29.06.2015 Views

วงจร (Pattern) - Thai Flight Simulator

วงจร (Pattern) - Thai Flight Simulator

วงจร (Pattern) - Thai Flight Simulator

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>วงจร</strong> (<strong>Pattern</strong>)<br />

และแลวเราก็มาถึงบทสุดทายของการบินเบื้องตนกัน จากสถิติทั้งหลายบอกวาอุบัติเหตุตางๆ ที่เกิดขึ้นจะ<br />

เกิดขึ้นในบริเวณสนามบินระหวางการ Take off, approach หรือ landing ฉะนั้นเราจึงตองระมัดระวังเปน<br />

อยางมาก ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากคน (ก็เราเองนั้นแหละ) ตองไมมีหรือมีนอยที่สุด คําวา “ไมมี” นี้<br />

เปนเปาหมายของเรา จะทําไดแคไหนก็แลวแตตัวบุคคล<br />

<strong>วงจร</strong><br />

<strong>วงจร</strong>ประกอบดวย 5 Segments ที่ประกอบกันเปนสี่เหลี่ยมผืนผา เรียกวา Take off, cross wind, down<br />

wind, base leg และ final ลองดูที่รูปประกอบจะเขาใจงายขึ้น ออ...ของอภัยดวยครับ บอกกลาวกันกอน<br />

วารูปนี้ผมจิ๊กเขามานะ ไมไดทําเอง จะเปน Right circuit หรือ Left circuit ก็ขึ้นอยูกับวาเราเลี้ยวขางไหน<br />

เลี้ยวซายก็ Left circuit เลี้ยวขวาก็ Right circuit<br />

ทั้งนี้ทั้งนั้น เปนขอจํากัดของตัว MSFS เองที่เรามองดานขางไดลําบากมาก ผมจึงคิดหาวิธีที่สะดวกใช<br />

ที่สุด (สําหรับผม) มาใช คือเปด Radio stackขึ้นมาแลวตั้งความถี่ ADF ไปที่ 276 (จุดนี้คือ KK ซึ่งตั้งอยู<br />

ที่หัวสนาม 21R) สําหรับผูอื่นที่มีวิธีที่ดีกวานี้ สะดวกกวานี้ (เชนเปด Map view) และถนัดกวาก็เชิญตาม<br />

สบายนะครับ เราไมวากันอยูแลว<br />

เปด Radio Stack ดวยการ click ที่ icon รูปเสาอากาศ (รูปซาย) แลวตั้งความถี่ ADF<br />

(ดานขวา) ใหเปน 276 ตอนนี้ เข็ม ADF ก็นาจะเริ่มกระดิกแลว พอตั้งความถี่เสร็จแลวก็ปด<br />

ซะ เพราะเกะกะพื้นที่ของเรานาดู<br />

NDB กะ ADF นี้ขอกระโดดขามไปกอนนะครับ<br />

ตอนนี้เอาแคจําเปนพอใชไปกอน สวนใน<br />

รายละเอียด เขาจะเปนเรื่องของเขาโดดๆ<br />

Take off, approach and landing<br />

ผมอนุมานวาตอนนี้เราอยูบนเครื่อง Cessna 182s ที่ตั้งตัวอยูบน Runway แลว (คา default ของ MSFS<br />

ก็อยูประมาณนี้แหละ) สิ่งที่ควรทําก็คือ Check list (อยูที่ Knee board) แตถาไมอยากทํา (เหมือนผม) ก็<br />

ใหดูวาทุกอยางพรอม เชน Propeller และ Mixture อยูหนาสุด, ตั้ง Attitude Indicator ใหสมจริงสมจัง<br />

หนอย (ไมใชอยูที่ 5˚nose up) Heading ของเราตรงกับ Runway heading ออ...แลวก็เพื่อใหงายกับ<br />

การบินใน<strong>วงจร</strong> ผมแนะนําใหหมุน HDG เพื่อเอา Heading bug (สีสมๆ ที่อยูใน Directional Gyro) มา<br />

