28.04.2016 Views

Andre Vereecken catalogus

Tentoonstellingscatalogus van de retrospectieve André Vereecken in Galerie St-John te Gent. Schilderijen, tekeningen, assemblages, etsen en collages van 1969 tot 2014.

Tentoonstellingscatalogus van de retrospectieve André Vereecken in Galerie St-John te Gent. Schilderijen, tekeningen, assemblages, etsen en collages van 1969 tot 2014.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Schilderijen

Collages

Assemblages

Tekeningen

Grafiek

1


in samenwerking met

Flor

COMMUNICATION IS AN ART


Schilderijen

Collages

Assemblages

Tekeningen

Grafiek

ST- JOHN.BE

Art & Antiques


Deze catalogus werd uitgegeven naar aanleiding van de tentoonstelling

André Vereecken

Schilderijen, Collages, Assemblages, Tekeningen, Grafi ek

een realisatie van Galerie St-John, Ann Brokken/Flor en de kunstenaar, André Vereecken.

Tentoonstelling van 7 mei tot 26 juni 2016

Galerie St-John

Bij St-Jacobs 15A/Nieuwpoort 2 (G.P.S.)

9000 Gent

www.st-john.be 09/225.82.62

facebook.com/galeriestjohn

Vormgeving catalogus

Flor, Gent

Foto’s

Galerie St-John

Copyright

de kunstenaar en de auteurs

Met speciale dank aan

André Vereecken en Ann Brokken/Flor


Inleiding

De dieren en de dingen

en de wezens

van Vereecken

spreken

van binnen uit.

Ze zijn hun eigen buit,

het teken aan zijn wand

en in ’t onheim’lijk land

van zijn gedachten,

groeien ze grillig langs de rand

en wachten…

Jan D’Haese

Met dit gedicht omschreef kunstcriticus en dichter Jan D’Haese het werk van André Vereecken

(°1932) in de jaren 1970. D’Haese was een vurig verdediger van de kunstenaar en het was via hem

dat we het werk van André Vereecken leerden kennen. We werden getroffen door de weloverwogen

composities, de zin voor kleur, lijn en vorm, de humor en het optimisme.

André Vereecken stelde na 2000 nauwelijks tentoon en zijn werken verdwenen van de kunstmarkt.

Toen kunsthistorica Ann Brokken voorstelde zijn werk opnieuw onder de aandacht te brengen, waren

we dan ook onmiddellijk enthousiast een tentoonstelling in onze galerie te organiseren.

De ontmoetingen met André staan in ons geheugen gegrift, evenals de ontdekking van zijn verscheiden,

sterke oeuvre.

Uit de behoedzame, poëtische woorden van Jan D’Haese en uit de rijke tekst van Ann Brokken hieronder,

laat zich een benaderingswijze van het werk van de kunstenaar lezen. Het werk laat zich

niet eendimensionaal verklaren of analyseren, maar vormt een universum dat zich beetje bij beetje

onthult. Het nodigt uit tot een kleurrijke verkenningstocht, die uitkomt bij een knipoog… van André

Vereecken!

Emmy en Raf Steel

5


André Vereecken,

een persoonlijke impressie

André Vereecken (°1932, Sint-Pauwels) is een lieve man. Wie hem ontmoet, is algauw gecharmeerd

door zijn manier van zijn en doen, zijn eigenaardigheden, zijn prettig gestoorde humor. Hij schildert,

tekent en maakt/boetseert/assembleert een leven lang de mooiste dingen. Dat doet hij in de stilte

van zijn atelier, dat zich bevindt in zijn huis in Sint-Niklaas, de schuilplaats vanwaar hij naar de buitenwereld

kijkt, hem interpreteert en becommentarieert vanuit de ondoorgrondelijke diepten van zijn

fantasierijke geest.

Door zijn teruggetrokken aard heeft hij zich nooit veel aangetrokken van publiek of toeschouwer. Exposeren,

verkopen, waarvoor is dat nodig? Het is allemaal wel gebeurd in een verder verleden, maar

veel interesse heeft hij nooit gehad voor deze praktische, aardse beslommeringen. En hij hield zijn

mooie werken sowieso liever voor zichzelf.

