1997-19-02 - Vrienden van Blijdorp

Waalwijk, kwam met de suggestie om, vanwege
de hoge portokosten, samen met
vrijwilligers zelf een deel van de oplage van
Vrienden nieuws te verspreiden. Ofschoon
het bestuur deze geste bijzonder waardeerde
vermoedde zij dat een en ander logistiek niet
uitvoerbaar is. Het bestuur gaf aan de mogelijkheden
te zullen onderzoeken en er later
op terug te komen.
Tenslotte was er een vraag van mevrouw
Broer die vroeg naar de mogelijkheid
om een overdekte wachtruimte te creëren bij
de Diergaarde. Het bestuur gaf aan deze belangrijke
vraag direct te zullen doorspelen
naar Blijdorp. Mevrouw Broer kreeg echter
sneller antwoord dan verwacht. De heer
Dorresteyn (foto) vroeg het woord en bedankte
voor de goede suggestie. Hij gaf aan dat
het probleem zal worden meegenomen bij
de opzet van de nieuwe ingang.
De heer Dorresteyn maakte meteen
van de mogelijkheid gebruik om de Vrienden
er op te wijzen dat dergelijke signalen altijd
welkom zijn. Ook verplichtte hij zich om na
te denken over de problemen rond de grote
belangstelling voor de lezingen. Dorresteyn
verklaarde dat dit punt mee wordt genomen
bij de ontwikkeling van de nieuwbouw. Tenslotte
nodigde hij alle aanwezige Vrienden uit
om, na de lunch, onder leiding van hemzelf
en de heer Post de bouwput van de
Maleise bosrand te bezoeken. Dit aanbod
werd van harte aanvaard.
Stichting AAP
Hiermee was het officiële deel van de
vergadering voorbij. Na een kopje koffie was
het woord aan David Van Gennep van de
stichting AAP (foto). Onder het motto
"Opvang zonder toekomst biedt geen perspectief"
verzorgde de heer van Gennep een
uiterst boeiende presentatie over het werk
van zijn organisatie. AAP biedt opvang aan
verwaarloosde en ongewenste apen, papegaaien
en andere dieren. Het doel is
drieledig. Allereerst wordt de dieren een verantwoorde
leefomgeving geboden.
Vervolgens wordt geprobeerd ze te resocialiseren
in een groep soortgenoten. Het
uiteindelijk doel is het terugplaatsen van het
dier (of een groep dieren) in de natuur of een
verantwoorde dierentuin.
nen had verder tot gevolg dat de tuinen minder
soorten in de collectie opnamen. Er was
geen plaats meer voor de opvang van (in beslag
genomen) eenlingen.
Dankzij de inspanningen van de talrijke
vrijwilligers en circa 40.000 donateurs (het
is ook mogelijk een aap te adopteren) kon
AAP onlangs verhuizen naar een grotere ruimte
in Almere. Met minimale middelen werd
maximaal werk verricht. De verblijven zijn
groter, er is privacy gecreëerd en er zijn buitenruimtes.
De mogelijkheden zijn sterk
verbeterd om in een diergroep een normale
sociale structuur te ontwikkelen zodat ze -als
groep- kunnen worden overgeplaatst naar bijvoorbeeld
een goede dierentuin. Om te
bepalen welke dierentuin geschikt is maakt
AAP trouwens dankbaar gebruik van de expertise
van de medewerkers van de
verschillende Nederlandse dierentuinen. Een
leuk detail was verder de regeling met de Airmiles-organisatie.
Duizenden donateurs
sparen airmiles voor AAP, zodat de dieren
zonder reiskosten overal in de wereld kunnen
worden geplaatst.
De aanwezige Vrienden genoten
ruim een uur van de presentatie van Van
Gennep: verhalen uit de praktijk, gecombineerd
met dia's en videobeelden. Ondanks
alle ellende wist Van Gennep een positief gevoel
over te brengen. Met veel inzet en een
beetje geld kan al heel wat worden bereikt.
Het resultaat is verbluffend! Als dank voor
zijn inspanningen ontving de heer Van
Gennep van onze voorzitter een kleine
financiële tegemoetkoming.
Na de lezing gebruikten degenen die
zich daarvoor hadden aangemeld de gezamenlijke
lunch in de Sterrenzaal. Om twee
uur volgde een rondleiding over het terrein
van de Maleise bosrand onder leiding van de
heren Dorresteyn en Post (foto). De Vrienden
konden met eigen ogen de vorderingen aanschouwen
van het door hen zo ruimhartig
financieel ondersteunde project. Afgesproken
werd elkaar weer te ontmoeten bij de opening
van de eerste fase, met onder andere
het nieuwe gibboneiland op 28 juni aanstaande!
Tekst: Marcel Kreuger
Foto's: Peter Stolk, Marcel Kreuger.
Eind jaren zestig was het nog volstrekt
legaal om een aap als huisdier te houden.
Met het volwassen worden van deze dieren
begonnen de problemen. Apen bleken geen
huisdieren te zijn. Talloze dieren verkommerden
in te kleine, aap-onwaardige verblijven.
Stichting AAP was dan een laatste redding.
Onder druk van dierenbeschermers is vervolgens
de regelgeving aangepast, zodat de
invoer van apen en andere uitheemse diersoorten
aan banden werd gelegd. Tegen de
verwachting in bleef echter de noodzaak van
een goede opvanggelegenheid bestaan. Met
de illegale invoer van exotische dieren is zoveel
geld gemoeid dat de handel bleef. De
modernisering van de Nederlandse dierentui-