Roker Proat 2018 J27 nr3

OALE PROAT
HET SPORTVELD ZIET ABRAHAM
Vorige keer kon je het verhaal van De
Proatpot lezen. Dit keer gaan we kijken
waardoor het überhaupt gebouwd
kon worden: de realisatie van
het sportveld.
Al in 1955 wordt er op de vergadering
van Plaatselijk belang gevraagd of er
een zwembad en sportterrein kon worden
gerealiseerd. Er was toen sprake
dat het Rijk 50%, de gemeente 25% en
ook de provincie een klein percentage
zou bijdragen. Zoals je al in de geschiedenis
van het zwembad kon lezen (RP
2017, nr.4) was dat blijkbaar toch verkeerd
begrepen want een jaar later
werd er op de vergadering medegedeeld
dat we niet op veel steun van de
overheid moesten rekenen.
Een aantal jaren later was er weer sprake
van een sportveld, maar door gebrek
aan grond ging ook dat niet door. Wel
stelde H.J. Kampherbeek in 1961 voor
50 gulden per jaar zijn ponyweide beschikbaar
waar de jeugd kon voetballen.
Hij had namelijk een busje gekocht om
te venten en de pony die de oude venterskar
trok verkocht.
Als kleine zijsprong, met dat busje heeft
Kampherbeek een aantal keren in de
sloot gezeten. Zo kwam hij een keer bij
de familie Hagedoorn aankloppen nadat
hij aan de huidige Westeindigerdijk
naast de weg was beland. Willem Hagedoorn
met een paar anderen hebben
het busje weer op de weg geduwd. Ook
schijnt hij achter in Roke met dat busje
naast de weg te zijn beland. Men moet
wel bedenken dat de straatverlichting in
die tijd natuurlijk niet optimaal, winters
écht winters waren en dat je als venter
elke dag aan de weg was.
De ponyweide lag naast winkel richting
de molen. Het had een paar bomen en
er stonden betonpalen met draad omheen
als afrastering. Om overlast te
voorkomen zou er gaas omheen worden
getrokken. Dit laatste is waarschijnlijk
nooit uitgevoerd, want het verhuur
van het trapveldje was maar van korte
duur. Twee jaar later wilde de eigenaar
het niet meer verhuren. Dat had waarschijnlijk
te maken dat het trapveldje
niet zo heel veel gebruikt werd. Alleen
jongens en meisjes uit de directe omgeving
maakten er gebruik van.
In 1966 werd er besloten om richting
B&W een brief te schrijven met verzoek
tot stuk grond voor speelplaats voor
kinderen. Dat heeft weinig opgeleverd,
want een jaar later werd er opnieuw een
brief richting B&W en de ruilverkavelingscommissie
geschreven om te vragen
die het stuk grond waar Lambert
Steenbergen heeft gewoond, beschikbaar
wilden stellen.
Tot 1967 woonde de familie Steenbergen
in een boerderij met adres Radewijk
I 154. Het was een gemengd bedrijf
met ongeveer 12 melkkoeien, 10 zeugen
met biggen en 100 legkippen.
28