Hij was ook nooit salonfähig, verkeerde niet in de ‘erkende’ artistieke kringen en kende evenmin de

‘juiste’ mensen die zijn werk hadden kunnen promoten. Het is gewoon niet zijn stijl. Tot vandaag vindt

hij dat allemaal niet belangrijk. Hij is nooit een tafelspringer geweest en lijdt niet aan een groot ego.

Maar zelfbewust is hij wel en hij is vooral bewust van de kwaliteit van zijn werk.

Veel zegt hij niet, maar als hij iets zegt, zijn het algauw ‘gevleugelde woorden’, letterlijk bijna, boutades,

grinnikende wijsheidjes, vrolijke paradoxen die een glimlach ontlokken, dingen die je even doen

nadenken. Het ongerijmde dat in zijn werken te zien is, zit ook in wat hij zegt. Op die manier gaan

woord en beeld goed samen en is hij wel verbaal: weinig woorden, veel suggestie.

De vroeg-twintigste-eeuwse avant-garde – kubisme, surrealisme, dadaïsme... – heeft André Vereecken,

zoals vele andere kunstenaars, een vormentaal aangeboden die hem en zijn kunst bevrijdde

van het keurslijf van

het vaak eenduidige realisme

en academisme.

Traditionele landschappen,

portretten en stillevens

heeft hij geschilderd in zijn leer- en studietijd. Zo heeft hij het vak, het metier, geleerd. Maar

zijn elan reikte algauw veel verder en het bevrijdende idioom van de vroege twintigste-eeuwers heeft

hem geholpen zijn eigen artistieke taal te ontwikkelen. Hij zoog invloeden op, verwerkte ze, verinnerlijkte

ze, boog ze om, kneedde en boetseerde ze naar eigen inzichten, naar eigen aanvoelen en

vormde ze om tot de bouwstenen voor zijn artistieke werk.

Nooit heeft hij zich beperkt tot één enkele stijl. Daarvoor was hij te vrij van geest en te ongebonden,

te nieuwsgierig, te eerlijk en te onrustig, te veel een artistieke veelvraat. Het idee alleen al zou zijn

ongebreidelde fantasie beknot hebben.

Het allerbelangrijkste is het ‘alleskanprincipe’: wetten noch dogma’s. André Vereecken heeft in alle

vrijheid een beeldtaal ontwikkeld die niet zomaar te vatten is in enkele begrippen. Ze is zijn manier,

zijn middel om precies dat weer te geven wat hij wil weergeven. En dat is niet de realiteit, niet de

tastbare, objectieve wereld, maar wel wat daarachter zit, wat zich achter de schijn bevindt, achter de

buitenlaag, onder het oppervlak. Het zijn de onbewuste gebieden van de geest waar hij graag uit put,

waar andere wetten en waarheden gelden dan in het leven van alledag. Zijn onderwerpen behoren

niet tot de redelijke wereld, de ratio, het verstand, maar zijn werken gaan wel over die duizenden

andere dingen die de mens tot mens maken en de wereld tot wereld.

Het zijn de onbewuste gebieden van de geest waar hij graag uit

put, waar andere wetten en waarheden gelden dan in het leven

van alledag.

7


Toch is de dagelijkse realiteit nooit ver weg: men herkent immers mensen, dieren en dingen en ook

alle mogelijke entiteiten daar tussenin, afgebeeld in een imaginaire wereld, waar het ongerijmde

hoogtij viert, maar waar de affi niteit met de herkenbare fysieke werkelijkheid toch blijft bestaan.

Realiteit en verbeelding gaan hand in hand, als twee evenwaardige aspecten van één wereld. Als in

een droom.

