Fatale fantasie; een onderzoek naar moorden op prostituées - WODC

1 InleidingTussen de zomer van 1983 en die van 1986 werden in Nederland acht vrouwenvermoord. Zij waren als prostituée werkzaam of hielden zich op in eengebied waar prostituées werken. Verschillende van deze moorden toonden opvallendeonderlinge overeenkomsten.' Tot op de dag van vandaag is geen vandeze acht zaken opgelost.Politiemensen uit de verschillende steden waar het onderzoek naar dezemoorden werd uitgevoerd, aangevuld met misdaadanalisten en specialisten vande Centrale Recherche Informatiedienst (CRI), hebben deze zaken met elkaarvergeleken en getracht overeenkomsten op te sporen die de basis voor nieuwrecherchewerk zouden moeten vormen. Ondanks het gebruik van nog niet eerdertoegepaste automatiseringstechnieken heeft dit niet tot nieuwe aanknopingspuntengeleid. Het onderzoek werd gestaakt.In de periode van zomer 1986 tot 1992 werden nog eens twaalf vrouwenvermoord, die zich eveneens prostitueerden of zich op de fatale datum nabijeen tippelzone ophielden. Bij slechts twee van deze zaken werden verdachtenaangehouden, die elk één moord bekenden. Vooral moorden uit Rotterdam zijnuitvoerig in de media beschreven. De groeiende internationale belangstellingvoor het fenomeen seriemoord viel samen met deze moorden. Hoewel er inde media nauwelijks expliciet gesproken werd over de mogelijkheid dat hetom één moordenaar zou gaan die meer dan één persoon zou hebben omgebracht,is het niet uit te sluiten dat een aantal moorden aan dezelfde dader istoe te schrijven.1 `Moord' en `doodslag' zijn delicten die de dood tot gevolg hebben. Art. 287 Wetboekvan Strafrecht: `Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt, alsschuldig aan doodslag, gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren';art. 289 WvSr.: 'Hij die opzettelijk en met voorbedachte rade een ander vanhet leven berooft, wordt, als schuldig aan moord, gestraft met levenslange gevangenisstrafof tijdelijke van ten hoogste twintig jaren'. Slechts bij een zeer klein deelvan de onderzochte delicten kon worden vastgesteld om welk van de twee delictenhet ging. Omwille van de leesbaarheid wordt hier steeds over `moord' gesproken.Dat zou juridisch gezien onjuist kunnen zijn.1