2024 05 23 Hollandse nieuwe - Ralph van Raat

Do 23 mei 2024
Grote Zaal
20.15 uur
Donderdag
avondserie
Hollandse nieuwe
Ralph van Raat
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Hollandse nieuwe
Ralph van Raat
Ralph van Raat piano
Donderdag
avondserie
Do 23 mei 2024
Grote Zaal
20.15 – 22.15 uur
ca. 55 minuten voor de pauze
ca. 45 minuten na de pauze
Inleiding
Foyerdeck 1
19.15 – 19.45 uur
Door Michel Khalifa
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Programma
Jacob ter Veldhuis (1951)
In Limbo ‘Sonata for Piano’ (2016/18; wereldpremière)*
1 In Limbo 1 ( fast)
2 In Limbo 2 ( slow)
Anne-Maartje Lemereis (1989)
Sonatine nr. 1 (2024; wereldpremière)*
Bart Spaan (1963)
Moonlit (2024; wereldpremière)*
Peter Adriaansz (1966)
La Chute (2023; wereldpremière)*
Pauze
Guus Janssen (1951)
Elf Standpunten van het Kinselmeer (2021; wereldpremière)
1 Straffe wind (Stiff wind)
2 Stapelwolk (Cumulus)
3 Horizon (Horizon)
4 Aanhoudende regen (Persistent rain)
5 De grutto en een vlucht ganzen (The godwit and a flock of birds)
6 Avondzon (Evening sun)
7 Verticaal (Vertical)
8 Loodzwart (Blacklead)
9 Windstil (Windless)
10 Zomerdag (Summerday)
11 Stadsruis in de verte (City noise in the distance)
Gerard Beljon (1952)
Beat NXT (2021/22; wereldpremière)*
* geschreven voor Ralph van Raat
3

Toelichting
De Nederlandse pianomuziek van de 20e eeuw is een feest van stilistische openheid en
diversiteit, die ongekend is binnen de internationale wereld van de hedendaagse muziek.
In de 21e eeuw wordt deze houding voortgezet door een groot aantal componisten
waaronder de componisten van vanavond, die op een geheel eigen wijze de rol van, en de
spanningsvelden tussen, traditie en innovatie, consonantie versus dissonantie, tonaliteit
versus atonaliteit, en complexiteit versus eenvoud onderzoeken.
Jacob ter Veldhuis
In Limbo
De klassieke ondertitel, ‘Sonata for
Piano’, van Jacob ter Veldhuis’ nieuwste
pianowerk In Limbo, geeft wellicht een
nieuwe richting aan in het werk van de
componist, die vooral bekend staat om zijn
affiniteit met de popmuziek.
De invloeden van deze muziekstijl, maar
ook van de Amerikaanse minimal music, zijn
duidelijk hoorbaar in het levendige eerste
deel, met pulserende akkoorden en constante
variaties hierop door aanzwellende en
afnemende dynamiek en op- en afbouwende
melodische patronen. De toon is echter
beduidend zwaarder in het tweede deel.
Hoewel altijd geconcipieerd als middendeel,
was dit archaïsch aandoende langzame deel
eigenlijk het startpunt van de oorspronkelijk
driedelige sonate die de componist voor
ogen had; het doemde simpelweg in zijn
hoofd op en hoefde alleen nog genoteerd
te worden. Dat gebeurde op meestal
vier notenbalken tegelijkertijd, omdat de
opvallend donkere muziek hier uit vaak drie
of vier verschillende lagen bestaat zoals
lange melodieën, korte melodische motieven
en akkoordbegeleiding tegelijkertijd.
Twee tonen worden voor dit deel zelfs
geprepareerd met een stukje rubber, om de
algehele lyriek te doen contrasteren met een
meedogenloze, niets ontziende hamerslag.
Omdat de componist geen kans meer zag
om een (derde) deel erbij te maken met
een soortgelijke zeggingskracht, besloot hij
uitsluitend nog het diverterende en lichtere
openingsdeel te schrijven.
Anne-Maartje Lemereis
Sonatine nr. 1
Toen de uitvoerend pianist van vanavond
aan Anne-Maartje Lemereis, dit jaar
verkozen tot vijfde Componist des
Vaderlands, vroeg of zij een compositie
voor hem wilde schrijven, kwam al snel
componist Willem Pijper (1894-1947) ter
sprake.
Zijn pianowerk bleek op beide musici al
op tienerleeftijd grote indruk te hebben
gemaakt, en de kennismaking met zijn
muziek bleek voor beiden doorslaggevend
voor de beslissing om musicus te worden.
Het was voor Lemereis dan ook direct
duidelijk dat ze, ongeveer een eeuw na de
4

