10.07.2015 Views

mrt/apr nr 2 - IKON

mrt/apr nr 2 - IKON

mrt/apr nr 2 - IKON

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Verleden bevrijdenpoort. Het heeft iets van een metafoor. Het land waarze geleefd heeft bestaat niet meer. En zijzelf? In haarkoffers zit een klein dossier waaruit blijkt dat zij, de ge-denken aan een uitspraak van de joodse schrijver ElieWiesel. Hij zei, toen hem gevraagd werd waarom hijaltijd zo bezig was met de Tweede Wereldoorlog: ‘Her-vierde dissidente, ooit zelf korte tijd medewerker van inneren is een kans. Herinneren, dat is het vermogende Stasi was. Het is maar een klein dossier in tegenstellingin elk mens om het verleden te bevrijden en aan eentot haar slachtofferdossier. Maar het pijnlijke toekomst te binden die openligt, nieuw is, geen herha-is dat ze deze eerdere periode vergeten is, terwijl ze ling van wat geweest is. Herinneren als een kracht omaltijd zo met vastleggen en herinneren bezig is. Dat het verleden te bevrijden. En als een kans tegenovergooit haar leven ondersteboven, deukt haar integriteit.vergeten, verzwijgen of onverschilligheid’.Heeft ze het verdrongen? Op indringende wijzegaat Christa Wolf op zoek in haar geheugen. Laag voorlaag pelt ze af. Neemt geen genoegen met geruststellendeverklaringen. Als een jas keert ze woorden enherinneringen om, wil de binnenkant voelen en doorgronden.Met grote moed kijkt ze naar haar leven enverleden, overweegt haar keuzes, proeft de waarheidin alle voorlopigheid.Voor mij zijn deze woorden een soort richtingwijzergeworden, zowel persoonlijk als in mijn werk als pastor.De weg van herinneren, zo begrijp ik Wiesel, houdtniet op als je weet wat er gebeurd is in je leven. Als jebeseft wat het je gedaan heeft of hoe je het beleefdhebt. Tot het herinneren behoort ook de overwegingwat het je allemaal gebracht heeft, negatief en positief,wat het heeft losgemaakt en veranderd, heeftDan komt er iemand hen achterop. Een tijdje loopthij mee. Hij vraagt naar hen, waarom ze zo bedroefdzijn. En ze beginnen te vertellen over Jezus. De vreemdelingondervraagt hun herinnering, wie deze Jezuswas en wat hij in hen teweeg heeft gebracht. Ze leggenhem alles voor. Tot en met die ene vraag waar zesteeds omheen hebben gedraaid: Moest dit zo gebeuren?Zat er een betekenis achter?Herinnering is persoonlijkHerinneringen hebben we allemaal. Leuke, fijne,mooie herinneringen waar je graag aan terugdenkt,maar ook nare of pijnlijke herinneringen, die je maarliever wegduwt en verzwijgt. Soms herkauw je vervelendegebeurtenissen op zo’n manier dat je wel eengevangene van het verleden lijkt. Maar gelukkig vergetenmensen ook. Zonder vergeten heb je geen leven,je zou gek worden van alles wat opgeslagen ligt inje geheugen. Meer nog dan een computer schikt enherschikt ons brein, laat het herinneringen opkomenof houdt ze achter. Het maakt herinneren tot iets persoonlijks:niemand anders heeft deze herinneringen,ook al heb je hetzelfde meegemaakt. Je zou kunnenzeggen dat onze herinneringen onze identiteit vormen,wie we zijn.Verleden bevrijdenWaarom zou je herinneren? Baal Shem Tov, een Poolserabbijn, sprak ooit: ‘vergeten leidt tot ballingschap, gedenkenis het geheim van verlossing’. Ik moet daarbijaangewakkerd en verduidelijkt. Herinneren is ookontdekken wat nu de geldingskracht is van het verleden,en dat afzweren of juist versterken; alternatievenonderzoeken en uitproberen. Om je uiteindelijk vrij tekunnen maken van wat in het verleden knelde en tebewaren wat je houvast gaf.De weg naar EmmaüsHet doet mij denken aan het verhaal van de twee Emmaüsgangersuit Luc. 24. Na de dood van Jezus hebbenze