2016-2017_Masterproef_Coen Nele_Masterproefbundel

2.2. Overheid en Vlaams woonmodel
Doorheen de jaren zijn er verschillende wetten en decreten geweest in functie van de ruimtelijke ordening,
al zijn niet alle regels even voordelig geweest om de suburbanisatie in te perken, bijvoorbeeld de ‘Wet op de
Stedenbouw’ (1962) en de opvulregel 5 (KB 1972).
De ‘Wet op de Stedenbouw’ zorgde mee voor de opmaak van onder andere gewestplannen, algemene en
bijzondere plannen van aanleg, een nationaal plan en streekplannen 6 . De wet moest het mogelijk maken door
middel van onteigening en planschade de stedenbouw te gaan ordenen. Dit idee was mogelijk door ruil- en
herverkaveling. Naast deze plannen zat er in de wet uit 1962, de bouw- en verkavelingsvergunning.
Een andere manier waarmee de overheid de suburbanisatie wilde aanpakken, was het Structuurplan
Vlaanderen (1993). Onder de beslissingen die bij dit plan hoorden, viel onder andere het afschaffen van de
opvulmaatregel. Overgangsmaatregelen werden opgesteld en in 1996 kwam er een planningsdecreet dat het
mogelijk moest maken om het Structuurplan Vlaanderen toe te passen.
Mei 1999 volgende het Decreet Ruimtelijke Ordening waarmee de ‘Wet op de Stedenbouw’ aanpassingen
kon ondergaan, in de jaren die hier op volgen worden er verschillende wijzigingen toegepast op het decreet.
De laatste aanpassing omvat de omgevingsvergunning en trede in voege in februari van dit jaar (2017).
(Vandevyvere, 2015)
De huidige plannen zorgen nog steeds voor een zeer uitgebreid gebied waar wonen mogelijk is. Als de ‘huidige’
gewestplannen en Ruimtelijke Uitvoeringsplannen bekeken worden zien we ontzettend veel rood gekleurde
delen op de kaart. Zo zijn er maar liefst vijf verschillende aanduidingen (Figuur 5) voor gebieden waar wonen
mogelijk is.
Figuur 5.
Aanduiding woongebieden
Gewestplan - RUP (Bron: (Vlaamse overheid, sd))
Er is de standaard aanduiding, de egale rode kleur voor
het woongebied. Vervolgens zijn er enkele varianten
terug te vinden.
De letter aanduidingen geven de (gewenste) dichtheid
van het gebied weer.
De vier andere aanduidingen zijn een combinatie van
rood met een andere kleur.
Te beginnen met het rode raster waarmee de
woonuitbreidingsgebieden aangeduid worden. De
rood en groen gestreepte markering zijn woningen
gelegen in woonparken.
Woongebieden met een landelijk karakter worden
aangeduid doormiddel van rood en wit gestreepte
arcering. De laatste aanduiding is rood met zwarte
schuine lijnen over getrokken om woongebieden met
culturele, historische en/of esthetische waarde aan te
duiden.
(Vlaamse overheid, sd)
5
Ongeacht de bestemming kan/mag er tussen 2 woningen die niet meer dan 50m (later 70m) uit elkaar staan gebouwd worden.
6
Streekplannen werden nooit opgemaakt
Coen Nele _ Op weg naar een andere manier van wonen _ Woonwensen bij kinderen en jongeren 21