ตรงกับ Runway heading เสีย เวลาอยูใน downwind เราจะไดสังเกตงายๆ วา bug ตัวนี้เขาอยูขางหลัง<br />

เรา สวนจะมี Flaps หรือไมก็แลวแตครับ แตผมวาไมตองใช Flaps วิ่งขึ้นก็สามารถทําไดสบายๆ ครับ<br />

สําหรับ 182s ตัวนี้


คอยๆ เรง Power ไปใหไดประมาณ 29 นิ้ว (ความจริงก็คือสุดนั้นแหละ) ตอนนี้เราตองพยายามรักษา<br />

ทิศทางของเราเอาไวใหอยูบน Center line (หรืออยางนอยๆ ก็ใกลๆ กับเขา) ใช Rudder เปนตัวควบคุม<br />

แตอยาใชเยอะมาก ใชที่ละนอยๆ ถาไมพอคอยเพิ่ม (การใชเกินแลวลด อาจจะกอใหเกิดปญหาตามมา<br />

ได) คอยสังเกตความเร็วที่เพิ่มขึ้นเอาไว เมื่อไดประมาณ 60 Kts คอยๆ ดึงเครื่องขึ้นมาตรงๆ (ระวังเอียง)<br />

และระวังอยาให Attitude เกิน 10˚nose up แปบเดียวเครื่องก็จะลอยขึ้นจากพื้น รักษาความเร็ว 85-90<br />

Kts อัตราไต 500-700 fpm Heading 210˚ และ Trim เครื่องบิน<br />

เราจะทํา Left hand circuit (ดังรูป) รักษา Runway heading 210˚ จนกระทั้งผาน 500 ฟุตก็เริ่มเลี้ยว<br />

ซายเขา Cross wind ที่ HDG 120˚ ไตตอไปที่ความสูง 1000 ฟุต และรักษาไว ผอน Power ลงมา<br />

สําหรับการบินระดับใน<strong>วงจร</strong> (2000 rpm 15 inches) เห็นมั้ยครับจากการที่เราทั้งหัดทํา ทั้งฝกทํามาตั้ง<br />

หลายวัน วันนี้แหละไดใชประโยชนแลว ออ...แลวอยาลืม Trim ซะละ<br />

เมื่อเราไดความสูง 1000 ฟุต และเริ่มเขาที่เขาทางกับ Cross wind leg ก็เริ่มเลี้ยวเขา down wind ได<br />

เลี้ยวซายตอไปที่ HDG 030˚ เมื่อได HDG ตามตองการเราก็ถือวาเราอยูบน Left down wind leg (คือ<br />

กําลังบินขนานกับ runway แตกลับทางกัน) ถามองไปทางซายมือ เราก็จะเห็นสนามบินอยูไมไกลนัก ชวง<br />

นี้เปนชวงที่เราพอจะมีเวลาอยูบาง ลองทํา Check list สําหรับ landing ดูครับ แตถาไมมีเวลาพอก็ไม<br />

เปนไร<br />

ตอไปจะเปนการเลี้ยวเขา Base leg และจะเริ่มเขา approach area แลว ซึ่งเปนสวนที่สําคัญที่สุด การ<br />

landing ที่ดียอมมาจาการ approach ที่ดี ถา approach ไมดี การ landing ไมมีวันที่จะดีไปไดครับ<br />

ในระหวางที่บินอยูใน Down wind เครื่องวัดอีกตัวหนึ่งที่อยากจะใหดูเอาไวหนอย<br />

คือ ADF ครับ (ก็ตัวที่เราตั้งคาความถี่เอาไวเมื่อกี้ไงละ) ตัวนี้จะเปนตัวบอกวา<br />

เมื่อไรเราควรจะเลี้ยวเขา Base leg ในรูปจะเห็นวาเข็ม ADF ชี้อยูที่ 45˚ ไปขาง<br />

หลังเรา จุดนี้แหละเปนจุดที่เราจะเริ่มเลี้ยวเขา Base leg ผมเนนตรงนี้นะ เพราะจุด<br />

