de tijgers gaan naar iran, zuid-korea en turkije - International Film ...

More documents

Recommendations

Info

Van binge drinking tot hikikomori Op de rand van de grote boze wereld De tienerjaren vormen een goudmijn voor filmmakers; het zoeken naar een eigen identiteit, het verkennen van grenzen en de confrontatie met de boze buitenwereld gaat nooit over rozen. In 1955 trok James Dean (zelf niet echt meer een tiener) publiek met de klassieker Rebel Without a Cause. In de jaren tachtig bliezen de Brat Pack-acteurs met films als The Breakfast Club de tienerfilm nieuw en rebels leven in. In de jaren negentig schokte Larry Clark vriend en vijand met zijn controversiële Kids (1995, en op het IFFR vertoond). Ook dit jaar zijn jongeren ruim vertegenwoordigd. Een nieuwe generatie met nieuwe problemen, maar ook met de universele sores van alle tijden. De meisjes Wie dacht dat de zorgen van moderne tienermeisjes zich beperken tot de hoogte van het beltegoed en het startschot van de volgende uitverkoop, moet vandaag eens een rondje IFFR-films maken om op andere gedachten te komen. Nathalie (Sois Sage) en Helen (Helen) zijn nauwelijks volgroeid, maar in hun ogen gaat al een wereld van pijn en een kwellend verleden schuil. Waarom Nathalie zich Eve noemt, blijft lang raadselachtig, maar regisseur Juliëtte Garcias voert de verontrusting over de motieven van het eigenaardige meisje heel langzaam op. De kijker wenst uiteindelijk even vurig als Nathalie/Eve zelf (met een spectaculaire emotionele gelaagdheid gespeeld door Anaïs Demoustier) dat ze in de huid van iemand anders kon kruipen. ‘Neem Jérôme: drie turven hoog en met een gezicht als een maanlandschap’ Hetzelfde geldt voor Helen. Als de schuchtere achttienjarige wordt gevraagd haar door een misdrijf omgekomen klasgenoot Joy te spelen in een reconstructie, vult Helen langzaam maar vastbesloten de lege plek op die Joy achterliet. De trage shots en het vreemde, statige acteren scheppen een dromerige sfeer. Dat vormt een vreemd contrast met de persoonlijkheid van Helen, die in tegenstelling tot de meeste De MovieSquad-jury 2009 over de herkenbaarheid van tieners in de film: ‘Sommige dingen uit Involuntary, zoals die sletjes die foto’s van zichzelf maken, zijn wel herkenbaar. En dat met z’n allen gaan drinken in het park bijvoorbeeld. Hoewel wij natuurlijk niet zuipen totdat we erbij neervallen. Maar de jongens in Gomorra hebben een totaal ander leven. Het is niet onze wereld, er heerst daar echt een gevaarlijk sfeertje. Ook de wereld van het meisje uit Française [over een in Frankrijk geboren Marokkaans meisje dat als kind naar Marokko verhuist en als tiener graag weer terug wil naar haar geboorteland, red.] is echt heel anders. Wij hebben allerlei vrijheden die voor haar niet vanzelfsprekend zijn. In feite zijn alle onderwerpen over jongeren al eens verfilmd, maar wij zouden nog wel eens een film willen zien over tieners die niet kunnen doen wat ze zouden willen. Die niet de wereld kunnen verkennen omdat ze beperkt zijn in hun doen en laten. Door een handicap bijvoorbeeld.’ Tieners bij een IFFR-schoolvoorstelling. teenagers geen dromen heeft maar gewoon een plek wil waar ze zich thuis voelt. Net als bij Nathalie uit Sois Sage wordt het langzaam begrijpelijk waarom Helen uit alle macht probeert een andere identiteit aan te nemen. De kijker kan alleen maar hopen dat de fragiele meisjes opgewassen zullen zijn tegen de onontkoombaarheid van hun verleden. Lichter van toon, maar niet minder genuanceerd, is het Zweedse Involuntary van Ruben Östlund. Daarin ontdekken twee hooggeblondeerde tienermeiden hun opbloeiende seksuele uitstraling. Anno 2009 doe je dat voor de webcam: sexy dansen met wagonladingen lipgloss op, en de strings nadrukkelijk zichtbaar boven de broekrand uit laten steken. O zo effectief, en toch lekker veilig. In de boze buitenwereld liggen zaken anders. Terwijl de meisjes met een groep vrienden in de buitenlucht ladderzat worden, verleggen ze onbewust hun grenzen. De vrienden verlaten plotseling het terrein en laten een van de twee meisjes comateus achter. Later, tijdens de preek van een moeder zijn ze - hoewel klassiek puberaal bokkig – toch weer even die kleine kinderen die ze toch ook nog zijn. Östlund filmt telkens vanaf één punt. Hij maakt daarbij zorvuldig keuzes hoe hij de meiden in beeld wil brengen. Soms is dat het grotere geheel, soms slechts een gedeelte van de sexy dansende lichamen – steeds precies daar waar het om gaat in de betreffende scène. De jongens Ook bij de jongens is er weinig reden tot onbezorgde tienervrolijkheid. Twee vrienden in een achterbuurt van Napels zien hun filmheld Tony Montana uit Scarface als de hoogste sport op de carrièreladder. Maar wat voor hen spielerei is, neemt de allesbeheersende camorra – de plaatselijke maffia – bloedserieus, met alle gruwelijke gevolgen vandien. Involuntary Aan de andere kant van de wereld houdt het extreme Japanse schoolprestatiesysteem, weliswaar niet gewelddadig maar al net zo onontkoombaar, tieners in een wurggreep. Niet voor niets neemt het verschijnsel hikikomori – het zichzelf hermetisch isoleren van de omgeving – er verontrustende vormen aan, met als schrijnend voorbeeld de jonge Hiroshi in het stilistisch zwart-witte Left Handed. Behalve door de omgeving opgedrongen problemen zijn er ook universele tienersores. De puberende Jaya uit Indonesië moet zich in Jermal op een verlaten visplatform (een jermal) weren tegen pestkoppen en zijn afwijzende vader. De sportieve Jonas uit de Belgische film Élève libre is een rustige tiener maar wel open over zijn onzekerheden. Met als grootste onzekerheid of hij wel seksueel aantrekkelijk is voor de andere sekse. Enkele volwassenen, die hem helpen met de voorbereiding op zijn eindexamen, besluiten hem wat seksuele voorlichting te geven. Ze leggen hem uit dat er zo veel meer mogelijk is dan de missionarishouding alleen. Allengs veranderen hun wijze woorden in psychologische en seksuele spelletjes, waardoor de goedhartige tiener in een nukkige, afwijzende jongeman verandert. Het is zijn manier om de noodzakelijke afstand te scheppen, maar zijn afhankelijkheid van de volwassenen belet hem te vluchten. De camera volgt de gebeurtenissen rustig, soms de hoofdpersonen uit beeld latend - of de expliciete handelingen. À l’ouest de Pluton Jongens en meisjes À l’ouest de Pluton van debuterende regisseurs Henry Bernadet en Myriam Verreault volgt gedurende een etmaal een groep tieners uit de buitenwijken van Québec City. De kids zijn geen professionele acteurs, maar scholieren van de lokale middelbare school. De film oogt als een documentaire, maar de jongeren spelen wel degelijk personages, die kampen met universele tienerellende. Neem de zachtaardige Jérôme. Drie turven hoog en met een gezicht als een maanlandschap. Hij is hartstochtelijk verliefd op een klasgenote, maar die