Roeien met strakke riemen - Zorgnet Vlaanderen

7. Commercialisering en vermarktingZorgnet Vlaanderen verwijst naar zijn cahier Zorg te koop over privatisering, commercialisering enmarktwerking dat een kritische reflectie ter zake biedt. 8 Wij zijn van oordeel dat zorgaanbieders in eersteinstantie de belangen van de patiënt, bewoner én maatschappij moeten dienen. Commercieel initiatief,in het bijzonder in de sector van de ouderenzorg, is enkel mogelijk op voorwaarde dat de toegankelijkheid,de betaalbaarheid en de kwaliteit van de zorg niet in het gedrang komen, dat overheidsmiddelenniet worden uitgekeerd aan aandeelhouders en dat er een engagement is tot continuïteit en maatschappelijkverantwoord waardegericht ondernemen.Zorgnet Vlaanderen benadrukt dat social-profitvoorzieningen een bijzondere meerwaarde hebben: zeherinvesteren namelijk eventuele winsten in de maatschappelijke doelstelling van de onderneming enhoeven ze dus niet uit te keren aan kapitaalverschaffers.8. CommunautariseringEen samenhangend beleid voor gezondheid en welzijn veronderstelt eenheid van bevoegdheid en vanmiddelen. Deugdelijk bestuur en verantwoordelijkheid voor inkomsten én uitgaven moeten de drijvendekrachten zijn achter de overheveling van bevoegdheden voor gezondheidszorg naar de Gemeenschappen.Die overheveling kan een einde stellen aan het consumptiefederalisme dat nu toelaat datGemeenschappen kosten afwentelen op de federale overheid.Communautarisering betekent voor Zorgnet Vlaanderen niet dat de interpersoonlijke solidariteit tussende Belgische burgers doorbroken of uitgehold wordt. De solidariteit moet echter op een transparanteen omkeerbare wijze georganiseerd worden en de betrokken Gemeenschappen responsabiliseren. Eenzeer recente studie van de K.U.Leuven toont trouwens aan dat een vermindering van de transfers in hetbelang is van alle regio’s. 9 Zorgnet Vlaanderen formuleerde zijn concept over een bevoegdheidsherverdelingin de gezondheidszorg in de brochure Solidaire gezondheidszorg. 109. EuropaZorgnet Vlaanderen onderlijnt dat zorg geen louter consumptieproduct is. Daarom moeten de Europeseleiders hun geëigende begrippenkader verlaten en het specifieke karakter van de gezondheidszorgonder ogen durven zien. Omdat de EU-bevoegdheden inzake volksgezondheid en zorg op heden veeleerbeperkt zijn, geldt de Europese invloed op onze sector voornamelijk via andere beleidsdomeinen. Hetgaat hier bijvoorbeeld over het Europese sociaal beleid, het beleid van de interne markt en dat van demededinging. Die onrechtstreekse impact van de Europese regelgeving leidt ertoe dat men de zorgsectorweleens vergeet te consulteren.Het is noodzakelijk dat de federale overheid en de sector samen aan hetzelfde zeel trekken om enerzijdsde eigenheid van de zorgsector te verzekeren en anderzijds vroegtijdig kennis te nemen van Europeseinitiatieven die mogelijk de zorgsector, al dan niet rechtstreeks, viseren. Het Belgisch voorzitterschapvan de Europese Unie in de tweede helft van 2010 biedt hiertoe uitgelezen kansen.10. Wie regelt, betaaltEen gezonde regel die we vooropstellen, is dat wie regels oplegt, ze ook moet betalen. Gekende voorbeeldenvan hoe het niet hoort, zijn de lasten in verband met sociale akkoorden, banenplannen, nepstatuten,medische materialen… Die resulteren in een aanzienlijke kost voor de voorzieningen. Deoverheid moet dus elke bestaande en toekomstige regel die ze zelf oplegt, correct financieren. Anderswentelt ze de kost af op patiënten, bewoners en zorgverstrekkers.8 Zie: http://www.zorgnetvlaanderen.be/Documents/cahier%20commercialisering%20definitief.pdf9 Zie: Guy Tegenbos, ‘Minder transfers, hogere Waalse groei’, De Standaard, 6 mei 2010.10 Zie: http://www.zorgnetvlaanderen.be/publicatie/Pages/brochurecommunautarisering.aspxZorgnet Vlaanderen