Gay&Night April 2016
In het nieuwe nummer lees je alles over drag event Superball, de nieuwe docu Strike a Pose (over de dansers uit In Bed With Madonna), Jong&Out en nog veel meer!
In het nieuwe nummer lees je alles over drag event Superball, de nieuwe docu Strike a Pose (over de dansers uit In Bed With Madonna), Jong&Out en nog veel meer!
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
217<br />
Reviews / Film<br />
Where to<br />
invade next<br />
Regisseur:<br />
Michael Moore<br />
Cast:<br />
Michael Moore,<br />
Nuno Capaz, Vigdís<br />
Finnbogadóttir<br />
Verwacht:<br />
24 maart in de<br />
bioscopen<br />
Documentairemaker Michael Moore wordt<br />
een dagje ouder. Hij kan zich absoluut nog<br />
wel boos maken – volg op Twitter maar eens<br />
zijn tirades over het vergiftigde water in<br />
zijn hometown Flint. Maar met het klimmen der jaren<br />
heeft zijn agressieve manier van lmmaken iets meer<br />
plaats gemaakt voor verwondering. Hoe is het toch<br />
mogelijk dat Amerika, het machtigste land ter wereld,<br />
niet open staat voor suggesties van anderen? Waarom<br />
zijn in sommige Europese landen het schoolsysteem<br />
effectiever, de werknemers gelukkiger en de vrouwen<br />
gelijker dan in de USA?<br />
Het levert een vrolijke lofzang op Europa op, waarin<br />
Moore, gewapend met een Amerikaanse vlag, diverse<br />
landen bezoekt om die vragen te beantwoorden. In<br />
Italië praat hij met de top van de Ducati-fabriek, die<br />
uitlegt dat gelukkige werknemers veel productiever<br />
zijn dan afgebeuld personeel. In Slovenië mag de<br />
president uitleggen waarom onderwijs daar gratis is, in<br />
Noorwegen treft hij nabestaanden van de moordpartij<br />
op het eiland Utøya die het vredelievende Noorse<br />
rechtssysteem verdedigen en in IJsland praat hij met<br />
vrouwelijke CEO’s die uitleggen waarom vrouwen aan<br />
de top vaak tot betere samenwerking leidt.<br />
Er valt van alles aan te merken op de stijl van Moore,<br />
die in een bijzin toelicht dat alle genoemde landen<br />
natuurlijk ook genoeg problemen hebben. Maar het<br />
pleidooi voor openheid en durven te leren van anderen,<br />
kan alleen maar worden toegejuicht. En de maker<br />
is showman genoeg om zijn boodschap in twee zeer<br />
onderhoudende uren te gieten (al is het jammer dat<br />
Nederland niet aan bod komt).<br />
Land Of<br />
Mine<br />
Regisseur:<br />
Martin Zandvliet<br />
Met:<br />
Roland Moller, Mikkel<br />
Boe Folsgaard, Emil<br />
en Oskar Belton<br />
Verwacht:<br />
31 maart in de<br />
bioscopen.<br />
De nieuwe generatie Europese lmmakers<br />
bewijst de afgelopen jaren dat er nog genoeg<br />
verhalen over de Tweede Wereldoorlog<br />
niet zijn verteld. Het recent met een Oscar<br />
bekroonde Son of Saul bood een deprimerend kijkje in<br />
de dagelijkse routine van concentratiekamp Auschwitz;<br />
het eveneens met prijzen overladen Land of Mine<br />
belicht de grootste oorlogsmisdaad die Denemarken op<br />
zijn naam heeft geschreven, vlak na de capitulatie.<br />
Duitse krijgsgevangenen werden gedwongen de twee<br />
miljoen landmijnen die de nazi’s op het strand hadden<br />
verborgen op te graven en onschadelijk te maken.<br />
Elke beweging betekende gevaar en kon leiden tot een<br />
afgescheurde arm of erger. Het ging vaak om jongens<br />
van 15, 16 jaar oud – in de nadagen van het Derde Rijk<br />
stuurde Hitler iedereen die kon lopen naar het slagveld.<br />
Het verpletterende, opvallend sterk geacteerde Land<br />
of Mine volgt een groepje van die knapen, die onder<br />
toezicht van een Deense lieutenant aan de slag moeten.<br />
Deze Rasmussen wil zijn vijanden haten, maar krijgt<br />
langzaam toch meer begrip voor de bange, ondervoede<br />
jongens die niets liever willen dan terugkeren naar<br />
hun ouders en helpen hun totaal verwoeste eigen<br />
land op te bouwen. De lm doet in dat opzicht denken<br />
aan klassieker Das Boot, die ook op een indringende<br />
manier duidelijk maakte dat de meeste Duitse<br />
soldaten eigenlijk maar weinig verschilden van hun<br />
tegenstanders. Ze vochten alleen maar omdat hen<br />
anders de doodstraf voor hoogverraad wachtte en ze<br />
hoopten vooral dat de hel waarin ze zich bevonden een<br />
einde zou kennen.<br />
217<br />
TEKST ROBBERT BLOKLAND 031