Inhoudsopgave - TopHealthPartners

- 4 (van 45) -
Protocol: schouderklachten
Bestandsnaam: schouderprotocol_versie3_021107
© www.tophealthpartners.nl
Hoewel in de literatuur de drie types duidelijk omschreven worden, moeten we echter vermelden dat in de
klinische patientensituatie deze vormen van schouderinstabiliteit vaak gecombineerd voorkomen. Het
meest typische voorbeeld hiervan is de bovenhandse sporter met een aangeboren laxiteit (AMBRI), die
door extreme training AIOS ontwikkelt. In dat geval moet tijdens de revalidatie aandacht besteed worden
aan beide problemen. Het accent van de behandeling is afhankelijk van de bevindingen in het klinisch
onderzoek.
Doel van oefentherapie:
Het doel van de oefentherapie is deze vicieuze cirkel te doorbreken. Via adequate oefeningen zal de
kinesitherapeut de proprioceptie en de spiercontrole verbeteren, om zo de functionele stabiliteit van het
segment te optimaliseren. Dit betekent dat naast krachttoename, verhoging van spieruithouding e.d. het
bevorderen van proprioeptie, spiercontrole en neuromusculaire coordinatie eveneens belangrijke
oefendoelstellingen zijn. Meer nog, men is de mening toegedaan dat proprioceptie en spiercontrole
absolute voorwaarden zijn voor een verdere oefenprogresie. In figuur wordt schematisch weergegeven op
welke wijze de oefendoelstellingen chronologisch aan de patient aangeboeden kunnen worden. In dit
overzicht worden relevante oefendoelstellingen in een welbepaalde volgorde voorgesteld. De volgorde is
geen maatstaf voor de relevantie van een oefendoel, maar wel een richtlijn in het chronologisch
aanbieden van de diverse oefendoelstellingen binnen een oefenprogramma.
Figuur. 4.