01.06.2015 Views

Mania 318

Jamie XX, Rolling Stones - Sticky Fingers, James Taylor, Pinkpop

Jamie XX, Rolling Stones - Sticky Fingers, James Taylor, Pinkpop

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

POP & ROCK<br />

LUISTER<br />

TRIP<br />

alleen maar gegroeid. De muziek is vloeiend, bijna<br />

ijl en werd door ze zelf geschreven, opgenomen,<br />

geproduceerd en gemixt in The Old Jantzen Building<br />

in Portland. Atmosferische pop, mooi en ambachtelijk.<br />

(Erik Mundt)<br />

POP & ROCK<br />

FLO MORRISSEY<br />

Tomorrow Will Be Beautiful<br />

(Caroline/Universal)<br />

CD LP<br />

Pas twintig is ze, maar zowel in binnen- als<br />

buitenland heeft Flo Morrissey met haar volle<br />

lippen, lange bruine haren, nog langere benen<br />

en loepzuivere stem diepe indruk achtergelaten.<br />

Zo ook in Groningen, waar de Londense singersongwriter<br />

begin 2015 tijdens Eurosonic een<br />

halfvolle zaal in het Groninger Forum vol<br />

verrukking en ontzag huiswaarts liet gaan.<br />

Pop, folk en indie worden subtiel gemengd<br />

en overgoten met een jaren zestig geluid dat<br />

herinneringen oproept aan grote namen als<br />

Joni Mitchell en Vashti Bunyan, terwijl ook Kate<br />

Bush, Karen Dalton en Lana del Rey qua sfeer,<br />

stemgeluid en tijdloosheid moeiteloos in dat<br />

rijtje passen. Haar debuutalbum Tomorrow Will<br />

Be Beautiful is van een zeldzaam hoog niveau<br />

en bevat louter pareltjes van nummers, zoals<br />

het breekbare en emotionele Show Me en de al<br />

eerder uitgebrachte single Pages Of Gold. Vooral<br />

die laatste neemt je mee terug naar vervlogen<br />

tijden. Het moet ontzettend raar lopen wil deze<br />

grote belofte, doch klein van stuk, niet worden<br />

ingelost. (Jelle Teitsma)<br />

HOLLY HERNDON<br />

Platform CD 2LP<br />

Holly Herndon is een Amerikaanse<br />

muzikante die elektronische muziek<br />

maakt. Ze blijft hierbij ver verwijderd van de<br />

hitgevoelige electropop, want Platform is een plaat die,<br />

zeker bij eerste beluistering, lastig te doorgronden is.<br />

Holly Herndon experimenteert er op Platform driftig<br />

op los en verrast met intrigerende klankentapijten. Dat<br />

levert een aantal fraaie popliedjes op, maar de muziek<br />

van Holly Herndon strijkt ook flink tegen de haren in, tot<br />

alle puzzelstukjes uiteindelijk op hun plek vallen. (Erwin<br />

Zijleman)<br />

KID WAVE<br />

Wonderlust CD LP<br />

Kid Wave werd afgelopen nazomer<br />

getekend door Heavenly Recordings,<br />

o.a. Temples en TOY. Het Londense viertal bracht een<br />

paar singles uit en nu is er het debuut. En het is een fijn<br />

debuut. De twee jongens en twee meisjes hebben het<br />

in hun vingers, mooie popmuziek met een aangename<br />

sfeer en goede melodieën. Ze schijnen beïnvloed te zijn<br />

door jaren negentig indie. Mooi debuut en een echte<br />

aanrader. (Erik Mundt)<br />

LIFEHOUSE<br />

Out Of The Wasteland CD<br />

Met de hit Hanging By A Moment<br />

tekende Lifehouse in 2001 voor een van<br />

de klassiekers van het in sommige kringen verguisde<br />

postgrungegenre. In de loop der jaren werd het geluid<br />

van de aan Pearl Jam schatplichtige band gaandeweg<br />

wat poppier wat in 2010 nog een paar hitjes opleverde.<br />

Album nummer zeven bevat weinig verrassingen,<br />

maar Lifehouse doet weer gewoon waar ze goed in is:<br />

het maken van prima, afwisselende en toegankelijke<br />

rocksongs met opnieuw de aangename stem van Jason<br />

Wade als belangrijkste wapen. (Marco van Ravenhorst)<br />

BILL WYMAN<br />

Back To Basics<br />

(Proper/Bertus)<br />

Het duurde 33 jaar, maar gelukkig is er weer een soloplaat van Bill<br />

Wyman. Enerzijds een opmerkelijk wapenfeit van iemand die al aardig<br />

richting de tachtig jaar loopt, maar dat wil niet zeggen dat Wyman niets<br />

van zich heeft laten horen, want sinds zijn vertrek als bassist van The<br />

Rolling Stones heeft Wyman geregeld platen gemaakt en getoerd met<br />

zijn Rhythm Kings, waarbij hij de vocalen braaf aan anderen overliet<br />

en putte uit andermans werk. Best jammer, want hoewel zijn stem<br />

weliswaar nooit echt geweldig was, maakte Wyman een aantal charmante platen. In die categorie valt ook<br />

Back To Basics. Het is vergelijkbaar met de platen die Ringo Starr maakt: het is niet baanbrekend, maar<br />

het luistert wel erg lekker weg. De stem van Wyman neigt tegenwoordig steeds meer naar een kruising<br />

tussen Leonard Cohen, Tom Waits en J.J. Cale: wat fluisterend, licht grommend. Muzikaal heeft Wymans<br />

solowerk heeft nooit veel op dat van The Stones geleken en ook Back To basic neigt veel meer naar de<br />

Rythm Kings dan zijn voormalige broodheren. Opener What & How & If & When & Why lijkt wat op Ian<br />

Dury, maar daarnaast vinden we ook laid back songs zoals de al genoemde J.J. Cale ze kon maken en Just A<br />

Friend Of Mine is een poppy song die evengoed vijftig jaar geleden geschreven had kunnen zijn. ’I got time’<br />

horen we Wyman zingen in het het gelijknamige bluesy nummer. Laten we hopen dat we niet nog 33 jaar<br />

moeten wachten op een volgend soloalbum. (Ron Bulters)<br />

CD<br />

20 21

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!