2014 Steyaert Kwekkeboom gesteund door zelfhulp

gezondheidsdiensten dan voor hun deelname (Subramaniam et al., 1999).Spiegel en collega’s (1989) stelden vast dat vrouwen met metastatische borstkanker diewekelijkse deelnamen aan een zelfhulpgroep in de VS, tweemaal langer overleefdendan niet-deelneemsters.Geestelijke en sociale gezondheidBinnen lotgenotencontact ondervonden veel Nederlandse deelnemers steun door hetdelen van ervaringen. Lotgenoten voelden zich verbonden met en begrepen dooranderen. Het vergelijken van eigen ervaringen met die van anderen in eenzelfde situatiewas zeer positief voor hen (Oudenampsen et al., 2007).Het onderzoek van Trojan (1989) in Duitsland toonde aan dat de deelnemers aan ziektegerelateerde zelfhulpgroepen – zoals ze verwacht hadden – minder emotionele stress(70%) en stress ten gevolge van stigmatiserende reacties (51%) ervoeren. Ook gaf 65%aan zich meer geborgen te voelen. 62% zei minder angst te hebben van een mogelijkeziektecrisis. Hij stelde ook vast dat 61% van de deelnemers aan ziekte gerelateerdezelfhulpgroepen – zoals ze hoopten – meer sociale activiteiten opneemt en dat 54% meergaat ondernemen.Meerdink (1996) besloot op basis van haar literatuurstudie dat lotgenotencontactonzekerheid, negatieve gevoelens en verlies van controle vermindert en het gevoel vaneigenwaarde en de zelfzorg doet toenemen.Adamsen (2002) onderzocht hoe Deense patiënten met kanker en hiv/aids hun deelnameaan een zelfhulpgroep ervaren. Ze interviewde 53 deelnemers uit twaalf zelfhulpgroepenen vroeg hen de belangrijkste effecten op te sommen. De respondenten gaven devolgende effecten op: probleem beter begrijpen (36%), tijd spenderen met mensen methetzelfde probleem (36%), relatie met partner en familieleden versterken (24%), steunkrijgen (22%), leren van de ervaringen van anderen (22%), nieuwe vriendschappen in degroep (19%), een toegenomen gevoel normaal te zijn (19%), een betere kennis van hetlichaam en de ziekte (13%).ParticipatieIn Duitsland gaven deelnemers aan ziekte gerelateerde zelfhulpgroepen aan dat ze numeer zelfvertrouwen hebben in de relatie met hun arts (57%). Ze voelden zich ook beterin staat om zich kritisch uit te laten over eventuele tekortkomingen van het professionelezorgcircuit (63%) (Trojan, 1989).Deze resultaten laten zien dat zelfhulpgroepen aantoonbare effecten hebben, althanszelfhulpgroepen rond een aandoening of ziekte. De effecten bevinden zich zowel op hetvlak van de fysieke en geestelijke gezondheid als op dat van de participatie. Symptomennemen af, het aantal raadplegingen vermindert en er is in bepaalde gevallen zelfs sprakevan een langer leven.Op geestelijk vlak noemden de deelnemers (h)erkenning. Ze ervoeren minder stress en* * *40 Gesteund door zelfhulp