Oude krantenknipsels uit de jaren 1970 en 1980 zagen in deze kunstenaar wel eens een tovenaar,

een runetekenaar of een magiër, die vertalingen maakte van boodschappen uit een andere wereld,

waaraan de toeschouwer zelf betekenissen kon toekennen. Of zoals André Derain het treffend formuleerde:

‘We schilderen nu alleen om verloren gegane mysteries opnieuw te ontdekken.’ Persoonlijk

vind ik het werk van André Vereecken als poëzie, pure poëzie, met zijn suggestieve beelden, die bij

elke toeschouwer appelleren aan persoonlijke, diepe waarheden.

Een heel eigen universum weet André Vereecken te creëren, een eigen kosmos, waar alleen de André-

Vereeckenwetten regeren. Het meest in het oog springend zijn de werken waar de vrolijke kleuren

vanaf spatten. Een kakelbonte wereld vol pruttelende en pratende koffi ekannen met menselijke

allures, uit allerlei vormen samengestelde dansende narren, stukken uit een schaakspel met borstjes

en een hoed op, wolken met

Een kakelbonte wereld vol pruttelende en pratende koffiekannen

met menselijke allures, uit allerlei vormen samengestelde

dansende narren, stukken uit een schaakspel met borstjes en een

hoed op, wolken met pootjes, balorige bezems, doodvermoeide

pijlen, skatende neuzen, spoken en vliegers in de grilligste vormen,

Belgische vlagjes, Vereecken-kippen en ander gevogelte, rare

kwasten allerhande...

pootjes, balorige bezems,

doodvermoeide pijlen,

skatende neuzen, spoken

en vliegers in de grilligste

vormen, Belgische vlagjes,

Vereecken-kippen en ander

gevogelte, rare kwasten

allerhande... Antropomorfe

objecten naast menselijke

fi guren, op hun beurt samengesteld uit abstracte vormen en concrete objecten, de gewoonste én

waanzinnigste dingen en wezens naast elkaar, in een toevallige of minder toevallige ontmoeting, ‘bien

étonnes de se trouver ensemble’. Allemaal lijken ze verwikkeld in een voortdurende dans, een eindeloze

choreografi e, altijd bezig, altijd druk doende, als in een eeuwige discussie, een verhaal zonder begin

of einde. Mens, dier en ding lopen in elkaar over en al deze hybride wezens zijn evenwaardig. Het zijn

een soort archetypische creaturen, die in Vereeckens universum een vanzelfsprekende thuis vinden.

Alles leeft, alles heeft een ziel.

In vele werken herkent men pastiches, vaudevilles, commedia dell’arte. Speelsheid, esprit, geestigheid

zijn troef. Er wordt gelachen, er wordt ook uitgelachen, er is relativering en zelfrelativering. Geen

vettige kolder, eerder een milde spot, een goedmoedige glimlach, een fi jne, soms wat wufte vrolijkheid,

gelardeerd met tederheid en poëzie, niet zelden ook met een zweem van melancholie.

De vrouw in al haar veelheid en veelzijdigheid staat geregeld centraal. Zijn eind 2014 overleden

echtgenote Mia speelt hier een cruciale rol. ‘Mia Twie’ noemde hij haar, waarbij hij haar familienaam

– Thuy – zogezegd uitsprak op zijn Frans. Humor was dit echtpaar niet vreemd. Hij heeft haar vaak

afgebeeld in zijn schilderijen, tekeningen en gravures. Zo zijn er bijvoorbeeld verschillende werken

met als titel ‘Mia Twie als object’, waar Mia een vrouw is, maar ook een stoel, en wel meer bepaald

een stoel met vorstelijke allures. Mia kreeg in zijn werken vaak een ereplaats, niet altijd letterlijk,

maar wel naar de geest. (Althans, zo heb ik dat toch altijd gezien.)

Nogal wat werken tonen twee fi guren, mannelijk en vrouwelijk, een paar – een echtpaar? een echt

paar! – nu eens in dialoog, dan weer helemaal opgaand in een soort clowneske paringsdans, met (hij)

de kleurrijke paradijsvogel en (zij) de zwarte spin, de uitbundig dansende nar en het kritische wijfje,

8


de zich immer uitslovende hofmaker en het ongenaakbare ijskonijn, de koning en zijn koningin – of

omgekeerd, zo men wil – de koningin en haar koning. Ze zijn allebei mooi, speels, trots en meestal

fraai uitgedost. De entourage, bestaande uit toeschouwers van allerlei pluimage, mag graag toekijken.