Toelichting
totstandkoming van Pijpers belangrijkste
pianowerken, een eerbetoon aan deze
componist wilde schrijven. Het werd haar
Sonatine nr. 1, die geen stijlkopie is, maar
waarin de invloeden van Pijpers muziek
in haar muzikale DNA volledig de ruimte
hebben gekregen. Zo hoort de luisteraar
de vitale ritmiek en het speelplezier die de
muziek van Pijper karakteriseren, evenals
diverse muzikale motieven en elementen uit
Pijpers zelf ontwikkelde ‘kiemceltechniek’
zoals die te horen zijn in zijn Sonatines
en Sonate voor piano. Dat alles vanuit de
bril van een hedendaagse componist die
in enkele minuten tijd de klankwereld van
Pijper vertaalt naar de energie en stilistische
openheid van de dag van vandaag.
Bart Spaan
Moonlit
Ook Bart Spaan laat zich inspireren door
componisten uit het verleden, waarin
Claude Debussy een hoofdrol vervult. Hij
onteigent deze klanken echter en plaatst
deze in een geheel hedendaagse, eigen
context.
In zijn stijl is Spaanse esthetiek terug te
vinden beïnvloed door de elektronische
muziek, waaronder ook techno. Hoewel zijn
muziek niet uitgesproken pulseert, zoals
bij de laatstgenoemde stijl, is het vooral
de combinatie van sensuele klanken in
een vaak zeer objectieve context, inclusief
snelle schakelingen tussen klankkleuren,
dynamieken en karakters, die onmiskenbaar
de klankwereld van de componist vormt.
Hij zegt zelf over zijn nieuwste compositie
voor piano: ‘Moonlit vindt zijn oorsprong in
een klankexperiment dat bestond uit enkele
lang aangehouden akkoorden op de piano.
Het enigszins vervreemdende karakter
ervan bracht mij op het effect dat maanlicht
kan hebben op zaken die overdag heel
normaal lijken, maar overgoten door de maan
veranderen in iets dat niet meer helemaal te
begrijpen is. Min of meer tegelijkertijd trof ik
ergens het woord ‘moonlit’ aan, een adjectief
dat mij beviel en de juiste aanduiding leek
voor mijn experiment.’ Spaan refereert
in zijn compositie aan twee bekende
meesterwerken uit het verleden: Clair de lune
van Debussy, waarvan echo’s te horen zijn
in de dalende akkoorden waarmee het stuk
aanvangt, en een citaat van de openingsfrase
van Arnold Schönbergs Pierrot lunaire,
over een maanzieke clown. De zeventonige
fluitmelodie klinkt aan het einde van Moonlit
in een vervreemdende harmonische context,
als een vage herinnering aan de mystiek van
het maanlicht bij het ontwaken van de dag.
Peter Adriaansz
La Chute (2023) van Peter Adriaansz
voor piano met optionele elektronische
sinusgolven, gaat over opbouw en
veranderingen van klanklagen en
verdichtingen van ritmiek, waarbij de
klankwereld vaak een sterk consonante,
welluidende basis heeft door het spelen
met harmonische natuurreeksen.
5

