Arbeid (1942) nr. 10 - Vakbeweging in de oorlog

BEZIGE HANDENi/lLEDIGEURE>Een jeugdige huisvlrjtbeoefenaarstuurde ons de vorige week eencirculaire van de Nederlandse Verenigingtot Bescherming van Dieren, gevestigdte 's-Gravenhage, PrinsesMariestraat 40, waarop een afbeeldingmet beschrijving voorkwam van eenvoederhuisje voor vogels, dat zekerdoor ieder, die ook maar eens iets gedaanheeft aan knutselen, kan wordenvervaardigd. Hij verzocht ons bovendiendit werkje in „Arbeid" te willenbespreken en er — zo mogelijk —: detekeningen bij te voegen. Het verzoekwas ons bijzonder sympathiek, wehebben ons dadelijk gewend tot bovenvermeldbureau en reeds thans kunnenwij voldoen aan het geuite verlangen.De allermoeilijkste tijd vooronze gevederde vrienden is — naar wijhopen — al wel voorbij, maar tochzullen vele knutselende natuurliefhebberser nog gaarne een paar uur arbeidvoor over hebben om een eenvoudigvoederhuisje te maken, dat ook in de. komende weken nog goede dienstenzal kunnen bewijzen. De tekeningen,voorkomende op de circulaire van deVereniging tot Bescherming vanDieren, hebben wij iets gewijzigd. Hetvoederbakje kan worden gemaakt vanvurenhout van pl.m. l cm. dik, mogelijkwel van het hout van een oudepakkist.We beginnen met het" zagen van debeide vijf hoekige zijkanten volgens dematen van fig 1. De twee smalstezijden van de vijfhoeken worden verbondendoor een plankje, lang 22 cm.,breed 5 cm. Dit plankje dient alsbodem voor het bakje. Aan de zijkantenvan de bodem komt een schuinstaandplankje, lang 22 cm., breed4 cm. Vervolgens" zagen we twee latjes,elk 16 cm. lang en 2 cm. breed, welkelatjes onder aan de beide vijfhoekenworden getimmerd. Zie fig. 2. Dezelatjes dienen om er een rond zitstokjevan 24 cm. lengte op vast te maken.Daarop kunnen onze gevederde vriendjesdan. gemakkelijk zitten, terwijl zijzich tegoed doen. Dan is het schuinedak aan de beurt. Hiervoor hebben wenodig twee plankjes van 36 cm. lengte.Het ene plankje is 19 cm. breed, hetandere- 20 cm. Het smalste plankjewordt aan de nok tegen het breedsteplankje aangelegd — zie hiervoor ookhet vopraanzicht.Tenslotte geven we het voederbakjemet behulp van wat notenbeits ofgroene carbolmeum een aardig kleurtje.Wanneer we hem dan een plaatsjegeven in onze tuin of op onze veranda,moeten we er vooral op letten, dat hetbuiten het bereik van katten blijft.Voor hen, die van zulk een voederhuisjetoch weer wat aardigs willenmaken, die dus ook in zo'n eenvoudigvoorwerp aanleiding vinden voor eenmooi stukje huisvlijt, geven we nogeen geheel ander ontwerp. Zulk een„vogelhuisje" kan een sieraad wordenvoor de tuin.Het moet worden gemaakt van" geschaafdvuren- of grenenhout vanpl.m. l cm. dik. Het dak, de bodem enalle verbindingstukken kunnen meteen gewone handzaag op maat wordengezaagd; voor de zijstukken zal defiguurzaag gebruikt moeten worden.We beginnen mét het uitzagen Vandeze beide zijstukken. Het gedeelte Eis een afzonderlijk plankje (dunnerdan het overige hout), dat aan debinnenzijde van de zijstukken wordtgespijkerd.Langs de bovenzijde worden de steunlattenB gespijkerd, lengte 16 cm.,v waarop het dak kan worden vastgemaakt.Op het ondergedeelte wordthorizontaal een lat C -gespijkerd,waarop de bodem kan rusten. De beidezijstüEken worden bovenaan' verbondendoor een tweetal regels A enonderaan door een balkje D, dat zodanigwordt ingekeept. dat daarin delatten C passen. Dit balkje wordtvastgespijkerd op een paaltje of boom-"stammetje. De bodemplank (e.v.t.plankjes, die tot een bodempje wordensamengevoegd) ligt los op de steunlattenC. Hierdoor kan 'dit gemakkelijkworden schoongehouden. Het dakwordt afgedekt met asphaltpapier. Het •huisje kan worden gebeitst of wordengeschilderd. Dit laatste zal met vééleorg moeten geschieden. De 'kleurenkunnen moeilijk worden aangegeven;zij zullen moeten worden afgestemdop de omgeving.dus: geel, oranje, rood, bruin, zwart,grijs. Hier dus geen blauw of groenof violet gebruiken. Die kleuren„schreeuwen" en maken het geheel tebont^ en daardoor lelijk. .De techniekvan het brandschildereri zullen we ineen afzonderlijk artikel behandelen.' én onzer leden vroeg om een ontwerpvoor een staand klok je (matentvan het beschikbare blok hout warendaarbij opgegeven). Hij wilde hetklokje beplakken met fineer, e.v.t. eenversiering aanbrengen met fineer ofer een versiering in „brandschilderwerk"op maken.Wij .menen, dat speciaal bij een klokjehet materiaal én de vorm reeds voldoendekunnen zijn om van het voorwerpiets moois te maken; versieringzal dan ook zéér spaarzaam moetenworden aangebracht. Te véél versie-•ring zal het klokje juist erg „goedkoop"maken-, of — zoals men dat weleens "uitdrukt — „lelijk .,van mooiigheid".Wordt het 'klok j e gemaakt vaneen mooie houtsoort, breng er dan zoweinig mogelijk of in 't geheel geenversiering op aan. „Brandwerk" kuntu toepassen, als het hout niet te hardis, dus als het klokje wordt gemaaktuitlindenhout b. v.Het ontwerp j e is gedacht in tweekleuren hout (fineer! ), b. v. notenkleuren zwart of Afrikaans berken, (=geela'chtigvan kleur) en zwart. In gedeelteA — fig. A — kan de draad van hetfineer anders lopen dan in de grotestukken en dat geeft reeds dadelijkeen versiering. Bovendien kan gedeelteA worden omzoomd door een- paar.biesjes fineer en Contrasterende kleur*Het geheel is dan reeds levendig genoegen behoeft geen verdere versiering.In de perspect. tekening B isvoor het middengedeelte een versie- 'ring gedacht in tarandschilderwerk. Demeer levendige kleur van dit brandwerkkan een vrolijk accent geven,kan het gehele ontwerp j e sterker doenspreken. We moeten evenwel oppassen,dat we daar niet te veel of te scherpe»kleuren; aanbrengen. Alle te gebruikenkleuren moeten enigszins gaan naarde tinten van het verwerkte hout,