เลี้ยวที่ดี จะเปนจุดที่ทําให approach ของเราดี<br />

เลี้ยวเขา Base ไปถือ HDG 300˚ พอได HDG ก็ลด Power ลงมาเหลือ 12-10<br />

inches พรอมเลือก Flaps 10 ปลอยใหความเร็วลดลงมาจนถึง 90-85 Kts แลวจึง<br />

โนมหัวเครื่องบินเพื่อรอน อยาลืม Trim (ความจริงทั้งหมดนี้เราก็ไดลองฝกลองทํากันไปเยอะแลว คงทํา<br />

กันไดไมมีปญหา) อัตรารอนตอนนี้กะเอาไวประมาณ 400 fpm ปลอยใหความเร็วลดลงมาที่ 80-75 Kts<br />

ตอนนี้เปนเวลาที่จะเอา Propeller กลับไปไวที่หนาสุดแลวครับ<br />

อีกจุดหนึ่งที่สําคัญมาก (มากกวาจุดเลี้ยวเมื่อกี้อีก) คือจุดที่เราจะเลี้ยวเขา Final<br />

การที่เราสามารถเลี้ยวเขาไดพอดีกับแนว Center line ของ Runway จะทําใหการ<br />

approach ของเรางายและสวยงาม ซึ่งจะนําไปสูการ landing ที่ดีดวย ดูรูป<br />

ซายมือครับ จะเห็นวาเข็ม ADF ชี้ที่ประมาณเกือบๆ abeam ตองเกือบๆ นะครับ<br />

ถาจะเอากันเพี้ยๆ ก็ 10 องศากอนที่จะ abeam ตรงนี้ก็ใหเริ่มเลี้ยวเขาหาสนามได<br />

เราอาจจะตองชวยดึงเอา instrument panel ลงมานิดหนอย หรือไมก็ขยับเกาอี้<br />

เราใหสูงขึ้นอีกนิด มิเชนนั้นจะเห็น Runway คอนขางยากครับ<br />

เรียก Flaps ตอมาที่ 20 ไดเลยครับ ความเร็วจะลดลงมาอีกเล็กนอย ถึงประมาณ 70-65 Kts ปรับแตง<br />

Power ใหพอเหมาะ ถาเราสูงไปนิดหนอยก็ผอน Power ลงมาอีกสัก 1-2-3 inches หรือถาต่ําไปหนอยก็<br />

เรง Power ขึ้นไป 1-2-3 inches (ไมอยากบอกเปนตัวเลขตายตัวนะครับ เทาไรก็เทานั้น) ตอนแรกนี้อยาก<br />

ให Landing ดวย Flaps 20 ก็พอครับ เพราะการควบคุมบังคับทําไดงายกวา Flaps 30 ตอไปเมื่อคุนเคย<br />

มากขึ้น จะลองลงดวย Flaps 30 ดูบางก็ดี


ทางดาน Lateral เราก็พยายาม Line up กับแนว Runway center line ใหได การแกไขอยาแกไขมาก<br />

แกทีละเล็กนอย การใชปกก็ Bank แตพองาม Heading เราเปลี่ยนไมมาก ก็อยา Bank มาก พยายามเอา<br />

หัวเครื่องบินจี้ไปที่ Threshold ตลอดเวลา ปรับนิดแตงหนอยไปเรื่อยๆ จนกระทั้งผานหัวสนามเขามา<br />

ขณะผานหัวสนามเขามา เราควรจะสูงประมาณ 50 ฟุต (แตตอนแรกนี้ชางมันเถอะครับ มาถึงสนามไดก็ดี<br />

ถมไปแลว) ปลอยใหเครื่องบินลงไปอีกจนเหลือความสูงประมาณ 30 ฟุต จึงคอยๆ เริ่มเงย โดยการดึงคัน<br />

บังคับมานิดหนอย (อยาดึงมาก มิเชนนั้นเครื่องจะลอยขึ้น) พรอมกับคอยๆ ผอน Power ลงมาเรื่อยๆ<br />

จนถึง idle ขณะผอน Power หัวเครื่องจะตกลง รักษาเอาไวโดยการเปดมุมปะทะเพิ่ม (ก็เงยเพิ่มนั้น<br />

