Slurf 24-2

Deze honingraat was gemaakt van roestvast staal met een
epoxyhars in de ruimte binnen de honingraatstructuur.
Al met al zorgde deze structuur er onder andere voor dat
de Apollo 11 ‘maar’ 45 702 kilogram woog, wat minder is
dan de maximale toegestane massa van een vol beladen
vrachtwagen in Nederland.
Handige ontwikkelingen
Naast de raketten werden er nog andere ontwikkelingen
gedaan om de mens naar de maan te krijgen. Sommige van
die uitvindingen bleken ook van waarde te zijn buiten de
ruimtevaart. Apollo 1 eindigde als een tragedie; nog voordat
de capsule de aarde verliet, vloog deze al in brand. Hierbij
kwamen drie astronauten om het leven. Na dit ongeval
werden er meerdere maatregelen genomen om de astronauten
te beschermen. Naast het brandveilig maken van de
capsule, door brandveilige materialen te gebruiken, werden
de pakken van de astronauten ook aangepast. De pakken
werden vanaf toen gemaakt van brandveilige stoffen. Deze
waren de basis voor pakken die brandweermannen en
racecoureurs tegenwoordig aan hebben ter bescherming
tegen vuur. Ook werd er een masker ontwikkeld met een
zuurstoftank om te kunnen ademen in het geval dat er
brand uitbrak. Een variant die gebaseerd is op deze maskers
wordt tegenwoordig nog gebruikt door de brandweer.
langer goed om op te spelen. Daarnaast werd deze stof ook
gebruikt om onderdelen onder spanning, zoals kabels, te
bedekken. Dat zorgde ervoor dat kosten van gebouwen met
dertig procent konden dalen.
Sportschoenen zijn ook verbeterd door de Apollo missies.
De schoenen van astronauten bestonden uit een speciaal
plastic dat ervoor zorgde dat schokken beter geabsorbeerd
werden, de astronauten stabieler konden staan en ze meer
controle hadden over hun bewegingen. Een populaire
sportschoenenfabrikant merkte dit op en maakte hiervan
gebruik om zo betere en duurzamere sportschoenen te
produceren voor sporters.
Thuis zijn ook meerdere voorwerpen te vinden die eigenlijk
niet bedoeld waren om op aarde te gebruiken. Zo waren
elektrische schroevendraaiers en accuboren eigenlijk ontwikkeld
om het International Space Station, ISS, in elkaar te
zetten. Om monsters van rotsen te verzamelen die onder de
grond zitten, was een boor ontwikkeld. Deze boor maakte
een gat in de grond en verzamelde daarna de deeltjes
die los kwamen bij het boren, door middel van een soort
stofzuigermechanisme. Door deze uitvinding te verbeteren
werd uiteindelijk een draagbare stofzuiger ontwikkeld,
ook wel een kruimeldief genoemd. Zonnepanelen werden
tevens ontwikkeld voor gebruik in de ruimte. Een groot
probleem was het opslaan en opwekken van voldoende
energie om bijvoorbeeld het ISS werkend te houden voor
een langere tijd. Zo ontstond het idee om gebruik te maken
van de energie van de zon. Door gebruik te maken van
halfgeleiders kon energie opgewekt worden, waardoor er
altijd genoeg energie aanwezig was op het ISS. Later bleek
het gebruik van zonnepanelen ook handig voor sattelieten
en voor het verminderen van het versterkt broeikaseffect,
door zonnepanelen op de aarde te plaatsen.
Het ruimtepak van Neil Armstrong
Ook in de sportwereld werd gebruik gemaakt van de
uitvindingen van NASA. Voor de ruimtepakken gebruikte
NASA een materiaal dat zeer licht was. Tevens was deze
stof doorschijnend en daardoor liet het vier tot achttien
procent van het licht door. Dit zette de ontwerper van het
Houston Reliant Stadium aan het denken. De ontwerper
maakte een dak van deze stof, wat ervoor zorgde dat het
gras van het veld meer licht kreeg. Hierdoor bleef het gras
TheJakartaPost
Uiteindelijk hebben al deze ontwikkelingen ervoor gezorgd
dat Neil Armstrong en Buzz Aldrin op 20 juli 1969 de eerste
mensen waren die een voet hebben gezet op de maan. Ze
zijn hier uiteindelijk 21 uur gebleven. Een eerste mens op de
maan leek in het begin onmogelijk. Tegenwoordig lijkt een
eerste mens op Mars nog onmogelijk, maar misschien is dit
wel dichterbij dan we denken.
Jasper Somsen
24