Slurf 24-2
Magazine der werktuigbouwkundige studievereniging Gezelschap Leeghwater
Magazine der werktuigbouwkundige studievereniging Gezelschap Leeghwater
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
RocketSTEM
Het Apollo programma
Neil Armstrong was de eerste
mens op de maan, maar hoe
is hij daar eigenlijk gekomen?
Hoe is de raket zo ontwikkeld
dat een persoon veilig heen en
weer naar de maan kon?
In tijden van oorlog ontwikkelt de technologie zich altijd
zeer snel. Zo ook in de Tweede Wereldoorlog. Daarin legde
Duitsland de eerste stappen in de rakettechnologie. De
Vergeltungswaffe 1, ook wel V1 genoemd, was de eerste
raket en had vooral het doel om gebruikt te worden voor
bombardementen. Vanuit deze uitvinding is later de grootschalige
ruimtewedloop ontstaan tussen de Verenigde
Staten en de Sovjet-Unie. Het Apollo programma is later
wereldberoemd geworden door de ruimtewedloop.
Ontstaan van de raket
Het fundament van de rakettechnologie is gelegd door
Werhner Von Braun, een Duitse raketingenieur. Hij heeft
samen met een team van wetenschappers de basis gelegd
voor raketwetenschap, beginnend met de V1. De V1 is
echter officieel geen raket. Dit komt doordat hij gebruik
maakte van een pulserende straalmotor in plaats van een
raketmotor. Daarnaast had de V1 vliegtuigvleugels om het
draagvermogen te vergroten. Ook had hij een automatische
piloot gekoppeld aan een gyrokompas, die de hoogte en
snelheid reguleerde. Dit kon door gebruik te maken van een
kleine propeller in de neus die door de luchtstroom ging
draaien. Aan de hand hiervan kon de afgelegde afstand
berekend worden. Vanuit de kennis over de V1 heeft Von
Braun een nieuwe raket ontworpen: de V2. Deze had een
bereik van 450 kilometer. Deze verbetering was niet heel
groot ten opzichte van de V1, die een bereik van 420 kilometer
had. Het grootste verschil in prestatie is de snelheid.
De top-snelheid van de V1 was ongeveer 656 kilometer per
uur en die van de V2 lag rond de 4828 kilometer per uur. Dit
kwam doordat deze gebruik maakte van een raketmotor.
Met deze raketmotor kon grote hoeveelheden brandstof en
vloeibaar zuurstof naar de verbrandingskamer gebracht
worden. Dit gebeurde door middel van een stoomturbine
en een gecombineerde brandstof- en LOXpomp, wat staat
voor een liquid oxygen pomp. Hierdoor kon de V2 25 ton
aan stuwkracht leveren terwijl het ontwerp zeer licht was.
Er zat aan de V2 echter wel een groot nadeel, dat in het
geleidingssysteem zat. De aerodynamische stuurvinnen
22