Acta (mei 2013) - Stedelijk Gymnasium Nijmegen

Narvik - Reims - Nijmegen
10 maart ‘s ochtends om kwart voor negen op het centraal station Nijmegen, stapten we in de trein
naar Schiphol, om deel te nemen aan de THIGAL-uitwisseling in Noorwegen! Kwart voor acht ’s avonds
kwamen we aan op het vliegveld in de buurt van Narvik, 200 kilometer binnen de poolcirkel. Een strak
blauwe lucht, een meter sneeuw en een gigantische berg; Narvik!!
En terwijl we langs de bergen
naar beneden suisden,
van de barbecue en het uitzicht
genoten, dacht niemand meer
aan Nederland.
Maandag 11 maart; Het THIGAL-project
(THink Globally Act Locally) stelde
ons voor de uitdaging om de leerlingen
op onze scholen bewuster te
maken van het milieu en hoe we de
wereld en vooral onze scholen nou
‘groener’ kunnen maken. Vele ideeën
werden bedacht en na een druk dagje
school gingen we naar het oorlogsmuseum
en de zogeheten Newtonroom
om iets te weten te komen over
Narvik zelf. Daarna hebben we nog
wat rondgehangen met elkaar en dat
was het wel voor de eerste dag.
De volgende dag, geen vieze regen,
geen flauwe bewolking. Een strak
blauwe hemel, en overal meters
sneeuw. Op school aangekomen
werd er ons verteld dat we naar
Nordkraft zouden gaan, de grootste
waterkrachtcentrale in Noorwegen.
Dus met onze windmolens in je achterhoofd
ga je daarnaar toe. Maar dat
we via een 300 meter lange tunnel
een berg zouden inlopen waar je de
gigantische turbines kon horen
draaien hadden we niet verwacht
Die woensdag hadden we de een
hele mooie avond. Pizza avond en
een film, alleen voor de leerlingen,
de leraren moesten zich maar zien
te redden. De volgende dag was de
grote dag, de dag van de THIGAL
conference, de dag waarop we al ons
werk moesten presenteren. Nadat
er wat sprekers waren geweest met
zeer interessante presentaties over
het klimaat, gingen de aparte commissies
hun werk presenteren.
Vrijdag! Skiën en sleeën in Narvik.
En aangezien Narvik tegen een berg
is aangebouwd, is dit buitengewoon
makkelijk. Na de nodige instructie,
hebben we uren geskied en gesleed,
en gebarbecued op de berg. Je kunt
er lang of kort over zijn, maar alles in
Noorwegen is gewoon enorm vet.
En terwijl we langs de bergen naar
beneden suisden, van de barbecue
en het uitzicht genoten, dacht niemand
meer aan Nederland.
Zaterdag hadden we een vrije dag,
oftewel gewoon lekker chillen met
je uitwisselingspartner, een beetje
skiën of sleeën. Een lekker lui dagje.
En dan de meest pijnlijke dag, het
afscheid. Het was het afscheid van
onze Noorse en Franse vrienden,
onze vrienden die niet fatsoenlijk
woorden als Scheveningen, kacheltjes
en hagelslag konden uitspreken,
onze vrienden die het ons het mooiste
van Noorwegen hebben laten
zien. Tranen zijn er gevallen, die als
zij de grond raakten, bevroren op de
grond.
Maar wat hebben we een fantastische
week gehad!
Bas Smits, 4C & Raül de Bijl, 4E
A C T A N U M M E R 4 J A A R G A N G 2 6 M E I 2 0 1 3 17