You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
HEAVY<br />
BUDDY HOLLY<br />
Collected<br />
3CD 3LP<br />
(Universal)<br />
De carrière van Buddy Holly was door zijn tragische dood op 22-jarige leeftijd maar<br />
kort, maar het feit dat met gemak een driedubbel-cd kan worden uitgebracht met<br />
een dwarsdoorsnee van zijn werk zegt genoeg over de kwaliteit van zijn muziek.<br />
Hoewel zijn platencarrière kort was – goedbeschouwd 18 maanden – wist Holly zowel solo als met zijn<br />
Crickets een groot oeuvre na te laten. En de vraag naar materiaal van Holly bleef met name in Engeland<br />
hoog, zodat ook na zijn dood demo’s voorzien werden van nieuwe begeleiding door bands en nog vele jaren<br />
na zijn dood ‘nieuwe’ albums verschenen. Holly was innovatief en inspireerde bands als The Beatles en de<br />
Stones die zijn songs coverden. Songs als Peggy Sue, Everyday en That’ll Be The Day klinken na meer dan<br />
vijftig jaar nog net zo relevant. Over de keuze van de songs op Collected valt te debatteren (van That’ll Be<br />
The Day is de onbekendere soloversie gekozen, een aantal klassiekers ontbreken en er was nog ruimte voor<br />
nog twee uur aan materiaal) maar de geluidskwaliteit is uitstekend en aangezien Holly nooit rotzooi heeft<br />
gemaakt is Collected, zeker voor de weinigen die nog geen album van hem hebben, een prima instapper.<br />
(Ron Bulters)<br />
BOBBY WOMACK<br />
Preacher<br />
5CD BOXJE<br />
Een klein jaar nadat Bobby Womack (1944-2014) overleed verschijnen diens eerste<br />
vijf soloplaten opnieuw, uiteraard geremasterd. De titel van dit boxje, inclusief twintig<br />
pagina’s tellend boekwerkje, luidt The Preacher, naar een van Bobby’s bijnamen.<br />
Nadat hij al enige faam had opgebouwd in het gospelcircuit en als liedjesschrijver<br />
voor anderen (o.m. Wilson Pickett), start deze voormalige Sam Cooke-protégé zijn solocarriere in 1968 met<br />
Fly Me To The Moon. Op dit veelzijdige debuut laat hij bijvoorbeeld horen hoe je easy listening-liedjes, zoals<br />
de titeltrack, om kan toveren tot meeslepende soul. Het vergelijkbare My prescription (1969) bevestigd nog<br />
eens wat Bobby allemaal in z’n mars heeft. How I Miss You Baby scoort bovendien goed in de r&b-charts.<br />
The Womack Live (1970) toont aan dat deze soulman met z’n gruizige bariton ook op het podium z’n vak<br />
verstaat. De definitieve doorbraak komt dankzij Communication (1971), waaronder hitsingle That’s The Way<br />
I Feel About ‘Cha. De instrumentale begeleiding van het illustere Muscle Shoals-team tilt dit album naar een<br />
hoger plan. Het nog overtuigender Understanding (1972) vormt de overgang naar Bobby’s latere jaren 70-<br />
werk en bevat met Woman’s Gotta Have It en de vroege disco van I Can Understand It twee fraaie Womackclassics.<br />
(Willem Jaap van Essen)<br />
Heavy<br />
LIKE A STORM<br />
refereren de broers Chris, Matt en Kent Brooks aan<br />
Awaken The Fire CD<br />
Creed, Black Tide en Alter Bridge, maar schromen ze<br />
Like A Storm is een trio uit Nieuw- niet om ineens heel bluesy voor de dag te komen en<br />
Zeeland dat op hun inmiddels vijfde de didgeridoo te bespelen. Die details zorgen ervoor<br />
cd de zaken voortvarend aanpakt en heel gedurfd en dat de juiste aandacht wordt getrokken. (Menno Valk)<br />
heel professioneel machtige stadionrock speelt. Daarin<br />
HEIDEVOLK<br />
Velua CD<br />
(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />
Ik ben nog steeds zwaar onder de indruk van de fantastische geschiedenisles die<br />
het Gelderse Heidevolk in 2012 gaf op hun cd Batavi. In chronologische volgorde<br />
beschreef de band in negen nummers de opkomst, het succes en de neergang<br />
van de Bataven. Batavi wordt nu opgevolgd door Velua; een cd waarop Heidevolk een aantal mythen<br />
en sagen van de Veluwe op poëtische wijze bezingt. De Veluwe was honderden jaren geleden een<br />
ruig en onbarmhartig gebied met roversbenden, wilde dieren en ontberingen. Nu struikel je er over<br />
de genummerde paaltjes van de wandelroutes. De muzikale basis van Velua is andermaal een stevige<br />
pot smeuïge heavy metal waarin volkse elementen, slimme riffs en zware akkoorden versmelten in<br />
opzwepende nummers en worden overzongen door sonore, meerstemmige mannenzang. Velua is een<br />
aanstekelijke, heavy cd waarop Heidevolk een diepe liefde voor de eigen geboortegrond uitdraagt.<br />
(Menno Valk)<br />
KATATONIA<br />
Sanctitude<br />
CD+DVD BLURAY 2LP<br />
(K-Scope/Bertus)<br />
Met Sanctitude levert Katatonia een tweede live-album af binnen twee jaar tijd.<br />
Waar het vorige Last Fair Day Gone Night ter ere van het twintigjarige jubileum<br />
voornamelijk gericht was op een integrale uitvoering van het album Last Fair<br />
Deal Gone Down bevat dit nieuwe werkje een fraaie doorsnede van hun oeuvre. De nadruk ligt op<br />
de laatste albums. Dat betekent dat het vroege, meer (doom)metalgeoriënteerde werk grotendeels<br />
genegeerd wordt met uitzondering van een gloedvolle uitvoering van de Day van hun tweede album<br />
Brave Murder Day. De groep heeft zich de laatste jaren ontwikkeld tot een meester in het creëren van<br />
melancholieke sfeertapijten en weet dit ook op de bühne overtuigend neer te zetten. Met maar liefs<br />
zeventien songs neemt dit prachtig klinkende document je tachtig minuten lang mee op een trip die<br />
de meeslepende ervaring van hun optredens dicht weet te benaderen. (Dries Klontje)<br />
MORGOTH<br />
Ungod<br />
CD LIMITED LP<br />
(Century Media)<br />
Met de eerste volledige plaat Cursed uit 1991 wurmde het Duitse Morgoth<br />
zich destijds heel brutaal tussen de grote deathmetaljongens uit Scandinavië<br />
en Amerika. Cursed was een heerlijke plaat met lekkere droge, hakkende<br />
midtemporiffs en de kleffe, gifgroene grunts van Mark Grewe. Morgoth ging daarna echter te veel<br />
experimenteren en prees zichzelf uit de markt, maar is weer terug aan het front. In 2012 nog<br />
voorzichtig met een liveplaat, maar nu met een kakelverse nieuwe cd Ungod die regelrecht terugleidt<br />
naar de meest succesvolle periode van de band. Als enig overgebleven oerlid speelt gitarist Harald<br />
Busse een hoofdrol met herkenbare, leidende hakriffs die door de rest van de band vanzelfsprekend en<br />
pakkend worden gevolgd. Grewes opvolger Karsten Jӓger heeft een lekkere ruige strot en draagt mede<br />
bij aan de conclusie dat Ungod gewoon een hele lekkere deathmetalplaat is. (Menno Valk)<br />
HEAVY<br />
ZWARE JONGEN<br />
48 49