Rapport van mestbeleid naar bemestingsbeleid - Clm

De mestverwerkingsplicht van een bedrijf is afhankelijk van het netto N-overschot van
het bedrijf/ de bedrijfsgroep en de gemeente waar de bedrijfsgroep ligt. MAP 3 onderscheidt
3 categorieën van gemeenten op basis van de ‘mestproductiedruk’. Zo wordt
onderscheid gemaakt tussen gemeenten met een productiedruk van 340 kg N/ha. Onderstaande tabel geeft weer hoe de
verwerkingsplicht wordt bepaald voor de verschillende bedrijven.
Tabel 4.3
Mestverwerkingsplicht per bedrijf afhankelijk van gemeentelijke productiedruk
in België(bron:
http://www.madebyyou.be/voeders/img/Image/mestverwerkingsplicht%202(2).pdf).
Gemeentelijke productiedruk (kg N/ha)
< 170 170 tot 340
> 340
10% van bedrijfsmatig netto
N-overschot + 0,60 % per
volle schijf van 1.000 kg
bedrijfsmatig netto
N-overschot
20% van bedrijfsmatig netto
N-overschot + 0,60 % per
volle schijf van 1.000 kg
bedrijfsmatig netto
N-overschot
30% van bedrijfsmatig netto
N-overschot + 0,60 % per
volle schijf van 1.000 kg
bedrijfsmatig netto N-
overschot
Indien de te verwerken hoeveelheid per bedrijf/bedrijfsgroep minder dan 5.000 kg
netto stikstof bedraagt, is het bedrijf/de bedrijfsgroep van deze verplichting ontheven.
Daarnaast geldt als bovengrens dat maximaal 60% moet worden verwerkt.
Voor de verwerking van stikstof is in MAP 3 een systeem van verhandelbare mestverwerkingcertificaten
uitgewerkt. De mestbank reikt mestverwerkingcertificaten uit aan
verwerkingseenheden voor de hoeveelheid stikstof uit dierlijke mest die ze verwerkt
hebben (leidt niet tot optimale kostenverdeling) (van der Straeten et al, 2009). Van
deze certificatenhandel wordt steeds meer gebruik gemaakt; het zijn vooral varkenshouders
die de certificaten kopen van pluimveehouders, aangezien die laatsten meer
verwerkingsmogelijkheden hebben.
In 2010 is het beleid geëvalueerd door de EU. De inspanningen werden als onvoldoende
beoordeeld, vooral op het gebied van fosfaat. In 2011 ging een nieuw actieprogramma,
MAP 4, van start. Het nieuwe actieprogramma omvat bemestingsperiodes,
optimaler invulling van bemestingsnormen, opslagcapaciteit etc. Het actieprogramma
introduceert ook GPS van mesttransport om het transport beter te kunnen controleren
(EC 2011). Het ‘optimaler invullen van bemestingsnormen’ richt zich niet echt op betere
mestaanwending ter plaatse, maar is vooral een aanscherping van de normen.
De indruk bestaat dat het sinds MAP-2 systematisch aanmoedigen van mestverwerking,
inclusief de verplichting voor grotere bedrijven, heeft geleid tot opmerkelijk minder
druk op de markt voor onbewerkte dierlijke mest. (Bron: Van der Straeten, pers.
med.)
26