Soms wordt het paar vergezeld door hun kinderen en zien we het complete gezin. Man, vrouw en kinderen;

de koning en de koningin en hun prinsen en prinsessen, in een barokke, koninklijke omgeving.

Er zijn ook wel eens monsters, al is hun monsterlijkheid niet altijd even overtuigend. Ze mogen dan

wel hun tanden laten zien, toch blijken ze veelal een hoge aaibaarheidsfactor te hebben. Ook de vaak

purperen spookjes die geregeld zijn werken bevolken, zien er eerder minzaam dan angstwekkend uit.

Een enkele keer is de sfeer wel duister en unheimisch en treffen we scènes aan uit wat nachtmerries

zouden kunnen zijn. Lugubere fi guren en vormen toeven in vreemde oorden en voeren daar een

macabere dans uit. Ze maken een sinistere indruk en lijken iets in hun schild te voeren. De paletten

zijn hier vaker sober, eerder monochroom en donker. Zware blauwen, bruinen, zwarte en grijze tinten

geven gestalte aan deze obscure fantasieën.

Vele werken worden opgeluisterd door Belgische vlagjes, een soort van triomfantelijke toets. In een

oud krantenartikel heeft André gezegd dat deze vlag geen speciale betekenis heeft. Hij vindt gewoon

de kleuren mooi. Een politiek statement of een pleidooi voor het koninkrijk België hoeft men hier dus

niet meteen achter te gaan zoeken. Maar het is wel treffend dat de vlag van ons vaak als surrealistisch

bestempelde landje ook de lading dekt van André’s surreële wereld.

Hoewel André Vereecken in veel van zijn werken sterk de indruk geeft hele verhalen te vertellen, vervallen

ze nooit in een vermoeiende anekdotiek. Je krijgt ook nooit hoogte van wat wordt verteld. Zijn

werk gaat eerder over de grote en vooral kleine gebaren des levens, en biedt abstracte en onbewuste

commentaren op ons mens-zijn.

De situaties die hij neerzet tonen de mens in zijn biotoop, veelal de vrolijke kant ervan, de ridicule kant

soms, de mens en zijn zinloze, aandoenlijke, maar ook grappige geploeter hier op deze aardkloot.

Vreemde gezelschappen van allerlei soorten fi guren zijn met elkaar verbonden, tot elkaar veroordeeld

zelfs. En toch lijkt elk van hen ook geheel in beslag genomen door zichzelf, verdwaald in de eigen

gedachten, de eigen –

vaak absurde, doelloze

– activiteiten. ‘La condition

humaine’, geabstraheerd,

gebagatelliseerd

en meestal

verteld met humor. Vereeckens werken houden ons graag een spiegel voor. Ze vertellen elk op hun

manier ‘the story of our lives’.

De situaties die hij neerzet tonen de mens in zijn biotoop, veelal de

vrolijke kant ervan, de ridicule kant soms, de mens en zijn zinloze,

aandoenlijke, maar ook grappige geploeter hier op deze aardkloot.

De werken van André Vereecken zijn mooi en bevallig en laten zich graag aanschouwen. De toeschouwer

kijkt, zoekt, vindt of vindt niet, assimileert, accepteert; hij ondergaat ze vooral, meestal met

de glimlach. Hij vult in zoals hij wenst – als hij dat al wenst, het hoeft ook niet per se. Maar proberen

te begrijpen, daar begint men best niet aan. Dit werk vraagt niet om ontleding en analyse: het is ongrijpbaar,

onvatbaar, niet voor één gat te vangen.

Vragen als ‘wat stelt dit voor?’ of ‘wat betekent dit?’ irriteren André Vereecken mateloos. Alsof hij

dat weet. Alsof er überhaupt iets te weten valt. De ‘dingen’ komen gewoon tot hem, al werkend.

