2019 11 16 Javier Perianes + Cuarteto Quiroga
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Toelichting<br />
Op zijn twintigste maakte Ginastera furore<br />
met een ballet, vijf jaar later gevolgd door<br />
een tweede ballet. De noten waren vooral<br />
ontleend aan de volksmuziek, zelf sprak<br />
hij van ‘objectief nationalisme’. De daarop<br />
volgende periode noemde hij ‘subjectief<br />
nationalisme’ en zijn latere werken gaf hij het<br />
stempel van ‘neo expressionisme’. Het is heel<br />
ongebruikelijk dat een componist zijn eigen<br />
oeuvre zo duidelijk indeelt in stijlperioden,<br />
maar wij moeten hem hierin wel volgen. Zo<br />
behoort het Eerste strijkkwartet dus nog tot<br />
de eerste nationalistische stijlperiode, hoewel<br />
Ginastera inmiddels in de Verenigde Staten<br />
bij Aaron Copland had gestudeerd en bij hem<br />
het Europese modernisme had opgesnoven.<br />
Maar volgens Ginastera bevat het kwartet<br />
vooral ‘ritmes en melodische motieven van<br />
de muziek van de pampa’s’. Hiermee doelde<br />
hij op de liederen en de gitaarmuziek van<br />
de gaucho’s, de Argentijnse cowboys die<br />
nakomelingen waren van de Spanjaarden en<br />
de Indianen.<br />
Enrique Granados<br />
Pianokwintet<br />
Het Pianokwintet van de 28-jarige Enrique<br />
Granados heeft een markant en breed<br />
opgezet eerste deel, een zwoel scherzo als<br />
een scène op een warme zomermiddag en<br />
een stevig Brahms-achtig laatste deel.<br />
Als drie losse schilderijen staan de delen<br />
naast elkaar en herinneren aan een uitspraak<br />
van Granados: ‘Ik ben geen musicus maar<br />
een kunstenaar.’ Granados was namelijk<br />
niet alleen componist maar had ook talent<br />
voor schrijven en was een begaafd schilder.<br />
Met klankkleur en een heel eigen gebruik<br />
van de harmonie wist hij in zijn muziek een<br />
bijzondere sfeer op te roepen en een eigen<br />
verhaal te vertellen. Het Pianokwintet is een<br />
heerlijk stuk voor de musici van <strong>Cuarteto</strong><br />
<strong>Quiroga</strong> die met stelligheid beweren: ‘Wij zijn<br />
geen strijkkwartet, we zijn verhalenvertellers.’<br />
Johannes Brahms<br />
Pianokwintet<br />
Het Pianokwintet van Brahms was<br />
oorspronkelijk een strijkkwintet met twee<br />
celli, naar het voorbeeld van het kwintet<br />
van Franz Schubert. Waarschijnlijk leerde<br />
Brahms dit aangrijpende werk kennen<br />
tijdens een van de vele huisconcerten bij<br />
pianist Julius Epstein in Wenen.<br />
Onder invloed van de negatieve reactie<br />
van zijn vriend Joseph Joachim gooide<br />
Brahms de eerste versie van zijn kwintet<br />
in de prullenbak. De tweede versie ging in<br />
première als een sonate voor twee piano’s,<br />
gespeeld door Brahms zelf met Liszt-leerling<br />
Carl Tausig. Maar deze keer had Clara<br />
Schumann kritiek en de componist besloot<br />
om het stuk nogmaals om te werken. Zo<br />
ontstond uiteindelijk tot ieders tevredenheid<br />
het Pianokwintet, hoewel de versie voor twee<br />
piano’s met goedkeuring van Brahms ook<br />
werd uitgegeven en nog steeds af en toe<br />
wordt uitgevoerd.<br />
5
Change language