maart 2010 - Nederlandse Liga tegen Epilepsie

Casuïstiekde eerste aanval, zouden hierbij kunnen passen, terwijleen hersenschudding op tweejarige én achtjarige leeftijdhier niet mee in tegenspraak zijn. De conclusie van eenrecent gemaakt EEG luidt: ‘licht afwijkend, op grondvan focale verschijnselen links achter-temporaal in devorm van delta en theta-activiteit, soms met wat scherpevormen’ wat geduid is als passend bij de links occipitaletumorresectie.Wél of niet opereren?In 1995 werd besloten om van epilepsiechirurgie af te zienomdat toen nadere differentiatie tussen de verschillendemogelijke lokalisaties van de focus niet mogelijk was, terwijlde kans op toename van het gezichtsveld deficit bij zoweleen temporale als ook een occipitale resectie aanwezigwas. De patiënt werd toen overigens niet in de LandelijkeWerkgroep Epilepsiechirurgie (LWEC) besproken.Medio 2007, nadat vrijwel alle beschikbare anti-epilepticazonder succes waren geprobeerd, kwam de patiënt met devraag of (re)operatie kon worden overwogen. De patiëntwerd gewezen op het risico op een hemianopsie, maar hijhad voor (een kans op) aanvalsvrijheid zelfs een hemianopsieover.Niet-invasief lokalisatie onderzoekHet preoperatieve lokalisatie onderzoek bestond uit video-EEG-monitoring, MEG-onderzoek en fMRI-onderzoek.Gezien de forse anatomische afwijking werd afgezien vaneen PET-onderzoek en ook het ictale SPECT-onderzoekzou in deze casus naar verwachting geen additioneleinformatie opgeleverd hebben. Video-EEG toonde interictaaltwee onafhankelijke afwijkende gebieden, linksoccipitaal met hypofunctionele afwijkingen en links centropariëto-temporaalmet hypofunctionele én epileptiformeafwijkingen. De semiologie wees echter op een temporaleoorsprong van de epilepsie van de patiënt en niet op eenoccipitale oorsprong. Ictaal EEG toonde al enige tijd voorafgaandaan een aanval meerdere keren korte ontladingenlinks pariëto-occipitaal, snel gepaard gaand met trage vaaksteile activiteit links centro-pariëto-temporaal. Overigenstraden tijdens de aanvallen geen visuele verschijnselen op.Het MEG werd geregistreerd in het VU Medisch Centrumen beoordeeld in het epilepsiecentrum Kempenhaeghe.Op basis van de gedetecteerde interictale epileptiformeontladingen werd een automatische clusteranalyse enlokalisatieprocedure uitgevoerd (Van ’t Ent et al., 2003). Deresultaten hiervan zijn weergegeven in figuur 1 (pagina 7).Uit eerder onderzoek is gebleken dat vooral in geval van eenuitgebreid pathologisch gebied rond een MRI-laesie meerdereinterictale foci actief kunnen zijn (Ossenblok et al.,2007). Zo ook bij deze patiënt. Het MEG toonde een clustermet scherpe epileptische pieken met een links pariëtotemporo-occipitalelokalisatie, aan de laterale convexiteit(geel). Daarnaast werden vier clusters geïdentificeerdmet een (plausibele) lokalisatie in het anterieur mesiaal gelegenpathologische weefsel aan de rand van de resectie enanterieur lateraal hiervan (figuur 1A, pagina 7). Het clusterwaarvan de locatie van de equivalente dipolen in rood isweergegeven omvatte het grootste aantal epileptischepieken (figuur 1B, pagina 7), die allen zeer nauwkeurigFiguur 2 In kleur weergegeven is de BOLD-respons ( fMRI) op een T1-gewogen scan van de hersenen. De BOLD-respons werd opgewektdoor een visuele stimulus die bestond uit een schaakbordveld met een grootte van 0 tot 8 graden en elementen van 48 boogminuten. Depatiënt werd gevraagd om tijdens de stimulatie te fixeren op de rode stip.8 Periodiek voor professionals 08 | nr 1 | 2010Casuïstiek