Bijkomende uitleg van de kunstenaar wordt niet ter beschikking gesteld, evenmin worden er grootse

fi losofi eën of zware theorieën verkondigd. De manier waarop hij zich uit is via zijn kunst en de werken

spreken voor zich.

9


De titels van de werken bieden ook geen soelaas voor wie echt wil begrijpen, maar dragen veeleer

bij tot het mysterie en het ongerijmde: ‘Vliegend hert’, ‘Ontwerp voor een zijgedacht’, ‘Het spel der

mogelijkheden’, ‘Alleen de zon is rustig’...

Het werk van André Vereecken laat zich graag bekijken, proeven en lezen en maakt desgewenst

plaats voor de persoonlijke betekenissen die het bij elkeen oproept. In al zijn vriendelijke vrolijkheid

verschaft het zich vlot toegang tot de toeschouwer en nodigt het uit tot introspectie. Maar we mogen

ons niet laten misleiden door de charmes van de schijnbare naïviteit. Elke goede verstaander voelt dat

er een geladenheid en een gelaagdheid in zijn werk zit.

Wie André aan het werk ziet, krijgt de indruk dat het allemaal vanzelf gaat, alsof hij er niet bij hoeft

na te denken. Het lijkt niet alleen zo, het is ook zo. Hij tekent en schildert lijn na lijn, vorm na vorm

en ziet gaandeweg wel

‘Écriture automatique’ in zijn zuiverste vorm. De inspiratie zit blijkbaar

in het moment zelf. De ene lijn en vorm genereert de andere.

Alles geleid door een feilloos gevoel voor compositie en kleur.

waar hij uitkomt. Zat

het vooraf dan niet allemaal

in zijn hoofd?

Neen, ontkent hij met

klem. Hij begint aan

een werk zonder een duidelijk vooraf bepaald idee, zonder vooraf uitgedacht thema, zonder precieze

compositie in zijn hoofd. Voorstudies of voorbereidende tekeningen bestaan niet, ook niet voor de

grootste schilderijen. Ideeën, vormen en kleuren groeien naarmate hij voortwerkt. ‘Écriture automatique’

in zijn zuiverste vorm. De inspiratie zit blijkbaar in het moment zelf. De ene lijn en vorm genereert

de andere. Alles geleid door een feilloos gevoel voor compositie en kleur. Spontaan en intuïtief.

Zijn gehele oeuvre werd ook wel eens één grote ‘roman fl euve’ genoemd. Het is inderdaad één grote

Ulysses, één grote ‘stream of consciousness’ én vooral ook unconsciousness, die een leven lang

aanhoudt, en zijn bewuste en onbewuste kijk op de wereld in beeld brengt.

André Vereecken is een sterk en veelzijdig colorist. Door de jaren heen heeft hij gebruik gemaakt van

de meest diverse paletten. Algemeen is er een evolutie te zien van donkere kleurengamma’s met

zware aardetinten naar een lichter coloriet met grijzige kleuren en vandaar naar een intens, verzadigd

kleurenpalet. Blauw was lang zijn lievelingskleur, blauw in al zijn vormen, maar vooral fel lichtblauw,

azuurblauw. Maar alle andere, verzadigde kleuren hebben ook de weg naar zijn palet gevonden.

Subtiele paletten zijn er ook: zachte pastels met fi jne kleurenkeuzes, zachtpaarsgrijs naast zorgvuldig

gekozen gele tinten. Er zijn grote, drukbevolkte scènes en stillevens met bijna alleen maar tinten van

groen, heel levendig en gediversifi eerd, opgevrolijkt door een toets rood of blauw, meer niet. Hij stelt

zijn paletten samen op een heel intuïtieve manier, navenant de ideeën waaraan hij wil gestalte geven.

André Vereecken heeft geschilderd op doek, hout en papier, met olieverf of acryl. Hij heeft pastels en

gouaches gemaakt. Het liefste gebruikte hij verschillende technieken door elkaar, volgens de inspiratie

van het moment en in functie van wat hij in beeld wilde brengen. Hij heeft vele tekeningen gemaakt,

in potlood, met stift en balpen. De eenvoudigste en mooiste zijn in zwarte inkt, gewoon zwart

op wit. Soms zijn ze ingekleurd met kleurpotlood of pastelkrijt. Tekeningen zijn uiteraard uitermate

geschikt om zijn ‘stream of (un)consciousness’ te vatten. De directheid van dit medium staat hem toe

zijn spontane invallen snel te noteren.