zich afgekeerd van Jeruzalem. Ze hadden zogehoopt op een nieuw begin, een ander leven in devoetsporen van Jezus, maar het is het niet geworden.Hun hoop en inspiratie zijn weggevaagd, met Jezusbegraven. Het is een crisis die heel het bestaan doorelkaar schudt en hen terugwerpt op zichzelf. Zoalswanneer een geliefde overlijdt, of wanneer je je gezondheidverliest, je baan of je geloof. Er is een veelheidvan gevoelens en gedachten, flarden herinneringen,maar je kunt er niets mee. Je doolt rond als in eendichte mist. Je blik vertroebelt, je zicht verduistert.Het keerpuntEr is niet zomaar een antwoord op die vraag. Devreemdeling brengt hun verhaal in verband met deoude verhalen, verhalen van profeten als Jesaja en Jeremia.Hij reikt hen daarmee een ander spoor aan. Watze alleen als verlies en teleurstelling hadden gezien engeïnterpreteerd, kan, als je daarbij blijft, ook een andereperspectief herbergen. Kan de basis zijn van eennieuwe blik, een andere kijk op wat geweest is. In hetgeval van deze twee mannen zijn het niet alleen dewoorden die hen tot dit inzicht brengen. Dat gebeurtveeleer als ze aan tafel zitten en de vreemdeling eenzegen uitspreekt, brood breekt en deelt. Dat beeld vanbreken en delen komt bij hen binnen en maakt duidelijkwie zijzelf zijn en wat hen te doen staat. Het beeldopent hen naar een toekomst, waardoor ze opstaanen rechtsomkeert gaan. Terug naar waar ze vandaankwamen. Om daar te vertellen tot welk inzicht ze zijngekomen en hoe ze Jezus en zijn weg herkend hebbenin dat ene gebaar. En dat zij nu degenen zijn voor wieleven ‘opstaan’ betekent, en ‘breken en delen’De TerugblikOp het <strong>IKON</strong> Pastoraat zijn we gestart met het projectDe Terugblik, bedoeld voor mensen die, na verloop vantijd willen terugblikken op een depressie (donkere periode,burn-out of overspannenheid met depressieveklachten). Het wil een handreiking zijn om wat geweestis vruchtbaar te maken voor de toekomst, omde vruchten te plukken in plaats van eraan voorbij televen. Spiritualiteit en geloven zijn hier de bedding ensturen de blik.Inmiddels hebben de eersten zich aangemeld en zijnindividueel of in groepsverband begonnen. Waar hetom gaat is woorden te geven aan wat geweest is, endaarin het keerpunt te onderscheiden: wie of wat jeziel raakte en wakker riep, je te binnen te brengen watomvormende ervaringen waren waardoor er een andereblik ontstond op wat was. Zodat je dat kunt toeeigenenals een ankerpunt. Wat je vindt in je terugblikis wellicht niet hét antwoord op je vragen. Maar misschienis het wel het inzicht, de vonk waardoor je zegt:ik mag er ook zijn, dat laat ik me niet meer ontnemen.Of: het heeft iets toegevoegd wat ik eerder niet wist.Het neemt de donkerte die geweest is niet weg. Maarhet kan je wel dragen en vormen op je verdere weg.Zoals die draad die je uit het labyrint brengt. |Tentoonstelling:Erre, variations labyrinthiques in MetzEmmaüs, cath. Chartresmensen pagina 4/5


gedichtOm door te gevenPsalm 78:6‘Zo zou het volgende geslacht ervan weten, en zijdie nog geboren moesten worden, zouden het weeraan hun kinderen vertellen.’De boerenpopHanna van Dorssenmensen pagina 6/7Eerste jaarWat ik me herinner is nietje weggaan, maar dat je nietterugkwam - en geknispervan sneeuw, in zware bomen,die de sporen bedekte, eronderin verfomfaaid gras bewaard.De hele middag keek ikuit het keuke<strong>nr</strong>aam naareen dooiplek van de kraan op het erf,sijpelend in zijn ijszak, dieweer hard werd toen de avondopnieuw alles toesloot met ijs.En nog altijd sta ik daar,zie hoe je paard terugkeert,alleen naar de open stal,hoe de teugels erachter een