Detectie van productvreemde bestanddelen

C.V.I.§ 6.9 Detectie van productvreemde bestanddelenDe ohmse component daarentegen gedraagt zich omgekeerd en neemt bij stijgende frequentierelatief sterk toe in positieve zin. Voor een non-ferro metaal is het reactieve signaalaandeelook positief, doch veel kleiner dan voor een ferro-metaal en is in mindere mate frequentie-afhankelijk.De detectie van metaaldeeltjes leent zich dan bij voorkeur voor hogere frequenties endiscriminatie op basis van de ohmse component. Voor natte geleidende producten is deohmse component van het product groot, zodat het aanbeveling verdient lagere frequentieste gebruiken en de discriminatie voor een belangrijk deel te baseren op de reactieve componentin het detectorsignaal [Bron 2].ad 2 Aard van de metaalverontreinigingDe soort metaalverontreinigingen, waarmee men meestal te maken krijgt in de voedingsmiddelenindustrie,vallen in drie hoofdcategorieën: ferro (ijzer), non-ferro (koper, lood,messing, brons) en roestvaststaal (verschillende soorten). Het gemak waarmee ze met eenmetaaldetector kunnen worden opgespoord, hangt af van de eigenschappen magnetischepermeabiliteit en elektrische geleidbaarheid van de metaalsoort. In tabel 1 is dit en hetdaaruit volgende detecteergemak weergegeven.Tabel 1 Metaal eigenschappen en gevoeligheid metaaldetector [Bron 4]type metaal magnetische permeabiliteitelektrische geleidbaarheiddetectie gevoeligheidferro hoog hoog goednon-ferro laag hoog tot zeer hoog redelijk goedroestvaststaal soorten meestal laag gering relatief laagRoestvaststaal is er in meerdere varianten; sommigen zijn magnetisch (magnetische permeabiliteitrelatief hoog) tot niet-magnetisch en de geleidbaarheid is variabel. In de voedingsmiddelenindustrieworden vooral de typen 304L en 316 gebruikt, welke beiden relatiefmoeilijk zijn te detecteren ook in moderne detectiesystemen. Opsporing in ‘natte’ en zelfrelatief goed geleidende producten maakt de opgave nog moeilijker.ad 3 Vorm en oriëntatie van de deeltjesDe gevoeligheid van een metaaldetector wordt vaak gedefinieerd als de diameter van rondemetalen kogeltjes van een specifiek materiaal dat juist detecteerbaar is in het centrum vande metaaldetector opening.De geometrische vorm en aard van metaalsoort in relatie tot de doorvoerrichting door demetaaldetector-opening hebben een belangrijke invloed op de feitelijke detectiegrens. Eenlang dun ijzerdraadje (ferro metaal) dat in zijn lengte richting door het veld wordt geleid, ismet hogere gevoeligheid te detecteren dan bij dwars doorgeleiding. Voor een non-ferrometaaldraadje geldt juist het omgekeerde (zie figuur 6.Het is daarom oppassen bij het interpreteren van standaard gevoeligheidsgegevens. Zijbieden dan ook alleen maar een richtlijn om vast te stellen wat de kleinste vorm is die nogkan worden opgespoord. Grotere deeltjes, ook al zijn ze langgerekt, worden gedetecteerd.Echter dunne en dan zelfs fors langgerekte deeltjes kunnen onopgemerkt blijven. Vorm enplaatsing/richting in de opening bepalen het uiteindelijk resultaat van wel of niet detecteren.In tabel 2 is ter illustratie weergegeven welke draadlengte bij een gegeven draaddiameter enmetaalsoort wordt ontdekt bij een gegeven gevoeligheid voor een kogeltje van hetzelfdemateriaal [ Bron 2, 3].Als de kans op een voorkeur oriëntatie bestaat in het product met contaminaties van langgerektestructuur (bijvoorbeeld door de wijze van verwerking) zou men kunnen scannen ondereen bepaalde hoek tussen product en band. Beter en meer zekerheid biedt het plaatsen vantwee detectoren onder een hoek (twee dimensionaal).blad 11 van 23