Qua formaat liet hij zich geen beperkingen opleggen: metersgrote schilderijen wisselen af met minuscule

miniaturen.

De collages van André Vereecken zijn er in velerlei soorten. Soms bestaan ze enkel uit papier: krantenpapier,

inpakpapier of welk papier ook. Soms combineert hij de meest uiteenlopende materialen: lood,

jute, stof, leer, pluimen, hout, touw, het geraamte van een dood vogeltje... Zijn kunstenaarshanden

10


maken er pareltjes van, door de manier waarop hij ze samenbrengt of bewerkt. Het is wonderlijk te

zien hoe hij bij elke compositie opnieuw alles laat kloppen. Deze collages getuigen van pure liefde voor

de intrinsieke schoonheid van eenvoudige, zuivere, ruwe materialen. Niet zelden zit er letterlijk muziek

in, vooral als hij

In zijn collages combineert hij de meest uiteenlopende materialen:

lood, jute, stof, leer, pluimen, hout, touw, het geraamte van een

dood vogeltje... Zijn kunstenaarshanden maken er pareltjes van.

er een stukje van

een partituur aan

toevoegt.

Hetzelfde geldt voor

zijn assemblages.

Hier redt André voorwerpen van de ondergang. Dingen die zijn medemens achteloos weggooit, die

door de maatschappij letterlijk verworpen worden, raapt hij op. Hij herkent er de schoonheid van,

verzamelt ze en schenkt ze een nieuw leven als deel van een geheel of soms gewoon door ze te beschilderen.

Ook hier duikt weer zijn voorliefde voor koffi epotjes op, al dan niet voorzien van maskers,

pluimen, touw of ijzerdraad, al dan niet opgeluisterd met zijn typische kleurenrijkdom. Het is een

vrolijke bende die we te zien krijgen: fi guren in alle mogelijke gedaanten, samen op stap door het

leven, samengesmeed voor altijd.

Deze tekst pretendeert niet het oeuvre van André Vereecken te verklaren, noch te plaatsen in een

kunsthistorische context. Hij probeert heel eenvoudig het enthousiasme te delen, dat ik al jaar en dag

ervaar bij het bekijken en genieten van dit werk. Want één ding staat voor mij vast: het is zalig toeven

en verdwalen in de wereld van André Vereecken. De nieuwsgierige en gevoelige toeschouwer zal

nooit uitgekeken geraken, is het niet door de veelheid aan merkwaardige situaties die zich voordoen,

dan wel door het verrukkelijke spel van vorm en kleur. Deze kunst wekt een glimlach op, relativeert

de stekelige kantjes van het leven, maakt blij en verovert moeiteloos harten. Vereeckens werken zijn

prettige metgezellen die het dagelijks leven kleur geven. Kunst om te koesteren.

Ann Brokken

11


Schilderijen


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Tafelfi guur met Vooruitzichten, 1995

olie op doek op paneel

112 x 112 cm

A. Vereecken linksonder

14


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1969

gemengde techniek op paneel

125 x 169 cm

A. Vereecken rechts

16


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1969

vetkrijt op board

123 x 169 cm

A. Vereecken onderaan

18


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1970

olie op paneel

124 x 126,5 cm

A. Vereecken linksonder

20


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Figuur met voorbijzwevende hond, 1970

olie op doek op paneel

194 x 111 cm

A. Vereecken rechtsonder

22


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Standbeeld van een Denker, Zelfportret

olie op doek op board

130 x 67 cm

24


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1995

olie op board

116 x 70 cm

A. Vereecken linksonder

26


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vrouw in Spiegel

olie op doek op paneel in spiegellijst

175 x 91 cm

A. Vereecken rechtsonder

28


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Drie Figuren, 1972

olie op doek

121 x 200 cm

Vereecken linksonder

30


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1974

olie op doek

90 x 70 cm

Vereecken rechtsonder

32


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1974

olie op doek

90 x 70 cm

Vereecken linksonder

34


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1974

olie op doek

90 x 70 cm

Vereecken linksonder

36


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1974

olie op doek

90 x 70 cm

Vereecken rechtsonder

38


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1974

olie op doek

90 x 70 cm

Vereecken rechtsonder

40


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel

olie op doek op paneel

76 x 139,5 cm

A. Vereecken linksonder

42


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1977(?)