spoordoor het akkerland slepen,een wazig litteken-raadseldat wij toen niet ontcijferen kondenen nu niet kunnen genezen.Uit: Andrew Motion,De Tweede Ronde, 1991.De ik heeft de ander verloren. Wie de ik is, wie deander, vertelt de dichter niet. Daarom is er zoveelruimte in dit beklemmende gedicht. Er is ietsvreselijks gebeurd. Een ongeluk, een (zelf)moord?Het is een wazig litteke<strong>nr</strong>aadsel voor ons als lezers.Tegelijkertijd schrijft de dichter de beelden zo dat wemeegenomen worden en eigen beelden van -en herinneringen aan verlies kunnen bovenkomen.Opnieuw sta ik als aan de grond vastgenageld op deplek waar ik voor het eerst geconfronteerd werd metde dood van een geliefde. Met exact de beelden opmijn netvlies. Ik zie me nog het ziekenhuis uitlopenop 31 januari 1980, de dag dat onze Jan-Willem overleed.Hij was pas drie dagen oud.Ik zie nog al die vlaggen ter ere van Beatrix. Ik ziede reclame van Content op het bushokje. Content?Hoezo? Onherroepelijk. Er valt niets meer te genezen.De dood trekt een onuitwisbaar spoor.Wat je kunt is trouw blijven aan dat moment, deherinnering niet wissen. Zo scherp mogelijk de beeldenvasthouden van degene die gestorven is.Het litteken blijft en dat is maar goed ook.Bram GrandiaDaar zit ze, op de kast in mijn werkkamer: de pop in Zeeuwse klederdracht. ‘Boerenpop’noem ik haar zolang ik mij kan herinneren, omdat ze op haar ‘boers’ is is theologe en alsHanna van Dorssengekleed. Ze moet nu zo’n 80 jaar oud zijn. In de jaren dertig was ze gloednieuw. communicatieadviseurZe was van het nichtje van mijn moeder. Leuntje stierf in 1944 bij het bombardementdat de Engelsen uitvoerden op Walcheren om Nederland te bevrijden. Protestantse Kerk enwerkzaam voor deZe had zich samen met haar moeder, broer en andere dorpsgenoten verstopt Diaconie vanin de molen die een voltreffer kreeg. Haar vader was net even naar huis gelopenom wat spullen op te halen. Alleen hij overleefde het, net als de boerenpop.AmsterdamNauwelijks anderhalve maand later was de pop het verjaardagscadeau voor mijn tante. Vijf, een kroonjaar,dan kreeg je een extra groot cadeau. Ze weet nog dat de verjaardagsvisite stil viel, dat ze nooit met de popheeft gespeeld en haar zo ver mogelijk wegstopte. Toen ik vijf was speelde ik maar wat graag met de boerenpop.Dan haalde ik haar als een kostbare schat uit de onderste la van een enorme linnenkast bij mijngrootouders en bekeek de rokken die over elkaar vielen en de muts. Maar het verhaal dat bij haar hoorde,kende ik niet.Mijn grootouders stierven en de boerenpop verhuisde opnieuw. Naar een tante die haar restaureerde.Voortaan zat ze in volle glorie op een stoel in de kamer. Maar ook die tante stierf. De boerenpop schoof eengeneratie door, naar mijn werkkamer. Pas op dat moment hoorde ik haar verhaal. Ze is nu niet langer meer deboerenpop, maar Leuntje. En op mijn beurt vertel ik haar verhaal aan mijn nichtje, want ‘zij die nog geborenmoesten worden, zouden het weer aan hun kinderen vertellen’. Tot haar gedachtenis.projectDe TerugblikVoor wie de ervaring van een donkere periode rond een burn-out, een overspannenheidof depressie vruchtbaar wil maken met het oog op de toekomst.Graag nodigt het <strong>IKON</strong> Pastoraat u uit voor een korte serie gesprekken, individueelof in groepsverband. Tot aan de zomer kunt u op elk gewenst tijdstipindividueel instappen. Wilt u iets in groepsverband?Er is nog ruimte in de groep met beweging die start op 6 maart a.s. in Utrecht.Informatie en opgave, na telefonische intake: 035-6215555 of pastoraat@ikon.nl


