Voortgangsrapport Mestbank 2002 - Vlaamse Landmaatschappij

4.3 De evolutie van de bemestingsnormen
Tijdens de eerste 5 jaren waarin het mestdecreet van toepassing was wijzigden de bemestingsnormen
niet. Bovendien was enkel de totale hoeveelheid toe te dienen nutriënten beperkt. Bij de invoering
van MAPI werd er voor het eerst een gebiedgericht beleid ingevoerd waardoor de bemestingsnormen
gedifferentieerd werden naargelang de bestemming op het gewestplan, de ligging in internationaal
erkende afbakeningen met betrekking tot de vogelstand, de functie als te beschermen voedingsgebied
voor drinkwaterproductie of de aanwezigheid van te veel fosfor in de bodem.
In het kader van het gebiedsgericht beleid zijn de bemestingsnormen voor kwetsbare zone “water”
lager voor wat betreft het gebruik van N uit dierlijke mest en andere meststoffen. Deze norm is
gestoeld op de Europese Nitraten richtlijn, die maximaal 170 kg N uit dierlijke mest per ha toelaat in
kwetsbare zone water.
In de kwetsbare zones “natuur” geldt op graslanden een bemestingsverbod met uitzondering van
begrazing tot 2GVE per ha op elke moment met uitzondering van de periode 1 juli tot 15 september. In
bosgebieden geldt dit regime enkel op niet–intensieve graslanden. Op intensieve graslanden van
gezinsveeteeltbedrijven (statuut overeenkomstig aangifte 1998) is er ontheffing van dit verbod mits
deze gronden niet meer dan 1 maal zijn overgedragen aan een afstammeling. Ontheffing is er
eveneens op huiskavels (definitie conform meststoffendecreet). De enclaveregeling heft dan weer de
ontheffing op voorzover het geen huiskavels betreft. De enclaveregeling zoals nu geformuleerd in het
decreet is onwerkbaar en maakt een correcte uitvoering ervan onmogelijk. De natuurrichtplannen
bieden een kans om het huidige versnipperde beleid in deze kwetsbare zones natuur coherenter bij te
sturen, waarbij het instrument beheersoverkomst een rol kan spelen voor de aanvaarding door de
landbouwsector.
In de kwetsbare zones “kwetsbare zones ecologische waardevolle agrarische gebieden”
gelden overal de algemene bemestingsnormen. Er zijn binnen deze gebieden geen
waardevolle graslanden aangeduid waarop het bemestingsverbod van toepassing is.
In de fosfaatverzadige gebieden zijn de fosforbemestingsnorm beperkt tot maximum 40 kg
P2O5/ha.
De bemestingsnormen werden naar aanleiding van MAP I ook gedifferentiëerd naargelang de teelt en
de herkomst van de bemesting. Sinds 1 jaunari 1996 werden 4 gewasgroepen onderscheiden: gras,
maïs, gewassen met een lage-N behoefte en andere gewassen. Er werd onderscheid gemaakt
naargelang de N afkomstig was uit chemsiche meststoffen of uit dierlijke of andere meststoffen.
Voortgangsrapport Mestbank 2002 30/128