27.09.2019 Views

2GIVE BAX2Give 2019

Het magazine 2GIVE is uitgebracht ter herinnering aan de afgelopen editie van BAX2Give Care4Life 2019 en wordt verspreid in de regio onder de goede doelen, sponsoren, stakeholders en andere geïnteresseerden. Het staat boordevol ervaringen, interviews en persoonlijke verhalen.

Het magazine 2GIVE is uitgebracht ter herinnering aan de afgelopen editie van BAX2Give Care4Life 2019 en wordt verspreid in de regio onder de goede doelen, sponsoren, stakeholders en andere geïnteresseerden. Het staat boordevol ervaringen, interviews en persoonlijke verhalen.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Hospicegroep De Lelie<br />

84 Fotografie: Annet Piek 85<br />

Helpen<br />

bij verlies<br />

en<br />

verdriet<br />

“Alles wat ik weet over rouwverwerking heb ik<br />

geleerd van patiënten”<br />

Manu Keirse is een veelgevraagd spreker op het gebied van verlies en verdriet.<br />

Hij schreef vele boeken over dit onderwerp en was gastspreker op het mini-congres<br />

rouwverwerking, georganiseerd door Hopsicegroep De Lelie. Openhartig vertelde Manu<br />

Keirse tijdens zijn lezing hoe hij in zijn studententijd leerde luisteren naar patiënten en<br />

hoe hij deze kennis heeft ingezet en nog steeds inzet om nabestaanden te helpen hun<br />

verdriet te verwerken.<br />

Prof. dr. em. Manu Keirse is een Vlaamse klinisch<br />

psycholoog en doctor in de geneeskunde. Hij werkte<br />

onder meer als directeur patiëntenbegeleiding in de<br />

universitaire ziekenhuizen van de KU Leuven. Al jong<br />

was hij gefascineerd door de dood en met name hoe<br />

mensen omgaan met het verlies van een dierbare.<br />

Dat hij hier uiteindelijk zijn werk van heeft gemaakt,<br />

heeft hij te danken aan een van zijn medestudenten.<br />

“Tijdens mijn opleiding geneeskunde vroeg een<br />

van mijn medestudenten of ik tijdens haar vakantie<br />

langs wilde gaan bij haar ernstig zieke zus die in het<br />

ziekenhuis lag. Een strenge hoofdzuster liet me eerst<br />

drie oudere patiënten bezoeken voordat ik bij haar<br />

langs mocht gaan. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid<br />

dat ik tijdens mijn studie vrijwilliger ben geweest op<br />

die afdeling. Ik heb daar heel veel geleerd over<br />

communicatie met patiënten.”<br />

Ontvankelijk en eerlijk<br />

Zijn belangrijkste les leerde Manu Keirse aan het<br />

sterfbed van de zus van zijn medestudente. Manu<br />

Keirse: “In het ziekenhuis werd nooit over de dood<br />

gesproken. Artsen en verpleegkundigen wisten<br />

altijd de juiste woorden te vinden. Zij konden<br />

bemoediging en hoop brengen waar ontreddering<br />

en hopeloosheid om de hoek kwamen kijken. In mijn<br />

onervarenheid kwam ik niet verder dan aandachtig<br />

kijken, belangstellend luisteren en vaak met verdriet<br />

in mijn ogen. Ik dacht dat ik nog veel te leren had,<br />

maar op haar sterfbed vertelde die bewuste zus dat<br />

dat nou juist was wat zij nodig had gehad. Zij leerde<br />

mij vooral te blijven wie ik was. Ontvankelijk en<br />

eerlijk. Om onmacht niet te verstoppen achter valse<br />

beloftes. Ik leerde van haar hoe je de overgang kunt<br />

maken van eenzaamheid naar gemeenzaamheid.”<br />

Luisteren naar de ander<br />

In de vele boeken die hij schreef beschrijft Manu<br />

Keirse dat je rouwarbeid moet doen om een verlies<br />

te overleven. “Allereerst moet je de werkelijkheid<br />

van het verlies onder ogen zien. Daarna komt het<br />

ervaren van de pijn van het verlies. Verdriet is heel<br />

normaal. Maak het bespreekbaar, dat zorgt voor<br />

begrip. Daarna moet je je leren aanpassen aan de<br />

wereld zonder die persoon. Tot slot moet je opnieuw<br />

leren houden van het leven en je herinneringen aan<br />

de overledene levendig bewaren. Je omgeving kan<br />

je hierbij helpen door te luisteren naar jouw verhaal,<br />

jouw verdriet.. Om rouwende mensen te helpen hoef<br />

je niet altijd wat te zeggen. Denk aan kleine gebaren,<br />

zoals eten brengen, boodschappen meenemen,<br />

een kaartje op de sterfdag. Zo kun je elkaar helpen<br />

bij het verwerken van verlies,” aldus Manu Keirse.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!