nieuws van wilde ganzenjudith in gesprek metEen echte school voorIn mijn kast staat een heel rijtje boeken van Christa Wolf. Zij was schrijfster in de voormalige DDR enoverleed onlangs. Er zijn jaren geweest dat ik uitkeek naar haar publicaties. Vanwege haar thematiek.Ze is steeds bezig met de positie van de enkeling in het grotere geheel van de samenleving. Maar datdoet ze op een heel persoonlijke manier. Of het nu gaat over een door de tijd vergeten schrijfster ofom koningsdochters uit de Griekse tragedies, door haar pen worden het vrouwen van vlees en bloed.Christa Wolf kruipt in hun lijf, onderzoekt hun gedachten, doorvoelt hun emoties, waardoor hun vragenherkenbaar worden en hun dilemma’s invoelbaar. Lange tijd verscheen er niets meer van haarhand. Totdat kort geleden haar laatste grote boek ‘Stad der engelen’ uitkwam.Opnieuw lezend in haar werk kom ik er niet van losdat er een verband is tussen de vrouwen over wie zeschrijft en haar eigen persoon. Ze volgt vrouwen die inhun wereld bekend staan als zieneres, die weten watkomen gaat. Hun blik wordt gevreesd omdat zij blootleggenwat machthebbers liever geheim houden. Tegelijkertijdwordt hun zicht veronachtzaamd als zeweigeren mee te gaan in het spoor van de macht. Hetmaakt hen steeds meer tot buitenstaanders, dissidenten,niet zeker van leven of dood. Wat mij treft is hoedeze vrouwen op die grens balancerend hun loyaliteitbewaren en hun weg zoeken, gedragen door het visioenvan vrijheid en gelijkwaardigheid voor allen. Ze lopenniet over noch vluchten in slachtofferschap, maardoen wat hen te doen staat, wat kan. In het einde datbijkans onvermijdelijk is, groeien ze boven zichzelf uit.mensen pagina 8/9Dat is ook wat me in haar laatste lijvige boek raakt.Als Christa Wolf zelf in opspraak komt en het stempel‘fout’ krijgt (zie pag. 3), volgt er niet een verdedigingvan haar kant, maar een zelfonderzoek. Ze onderzoekthaar trouw aan het socialisme, haar wil om te bouwenaan het land waarin ze leeft, haar teleurstellingover de beoogde omwenteling die uiteindelijk zo velenklemzette in een eng bestaan. Dat gevecht om trouwte zijn kenmerkt haar, trouw aan zichzelf en aan haardromen van toekomst. Daarom weigert ze te denkenin blokken of tegenstellingen als goed – fout, in wij –zij denken. Ze blijft mensen zien. Dat maakt haar toteen gedurfd schrijfster: ze beoogt een andere wereld.En probeert daar ruimte voor te maken.Judith van der WerfAfbeelding: ARTusChrista Wolf, Stad der EngelenISBN: 9789461640246 uitg: van Gennep BVAls het buiten heet is,is het op school bloedheet.Als het buiten koud is,is het op school ijskoud.Als het regent, moeten dekinderen van hetGuatemalteekse dorpje ElEsfuerzo onder de golfplateneen plekje zoekenwaar ze níet nat worden.De 400 leerlingen gaan’s ochtends of ’s middagsnaar school; meer ruimteis er niet in hetgeïmproviseerde gebouw.detailDeze school, in zijn huidige vorm, kwam er met dank aan de ouders en vooral aanOlga SacAjquill. Zij is als vrijwilliger met het onderwijs begonnen, en zorgt er ookvoor dat de kinderen allemaal eten krijgen. ‘Doordat de overheid de school nu erkent,worden de leerkrachten betaald. Sinds kort is er ook een directeur aangesteld’,legt Wolter SillevisSmitt uit. Hij is voorzitter van stichting Kinderprojecten Guatemala,die de school samen met Wilde Ganzen steunt.Een droom komt uitEen droomwens voor de leerkrachten en leerlingen komt komend jaar uit: in plaatsvan kou, hitte, regen en modder zullen ze een echt klaslokaal hebben. De schoolbestaat dan vijf jaar en krijgt twee echte verdiepingen. Hierdoor zal er ook meerruimte zijn om buiten te spelen.Het lokale Nederlands-Gualtemalteekse bedrijf ConstruCasa én de