BouwMagazine LIMBURG 2017-2018

Architectuur is nooit “af”
Woning op een zeer scherp toelopend
bouwperceel, tussen twee wegen.
155
Ze wordt naargelang de tijdsgeest en de achtergrond van de
toeschouwer anders ervaren. Elkeen projecteert er zijn gevoelens
in. Er bestaat niet iets zoals een eenheidsarchitectuur die
voor iedereen en altijd opgaat. Het boeiende ligt in de verscheidenheid
aan mogelijkheden appellerend aan de unieke identiteit
van elk individu. Architectuur bedrijven blijft dan ook een
boeiende activiteit.
Architectuur is niet synoniem voor “een gebouw “.
Het is een kunst en een wetenschap. Iets wat de gevoelens bespeelt,
ze transformeert, maar gedragen wordt door de wetenschap
die ervoor zorgt dat het overeind blijft
Voor mij is architectuur geen uitdrukking van een “stijl” maar van
een denkwijze.
Een uitdrukking van het streven naar vrijheid. Een plaats om zorgen
achter te laten, waar men rust en vrijheid voelt bij het betreden
ervan of waar men de drijfveer vindt om dat te doen of te
ervaren waarvoor het ontworpen werd..
Een gebouw kan onzichtbaar het leven veranderen en verrijken
De relatie met de omgeving is ontzettend belangrijk, door de
specifieke in- en uitzichten. De plaats waarin we wonen is van
invloed op de wijze waarop we ruimte beschouwen en beleven.
Ze “verankert” de bewoner in de omgeving, bepaalt mee de
wijze waarop hij/zij naar die omgeving kijkt. Het is een instrument
waarmee de bewoner zijn plaats in het universum vorm geeft.
Onze gebouwen zijn vaak overladen met attributen eigen aan
een maatschappij van overconsumptie... niet geënt in hun omgeving,...
ze kunnen overal staan.
Ik streef naar authenticiteit, puurheid, verbondenheid... Vaak
wordt er met contrasten gespeeld tussen lichte open en massieve
gesloten constructies. Tussen binnen en buiten, tussen oude
en nieuw onderdelen, gladde en ruwe, publieke en private,...
Binnen en buiten vloeien vaak naadloos in mekaar over. Op andere
plaatsen wordt de scheiding duidelijk gelegd.
Veel aandacht gaat naar de principes van “levenslang wonen”.
Gezinssamenstellingen veranderen snel evenals de fysieke mogelijkheden.
Hoe moelijker bebouwbaar het perceel ogenschijnlijk lijkt, hoe
liever wij de uitdaging aangaan
De uitdaging is ruimte te creëren daar waar deze slechts beperkt
voorhanden lijkt. Over de bouwmogelijkheden op een klassiek
bouwperceel heeft elkeen wel een idee. Juist en vooral als het de
voorstelling overstijgt voelen wij ons geroepen ons nut te bewijzen.
Ondergrondse ruimten worden meer en meer bij de leefruimten
betrokken. Woninguitbreiding V te Houthalen is daarvan een
goed voorbeeld.
De woonruimte werd hier ondergronds aan de straatzijde uitgebreid.
Het heeft de meest boeiende ruimte van de woning
opgeleverd, met een bijzonder behaaglijk leefklimaat en intimistisch
karakter. Het resultaat illustreert het nog te weinig ontgonnen
potentieel van ondergronds bouwen.
De meeste ontwerpen scoren ruimschoots beter dan de BENnorm
(Ben staat voor Bijna Energie Neutraal).
Door zelf als Verslaggever EPB (Energie Prestatie Binnenklimaat)
op te treden en permanent bij te scholen worden de inzichten al
van in het prille begin geïntegreerd in de ontwerpen, wat zondermeer
zijn vruchten afwerpt.
Het is een veel voorkomende misvatting dat grote glasvlakken
nadelig zijn voor een goede energieprestatie. Hoewel glasvlakken
een relatief lage isolatiewaarde hebben zijn ze ook een niet
te onderschatten bron voor gratis warmte. Fundamenteel voor
een goed concept is een goede oriëntatie van de glasvlakken
en het voorzien van beschaduwingen waar nodig zodat de
warmte kan binnendringen op ogenblikken waarop dit gewenst
is, maar het risico op oververhitting wordt vermeden. Daarnaast
is de massiviteit van de constructie, onder de vorm van voldoende
zware wanden, vloeren en plafonds, van belang om warmte
Bouwmagazine.vlaanderen