Roeien met strakke riemen - Zorgnet Vlaanderen

2. Transformatie van de sectorEen grondige transformatie van de GGZ vereist dynamiek en flexibiliteit om met de beschikbare mensenen middelen innovatieve en betere antwoorden te bieden op zeer diverse zorgvragen. De interministeriëleconferentie volksgezondheid van 26 april 2010 steunt die transformatie en de uitvoering vanart. 107 van de ziekenhuiswet. Dat belichaamt de vernieuwing via de mogelijkheid tot de creatie vanzorgprogramma’s over verschillende voorzieningen heen, voor verschillende doelgroepen en via hetoprichten en financieren van zorgcircuits en netwerken.Zorgnet Vlaanderen vraagt dat die gemaakte afspraken worden uitgevoerd, zodat alle voorzieningennauw betrokken kunnen worden bij de transformatie van hun sector. Ook het beschut wonen (BeWo),de psychiatrische verzorgingstehuizen (PVT) en de revalidatiecentra moeten kunnen aansluiten bij dezevernieuwing. Een optimale samenwerking tussen alle aanbieders is noodzakelijk. De centra voor geestelijkegezondheidszorg (CGG’s) moeten als volwaardige verstrekkers erkend worden in het kader vande GVU-wet. 113. Voldoende zorgverleners en voldoende deskundigheid in de GGZZorgnet Vlaanderen vraagt dat de federale overheid (bevoegd voor de uitoefening van zorgberoepen) insamenspraak met de Gemeenschappen (bevoegd voor onderwijs) prioritair werk maakt van de volgendeprioriteiten:– De schaarste aan psychiaters en in het bijzonder kinderpsychiaters: dat kan door een gerichteverbetering van de honorering van die psychiaters die bijdragen aan continue zorg (door bv.deelname aan 24/24u wachtdienst en/of participatie aan de multidisciplinaire teamwerkingin ziekenhuizen, CGG’s en revalidatiecentra).– Het tekort aan psychiatrisch verpleegkundigen: in de basisopleiding verpleegkunde is erte weinig aandacht voor geestelijke gezondheidszorg en de federale overheid erkent deberoepstitel psychiatrie niet waardoor die bijzondere beroepstitel niet wordt gehonoreerd(zoals andere beroepstitels). Een erkenning en financiering dringt zich op.– Onvoldoende aandacht voor GGZ in de opleiding van huisartsen en andere beroepsgroepenvan de eerste lijn: momenteel beperkt de opleiding zich tot diagnose en behandeling vanGGZ-stoornissen. Die verdienen natuurlijk voldoende aandacht maar preventie, vroegedetectie, herstel en rehabilitatie moeten ruimer aan bod komen.– Manke verloning eerste lijn: huisartsen en thuisverpleegkundigen moeten in de toekomstnauwer betrokken worden bij de behandeling en de verzorging van mensen met ernstigeGGZ-aandoeningen. Die nieuwe opdrachten en verantwoordelijkheden moeten adequaatworden gehonoreerd.4. Mensen en middelen voor het wegwerkenvan de ongelijke toegang tot de gezondheidszorgDe uitwerking van art. 107 van de wet op de ziekenhuizen en de flexibiliteit inzake erkenningsnormenen budget zullen een groot deel van de noden van de doelgroep ‘volwassenen’ kunnen lenigen. Dedoelgroep ‘kinderen en jongeren’ en de doelgroep ‘ouderen’ kunnen van dit systeem niet genieten. Erblijven dus grote en onaanvaardbare verschillen in de toegang tot zorg. Het is evident dat de wachtlijstenvoor de zwaksten onder hen, bv. armen, daklozen, geïnterneerden, gedetineerden, mensen meteen verstandelijke handicap én een psychiatrische stoornis, mensen met zowel een verslaving als eenpsychiatrische stoornis, jongeren in de bijzondere jeugdhulp … nog des te langer zullen zijn.11 Wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14juli 1994.Memorandum Zorgnet Vlaanderen voor de federale verkiezingen 201011