Gedichtenbundel

50
Mijn leven, mijn verhaal
Op 28 juni 1980 werd Candy geboren in een liefdevol gezin
samen met papa Nigel en grootmoeder Mary Elen. Het
gezin was een schoolvoorbeeld van liefde en geborgenheid,
ondanks het feit dat er heel wat financiële spanningen
waren. Oma en papa deden hun uiterste best om Candy
alles te geven wat haar hart verlangde. Echter sloeg het
noodlot toe en kwam het gezin op straat terecht door
financiële problemen. Aan liefde was er geen gebrek, maar
opvoeden kost niet alleen geld maar gebeurt ook best in
een stressvrije situatie. Oma en papa konden dit niet meer
waarborgen, en met heel veel pijn in het hart werd Candy
geplaatst.
Voor Candy was dit een donderslag bij heldere hemel, want
opeens viel haar warm nest als een kaartenhuis ineen.
Na enkele jaren te verblijven in opvanginitiatieven kreeg
Candy het meest verschrikkelijk nieuws. Papa Nigel was
overleden door een verkeersongeval. Candy voelde zich
verloren hierdoor, maar vond toch warmte bij enkele
steunfiguren Roos & Harry. Samen met hen probeerde ze
van iedere dag een mooie dag te maken. Het ging niet altijd
makkelijk, maar gaat niet bestaat niet uiteindelijk… Toch
merkte Candy dat door het overlijden van haar papa, alles
was veranderd. Niets was nog hetzelfde, en het gemis was
onmetelijk…
Na enkele jaren verloor Candy ook haar grootmoeder, en
vanaf toen ging alles nog verder bergaf. Het kleine meisje
dat ondertussen een tiener geworden was, voelde zich meer
dan ooit alleen op de wereld, ondanks het feit dat anderen
haar echt wilden helpen. Geen enkele hulp kon het verlies en
het gemis die ze ervaarde, goedmaken.