeker waard. (JvN)<br />
8<br />
nou robots in elkaar zet, een potje tafeltennist, of in een jongetjeskoor meezingt, het<br />
principe is telkens hetzelfde. Dit maakt het spel gemakkelijk om te spelen, maar<br />
soms frustrerend als het eventjes niet lukt. In totaal zijn er veertig spelletjes speelbaar,<br />
die stuk voor stuk moeten worden vrijgespeeld.<br />
Rythm Paradise is een interessant spel. Niet omdat het een geweldig verhaal heeft,<br />
of er gelikt uitziet. Het doet vrij kinderlijk aan, sterker nog, het zou mij niet verbazen<br />
als het spel is vormgegeven door een drie jarige. Toch is het verschrikkelijk vermakelijk.<br />
Het spel bewijst dat een game niet altijd een miljoenenverslindend digitaal<br />
wonder hoeft te zijn, om je toch uren te kunnen boeien. (FK)<br />
FILM The Last house on the left<br />
Van: Dennis Iliadis<br />
Met: Monica Potter, Sara Paxton<br />
In de bios: 11 juni<br />
Met Harry Potter, The Transformers,<br />
Mega Mindy en Borat’s modenicht<br />
Bruno wordt het een volle filmzomer.<br />
Wil je liever alleen genieten van<br />
een film, ga dan naar The Last house<br />
on the left. Een thriller die netjes alle<br />
elementen van het genre afwerkt.<br />
Twee jonge mooie meiden; aanwezig.<br />
Een afgelegen huis in de bossen; yep.<br />
Genoeg messen, pistolen, bijlen en<br />
een werkende magnetron: check,<br />
check en check. Stormachtig weer,<br />
waardoor de communicatie met de<br />
buitenwereld zeker weten wegvalt:<br />
geregeld. Een groepje losgebroken,<br />
verslaafde criminelen met een voorliefde<br />
voor sadistische spelletjes; in<br />
da house.<br />
Alle basisingrediënten zijn aanwezig<br />
en toch wil het geen spannende gruwelfilm<br />
worden. Daar kunnen de<br />
gebruikelijke schrikeffecten (oeh…<br />
2<br />
het licht valt uit) niets<br />
aan doen. Een oorspronkelijker<br />
en slimmer scenario<br />
is wat hier mist. Met een goed<br />
verhaal, leef je namelijk met de personages<br />
mee waardoor ook voor de<br />
hand liggende thrillerclichés eng<br />
worden. Als je toch besluit naar de<br />
bios te gaan, zul je de enige zijn, wat<br />
deze mislukte thriller alleen maar ten<br />
goede kan komen. Want in je eentje<br />
in een donkere bioscoopzaal, is zelfs<br />
Mega Mindy eng. (RvN)<br />
juni 2009<br />
41
Uit de kunst<br />
Aan de slag<br />
voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
Voordat een kunstwerk tot stand<br />
komt, probeert hij van alles. Zijn<br />
ideeën ontstaan door zaken en<br />
objecten die hem fascineren.<br />
David Scheidler kreeg de <strong><strong>Sax</strong>ion</strong><br />
kunstopdracht 2009. De prijs<br />
bestaat uit het maken van een<br />
kunstopdracht voor één van de<br />
<strong><strong>Sax</strong>ion</strong>-gebouwen. David Scheidler<br />
won volgens de jury door ‘het<br />
interactieve karakter en de aantrekkelijke<br />
presentatie van de<br />
werkstukken’.<br />
Va<strong>nu</strong>it zijn muzikale achtergrond ging Scheidler experimenteren<br />
met geluidsvormen en ‘soundscapes’. Dit<br />
leidde tot experimenteel, interactief werk, waarbij het<br />
beeldend element steeds belangrijker werd. Hij noemt<br />
zichzelf een ‘groot kind’. “Verder zie ik mezelf als een<br />
conceptueel artiest met een achtergrond in muziek. In<br />
mijn werken combineer ik geluid, projectie en interactiviteit.<br />
Het werk reageert niet alleen op mensen, maar<br />
ook op zichzelf. Het is niet een standaard projectie van<br />
videobeelden op een muur, maar een spel met vorm,<br />
kleur en beweging. Je ervaart geluid en ruimte daardoor<br />
op een andere manier.”<br />
