JONGE SPECIALIST

• gezondheid •
9
sulteerden. Het ging om mensen die
de regio’s India/Nepal, Thailand, Kenia/
Tanzania, Gambia/Senegal en Brazilië als
reisdoel hadden. Reisbestemmingen die
onder Nederlanders ook zeer populair
zijn. Ongeveer de helft van deze mensen
reisde als rugzaktoerist onder eenvoudige
omstandigheden, de andere helft verbleef
in goede hotels. Ondanks het ingewonnen
gezondheidsadvies, werd van deze
groep reizigers maar liefst drieënveertig
procent ziek op vakantie. Ruim tien procent
zelfs meer dan één keer. Dit verziekte
een substantieel deel van de vakantie:
gemiddeld zes van de vierentwintig reisdagen.
Veruit de meeste mensen hadden
buikklachten (tachtig procent), gevolgd
door klachten van de luchtwegen (ruim
dertig procent) en koorts (ongeveer vijftien
procent). Gelukkig betrof het meestal
onschuldige reizigersdiarree en waren
ernstige gezondheidsproblemen waarvoor
medische hulp gezocht moest worden, in
de minderheid.
Risicopreventie
Hoe komt het nu dat het ook bij degenen
die zich goed laten voorlichten zo
frequent misgaat? Sommige risico’s zijn nu
eenmaal niet te vermijden: tegen hoestbuien
vol tuberkelbacteriën is geen kruid
gewassen. Wat betreft de gevaren die
wij wél kunnen verkleinen of voorkomen,
is het waarschijnlijk lastig om de gehele
reis continu goed op te blijven letten.
Bovendien zijn de verleidingen af en toe
té groot. Daardoor zoekt een kwart van de
mensen toch verkoeling bij de wormen in
zoet water, drinkt tien procent ongekookte
e.coli uit de kraan, eet een derde rauwe
dierlijke producten en eet zelfs driekwart
“Als je dood
bent, hoef je
goddank nooit
meer op reis”
rauwe groenten en fruit gegarneerd met
bacillen en hepatitis A. Nog eens één op
de twintig kan zijn liefde voor dieren niet
inhouden en móet een aap, straathond
of kat knuffelen. In het minst erge geval
deelt deze zijn vlooien en teken met je,
maar als de liefde niet wederzijds is, loop
je al snel een beet op met het risico écht
hondsdol te worden. Maar liefst twintig
procent van de voorgelichte reizigers die
een endemisch gebied bezoeken, neemt
geen malariaprofylaxe in en heeft geen
noodmedicatie bij zich. Kennelijk is de
angst voor mogelijke bijwerkingen van
anti-malariamiddelen een stuk groter dan
de angst voor deze potentieel levensbedreigende
ziekte zelf. Alhoewel mensen
zich in India nog het best aan de preventieve
adviezen houden, is de kans om
ziek te worden daar het grootst. Verder
zijn een langere reisduur, jongere leeftijd
en reizen onder eenvoudige omstandigheden
geassocieerd met een verhoogd
ziekterisico.
Veilige bestemmingen
Tsja, deze regio’s dan maar vermijden?