olie op tafelblad

139 x 87 cm

A. Vereecken rechtsboven

44


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Boskabouter

olie op doek

16 x 10,5 cm

A. Vereecken rugzijde

46


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 2001

olie op papier

25 x 32 cm (dagmaat)

A. Vereecken rechtsboven

47


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Figuren

gemengde techniek

7,5 x 12 cm

A. Vereecken rechtsboven

48


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Man met Vogelblik, 1971

gemengde techniek

13,5 x 13,5 cm (dagmaat)

Vereecken rechtsonder


Collages


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel

collage

24 x 34 cm (dagmaat)

A. Vereecken rechts

52


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

collage

29 x 19 cm (dagmaat)

53


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Kollage, 2010

collage

8 x 13 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Kollage

collage

8 x 13 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

54


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 2002

collage

71 x 49 cm (dagmaat)

A. Vereecken rechtsonder en linksboven

56


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Figuur met Pluim, 2002

collage

48,5 x 38,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken linksonder en boven

58


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Compositie, 2002

collage

31 x 24 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

60


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1987

collage

16 x 29 cm (dagmaat)

A. Vereecken linksonder

62


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vogel die onbekent wenst te blijven, 2011

collage

14 x 19 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

63


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Verkleede Zanger, 2001

gemengde techniek

14,5 x 9,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken rechtsonder

64


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zelfportret

collage

27 x 21 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

65


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Compositie, 2004

collage

43,5 x 28,5 cm

A. Vereecken linksboven

66


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Man die bij zonsverduistering zijn vogel laat zien, 2001

collage

42,5 x 58,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken onderaan

68


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vierkante Zon, 2004

collage

43,5 x 29 cm (dagmaat)

A. Vereecken linksboven

70


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Portret van een man die niets weet, 2001

collage

18 x 12,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

72


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vrouw met Hoed, 1980

collage

24 x 17,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

73


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vogel, 2002

collage

25,5 x 36,5 cm

A. Vereecken rugzijde

74


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Vrouw met Hoed, 2001

collage

20 x 15,5 cm (dagmaat)

A. Vereecken rugzijde

75


Assemblages


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel

assemblage

63 cm (hoogte)

A. Vereecken

78


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel

assemblage

51,5 cm (hoogte)

A. Vereecken onderaan

80


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

45 cm (hoogte)

82


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

55 cm (hoogte)

84


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

44 cm (hoogte)

86


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

51,5 cm (hoogte)

88


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

60 cm (hoogte)

90


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

51 cm (hoogte)

92


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

49 cm (hoogte)

94


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1987

assemblage

32 cm (hoogte)

A. Vereecken

96


97


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

55 cm (hoogte)

98


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

42 cm (hoogte)

100


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1989

assemblage

40,5 cm (hoogte)

A. Vereecken

102


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Liggend Naakt

assemblage

53 cm (lengte)

104


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

Zonder Titel

assemblage

68 cm (hoogte en lengte)

106


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Zonder Titel, 1991

latex op multiplex

67 x 72 x 27,5 cm

A. Vereecken binnenin

108


109


Tekeningen


T I T E L

M E D I U M

A F M E T I N G E N

S I G N AT U U R

Borstbeeld van een vrouw, 1974

pastel op papier

29 x 23 cm (dagmaat)

Vereecken linksonder

112


114


115


116


117


118


119


120


121


122


123


Grafi ek


126


127


128


129


130


131


132


133


134


135


136


137


138


139


140


141


142


ST- JOHN.BE

Art & Antiques

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!