Editie 4 - IJ.VV De Zwervers

Spoorloos
door Fred Bleeker
Jan Leermakers: “Ik ben te vroeg weggegaan!”
In het tweeluik over de trainers die twee keer zijn aangesteld bij IJVV De Zwervers, is het deze keer de beurt aan Jan Leermakers. Voor
degenen die hem niet kennen, hij was van 1965-1967 én van 1970-1972 trainer van onze 1 e selectie. De joviale trainer ontvangt mij in
zijn 50+ appartement in zijn woonplaats Dordrecht waar hij met zijn echtgenote woont.
Vanaf de eerste minuut blijkt Jan nog vol
anekdotes te zitten, iets wat mij direct op
de 60+ ochtend brengt. Via goede vriend
Piet de Kieviet heeft Jan wel van de ochtend
gehoord, maar is nog niet in de gelegenheid
geweest deze te bezoeken. Nog
maar een jaar geleden lag Jan kantje boord
in het ziekenhuis. Op mijn vraag hoe het
nu gaat antwoord Jan: “Als de knieën beter
waar kon ik zo weer voetballen”.
Start als trainer
Knieblessures waren de reden dat Jan
Leermakers moest stoppen met voetballen
en na een zeer korte carrière als scheidsrechter
(de cursus) besloot Jan het als trainer
te proberen. Eerst bij de jeugd van
EBOH (6 jaar). Hierop aansluitend in 1965
werd hij aangesteld bij De Zwervers. Een
beginnend trainer dus, die het als opvolger
van Puck Hokke niet eenvoudig had. In de
jaren 60 speelde De Zwervers nog op het
terrein aan de C.D. Tuinenburgstraat. Terrein
was het juiste woord, volgens Jan stelde het
veld niets voor. De eerste keer verschenen
er liefst 40 man op de training en moest er
worden getraind met vijf ballen waarvan
één lekke. Dikwijls moest er worden uitgeweken
naar de tegels voor de Kuip wanneer
het terrein onbespeelbaar was. Met
weinig middelen het maximale bereiken. In
december was een auto-ongeluk er de oorzaak
van dat Jan met een hersenschudding
even uit de roulatie was. Na een wedstrijd
Staande vlnr: Jan Leermakers; Bas van Beesd; Ron de Hek; Piet Kamsteeg; Leen Slobbe; Leen
Willemstein; Job Sintmaartensdijk (grensrechter) en Leen Zevenbergen.
Gehurkt vlnr: Wim Kievit; Ragnar Donker; Jan v.d. Graaff; Cees Heiden; Theo Bonte en Wout Lems.
in de polder schoot de auto van de weg en
rolde over de kop.
Voorzitter Hagendijk stelde in 1970 (toen
Leermakers opnieuw als trainer werd aangesteld)
dat zonder zijn aanpak in 1965 de
club waarschijnlijk niet meer bestaan had,
iets waarop Leermakers nu nog trots is.
Na twee jaar vertrok Jan Leermakers naar
Barendrecht.
De tweede periode
Na enkele omzwervingen kwam Jan dus in
de jaren 70 opnieuw bij De Zwervers terecht.
Zijn concurrent voor het trainerschap was
niemand minder dan Rob Jacobs, destijds
nog prof bij Excelsior. Jan Leermakers meldt
dat hij waarschijnlijk goedkoper was, wat
Hagendijk tot deze keuze deed besluiten.
Het bestaan als trainer was geen vetpot, bij
de ‘onderhandelingen’ werd je door voorzitter
Hagendijk zo ingepakt. Jan weet te
vertellen dat hij 135 gulden per maand
incasseerde. Hagendijk bemoeide zich ook
met de opstelling, hij en Leermakers hadden
zo hun eigen voorkeur.
Historisch was deze periode ongetwijfeld
sportief de meest succesvolle tot nu toe.
Spelend op een fonkelnieuw complex
werd de basis voor de gloriejaren door Jan
gelegd. Met spelers als Leen Slobbe, Pierre
Staande vlnr: Piet de Kieviet; Teun Hagendijk; Leen Slobbe; Pierre Eyfferts; Rens Overweel; Theo de Weerdt; Leo Vos; Paul Wilstra; Henk Mourik (grensrechter);
Jan 16 Leermakers. Gehurkt vlnr: Leen Stok; Cees Heiden; Wim v.d. Graaff; Floor Rikaart en