Toelichting
Het is een fascinerend spel van schitterende
kleuren met een groot element van
virtuositeit. Omdat veel proto-spectrale
componisten zoals Aleksandr Skrjabin,
Claude Debussy en Olivier Messiaen ook
deels intuïtief deze boventoonreeksen
hanteerden, is er een verband te horen
met hun toontaal. Door de door Adriaansz
gebruikte procesmatige opbouw van
het stuk, en het constante wisselen van
toonreeksen in met name de tweede helft
van het werk, staat het er tegelijkertijd
ver vanaf. In hoofdlijnen kan men zeggen
dat het werk begint met enkelvoudige
tonen die daarna de basis vormen voor
akkoorden. Vervolgens worden er drie
elementen aan toegevoegd, waaronder
harmonische spiegelingen en glissandi
(glijtonen), totdat er vier lagen ontstaan. Na
vier lagen verdwijnen twee lagen en begint
het proces opnieuw: de glissandi veranderen
in toonreeksen en opnieuw komen er drie
nieuwe elementen bij, totdat het stuk
eindigt met de uitdoving van opnieuw twee
elementen. Het stuk ontvouwt zich door deze
processen als een soort motor, die weliswaar
in tempo soms even terugschakelt, maar
over het algemeen versnelt. De pianist blijft
hierin niet gespaard, want de verschillende
te spelen muzikale lagen zijn verspreid over
het hele toetsenbord, waarbij de tijd om ze te
spelen steeds korter wordt.
Virtuositeit en sonoriteit worden volop
gevierd in deze compositie, maar de
ondertoon, vooral in combinatie met de
sinusgolven, is onheilspellender. De titel
grijpt dan ook terug op de gelijknamige
roman van Albert Camus, waarin stilgestaan
wordt bij de aard van een druppel: uiteindelijk
stort ze, net als Adriaansz’ compositie, naar
beneden, voordat ze in een nieuwe gedaante
weer tevoorschijn komt.
Guus Janssens
Elf Standpunten van het Kinselmeer
Guus Janssens Elf Standpunten van
het Kinselmeer is een pianocyclus waarin
elf visuele beelden van horizons worden
verklankt. De afzonderlijke delen hebben
zeer concrete, directe maar tegelijkertijd
evocatieve titels als ‘Straffe wind’,
‘Stapelwolk’ of ‘Stadsruis in de verte’.
Het stuk is geïnspireerd door de reeks
werken met de titel Kinselmeer van de
conceptuele kunstenaar Ger van Elk
(1941 - 2014), waarin de rol en manipulatie
van perspectief centraal staan door
horizon en water van elkaar los te
snijden en, verschoven, terug te plakken.
Karakteristiek in het werk van Van Elk is zijn
ontgoochelende, tegendraadse natuur, en
daarmee is er een direct verband tussen Van
Elk en Janssen.
Typisch voor Janssen is dat hij in dit werk
de luisteraar dikwijls in verwarring brengt.
Zo begint ‘ Avondzon’ als een prachtige
nocturne, maar de muzikale lijn breekt elke
maat af, waarbij de beide handen het niet
eens lijken te worden over de te gebruiken
harmonie. In ‘Aanhoudende Regen’ en
6

Toelichting
‘Zomerdag’ horen we de jazzachtergrond
van de componist, maar de luisteraar wordt
constant op het verkeerde been gezet
door het ritme, dat niet alleen verschuift
maar ook meermaals bruusk onderbroken
wordt. Net als Van Elk verschuift ook
Janssen het perspectief, maar dan van
klank: in ‘Stapelwolk’ speelt de componist
met zogenaamde spectraliteit, oftewel
boventoonreeksen: de pianist speelt een
aantal, voornamelijk basnoten zeer luid,
waarboven uiterst zacht een constante puls
aan drieklank-gerelateerde snellere noten
klinken, waardoor er een effect ontstaat
alsof meerdere instrumenten tegelijkertijd
bespeeld worden. In ‘Loodzwart’ worden
enkele zeer lage tonen in de linkerhand zeer
sterk, hamerachtig gespeeld, waardoor de
andere noten bijna niet meer hoorbaar zijn en
de algeheel waargenomen ‘klankkleur’ bijna
gitzwart is.
Beljons vervolgstudie beduidend donkerder
klinkt dan zijn eerdere stuk, ook door meer
chromatiek; de onrust van een dreigende en
onstabiele politieke situatie in de wereld is
een factor die tijdens het compositieproces
meespeelde. Beat NXT combineert de
direct aansprekende en onomwonden
wereld van rockpiano met een virtuositeit
die karakteristiek is voor de wereld van
de (hedendaagse) klassieke muziek: grote
sprongen in snelle tempi over het gehele
toetsenbord, in een stuwende, percussieve
ritmiek die alleen in deze tijd geschreven had
kunnen worden.
Ralph van Raat
Gerard Beljon
Beat NXT
Na zijn succesvolle pianowerk Beat (2003),
wilde Gerard Beljon zijn onderzoek naar
ritme voortzetten in Beat NXT.
Voor de componist is ritme een van de
meest wezenlijke elementen van muziek,
en volgens hem is de ‘beat’ in allerlei
muziekstijlen nog even springlevend als 20
jaar geleden. Wellicht is zij de afgelopen
decennia zelfs belangrijker geworden in met
name de popcultuur. Het is opvallend dat
7