Hoe het kunstwerk voor <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> er precies uit gaat zien,<br />
weet hij nog niet. “Ik denk aan een lichtinstallatie, maar<br />
dat zijn nog vage ideeën. Ik wil graag de uitdaging aangaan<br />
om iets blijvends te maken. De komende tijd ga ik<br />
de ideeën verder uitwerken.” (MN)<br />
Alvast een voorproefje: Eén van de werken van David Scheidler.<br />
COLOFON<br />
<strong>Sax</strong> is een redactioneel onafhankelijke<br />
uitgave van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Hogescholen met<br />
vestigingen in Enschede, Deventer en<br />
Apeldoorn. Het magazine verschijnt<br />
maandelijks en wordt gratis verspreid<br />
onder ca. 18.000 studenten en 1.700<br />
medewerkers van <strong><strong>Sax</strong>ion</strong> Hogescholen.<br />
Het magazine <strong>Sax</strong> verschijnt tevens in<br />
de vorm van een online nieuwsversie via<br />
de webpagina: www.sax.<strong>nu</strong><br />
Redactiesecretariaat Enschede:<br />
Tromplaan 28<br />
Forum kamer F1.79<br />
Postbus 70.000<br />
7500 KB Enschede<br />
053 4871635<br />
Redactiesecretariaat Deventer:<br />
Handelskade 75<br />
Kamer A2.09<br />
Postbus 501,<br />
7400 AM Deventer<br />
0570 603048<br />
Contact abonnementen/toezending:<br />
ieb@saxion.nl<br />
E-mail redactie:<br />
sax@saxion.nl<br />
Tel. redactie:<br />
053 487 16 35, 0570 603 003 en<br />
06 10 040 575<br />
Redactie:<br />
Tim de Hullu (hoofdredacteur),<br />
Charlie Schuurman,<br />
Wendy van Til<br />
Advies:<br />
Harry van Stratum<br />
Medewerkers:<br />
Harry van Stratum, Joalycke van Neck,<br />
Jan Medendorp, Hannie Schipper, Étienne<br />
Wilderink, Marloes Neeskens, Doris<br />
Martinez, Sabine Jeurnink en Floris Kuitert<br />
Recensies:<br />
Ricco van Nierop<br />
Columnisten:<br />
Nitie Mardjan en Étienne Wilderink<br />
Eindredactie:<br />
Tim de Hullu, Harry van Stratum, Charlie<br />
Schuurman, Wendy van Til, Bernadette Wijers<br />
<strong>Sax</strong> is aangesloten bij het Hoger Onderwijs<br />
Persbureau (HOP)<br />
Cartoons:<br />
Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke)<br />
Fotografie:<br />
Toma Tudor en Auke Pluim<br />
Conceptontwikkeling:<br />
DeFirma, Hengelo<br />
Illustratie Walstraat 9:<br />
Diana Huijts<br />
DTP en Drukwerk:<br />
Drukkerij Hooiberg Salland, Deventer<br />
Advertenties:<br />
Bureau van Vliet BV<br />
Postbus 20<br />
2040 AA Zandvoort<br />
023 5714745<br />
Inzending van kopij aan <strong>Sax</strong> houdt in dat de<br />
auteur akkoord gaat met eventuele inkorting<br />
of journalistieke bewerking door de redactie<br />
van de kopij. Anonieme bijdragen worden<br />
geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave<br />
mogen slechts met toestemming van de<br />
redactie door derden worden gereproduceerd.<br />
Deadline<br />
Aanleveren kopij eerstejaarsspecial:<br />
1 juli<br />
Verschijningsdatum eerstejaarsspecial:<br />
medio augustus<br />
Aanleveren kopij/tips <strong>Sax</strong> septembernr.:<br />
uiterlijk woensdag 26 augustus<br />
Verschijningsdatum <strong>Sax</strong> 1 2009/2010:<br />
dinsdag 8 september<br />
42 juni 2009
Toe aan een goedbetaalde baan in de zorg?<br />
Je verdient méér als flexibele zorgkracht<br />
bij InterMediCareZorg!<br />
Want naast een afwisselende én goedbetaalde baan verdien je ook nog een dinerbon van € 50,00! Wat je<br />
hiervoor moet doen? Niet veel! Ga in de periode juni t/m september minimaal 400 uur aan de slag als<br />
verpleegkundige | verzorgende / IG | helpende +<br />
en deze bon is voor jou! Gewoon doen dus!<br />
www.imcz.nl | 055 5768008<br />
Agathastraat 8, Apeldoorn (hoek Kalverstraat)<br />
apeldoorn@imcz.nl | www.imcz.nl<br />
055 5768008
Change language