JAARVERSLAG 2009-2010 - ACV Kempen

DEEL 1 • IN DE WERELD
De wereld globaliseert. Dat behoeft geen uitleg meer. Al verloopt die globalisering wel ongelijk. Met sterke verschillen
tussen de landen. Zeker opvallende verschillen wanneer je de vergelijking maakt tussen de financiële wereld, de
markten van goederen en diensten, de markt van het toerisme, de arbeidsmarkt en de politiek. De politiek is de markt
niet gevolgd. De markten werden globaal, maar de democratische controle bleef in hoofdzaak nationaal. En dat geldt
ook voor de sociale partners. Het sociale overleg blijft vooral een nationaal gebeuren. Nochtans investeren we meer en
meer in het internationale en Europese syndicalisme. En in de Kempen doen we dat samen met onze militanten.
We maken dat duidelijk met twee voorbeelden. Sarah, een jonge vakbondsmilitante die deelnam aan een
internationaal arbeidsforum in Rusland en Geelse vakbondsvrouwen die een kijkje namen op de jaarlijkse bijeenkomst
van de IAO (Internationale arbeidsorganisatie) in Genève.
| Het is er heel anders
Sarah De Boulle, jonge vakbondsmilitante bij Nike in Laakdal,
trok met drie andere jongeren naar Leningrad voor een
internationaal arbeidsforum. Sarah werkt als ‘kraanchauffeur’
bij Nike in Laakdal. Ze werkt er in een tweeploegensysteem,
met een vroege en een late shift. Met de laatste sociale
verkiezingen werd Sarah voor het ACV verkozen op de
jongerenlijst. Maandelijks volgt ze daar de ondernemingsraad.
Sarah: “Mijn moeder vond het belangrijk om aan te sluiten bij
de vakbond. Als je gaat werken en je hebt er problemen kan je
daar altijd terecht met uw vragen en uw problemen. En voor
de sociale verkiezingen in 2008 spraken de ACV-delegees me
aan om me kandidaat te stellen. Ze spraken me aan omdat ik
op het bedrijf vele mensen kende. Met die tijdelijke contracten
had ik immers in heel wat afdelingen gewerkt. We stonden
met vier jongeren op de jongerenkandidatenlijst. En ik werd
verkozen.”
Contrasten
Wat is je bijgebleven van deze uitwisseling? Sarah: “Leningrad
is een stad met vele contrasten. Als je op de luchthaven vertrekt
richting centrum zie je de enorme verschillen. Eerst zie je
gammele en versleten huizen. Je ziet er de armoede, mensen
aan de drank. Maar in het centrum zie je de luxe en de praal.
In het hotel waar we verbleven kwamen we niks te kort. De
stad doet wel wat inspanningen naar jongeren. Zo organiseren
ze in de vakantiemaanden gratis jongerenkampen. Bedoeling
is om jongeren van de straat te houden. En voor talentrijke
jongeren organiseren ze er heel wat opleidingen. Het viel me
ook op dat de jongeren die we er ontmoet hebben dikwijls al
een hogere functie bekleden. Dat is toch wel een verschil met
de situatie hier. Het is er toch wel heel anders dan hier.”
Sarah De Boulle trok samen met enkele andere jongeren uit de provincie Antwerpen naar Rusland voor een internationaal arbeidsforum.
Leningrad is een stad met vele contrasten.
In het centrum van de stad veel luxe en
praal. Hoe verder van het centrum meer
armoede, met gammele en versleten huizen
Een vreemde eend
Nog interessante ervaringen? Sarah: “Toch wel. Af en toe waren
we de vreemde eend in de bijt. Als die andere delegaties wat
vertelden over de vakbonden in hun landen. Die vakbonden
hebben er minder te zeggen dan hier bij ons. En worden
meer politiek aangestuurd. De andere delegatieleden waren
ook benieuwd naar onze verhalen over hoe in Vlaanderen
werklozen worden opgevangen en mogelijkheden krijgen
tot herscholing. Begeleiding naar een andere job in deze
crisistijden is erg belangrijk. Voor anderen was dat een vrij
onbekend verhaal.”
4 JAARVERSLAG 2009-2010 5 DEEL 1 • IN DE WERELD