Download PDF - randkrant

interviewLevenna de zondvloedwaarin je eigenlijk niet in wil wroeten in plaatsvan gewoon te gaan zwemmen.’Uiteindelijk lijkt het toch de moeite waardte zijn geweest. Waar het voor Clara in het beginnog aanvoelde alsof ze na dat grote verliesnooit nog iets zou willen creëren, en nooitmeer zou willen theaterspelen, ziet ze het nuiets positiever. ‘Het gevoel van totale vernietigingis niet meer zo aanwezig. Nu we de ellendehebben doorgesparteld, vinden we alledrie dat we samen iets gerealiseerd hebben.De voorstelling heeft een soort orde gebrachtin de chaos. De afwezigheid van Roel die weoveral voelen, hebben we kunnen omzettenin levende energie. Dat doet toch deugd.’Tijdens het maken van het stuk was hetmoeilijkste om de gevoelschaos in een bepaaldevorm te gieten. ‘Het was niet de bedoelinghier alleen een therapeutisch procesvoor onszelf van te maken. Het moest eenvoorstelling worden die iedereen interessantkan vinden. We hebben daar een balans in gevondenmede dankzij de medewerking van demuzikanten van The Ambush Party, een Amsterdamsefreejazz improgroep, en van WardWeemhoff (eindregie), Randi De Vlieghe (choreografie)en Harald Austbø (compositie).’Een jaar geleden stierf de jonge schrijveren theaterman Roel Verniers. Zijn vrouwen kinderen eren en herdenken hem meteen toneelstuk dat ze zelf maakten en spelen. tekst Michaël Bellon • foto Filip Claessens22Er waren eens vier zilvermieren. Methun vieren voelden zij zich goed.Vieren dat ze konden! Zilver bestek,glaasje erbij, zingen en dansen. Maartoen kwam de zondvloed en waren ze nog maarmet drie.’ Als je het zo vertelt, als een triestigsprookje, dan valt de emotionele impact misschiennog mee. Maar voor actrice Clara Van denBroek en haar kinderen Anaïs en Wolf Verniersligt een intrieste gebeurtenis aan de basis vandit verhaal: de dood van hun man en papa RoelVerniers iets meer dan een jaar geleden. RoelVerniers (1973) was een goedlachse en levenlustigeschrijver, columnist en theaterman. Toenhij kanker kreeg, schreef hij openhartig over zijnziekte, maar toen hij de strijd verloor, bleef zijnjonge gezin onthutst en verweesd achter.ZwemmenClara Van den Broek en haar kinderen haaldentoch ergens de moed vandaan om samen hetboek Sommige dingen (vallen in het water) teschrijven over het leven voor, tijdens en na hettragische overlijden. Nu is er dus ook het muzikaleverteltheaterstuk waarin de drie dappereachterblijvers samen op het podium staan.We spraken Van den Broeck een week voor depremière bij jeugdtheater Bronks. Was het achterafbekeken een goede zaak om zo snel eenboek en een theaterstuk te maken? ‘We hebbenenorm afgezien tijdens het repeteren’, zegtClara Van den Broeck. ‘Ik heb mezelf een paarkeer afgevraagd waar ik aan begonnen was enben ook een paar keer gecrasht. De kinderen warenin het begin heel enthousiast over het idee;daarom zijn we er aan begonnen. Maar ook voorhen was het emotioneel zwaar. We hebben veelgewerkt in de grote vakantie en dan is het nogeens extra hard om te moeten wroeten in zakenJazzmanDe theatervoorstelling verschilt uiteindelijkaanzienlijk van het boek. Van den Broek: ‘Hetboek is meer lineair. Het stuk bevat meer flardenvan gevoelens, want die gevoelens zijneigenlijk te groot om in een verhaal te kunnenvatten. In het theater zit je ook in het nu. Wekunnen het gezinnetje van toen niet spelenomdat Roel er niet meer bij is. Je ziet drie mensenstaan die het verleden niet kunnen herbeleven,alleen maar herinneringen oproepen.In het algemeen is het aandeel tekst geminimaliseerdomdat we het gevoel hadden datdie de betekenis te veel inperkte. De beeldenen de muziek vertellen het beter.’ Ook aan demuziek leveren de kinderen hun bijdrage. Wolfspeelt cello en Anaïs zingt en speelt piano. ‘Ikkan niet zingen, maar ik kom er niet onderuitmet de band er bij. De muziek staat voor hetleven, de wereld, en eigenlijk ook voor de man.Roel wordt zo vervangen door een stuk of zesmannen die heel veel energie uitstralen. Datstrookt met zijn gretige manier van leven.’DI · 20 NOV · 12.40Sommige dingen (vallen inhet water) (+8j)BronksBrussel, Bozar, 02 219 99 21, www.bronks.be