de tijgers gaan naar iran, zuid-korea en turkije - International Film ...

Link
Als je dagenlang film na film ziet,
ontdek je vreemde verbanden.
Producties uit de meest
uiteenlopende landen en genres
blijken opeens dezelfde vorm,
dezelfde inhoud, hetzelfde gevoel te
hebben. Vijf twee-eiige tweelingen.
Uberto Pasolini verfilmt krantenbericht
handballers aan de haal
foto: Ruud Jonkers
Distribueer!
Ook al zijn die festivalbezoekers de
rest van het jaar met geen stok naar
de bioscoop te krijgen, toch roept de
redactie Nederlandse distributeurs op
deze prachtproducties uit te brengen.
Uit liefde voor de film en een blind
geloof in betere tijden.
Oogverblindend
& Ecce Momo!
Een filosofische stream of consciousness begeleidt
in voice-over stiekem geschoten beelden van
straten en mensen met existentiële, vertwijfelde
bespiegelingen, waarbij de ik-persoon zichzelf
kritisch tegen het licht houdt.
Morphia – Aleksej Balabanov
Waarom Een vooraanstaand oeuvreregisseur
maakt een historisch relevante film met een
overweldigende sfeer en een paardenslee die
wordt voortgejaagd door bloeddorstige wolven.
Daarom. (KD)
La mémoire des anges –
Luc Bourdon
Collage uit de Canadese filmschatkamers wekt
het Montréal uit vervlogen tijden tot leven. Een
duizelingwekkende beeldenstroom vol gebouwen,
voertuigen, speeltuinen, havenarbeiders,
sportlieden, honden, nonnen, hoeren, nachtclubartiesten
en natte sneeuw. (PvdG)
Eldorado & Louise-Michel
Anekdotisch absurdisme op het platteland
met een zwart randje, een hoofdrol voor Bouli
Lanners, zonderlinge voorbijgangers, een
aangenaam eclectische soundtrack en een
verrassend slot.
Shirin & Close-up
Een opeenvolging van gezichten die recht in
de camera kijken, fungeert als een existentiële
spiegel van de filmkijker. Want waar kijken zij
naar en wie kijkt er eigenlijk naar wie Een reflectie
op het wezen van de relatie tussen film
en publiek.
Morphia & Tulpan
Een jonge man betreedt in een afgelegen nederzetting
de harde wereld der volwassenen. Hij
bluft dat hij zijn vak reeds verstaat, faalt dramatisch
als hij de schuimbekkende mond van een
stervende moet beademen en revancheert zich
bij een moeilijke bevalling.
Paper Soldier & Léger tremblement
du paysage
Strakke art direction met heldere kleuren en
bolvormige objecten lanceert ons naar de jaren
zestig, waar de ruimtevaart het leidmotief vormt
en vreemdzinnige gesprekken ons leiden naar
de vragen: Waarheen Waarvoor Wie weet wat
er is achter ster en maan
(KD/PvdG/SL)
Een krantenberichtje over een spoorloos
verdwenen handbalteam uit Sri Lanka
was de aanleiding voor het regiedebuut
Machan van Uberto Pasolini, waarmee
het festival vanavond officieel afsluit. Sri
Lanka heeft namelijk geen handbalteam.
Het betreffende berichtje luidde: ‘Sri Lanka probeert
de mysterieuze verdwijning op te lossen van
het nationale handbalteam, dat op tour was in
Duitsland. Dat is ingewikkeld, daar Sri Lanka geen
nationaal handbalteam heeft.’
De drieëntwintig Sri Lankanen deden zich voor als
sporters om een visum voor het Westen te krijgen.
Daar hoopten ze een beter leven op te bouwen. De
nep-handballers speelden in Duitsland drie belabberde
wedstrijden en verdwenen toen spoorloos.
Uberto Pasolini, producent van onder andere het
succesvolle The Full Monty (1997), zag direct filmpotentie
in het verhaal over armoede als reden om
naar het Westen te vluchten, en het immigratiebeleid
van westerse landen.