ouderverenigingbouwen een school met 9 klaslokalen en een computerruimte. Dit doet zijmet steun van Stichting Kinderprojecten Guatemala, en ontwikkelingsorganisatieWilde Ganzen.Door de bouw van deze school kunnen straks 400 leerlingen veilig en goed onderwijsvolgen. Wilde Ganzen ondersteunt de enorme verbetering graag. U ook? Rekening40.000 t.n.v. Wilde Ganzen Hilversum o.v.v. school Guatamala via Mensen.Kijk voor meer informatie op www.wildeganzen.nl of neem telefonisch contact opdoor 035-6251030 te toetsen.Wandel mee met het <strong>IKON</strong> Pastoraat!Op Vrijdag 27 <strong>apr</strong>il wandelen we onder het prille groen van de bomen, vanRavenstein naar Megen. We beginnen in het pitoreske Ravenstein met koffie,lopen langs een klein heiligdom en volgen de Maas naar het Franciscaanseklooster in Megen. Daar zal de broeder ons in ‘De Hof van Lof’ binnenlaten,een beroemde kruidentuin. Kernwoorden van de wandeling: gezelligheid,ontmoeting, bezinning. We lopen stukken in stilte en lezen met elkaar watgedichten.Verzamelpunt: Station Ravenstein: 11 uur. Rond half zeven zijn we terug bijRavenstein. Kosten: i5. Begeleiding: Bara van Pelt.Informatie en opgave: via <strong>IKON</strong> Pastoraat 035-621 55 55 of pastoraat@ikon.nl


november/december 2011 - nummerMagazine van het <strong>IKON</strong> Pastoraat2851011_Mensen6.indd 3 18-10-11 11:10Verblijfsvergunning voor de 12-jarige Aram Hassan,kopt de Leeuwarder Courant op 2 februari jl.Alleen voor Aram? Nee, ook voor zijn ouders enjongere broertje Mohammed. Na 14 jaar wachtenin asielzoekerscentra eindelijk een verblijfsvergunning.columnTipsmaart/<strong>apr</strong>ilIk zie Aram voor het eerst in het kerstnachtprogrammavan de <strong>IKON</strong> in 2010. ‘Hoe zal ik U ontvangen?’ ishet thema. Arams droevige gezicht staat op mijn netvliessinds die avond. ‘Aram, hoe voel je je?’ ‘Verdrietig,ik ben niet blij.’ ‘Nooit meer blij?’ ‘Nee.’ Zijn vader zegt:‘Ik kan toch niet terug met mijn vrouw en kinderennaar het levensgevaarlijke Irak?’. ‘Ik ben váder.’Hij raakt me. Ook ik ben vader en grootvader. Ik weetwat voor krachten er in me vrijkomen als mijn kinderenof mijn kleinkind bedreigd worden. Hier zit eenmedevader die niets kan doen dan nu al bijna 14 jaarafwachten, afhankelijk van de genade van anderen.Aram is zwaar astmatisch sinds zijn geboorte. Asielzoekerscentraen gezinslocaties zijn geen omgevingenwaar je beter wordt. Met z’n allen in één kleineruimte maakt mensen ziek en gek.Drie maanden geleden zie ik Aram weer in het programmaMensjesrechten. Er is niets veranderd. Hijziet er intens droevig uit. ‘Ik kijk vaak naar de blauwelucht met de mooie witte wolken’ zegt hij. ‘Dan droomik dat ik boven op een wolk zit en met ze meedrijf.’Een vrije Aram op een witte wolk. Nu zijn ze vrij, omdatminister Leers zijn discretionaire bevoegdheiduw aandachtmensen pagina 10/11Maak hen niet ziek!Het <strong>IKON</strong> Pastoraat steunt de actie van de Raad vanKerken, KerkinActie en andere organisaties om kinderenvan asielzoekers hun kinderrechten terug tegeven. Minderjarige al of niet alleenstaande asielzoekerswonen al heel wat jaren in Nederland. Zij voelenzich Nederlander, hebben hun contacten hier, sprekende taal. Wat te doen met deze gezinnen die hier nietmogen blijven, maar al jaren niet weten waar naar toete gaan? Ze moeten wonen in gezinslocaties zoals inheeft gebruikt. Ook dankzij het feit dat het verhaalvan Aram en anderen aan ons getoond wordt, zodathun gezichten en hun verhalen ons niet meer loslaten.Ik wens ons toe dat hun verhalen blijven spokenin onze dromen. Niet alleen in onze dromen.Ik hoop dat