Biografieën
Componisten
Begonnen als rockmuzikant
studeerde Jacob ter
Veldhuis (JacobTV, 1951)
compositie en elektronische
muziek bij Luctor Ponse
en Willem Frederik Bon.
Een bloemlezing van zijn
werk op cd/dvd werd in
2007 uitgebracht tijdens
een driedaags festival in
het Whitney Museum of
American Art in New York.
Hij won in 2015 de eerste
BUMA Classical Award
voor beste Nederlandse
klassieke exportproduct.
Zijn reality-opera The News
werd uitgevoerd in het
Metropolitan Museum in New
York, zijn balletmuziek klonk
van Moskou tot Chicago.
Het zogenaamde Boomboxrepertoire
van JacobTV,
8
voor live-instrumenten met
een groovende soundtrack
gebaseerd op melodische
spraak, werd internationaal
populair. Met ongeveer 1000
uitvoeringen wereldwijd
per jaar is JacobTV
tegenwoordig een van de
meest uitgevoerde Europese
componisten.
Anne-Maartje Lemereis
(1989) schreef haar
eerste compositie toen
ze vier jaar was en is er
daarna nooit meer mee
opgehouden. Ze studeerde
piano en compositie en is
momenteel werkzaam als
componist, pianist, docent en
organisator. Sinds 1 januari
2024 is Anne-Maartje voor
twee jaar de Componist des
Vaderlands. Ze componeerde
in opdracht van diverse
musici en ensembles, zoals
de mini-opera Ping voor
Ensemble Vonk, Lumen
voor Mallet Collective,
Aleksandra, MiniMahler, La
Folia/La Mento en Viglid
voor Podium Witteman
en de muziektheatrale
liedcyclus This is not a Fairy
Tale in co-productie met
KASKO en Stichting In de
Knop. Haar muziek klonk
in grote Nederlandse zalen,
op festival Wonderfeel,
November Music en op
Lowlands.
foto: Ina van Zyl
Bart Spaan (1963) studeerde
muziekwetenschap en
geschiedenis aan de
Universiteiten van Nijmegen
en Amsterdam. In de vroege
jaren tachtig speelde hij in de
Nederlandse experimentele
rockgroep Bazooka. Door
zijn muziekstudies raakte

Biografieën
hij geïnteresseerd in
hedendaagse klassieke
muziek, maar hij verloor
nooit zijn affiniteit met
moderne popmuziek. Na
zijn afstuderen maakte
hij programma’s voor
hedendaagse muziek voor de
Concertzender. Later volgde
hij privécompositielessen
bij Daan Manneke.
Aanvankelijk schreef hij
voornamelijk pianowerken,
maar daarna ook voor
ensembles. In 2016 werd
Stasis voor pianosolo – ook
gecomponeerd voor Ralph
van Raat – genomineerd
voor het Risuonanze Festival
in de regio Friuli-Venezia
Giulia in Italië. Het tweede
deel van Stasis won de
eerste prijs van de 12e
Fidelio Piano Composition
Competition 2021 (categorie:
Contemporary Atonal).
Peter Adriaansz (1966)
studeerde compositie aan
de conservatoria van Den
Haag en Rotterdam, onder
meer bij Louis Andriessen,
Brian Ferneyhough en
Peter-Jan Wagemans. Zijn
muziek kenmerkt zich door
een systematische, op
onderzoek gerichte attitude
waarin klank, vorm en
hoorbare wiskunde tot de
voornaamste ingrediënten
behoren. In recente jaren
heeft hij in zijn werk
toenemende belangstelling
voor flexibiliteit, variabele
vormen en bovenal
microtonale reflectie. Deze
laatste interesse heeft onder
meer geleid tot grootschalige
composities voor versterkte
ensembles en werken voor
orkest en stemmen.
foto: Rob Hogeslag
Zijn werken werden
genomineerd voor
de Gaudeamus
Composers Competition
en de Nederlandse
Toonzettersprijs. In 2015
ontving hij de Matthijs
Vermeulenprijs voor zijn
compositie Scala II. Adriaansz
is docent compositie aan het
Koninklijk Conservatorium in
Den Haag.
foto: Gerrit Schreurs
Guus Janssen (1951)
studeerde piano en
compositie aan het
Sweelinck Conservatorium
te Amsterdam. Als pianist,
klavecinist trad hij op in
verschillende bezettingen
met musici van John Zorn
tot Gidon Kremer. Sinds
begin jaren tachtig leidt
hij zijn eigen ensembles,
van (piano) trio tot 11-tet
en (opera)orkest. Als solist
was hij te horen, primair
in eigen composities
en als improvisator op
diverse internationale
festivals. Daarnaast trad
hij op met de meeste
Nederlandse ensembles
en bij diverse orkesten.
Janssens composities
reiken van pianomuziek en
kamermuziek tot symfonisch
werk. Zij werden naast zijn
9

