Jaarverslag 2006 - Stichting Het Groninger Landschap

oeren zwaluwenTe droogWater biedt kansen, maar een tekort aan water is een grote bedreiging. Water in Nederland - en dus ookde provincie Groningen - is vele tientallen jaren lang zo snel mogelijk weggepompt om te zorgen dat we metz’n allen droge voeten hielden en dat het land gebruikt kon worden voor landbouw en bewoning. Voor al onzenatuurgebieden en in het bijzonder voor de weidevogelreservaten heeft deze bemaling negatieve gevolgen voorde natuurdoelstellingen gehad.Bijvoorbeeld voor de weidevogelgebieden is het waterpeil zo ver gezakt, dat het bodemleven - insectenen wormen - onbereikbaar is geworden voor weidevogels. Het gaat dan ook slecht met de weidevogels inNederland. De gruttopopulatie bijvoorbeeld is in dertig jaar tijd met ongeveer 65% verminderd. Verhogingvan het waterpeil in natuurgebieden is absoluut noodzakelijk om weer gunstige omstandigheden te creëren.Daarom wil Het Groninger Landschap graag aaneengesloten gebieden verwerven zodat in deze gebieden hetwaterpeil aangepast kan worden, zonder dat omliggende boeren er hinder van ondervinden. Deze problematiekspeelt in diverse natuurgebieden, onder meer in het Reitdiepgebied en enkele polders ten westen van hetZuidlaardermeer.Te zuurDoor uitstoot en neerkomen van stoffen als zwaveldioxide, stikstofoxiden en ammoniak, verzuurt de grondin Nederland. Zure grond is funest voor het bodemleven, biedt geen voedsel en verhindert een gevarieerdeplantengroei. Bekalking kan de verzuring tegengaan en bemesting met ruige stalmest kan het bodemlevenstimuleren maar de maatregelen kunnen niet zonder meer toegepast worden. Als de grond te droog is,hebben beide maatregelen weinig zin. Ze zijn pas effectief als het waterpeil hoog genoeg is. Een bijkomendebedreiging is de opeenhoping van fosfaten. Deze stoffen zijn achtergebleven na tientallen jaren van bemestingmet kunstmest. Verhoging van het waterpeil heeft tot gevolg dat de fosfaten die nu nog in de bodem zitten, injaarverslag 200611