Nummer 1 - faculteit Bètawetenschappen - Universiteit Utrecht

Tjalling Hollander
Op 10 februari jongstleden is Tjalling Hollander op 80-jarige leeftijd
overleden. Tjalling Hollander begon net als ik de studie aan de Utrechtse
universiteit Utrecht in 1949. Na een kandidaatsexamen, te behalen in
ongeveer drie jaar, begon je aan de doctoraalstudie experimentele natuurkunde
waarbij je aan vier à vijf onderzoeken van promovendi deel nam. Tjalling nam
onder andere deel aan het onderzoek van Kees Alkemade die met vlamspectroscopie
uitgebreid experimenteerde aan verschillende
alkali-atomen.
Na de promotie van Kees Alkemade, en enige
jaren later zijn aanstelling als hoogleraar, raakte
Tjalling als promovendus bij dit onderzoek
betrokken en promoveerde begin jaren zestig.
Zoals toen gebruikelijk ging je na promotie en
zicht op een vaste positie bij de faculteit voor
één of twee jaren naar het buitenland; bij Tjalling
werd dat de universiteit van Santa Barbara
in Californië.
In Memoriam
Na terugkomst was Tjalling sterk betrokken bij
de practica voor eerstejaars studenten Medicijnen
en Tandheelkunde enerzijds en begeleiding
van promovendi van Kees Alkamade anderzijds. Bij dit laatste was ook de
verhuizing van alle vlam-experimenten naar de Uithof een grote uitdaging. In zijn
laatste arbeidsjaren was Tjalling korte tijd chef van de werkplaats en een aantal
jaren werkzaam als mentor van de fysica-studenten voor het kandidaatsexamen. In
1995 ging hij met pensioen.
Omdat ik zelf ook bij Kees Alkemade was betrokken als medewerker troffen we
elkaar geregeld bij diverse besprekingen en zelfs als gezamenlijke begeleiders van
een promovendus. Ik herinner me Tjalling als een rustige, pijprokende man, die
zich zeer betrokken voelde bij het wel en wee in het fysisch laboratorium. Je kon
hem voor allerlei taken benaderen en je wist dat hij er zijn best voor zou doen.
Tjalling zal zeer gemist worden door zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. We
wensen hen veel sterkte toe bij het verwerken van zijn heengaan.
Henk Dijkerman
10 Fylakra 1