Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
THUIS KIJKEN<br />
aan de rand van <strong>Vathorst</strong>. Van buiten oogt het<br />
bescheiden en neutraal, maar hoe anders is dat<br />
zodra je over de drempel stapt. Hanneke: ‘We wilden<br />
een open huis met veel ruimte, maar dat hoefde niet<br />
zichtbaar te zijn vanaf de buitenkant. En met z’n<br />
tweeën kun je je in een grote ruimte snel verloren<br />
voelen. De uitdaging was dus: hoe houd je het open,<br />
maar ook behaaglijk en sfeervol?’<br />
SPELEN MET HOOGTES<br />
Samen met de architect vonden ze het antwoord:<br />
spelen met hoogtes, glazen wanden, doorkijkjes<br />
en weinig afgesloten kamers. De gebruikte<br />
materialen geven het huis sfeer: het sobere en stoere<br />
van metaal en beton, afgewisseld met veel natuurlijk<br />
materiaal zoals hout. Vanaf de voordeur kijk je langs<br />
een zwartmetalen trap door twee glazen wanden<br />
naar de woonkamer en zie je het uitzicht op de<br />
weilanden. ‘Daardoor krijg je meteen gevoel bij het<br />
complete huis’, vertelt Hanneke. De open keuken<br />
ligt iets lager, via een betonnen trapje kom je in de<br />
hoger gelegen woonkamer. De ruimte tussen de<br />
woonkamer en het dak, afgewerkt met robuuste<br />
houten balken, is opengelaten. ‘Door dat hoogteverschil<br />
behouden we de openheid, maar voelt de<br />
woonkamer wel gezellig en sfeervol.’<br />
Door het hoogteverschil ligt de woonkamer met<br />
een woningbrede veranda net boven het wateroppervlak.<br />
Vanaf die plek heeft het stel uitzicht over<br />
de weidse polder waar regelmatig paarden, schapen,<br />
koeien en konijnen lopen. ‘Wat een cadeau vind ik<br />
dat. Als ik hier zit, voelt het net alsof ik op vakantie<br />
ben. Na een drukke dag kan ik hier heerlijk naar<br />
buiten staren. Of we stappen in ons bootje en<br />
maken een tochtje over de Laak.’<br />
PUUR AMBACHT<br />
De houten balken zijn gemaakt door een familiebedrijf<br />
in Kootwijkerbroek. ‘Ik houd van spullen<br />
met een verhaal en ben dan ook regelmatig bij dit<br />
bedrijf langsgeweest, een afgelegen schuur met<br />
een grote vuurbak in het midden en overal enorme<br />
eiken boomstammen. Als ik daar was kwam ieder<br />
familielid zich aan me voorstellen. Iedereen<br />
deed wel iets in het bedrijf. En de vader was maar<br />
wat trots. Ze dachten ook echt met ons mee.<br />
Ik wilde balken met een robuuste uitstraling, vooral<br />
niet te geel. Daarom besloten we ze in de olie<br />
te zetten. Op een dag werd ik gebeld: mevrouw, ik<br />
denk dat de balken te geel worden, volgens mij<br />
vindt u dit niet mooi. Mooi dat ze dat zo goed<br />
aanvoelden.’<br />
‘De uitdaging was:<br />
hoe houd je het open,<br />
maar ook behaaglijk<br />
en sfeervol?’<br />
De stalen trap die vanaf de gang naar de bovenverdieping<br />
leidt, moest ook dat robuuste en stoere<br />
hebben. ‘De meeste stalen trappen vond ik te veel<br />
design, niet industrieel genoeg. Uiteindelijk zijn we<br />
bij een metaalbewerker terecht gekomen.’ Het<br />
plaatsen van de trap was een omvangrijke klus.<br />
‘Het leek alsof we een complete staalwerkerij in<br />
huis hadden. Er liepen de hele dag metaalbewerkers<br />
in huis. Ze hebben de trap met enorme houten<br />
katrollen handmatig omhoog gehesen en hem<br />
ter plekke gelast.’<br />
G<br />
2017 BELEEF VATHORST | 21