Ik wil gewoon graag werken - MEE Zuidoost Brabant

Mening april 2010 nummer 21Sonja de Visser op haar stageplek: “Ik werk hier in de bediening”‘‘Een half jaar vooruit kijkenis meer dan genoeg’’In het huis van Sonja de Visser is het eengezellige drukte. De muzieklerares gaatnet de deur uit. Sonja loopt naar de keukentafelen haar moeder, Joke, zet versekoffie. Sonja heeft het Syndroom van Down,maar gaat toch naar een gewone middelbareschool.“Sonja heeft eerst in Helmond op school gezeten.Maar we waren niet tevreden over de inhoud vande opleiding. Sonja kreeg te weinig theoretischevakken. De opleiding was enorm praktijkgericht.Toen Sonja veertien jaar was, kon ze exact vertellenhoe je een sopje moet maken en hoe je daarnade vloer dweilt. Dat leert een kind van veertienzonder beperking toch ook niet op school?”, zegtJoke licht verontwaardigd. “Gelukkig zijn we bij hetNovalis-college terecht gekomen. Hier is de balanstussen theorie- en praktijkvakken veel beter.”Integratieklas“Ik zit in de integratieklas van het Novalis-collegein Eindhoven. Al mijn klasgenoten hebben ook eenbeperking. We hebben onze eigen lessen, maarsamen met de ‘gewone’ klassen krijgen we tekenen,koken, techniek en gym. Tijdens bijvoorbeeldde kookles van een gewone klas zijn er twee kinderenuit onze integratieklas bij. Iedereen uit deintegratieklas is gekoppeld aan een begeleider.Dat is een leerling uit de gewone klas. Hij of zijhelpt je tijdens de ‘gewone’ lessen die je volgt.”Goede voorbereiding op de toekomstJoke: “Integratie van mensen met en zonderbeperking is een goede voorbereiding op de toekomst.Op deze manier leert Sonja om beter in demaatschappij te kunnen functioneren. De schooldoet nog meer op het gebied van integratie. Zoheeft iedere leerling een buddy.” Sonja haakt hier4