Biografieën
eigen formaties, uitgevoerd
door onder meer het
Mondriaankwartet, Ensemble
Nieuw Amsterdams Peil,
het Radio Filharmonisch
Orkest, het Concertgebouw
Orkest en de Ebony Band.
Voor zijn werkzaamheden
op het gebied van de
jazz-en geïmproviseerde
muziek ontving hij de Boy
Edgar Prijs in 1981. Voor zijn
compositorisch werk werd
hij bekroond met de Matthijs
Vermeulen Prijs (1984), de
Johan Wagenaar Prijs voor
zijn gehele oeuvre (2012)
en de Kunst Prijs van de
Stichting Adriaan Roland
Holst (2015).
pas echt vorm te krijgen
tijdens de inspirerende
lessen van Daan Manneke
aan het Conservatorium
van Amsterdam. Daarnaast
heeft de intensieve
samenwerking met de zeer
inspirerende koordirigent
Fokko Oldenhuis zijn liefde
voor het schrijven voor koor
verdiept. Beljon schreef veel
composities voor kamerkoor,
die vaak zijn uitgevoerd
door een van Oldenhuis’ vele
koren en daarnaast ook door
onder andere het Nederlands
Kamerkoor, Cappella
Amsterdam en Studium
Chorale. Communicatie en
emotie zijn de belangrijkste
drijfveren voor het
componeren voor Beljon en
hij voelt zich ook thuis in de
volksmuziek, waar emotie en
muzikale energie vaak hand
in hand gaan.
Gerard Beljon (1952)
studeerde luit en gitaar
aan de conservatoria van
Utrecht en Den Haag. Zijn
compositiedrift begon
10

Biografieën
Uitvoerenden
Ralph van Raat
Piano
De Nederlandse pianist
Ralph van Raat (1978) is
sinds zijn veertiende jaar
gefascineerd door met
name de klassieke muziek
van de 20e en 21e eeuw.
Met een repertoire dat reikt
van Bach tot Boulez, stelt hij
zich tot doel om zijn publiek
kennis te laten maken met
de enorme schoonheid van
muziek van dit tijdperk door
het geven van solorecitals,
lecture-recitals, het spelen
van pianoconcerten met
orkest, cd-releases en
speciale projecten. Van Raat
helpt zijn publiek zich te
kunnen identificeren met
hedendaagse componisten
door zijn klassieke aanpak,
waarin een grote aandacht
voor muzikale structuur
en voor toonvorming naar
zijn mening cruciaal is voor
het overbrengen van de
muzikale logica en poëzie. Hij
is meervoudig prijswinnaar
van binnen- en buitenlandse
concoursen en stipendia env
eel componisten schreven
werken voor de pianist. Van
Raat speelde meer dan vijftig
pianoconcerten wereldwijd,
met orkesten als Los Angeles
Philharmonic, Koninklijk
Concertgebouw Orkest en de
BBC Symphony Orchestra,
en nam meer dan dertig cd’s
op. Hij is een veelgevraagd
spreker en speler voor radio
en televisie en hij doceert
in zijn vrije momenten aan
het Conservatorium van
Amsterdam. In 2003 is Van
Raat benoemd tot Steinway
Artist.
foto: Heather Pinkham
11