‘In plaats van een serieuze, melodramatische toon
te kiezen, wat vaak gebeurt met films over dit onderwerp,
wilde ik een lichtere film maken.’ Paolini
dacht direct aan een genrefilm als The Full Monty,
waarin een groep mannen silly things doen, maar
waar tegelijkertijd een serieus onderwerp (werkloosheid)
aan de kaak wordt gesteld.
Daartoe had Pasolini een medescenarist nodig die
de cultuur van Sri Lanka ten voeten uit kende en op
een correcte wijze het Srilankaanse armoedeprobleem
in komediestijl kon brengen. ‘Ik surfde naar
Googlede ‘playwright’ en ‘Sri Lanka’ en stuitte op
Ruwanthie de Chickera.’
Voor het eerst in zijn leven reisde Pasolini af naar
Sri Lanka en interviewde, samen met De Chickera,
honderden mensen uit de sloppenwijken. De drieëntwintig
mannen uit het nieuwsbericht konden ze
niet meer traceren, dus bestaan de personages uit
een mix van de verhalen die ze optekenden.
Hoewel Machan Pasolini’s regiedebuut is, heeft
hij veel ervaring op de set en met het bewerken
van scripts. Omdat hij zelf het script schreef, had
hij precies in z’n hoofd hoe de film moest worden.
Bovendien kreeg de Italiaan hulp van een lokale
producent die alle praktische zaken oploste en
een keur aan Sri Lankaanse topacteurs meebracht:
‘Zelfs de Sri Lankaanse Sophia Loren, daar al veertig
jaar een grote ster, speelde mee.’ Ook gelegenheidsacteurs
spelen rollen in de film. ‘Het resultaat
wordt door Srilankanen als echt en geloofwaardig
gezien. En niet als een westerse film over zielige,
arme mensen.’ (MN)
Machan (SP) – Uberto Pasolini
Za 31 21:00 DOG
Danai Fuengshunut
www.dailydanai.com
Paper Soldier –
Aleksej German jr.
Vanwege het historisch belang van de eerste
Sovjetruimtereiziger, maar vooral omdat German
jr. zijn verhaal zo beeldschoon in beeld
brengt. Denk maanlandschapachtig Kazachstan,
suikerspinkapsels en prachtig zwoegende
personages. (MN)
Tony Manero – Pablo Larraín
Het bewind van dictator Pinochet blijft
onzichtbaar, maar bepaalt volledig de briljant
grimmige sfeer rond Raúl Peralta’s tragische
|pogingen de beste Tony Manero-imitator van
Chili te worden. (JB)
Better Things – Duane Hopkins
De sombere schoonheid van het Engelse platteland
en haar aan angst, liefde en heroïne verslaafde
bewoners gevat in een compositie van
verstilde, onbarmhartige en ontroerende beelden.
(NS)
Louise-Michel – Gustave
Kervern & benoit delépine
Wie Eldorado (die al door Filmmuseum is aangekocht)
waardeert, zal gegarandeerd genieten
van het nog absurdistischer Louise-Michel. Ook
met Bouli Lanners! (SL)
J.C.V.D – Mabrouk el mechri
De kneukfilms die de muscles from Brussels aan
de lopende band maakt komen zeer terecht niet
verder dan de onderste plank van de videotheek.
J.C.V.D. is andere koek. Het begint als een hilarische
pastiche op Van Damme’s actie-oeuvre,
maar mag uniek heten omdat de beukende Belg
voor het eerst in zijn carrière bewijst zelfspot te
hebben… én te kunnen acteren. (AD)
El cant dels ocells –
Albert Serra
Catalaanse dandy komt opnieuw met
eigen gereide adaptatie van hoogtepunt uit de
literaire canon. De drie wijzen uit het Oosten
sjokken en sloffen, zonder enig richtinggevoel,
richting kindeke Jezus. Meesterlijk absurdisme.
(NB)
Danai Fuengshunut
www.dailydanai.com
38 TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
www.filmfestivalrotterdam.com
7