You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Toelichting<br />
Een gloed van ongehoorde klankkleuren hangt over deze avond, met meer dan een<br />
vleugje oosters mysterie. De vier componisten komen uit alle windstreken, maar delen een<br />
voorliefde voor het uitzonderlijke timbre.<br />
De avond begint met wortels in het verre<br />
Oosten, bij Huang Ruo en Unsuk Chin. Na<br />
de pauze klinken twee nieuwe werken: een<br />
splinternieuwe versie van Wilbert Bulsinks<br />
zinsbegoochelende harpconcert Spelingen en<br />
een opdrachtwerk van Ondřej Adámek.<br />
Unsuk Chin<br />
Fantaisie mécanique<br />
De Fantaisie mécanique componeerde Chin<br />
voor een bezetting van trompet, trombone,<br />
piano en percussie. De klankwereld is laag,<br />
dreigend, rommelend, eruptief. Alles lijkt<br />
mogelijk in deze muziek.<br />
Chin verklaarde de titel als het samengaan<br />
van twee tegenstrijdige concepten:<br />
improvisatie en opgelegde structuur. ‘Hoewel<br />
het de illusie van vrije expressie wekt, vergt<br />
het werk juist nauwkeurige virtuositeit en<br />
samenspel van de uitvoerders’, schreef ze in<br />
een toelichting.<br />
De Fantaisie heeft acht delen, die zonder<br />
pauze worden gespeeld. Een groepje van<br />
vier lage chromatische tonen vormt het<br />
basismateriaal van de Intrada, dat drie<br />
variaties krijgt. Daarna volgen een delicate<br />
Aria, een Kleine etude voor klavier en<br />
een Episode met metallic elementen. De<br />
uitwerking van het basismateriaal vormt<br />
een complexe, tot wel achtstemmige<br />
polyfonie. In de afsluitende Improvisatie<br />
komen de maatsoorten van de voorgaande<br />
zeven delen gelijktijdig terug, om analoog<br />
daaraan een ‘polyritme’ te creëren – of om<br />
de indruk van chaotische vrijheid in deze<br />
hevig gemechaniseerde klankwereld nog te<br />
verhevigen.<br />
Chin schreef het werk voor het<br />
gerenommeerde Ensemble intercontemporain,<br />
dat het in december 1994 in première<br />
bracht. Omdat het nagenoeg onspeelbaar<br />
bleek, herzag Chin het grondig, en in juni<br />
1997 hielden de Fransen ook deze nieuwe,<br />
definitieve versie ten doop.<br />
Huang Ruo<br />
The Lost Garden<br />
The Lost Garden is het tweede<br />
kamerconcert uit Huang Ruo’s eerste<br />
collectie van vier kamerconcerten, die<br />
inmiddels op cd is verschenen.<br />
Het werk, voor fluit, klarinet, piano, slagwerk<br />
en strijkkwartet, begint met een verrassende<br />
collectieve uitroep van de spelers – een beetje<br />
alsof we in een martial arts-film verzeild<br />
zijn geraakt. En daar blijft het niet bij wat<br />
de vocale bijdrage van <strong>Asko|Schönberg</strong><br />
betreft: net als zijn collega Ondřej Adámek<br />
4