Verwacht
Het pianoconcert van
Tanaka
Philzuid + Ralph van Raat
Donderdag
avondserie
Do 10 okt 2024
Grote Zaal
20.15 uur
De Japanse componiste Karen Tanaka schrijft een
pianoconcert voor meesterpianist Ralph van Raat en
vanavond is de wereldpremière – meer hoef je eigenlijk niet
te weten om hierbij te willen zijn. Dat Ralph van Raat het
werk uitvoert wekt geen verbazing: niet alleen is hij een
onvermoeibaar ambassadeur van nieuwe noten, Tanaka
droeg ook al de tweede reeks van haar populaire Techno
Etudes aan hem op. Het orkest is Philzuid, dat in het
Muziekgebouw eerder de wereldpremière van het Bosch
Requiem van Hawar Tafiq bracht.
Tanaka, leerling van de grootheden Luciano Berio en Tristan
Murail, schrijft haar eerste pianoconcert in opdracht van
het Muziekgebouw en het Vancouver Symphony Orchestra.
Zij laat zich voor haar muziek vaak inspireren door haar
liefde voor de natuur en haar zorgen over het klimaat. Het
programma wordt gecompleteerd door twee Russische
klassiekers: Borodins symfonische gedicht In de steppen van
Centraal Azië en Tsjaikovski’s Eerste symfonie – zijn beste,
volgens de componist zelf.
Karen Tanaka
foto: Jeff Gerbec
Programma: Aleksandr Borodin In de steppen van Centraal
Azië / Karen Tanaka Techno Etudes IV, voor piano en orkest
(wereldpremière)* / Pjotr Iljitsj Tsjaikovski Symfonie nr. 1
* In opdracht van Muziekgebouw aan ’t IJ en Vancouver
Symphony Orchestra met steun van Ammodo
12

Terrasconcerten
13 juli t/m 31 augustus
Ook deze zomer organiseren we op het terras weer
kleinschalige concerten op hoog niveau. Iedere vrijdag- en
zaterdagavond, bijna twee zomermaanden lang. Met borrel
of diner, zittend aan het water terwijl de zon langzaam
onder gaat. Zowel voor als na de concerten draait een DJ.
De programmering is gevarieerd: van klassiek tot jazz, van
pop tot flamenco.
Je kunt reserveren voor een concert met borrel of een
concert met diner en bent welkom vanaf 18.00 uur.
Kaartverkoop start 4 juni via muziekgebouw.nl.
foto: Foppe Schut
We organiseren onze terrasconcerten in samenwerking met
4’33 grand café.
Onze programmapartners:
Grote
Zangers
13

Verwacht
Mei
vr 24 mei / 20.15 uur
De stem van de blokfluit
Orkest van de Achttiende
Eeuw + Lucie Horsch
za 25 mei / 20.15 uur
A Thousand Thoughts
Kronos Quartet + Sam Green
Kijk Muziek
zo 26 mei
13.30 uur
Tegenwind (7+)
De Stilte + Artvark
Saxophone Quartet
13.30 uur / Kleine Zaal
Blikvangers (2+)
De Stilte
vr 31 mei / 20.15 uur
At The Spot Where I Find
Myself
Genevieve Murphy
Juni
za 1 jun / 20.15 uur
Van Rameau tot
Rachmaninov
Nathalia Milstein
zo 2 jun / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Hollandse Meesters
Ere Lievonen
zo 2 jun / 20.15 uur
Pathétique
Pynarello
wo 5 jun / 20.30 uur /
Bimhuis
Misha Mengelberg & Louis
Andriessen: Goede Maten
ICP Orchestra, McFadden,
Bouwhuis, Mukaiyama,
MacGregor, Hoogland,
Herman, Provan + Kluster5
za 8 jun / 20.30 uur
zo 9 juni / 15.00 + 20.30 uur
The Bird of a Thousand
Voices
Tigran Hamasyan, Ruben
van Leer, Boris Acket,
Areni Agbabian
do 13 + vr 14 jun / 20.30 uur
The Faggots and Their
Friends Between
Revolutions
Ted Huffman, Philip Venables,
Factory International
wo 19 + do 20 jun / 20.30 uur
Melencolia
Brigitta Muntendorf,
Ensemble Modern
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen in de Atriumzaal
om 13.00 uur op verschillende
zondagen. Kaartjes via
muziekgebouw.nl/soundlab
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van
de Wolff van Martijn Padding
ter herinnering aan oprichter
van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
muziekgebouw. nl/
huilvandewolff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen.
muziekgebouw.nl/geheimtips
14

Foto: Erik van Gurp
Op de hoogte blijven?
Mis geen enkel concert en schrijf je
in voor onze nieuwsbrief! Scan de
QR-code of ga naar muziekgebouw.
nl/nieuwsbrief. Of volg ons via
Facebook, LinkedIn of Instagram.
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Word Vriend
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten.
Word vriend: met jouw steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/wordvriend
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15