แหละ) จากนั้นไมตองทําอะไรแลวครับ เครื่องเขาจะคอยๆ ลงไป Touch down เอง ถาตองการให<br />

Smooth as silk ก็เพิ่มมุมปะทะอีกนิดหนึ่งกอนที่เครื่องจะถึงพื้น (5 ฟุต)<br />

พอนอง 182s touch down บน Runway เรียบรอยก็คอยๆ วางลอหัวลงแลวก็เบรกจนเครื่องเกือบจะหยุด<br />

นิ่ง (Taxi speed) ถึงเริ่ม Taxi ออกจาก Runway ครับ<br />

“ทานผูโดยสารคะ ขณะนี้สายการบินของเราก็ไดนําทานผูโดยสารมาถึงจุดหมายปลายทางโดยสวัสดีภาพ<br />

แลวนะคะ กรุณาตรวจเอกสารการเดินทางและทรัพยสินอันมีคาของทานกอนลงจากเครื่องบิน”<br />

Visual Cue<br />

การมองสนาม การกะระยะสนามเปนของที่พูดยากมาก และทําก็ยากดวย ตอใหอธิบายใหตาย ถาไมเคย<br />

เห็น ไมเคยรูมากอน รับรองวามองภาพไมออกครับ ตอนนี้เราก็พอจะเห็นอะไรๆ เพิ่มขึ้นแลว ผมขอคุยเรื่อง<br />

การกะสนามเปนการสงทายภาคแรกครับ<br />

โดยทฤษฎีแลวเครื่องบินจะรอนบน Glide slope ดวยมุม 3 องศา ถามี ILS (Instrument Landing<br />

System) ก็สบายไปครับ แตเรายังไมมี (ไมใชยังไมมี แตยังใชไมเปนตางหาก) เราก็เลยตองหาอยางอื่น<br />

มาชวย ปจจุบันสนามบินสวนใหญจะเริ่มติดตั้งเครื่องชวยมองในการรอนลง เรียกวา PAPI (Precision<br />

Approach Path Indicator) ซึ่งจะติดตั้งอยูทางดานซายของ Runway ระบบของเขาประกอบดวยไฟ 4<br />

ดวงเรียงกันตามขวาง และสามารถเปลี่ยนสีได (สีแดงและสีขาว) ตามมุมมองสูงต่ํา<br />

ใน MSFS ของเราก็มีเชนกัน จึงทําใหเราสะดวกสบายขึ้นมาก จากรูปที่เห็นก็คงอธิบายตัวเขาเองอยูแลว<br />

ออ...ที่เห็นเปนสีฟานั้น ของจริงเปนสีขาวนะครับ ปรับแตง <strong>Flight</strong> path ของเราใหได 2 แดง 2 ขาว<br />

ตลอดเวลานะครับ หรืออยางนอยๆ ก็ใหอยูแถวๆ นั้น อยาปลอยใหเปน 4 แดง หรือ 4 ขาวเด็ดขาดครับ ถา<br />

เปนตองรีบแกไขโดยเร็ว เพราะเราสูงมาก หรือต่ํามากเกินไปแลวครับ คราวนี้เมื่อเราคุนเคยกับภาพสนาม<br />

ที่เห็น เราก็จะจําภาพนี้ได ตอไปเมื่อเราไปบินในที่ที่ไมมี PAPI (เชนสนามบินเล็กๆ) เราก็สามารถกะสนาม<br />

ของเราไดดวยตัวเองแลวครับ<br />

หลังทําการบินทุกครั้ง ลองทําการ Debrief ตัวเอง สิ่งที่เราทําผานไปแลว เราติดขัดตรงไหนบาง เรา<br />

ผิดพลาดตรงไหนบาง เราลืมอะไรบาง แลวหาวิธี (ของตัวเอง) ในการขจัดปญหาตางๆ ที่เกิดขึ้น แลวการ<br />

บินของเราจะมีความถูกตองแมนยําเพิ่มขึ้นทุกวัน แลววันหนึ่งเราจะรูสึกวา.....<br />

“It’s not a game anymore.”

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!