gender mainstreaming - Fedra

eportage
12/13
een gebaar
dat levens redt
Bloed geven, een kwestie van solidariteit
Wie bloed geeft,
redt mensenlevens.
Federale ambtenaren
kregen jarenlang
een recuperatiedag
om bloed te geven.
Hoewel dat voordeel
nu verdwijnt,
hopen we dat het
enthousiasme van
de donoren even
groot blijft.
• tekst: P. Lissarrague •
Zowat twintig jaar geleden raakte Jurgen
Vercouter, ambtenaar bij de FOD Volksgezondheid,
Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu in
een zwaar verkeersongeval betrokken. “Dankzij een
bloeddonatie ben ik er zonder al te veel kleerscheuren
van afgekomen. Ik ben die anonieme en vrijwillige
bloeddonoren altijd heel dankbaar geweest.
Zij hebben ervoor gezorgd dat ik verzorgd kon worden
en volledig hersteld ben. Een tiental jaar geleden
besloot ik iets terug te doen en ben ik zelf regelmatig
bloed beginnen te geven en ik ben nog niet van plan
om hiermee te stoppen. In elke vrienden- of familiekring
heeft er iemand misschien ooit een bloedtransfusie
nodig. Als je iemand zijn leven kan redden door
bloed te geven, dan is een compensatiedag van geen
enkel belang. Het is een gebaar van solidariteit.”
Ambtenaren nemen het voortouw
Flore Alix, die ook voor de FOD Volksgezondheid,
Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu werkt,
geeft al zeven jaar bloed. “Ik begon ermee in mijn studententijd.
Toen ik vernam dat ik een heel zeldzame
resusfactor heb - ik ben O- en kan dus iedereen bloed
geven - besloot ik donor te worden. Mijn vader en een
aantal van mijn vrienden doneerden ook al, dat heeft
me gestimuleerd. Toen ik voor de overheid begon te
werken, ging ik er gewoon mee verder. Om eerlijk te
zijn, was ik verrast toen ik hoorde dat we daar een
recuperatiedag voor konden krijgen. We hebben al
het geluk dat er speciaal voor ons bloedinzamelingen
worden georganiseerd zonder dat we ons hoeven te
verplaatsen ... Dat die dag nu wegvalt, verandert niets
voor mij, al mag ik nu enkele maanden geen bloed
geven omdat ik zwanger ben. Maar zodra het kan,
begin ik opnieuw.”
Nadine Hemels, ambtenaar bij het Federaal
Wetenschapsbeleid (Belspo), denkt er net zo over:
“Ik geef nu al meer dan twintig jaar bloed. De eerste
keer was in het kader van een georganiseerde inzameling
bij de FOD Financiën, waar ik op dat moment
werkte. Tegenwoordig geef ik vooral bloed in mijn
vrije tijd, niet zozeer in het kader van het werk, hoewel
dat de twee laatste keren wel het geval was.” Samen
met haar man is Nadine een van de vrijwilligers die de
Rode Kruis-teams helpen door bloedgevers een hapje
en een drankje aan te bieden na de bloedafname.
“Voor mij is het geven van bloed hoegenaamd niet gelinkt
aan een recuperatiedag. Ik denk niet dat fervente
bloedgevers hun gedrag daardoor gaan veranderen;
solidariteit gaat veel verder dan een extra rustdag.”
Flore Alix
“Ik was verrast toen ik hoorde
dat we daar een recuperatiedag
voor konden krijgen.”
Nadine Hemels
"Solidariteit gaat veel verder
dan een extra rustdag.”
De juiste
bloedgroep
Wanneer er bij een
bloedtransfusie
geen rekening wordt
gehouden met de
soort bloedgroep
van de ontvanger
en de donor, kan
dat gevaarlijke, zelfs
dodelijke, gevolgen
hebben. Het is pas
sinds 1911 dat het
proces veilig verloopt,
dankzij de vooruitgang
van de geneeskunde.
ontvanger
AB+
AB-
A+
A-
B+
B-
o+
o-
Jurgen Vercouter
“In elke vrienden- of familiekring heeft er
iemand misschien ooit een bloedtransfusie
nodig. Het is een gebaar van solidariteit.”
Sibille de Cartier
“Dit is een kans voor alle ambtenaren om de
stereotypes de wereld uit te helpen.”
donor
o- o+ B- B+ A- A+ AB-
AB+