Happy Child

Visie op geluk
Als je wilt dat het goed
gaat met een kind, zorg er
dan voor dat het goed
gaat met de omgeving
van het kind. Een sterke
sociale omgeving
beschermt en kan zorgen
voor meer geluk. Dat
geldt ook in de zorg. Een
chronisch ziek kind is
erbij geholpen als de
zorgverlener het sociale
netwerk van het kind
betrekt. Op de trap
treffen hoogleraren Frank
Miedema en Micha de
Winter elkaar om hun
visie te delen.
8 Happy ChilD
“Hoe je opvoedt draagt bij tot welzijn
en geluk van een kind, en kan ook
bijdragen tot een betere, misschien
wat minder op zichzelf gerichte
samenleving.” stelt Micha de Winter,
hoogleraar Maatschappelijke
Opvoedingsvraagstukken bij de
Universiteit Utrecht. “Hier zijn ouders
de belangrijkste opvoeders. Ik denk
dat die taak eigenlijk te groot is.
Je hebt altijd hulp nodig bij de
opvoeding, zeker in deze complexe
wereld waarin we leven. Een netwerk
dat steun kan verlenen, kan helpen en
op kinderen kan letten. Daarom is
opvoeden in mijn visie niet alleen een
taak van ouders. Het is een gedeelde
taak van alle volwassenen in het leven
van kinderen. Zo’n sterk sociaal
netwerk beschermd tegen dingen die
slecht zijn voor het kind. We zien in
buurten met een sterkere sociale
omgeving minder jeugdcriminaliteit
en drugsoverlast. Gezinnen
functioneren beter met een sterk
sociale omgeving. Dat is rechtstreeks
in het belang van kinderen. Als we dat
beter organiseren, dan is heel wat
minder jeugdzorg nodig.”
Frank Miedema, decaan en
vice-voorzitter raad van bestuur
UMC Utrecht, sluit aan:
“Als je moet leren omgaan met de
gevolgen en beperkingen van ziekte,
speelt dat sociale netwerk ook een
grote rol. We zien chronisch zieken op
heel verschillende manieren hun leven
leiden en omgaan met hun ziekte.
Ook ouders en kinderen kunnen heel
anders omgaan met de chronische
ziekte van hun naaste. Is het van deze
tijd dat we denken dat het leven
perfect moet zijn? En dus qua
gezondheid ook? Het voelt voor mij
niet natuurlijk dat kinderen chronisch
ziek zijn, maar we zien dat zij een
gelukkig leven kunnen leiden, ondanks
hun ziekte. Ze proberen er uit te halen
wat er inzit, leggen de nadruk op wat
ze allemaal wel kunnen. Soms kunnen
we kinderen niet beter maken, maar
we kunnen wel onderzoek doen naar
behandelingen, die de kwaliteit van
leven van chronisch zieke kinderen
verbeteren. Dat kunnen medischtechnische
uitvindingen zijn, maar ook
een aanpak op sociaal emotioneel vlak
die de patiënten en hun naasten
sterker kunnen maken in het omgaan
met de beperkingen. Daardoor kunnen
zij hun leven als volwaardig en
gelukkig ervaren en beleven. Wij zijn
onderdeel van het sociale netwerk van
een kind en beseffen dat ons als
geen ander.“