heeft haar oog natuurlijk op een stoerdere jongen laten vallen. Andere jongens hangen samen op elkaars kamers, al stoeiend, blowend en hun doable zusjes becommentariërend. Op een feestje, dat door alcohol, wiet en losgeslagen hormonen volledig uit de hand loopt, zien we waar het toe leidt: binge drinking en zoveel kapotmaken bij de gastvrouw als je durft. Dit treffende debuut roept bitterzoete herinneringen op. Zo’n zelfde buitenwijk van Québec, maar dan in de zomer 1966, vormt het schitterende, kleurrijke decor van Maman est chez le coiffeur van veteraan Léa Pool. Achter de strak gemaaide gazonnen en glanzende vinexvoordeuren blijken vooral disfunctionele gezinnen schuil te gaan. Terwijl de vijftienjarige Élise en haar iets jongere broertje Romeo zich met typische tienervakantiedingen bezig zouden moeten zijn, worden ze geconfronteerd met de gevolgen van het in staat van ontbinding verkerende huwelijk van hun ouders. Pool rekent genadeloos af met de idylle van de jaren zestig en maakt pijnlijk duidelijk dat haar hoofd persoontjes, anders dan hun volwassen moeder, níet uit de hopeloze situatie kunnen vluchten. De kinderen hebben geen keus. Dat is tienerleed van alle tijden. foto: Bram Belloni ‘Het feestje loopt door binge drinking, wiet en losgeslagen hormonen volledig uit de hand’ Anders dan hun Hollywoodtegenhangers die de leef- en belevingswereld van tieners reduceren tot platte clichés laten deze tienerfilms, misschien wel meer dan welke films ook, zien dat zelf richting aan je leven geven een moderne illusie is. Tieners zijn de producten en kwetsbare speelballen van de omgeving waarin ze opgroeien. Wie wil hen nou niet helpen om daar zonder al te veel littekens doorheen te komen Maricke Nieuwdorp/Saskia Legein Zaterdag: À l’ouest de Pluton (TG) – Henry Bernadet, Myriam Verreault 19:15 PA5 Gomorra (SP) – Matteo Garrone 13:30 PA3 Jermal (BF) – Ravi L. Bharwani, Rayya Makarin 14:15 GSC Helen – (BF) Christine Molloy, Joe Lawlor 14:30 CI6 Élève libre – (SP) Joachim Lafosse 19:30 PA3 Sois sage – (BF, TG) Juliette Garcias 21:45 PA5 Zondag: Involuntary (BF) – Ruben Östlund, draait op de Volkskrantdag (vanaf 26 februari in de bioscoop) Sois sage 38 TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM www.filmfestivalrotterdam.com 11
International Film Festival Rotterdam 2009 bedankt... Partners Structurele subsidiënten Sponsors Suppliers Argos Oil • Cinemeta Digital • Keiretsu Europe • Multicopy Rotterdam • SAE Institute Rotterdam • Dick Moesker • Vertical Vision • Lev Pictures • CBS Outdoor • JCDecaux Subsidiënten /HGIS Ambassade van Canada • Ambassade van Frankrijk • Ambassade van Mexico • Mexicaans Ministerie van Buitenlandse Zaken • Japan Foundation • Stichting Bevordering van Volkskracht • Rotterdam Festivals Hubert Bals Fonds wordt ondersteund door stichting Dioraphte CineMart wordt ondersteund door ACE • Binger Filmlab • Chief Marketing Office Rotterdam • (Cinéfondation) Résidence du Festival • Cinelink Sarajevo Film Festival • EAVE • Filmstiftung Nordrhein-Westfalen • HongKong-Asia Film Financing Forum • Holland Film • Holland Subtitling •IFP • Indigenous Branche-Screen Australia • Internationale Filmfestspiele Berlin • Kodak • KOFIC • Marché du Film Cannes • MEDIA Desk Nederland • National Film Development Corporation India • New Zealand Film Commission • Paris Cinéma • Rotterdam Media Fund • Screen Australia • Telefilm Canada • UK Film Council • UniJapan/J-Pitch • Vlaams Audiovisueel Fonds • Wallonie Bruxelles Images Projectpartners Tiger Business Lounge ABN AMRO Bank NV • Argos Groep • Berk, Accountants en Belastingadviseurs • Center for Strategy & Leadership • Colfield • DTZ Zadelhoff • Dura Vermeer Bouw Rotterdam B.V. • Economic Development Board Rotterdam • Ernst & Young • Eurindustrial • Freeland Corporate Advisors • Hogeschool INHOLLAND Rotterdam • Holland Casino Rotterdam • Houthoff Buruma • Intermax • Matrans Holding BV • MK2 • Nassau Verzekeringen • Nauta Dutilh • Nedspice holding BV • Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam (OBR) • Organise to Learn • PJ70 • PriceWaterhouseCoopers • Robeco • Rotterdam Media Fund • Smit Internationale • Sports, Road Races & Management Group • Stadshavens Rotterdam • Top Ticket Line • Veenman Drukkers • Vestia Groep • WATT • Zadkine • 3PO Hospitality Art Hotel • Bilderberg Parkhotel Rotterdam • EuroHotel • Hilton Rotterdam • NH Atlanta Rotterdam • Best Western Crown Hotel • Tulip Inn • The Westin • Eden Savoy Hotel Festivallocaties de Doelen • Pathé Schouwburgplein • Rotterdamse Schouwburg • Cinerama Filmtheater • Oude Luxor Theater • Theater Lantaren/ Venster • Zaal de Unie • V2_, Instituut voor de instabiele media • TENT. • WDW63 (voormalig Fotomuseum) • WORM • Urban Screens: Nationale Nederlanden (Delftse Poort), Hoofdkantoor Robeco (Coolsingel) Campagnebeeld 2009 Concept en ontwerp: 75B Festivalleader Ontwerp: 75B • Muziek: Jochem Paap • Lab: Nedcipro Festivaltrailer Bureau: LaMarque • Creatie: Ton van Jole, Daan Neleman • Account: Ymke Verbeek • Productiemaatschappij: Lev Pictures - Sander Verdonk, Jelani Isaacs & Gertjan Langeland • Regie: Michaël Sewandono • DOP: Martijn van Broekhuizen • Producer: Melissa Nieveld • Audionabewerking: Rens Pluym/The Ambassadors • Muziek: MassiveMusic / Steve Johnson • Edit: Amber Ooijmans/ Comrad Edit • Postproductie: Filmore • Mixage: Cinemeta • Casting: Oimundo • Distribution: Jean Mineur en Gofilex Distributeurs A-Film Distribution • Cinemien • Filmmuseum Distributie • Filmfreak Distributie • Cinéart Nederland • Cinema Delicatessen • Dutch Filmworks • Sony Pictures Releasing Netherlands • Wild Bunch Benelux Daily Tiger NL: Anton Damen (hoofdredactie), Elsbeth Jongsma (chef), Florence van Berckel (eindredactie), Niels Bakker, Joost Broeren, Kees Driessen, Paul van de Graaf, Saskia Legein, Maricke Nieuwdorp, Nicole Santé, Sander van der Eijk (web) • UK: Edward Lawrenson (editor-in-chief), Mark Baker (sub-editor), Nick Cunningham, Steph Harmon, Geoffrey Macnab, Wendy Mitchell • Fotografie: Daniëlle van Ark, Bram Belloni, Ruud Jonkers, Felix Kalkman, Ramon Mangold • Bijdragen: Danai Fuengshunut • Opmaak: Publish, Gerald Zevenboom, Laurenz van Gaalen, Sjoukje van Gool • Vormgeving: 75b • Drukker: Platform P • Acquisitie: Daily Productions 020 - 428 03 78 • Oplage: 15.000 ex 12 38 TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM WWW.FILMFESTIVALROTTERDAM.COM
Page 1 and 2: DAILY TIGER 38 TH INTERNATIONAL FIL
Page 3 and 4: foto: Daniëlle van Ark Amat Escala
Page 5: ROOM # 5103 MET ANDERE OGEN Op uitn
Page 9 and 10: 38 TH INTERNATIONAL FILM FESTIVAL R
Page 11 and 12: De creativiteit die het nieuwe logo
Page 13 and 14: 21:45 Tokyo Sonata SP Kurosawa Kiyo
Page 15: BRIGHT FUTURE BF SPECTRUM SP Signal

de tijgers gaan naar iran, zuid-korea en turkije - International Film ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?