Aram en zijn familie blij kunnen zijn. Ikhoop dat het vermogen om blij te zijn niet gestorvenis door de lange duur. Terwijl ik dit schrijf zie ik Hilda,een Chileense vrouw voor me. Haar man, burgemeesterin Chili, is 40 jaar geleden vermoord. Zij kreeg asielin Nederland en kwam in de Keizersgrachtkerk waarik predikant was. Elke keer als weer iemand asiel kreegna langdurig actievoeren nam ze snoepjes en vredesduifjesmee voor de kinderen in de kerk. Elk klein succesvieren. Dat leerde ik van Hilda. Niet zeggen, er zijner zoveel die nog géén status hebben. Dat komt later.Nu eerst vieren. Daarom nu vooral blij zijn met Aramen zijn ouders. En dan? Dat zien we morgen.Bram Grandiawww.lc.nl, www.luxmagazine.nlLux kerstspecials, www.mensjesrechten.nlLees en beluister de columns van Bram Grandia viawww.deanderewereld.nl of elke zondag op Radio 5 vanaf 16.00u.www.defenceforchildren.nlKatwijk en Gilze-Rijen meteen zogenoemd sober regime,zonder de nodige comfort.Deze schrijnende situaties verdienende aandacht van de bevolkingen regering vinden organisaties zoals Defencefor Children, KerkinActie en de Raad van Kerken. Via deverschillende sites van bovengenoemde organisatieskunt u uw steun betuigen.Zie www.ikonpastoraat.nl1Schipholwakes. Om te herdenken, te bezinnen,te veranderen. De Paaswakes bijhet cellencomplex op Schiphol waarinmensen vastgehouden worden die nietover de juiste verblijfspapieren bezitten.In de lijdenstijd voor Pasen willen westilstaan bij wat er met deze mensen gebeurt.Een teken van solidariteit met dezegrensgevangenen.De wakes bij het cellencomplex SchipholOost (Ten Pol 64, 1438 AJ Oude Meer)beginnen om 14.00 uur en duren een uur.Ze worden geleid vanuit verschillendegeloofsgemeenschappen:4 maart Lutheranen11 maart Stroom & Elteto & Vineyard18 maart Kerken uit de Haarlemmermeer25 maart Doopsgezinden en deEvangelische Broeder Gemeente1 <strong>apr</strong>il Palm Pasen Time to Turn6 <strong>apr</strong>il Goede vrijdag FranciscaanseVredeswacht8 <strong>apr</strong>il Oecumenisch vuur2zie www.schipholwakes.nl<strong>mrt</strong>.10: Cantate op de Brink te Hilversum.Muzikale vesper. De initiatiefnemers vanCantate op de Brink worden gemotiveerddoor liefde voor de muziek van J.S. Bach.Met deze cantates willen ze de religieuzemuziek van Bach en tijdgenoten tot hu<strong>nr</strong>echt laten komen. U kunt komen luisterennaar Cantate Himmelskönig, sei willkommen,BWV 182.Uitvoerenden: kamerkoor AKKOORD uitHilversum, Nicoline Bovens, MattijsHoogendijk, Jelle Draijer. Dirigent: Cees vander Poel, inleider: Marcel Poorthuis. Locatie:de Grote Kerk op de Kerkbrink.Aanvang: 16.30u.www.cantateopdebrink.nl3<strong>mrt</strong>. 20-27: Ignatiushuis, Centrum voor Geloofen Cultuur biedt ‘Dreams of nature’,symbolisme van Van Gogh tot Kandinsky.Symbolisten uit heel Europa legden hunbewondering voor de natuur vast in somsadembenemende landschappen. Met bezoekop 13 <strong>apr</strong>il aan het van Goghmuseum.Begeleiding: Inge Wierda. Kosten i40,-4info en aanmelden: www.ignatiushuis.nltel.020-6798207<strong>mrt</strong>.23 Het Andere Christendom. In deeeuwen voor Christus circuleerde een veelheidaan joodse geschriften. Naast de Tenachwas daar-de Apocalyps van Mozes,-het Testament van de 12 patriarchen,-hetTestament van Salomon-de Hemelvaartvan Jesaja? Deze geschriften hebbenveel invloed gehad op het aller-vroegsteChristendom. Om inzicht te verkrijgen inhet veelkleurige jodendom van de eeuwe<strong>nr</strong>ond de jaartelling en zo ook in hetChristendom.O.l.v. John van Schaik. vr. 23 maart17.00 uur - za. 24 maart 16.00 uurprijs: i120,- p.p. (2-pk) - i135,- p.p.www.fredeshiem.nlEiderberg 2, 8346 KJ Steenwijk-De BultTel. (0521) 535 1005<strong>mrt</strong>. 