Detectie van productvreemde bestanddelen

C.V.I.§ 6.9 Detectie van productvreemde bestanddelen2.7 KostenaspectenDe investeringskosten voor een metaal-inspectiesysteem zijn moeilijk in het algemeen tegeven. Één en ander hangt sterk af van de wensen en vraagstelling (dimensies detectie-kop,gevoeligheid, uitvoering, aansturing en opties) en de bedrijfssituatie waarin het systeemkomt te staan. Voor de feitelijke metaaldetectie unit moet men toch rekenen op een investeringin de orde van grootte van € 9.000 tot € 11.000.Met de detectie-unit alleen is men er meestal niet. Er hoort de nodige randapparatuur bij,zoals doorvoersysteem, uitwerpmechanisme en opvangsysteem voor producten met defecten.Afhankelijk van de geavanceerdheid komt een in de lijn geïntegreerd systeem ruwwegop een totaal investeringsbedrag van € 13.000 tot € 21.000.Bij beoordeling van de werkelijke operationele kosten moet (naast afschrijving) ook rekeninggehouden worden met kostenposten zoals onderhoud, service, bediening en aanhoudenvan reserve-onderdelen. Daarnaast zijn er extra kosten voor controle, kalibratie en testenvan de werking van de apparatuur, productieverliezen tijdens dergelijke routinetesten enkalibratie, nadere analyses van de uitstoot en herinspecties plus bijkomende administratieveprocedures (‘record keeping’). Tegenover deze kosten staat echter bij een goed werkend enonderhouden systeem potentiële besparingen in de sfeer van faalkosten of afhankelijk vande plaatsing in het begin van de verwerkingslijn besparingen in de termen van minderbeschadiging aan overige procesapparatuur in de lijn.3 RÖNTGENDETECTIE3.1 InleidingDe eerste toepassingen van röntgen-inspectietechnieken in de voedingsmiddelenindustriestammen uit de midden jaren zestig. De eerst gerapporteerde toepassing is bij een Zweedsechocoladefabrikant, die het systeem inzette om te controleren of in de eindverpakking vaneen hoogwaardig chocoladeproduct alle bedoelde eenheden en op de correcte positieaanwezig waren [5].Pas de laatste tien jaar is het gebruik in de voedingsmiddelenindustrie wat algemenergeworden. Dit heeft met name te maken met de verbeterde en maar vooral ook met detoegenomen snelheid van de beeldverwerking passend bij de lijnsnelheid en de ruimeervaring die men inmiddels met bagage inspectiesystemen op luchthavens heeft opgedaan.Röntgen oftewel X-rays zijn kortgolvige, energierijke elektromagnetische stralen met eengolflengte in het gebied van 10 -9 tot 10 -13 meter. Ze zijn in staat diep door te dringen inbiologische weefsels en andere materialen die voor zichtbare lichtgolven niet transparantzijn. De X-ray bundel wordt door het materiaal gestuurd en de uittredende intensiteit aan deandere zijde wordt gemeten (transmissiemeting).Meer of minder geabsorbeerde energie kan met een opnemer worden gekwantificeerd, toteen beeld worden omgevormd en biedt daarmee informatie over het inwendige van hetobject.De mate van absorptie van de invallende röntgen-energie hangt af van de aard van hetmateriaal. Het is een gegeven materiaaleigenschap. Grofweg kan men stellen dat de optischedichtheid voor röntgenstralen samenhangt met de dichtheid (soortelijk gewicht). Hoehoger de dichtheid des te hoger de absorptie en dus de optische dichtheid.Waterrijke voedingsmiddelen hebben over het algemeen een optische dichtheid die in debuurt van water ligt. Voor metalen is deze vele malen hoger dan voor water (lood demptröntgenstralen zelfs helemaal). Voor glas is de optische dichtheid ook fors hoger. Ook inkalkrijk botweefsel is de absorptie vergroot ten opzichte van water.blad 16 van 23