You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Zondag, 24 augustus <strong>2008</strong><br />
Euville Toul.<br />
Om 06.45 zat het potdicht van de mist.<br />
Je kon alleen het lichtbord van de sluis<br />
zien, maar de sluis zelf niet. Om 08.00<br />
was het al een stuk minder dicht en om<br />
09.00 waren er nog mistflarden en<br />
probeerde de zon er door te komen.<br />
Om 09.10 samen met de Morpheus<br />
losgemaakt van de kade van Euville. Het<br />
eerste sluisje pas over 4 km dus heerlijk<br />
rustig beginnen en ontbijten achter de<br />
buitenstuurstand. De helderheid van het Maaswater verbaasde ons al<br />
eerder maar het wordt steeds helderder. Je kunt hier echt gemakkelijk 2<br />
meter diep kijken. Het stikt van de waterplanten die je tot op de bodem<br />
kunt zien. De laatste 4 sluisjes omhoog gingen allemaal probleemloos. De<br />
Morpheus voorin en wij er vlak achter. Om 10.42 verlieten we sluis 1 en<br />
kwamen we op het Marne-Rijnkanaal (Canal de la Marne au Rhin). Qua<br />
vaarwater merk je eigenlijk geen verschil. De oeverbekleding is wat<br />
anders. Vanaf nu gaan we alleen nog maar zakken tot Grave toe. Het<br />
eerste stuk MR-kanaal (bijna 10 km) heeft geen sluizen, maar dan kom je<br />
bij de tunnel van Foug (souterraine de Foug). De invaart wordt geregeld<br />
met lichten en we kregen in de verte al groen. We hadden de kap laten<br />
zakken maar dat bleek totaal niet nodig. De hoogte en breedte was ruim<br />
voldoende voor Le Marron. Aan beide zijden, net boven de waterspiegel,<br />
zijn zware houten balken gemonteerd. De spitsen kunnen hier mooi<br />
tussendoor schuiven. Mocht je als watersporter even uit de koers raken<br />
kom je niet tegen de rotsen aan. Er is overigens geen enkel probleem;<br />
door het smalle vaarwater is koers houden erg gemakkelijk. Je moet<br />
natuurlijk wel de snelheid (toerental) aanpassen. Ongeveer 5 km per uur<br />
gaat prima. Na 860 meter weer daglicht en direct daarna een dubbele<br />
sluis. De SB kolk had groen en de deuren stonden al open. Zo<br />
binnenvaren dus. Voor het eerst was deze kolk vol ipv leeg en konden we<br />
de trossen beneden ons zo om de bolders leggen. We waren gewend de<br />
trossen als cowboys hoog boven ons over de bolders te werpen, wat niet<br />
altijd in een keer lukte. Het water kolkt nu ook niet meer naar binnen, wat<br />
alles erg lawaaiig maakte maar de kolk liep gewoon leeg wat erg rustig<br />
18
Change language