30: Dominicanen Klooster in Huissen.Creatief lente weekeinde om op adem tekomen. In de rust van het klooster ruimtemaken om zich te verwonderen over denatuur. Met schilderen, tekenen, boetseren,dansen. Ook meditatie, yoga en bewegingsoefeningen.Kosten vanaf i199.-Info: www.kloosterhuissen.nl/programmatel. 026-32644226<strong>mrt</strong>. 30 tot <strong>apr</strong>.2: Bezinningshuis De Spil.In deze retraite besteden we aandachtaan pelgrimspsalmen. We stappen in metPsalm 120. Ook zullen we onze eigen pelgrimstekstschrijven. Met een lezing overBijbelse poëzie.Begeleiding: Martien van Bergen en Annekevan Heukelum Info: www.tussenherbergenklooster.nltel. 0184-65289586Spreekt ‘Mensen’ u aan?Groeten uit…Het abonnementsgeldvan slechts s 8,- per jaarkunt u storten oprek. 631.000 t.n.v. <strong>IKON</strong>Pastoraat o.v.v.Met in dit nummer o.a.:Nieuwe lezer Mensen.DE WERELD De blik van de anderOM DOOR TE GEVEN Klein mevrouwtje...COLUMN Liever wegkijken?Elke gift bovenop hetabonnementsgeld wordtverdubbeld door Wilde Ganzen.Leest u mee?7 !<strong>mrt</strong>.31 - jun.24: Catharijneconvent teUtrecht. In ‘Vrouwen voor het voetlicht’besteed het museum uitgebreid aandachtaan de rol van vrouwen in de kerk.De verhalen en ervaringen van historischeen hedendaagse vrouwen staancentraal. Hoe vervullen zij hun rol en watinspireert hen? En hoe ziet de toekomsteruit voor vrouwen in de kerk?Met prachtige kunstwerken, Middeleeuwseschilderijen en eigentijdse foto’s.www.catharijneconvent.nl<strong>apr</strong>. 4-9: Pasen meemaken in gemeenschapDe Hooge Berkt, het meemakenvan de Goede Week met verhalen overde bewogenheid van Jezus met mensen.Op Witte Donderdag en Goede Vrijdagis er een bijzondere orde van dienst.Paaszaterdag is een stille dag. Als hetlicht wordt op Paaszondag vieren we deopstanding van Jezus. Met ruimte voorstilte en ontmoeting.www.hoogeberkt.nl, Hooge Berkt 1695571 TH Bergeijk. Postbus 40,5570 AA Bergeijk T. 497 - 55 17 20<strong>apr</strong>.21: De Nieuwe Liefde Academie biedt‘Pinksteren’. Een workshop onder denoemer ‘Leerhuis en liturgie’ met het bestuderenvan bijbelteksten en liturgischmateriaal. Er wordt toegewerkt naar eenmodelvesperviering rond Pinksteren, rondde Joodse herkomst van het Pinksterfeest.Aan de orde komen: de geest van de bijbel(roe’ach, pneuma), heilige geest en ‘spiritualiteit’,het lied Veni Sancte Spiritus ende vertaling Hierheen adem.O.l.v. Alex van Heusden (bijbel) en Kees Kok(liturgie). 12:00-16.00u.Koorzaal Da Costakade 4. i30,-info www.denieuweliefde.comT.020 589 1680


Bonny Rem, medewerker <strong>IKON</strong> PastoraatGroeten uit…Wilt u ook een ansichtkaart met eengrappig of ontroerend verhaal plaatsen?Dan kunt u uw verhaalen kaart opsturen naarBonny Rem-Veldstra:<strong>IKON</strong> Pastoraat, Postbus 10009,1201 DA HilversumWe zullen zorgvuldig omgaan metuw inzendingenen uw ansichtkaart retourneren.Deze kaart vond ik bij het opruimen van de boekenkast. De kaart was gericht aan mijn jongstedochter, die dat jaar (1966) naar de ‘grote school’ was gegaan.De afzender is Juffrouw Wilkes, hoofd van de Chr. Kleiterschool te Deventer. Ook de beide jongerejuffen worden genoemd. Het was de tijd van grote klassen, 40 leerlingen in een lokaal was heelgewoon. Toch lief van haar dat zij nog een kaart stuurde en dat bij zo’n groot aantal leerlingen.Dan is er toch heel wat veranderd. Ik mocht de kaart aan u opsturen.Mw. F. KoolOp de kaart:Gezegende PaasdagenH.H. Wilkesjuf Adrijuf Ada

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!