Slurf 24-2

Officieel orgaan der werktuigbouwkundige studievereniging ‘Gezelschap Leeghwater’ te Delft | jaargang 24 - Januari 2020 - no. 2

Een nieuwe werkelijkheid

Door een aangepaste wereld in applicaties

Quantum dots

Kleine deeltjes met

grote mogelijkheden

Apollo programma

Het onstaan van de

eerste raketten

Stealth

Het ontzichtbaar

maken van objecten

| Redactioneel

Voor u ligt de eerste editie van 2020 en de tweede editie

van de Slurf gedurende jaargang 24. De redactie ging met

een opgeheven hoofd het Slurfweekend in om ervoor te

zorgen dat de Slurf weer bij iedereen op tijd aan zou komen.

In deze wintereditie komen weer veel onderwerpen langs.

Zo schrijft Irene Hooijkaas, Eindredacteur, over hoe kleine

deeltjes, quantum dots, voor een heldere kleurweergave

zorgen. Jasper Somsen, onze Secretaris, neemt u mee in zijn

passie voor het Apollo programma en de ontwikkeling van

de raketten. Commissaris Lay-Out Myrthe van Vierzen

vertelt hoe objecten van de radar kunnen verdwijnen

dankzij stealtheigenschappen. Redacteur Jasper van der

Ham legt u in zijn stuk uit hoe de F-35 zal heersen over het

luchtruim en Redacteur Koen Kruimer heeft zich verdiept

in de vervuilende koolstofvezels. Zelf heb ik een artikel

geschreven over een opkomende technologie: toegevoegde

realiteit. Ook hebben de redactieleden nieuwe artikelen

verzonnen: bij de ‘Wist je datjes?’ staan leuke en bijzondere

feitjes opgesteld en Oud-Slurfer Sam Edmonds heeft een

knakworstentest gedaan waardoor je nooit meer hoeft te

twijfelen over welke knakworst nou het lekkerste is. Naast

de artikelen van de redactieleden zijn er uiteraard ook

externe stukken in de Slurf. In het ‘VOL interview’ vertelt

Mathijs van der Mast over zijn carière en Daniëlle Exterkate

is voor haar minor naar Colombia afgereisd en vertelt u

daar graag over in haar stuk het ‘Buitenlandverhaal’.

“Die fonkeling in je ogen

zorgt er gewoon voor dat ik

door wil gaan” - K. Kruimer

Sinds begin vorig jaar heb ik onzettend mogen genieten

van het team dat zich de Slurfredactie noemt. Echter, ook

mijn tijd als redacteur eindigt en maak ik ruimte voor

twee nieuwe redactieleden. Het was me een eer en waar

genoegen mee te werken aan de afgelopen vier edities van

de Slurf. Ik wens de nieuwe redactie veel succes met het

afronden van de volgende editie en zal zeker een handje

helpen bij het volgende Slurfweekend, zoals altijd gebeurt

met de Oud-Slurfers en de ROS. Tessa Talsma, Daan Koetzier

en Gitte Hornung bedankt voor het nakijken van stukken.

Sam Edmonds, Berk Çolak, Max Verheijen, Evan Tets en

Helène Blok enorm bedankt voor jullie bijdrage aan deze

editie van de Slurf. Ook het Bestuur wil ik bedanken voor

het openstellen van hun kantoor voor het Slurfweekend en

het aandragen van de bestuursstukken. Irene Hooijkaas, ik

wens jou heel veel succes bij de volgende editie.

Slurf Hoogh!

Floor van Lunen, Hoofdredacteur

Algemene Voorwaarden

De Slurf verschijnt viermaal per jaar en is een

uitgave van Gezelschap Leeghwater, de studievereniging

van werktuigbouwkundige studenten

aan de Technische Universiteit Delft. Niets uit deze

uitgave mag gereproduceerd worden en/of openbaar

gemaakt worden door middel van boekdruk,

fotokopie, microfilm of welke andere wijze dan

ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming

van Gezelschap Leeghwater.

Gezelschap Leeghwater verklaart dat deze uitgave

op zorgvuldige wijze en naar beste weten is

samengesteld, evenwel kan zij op geen enkele

wijze instaan voor de juistheid of volledigheid van

de informatie. Tevens is zorgvuldig gezocht naar

rechthebbenden van de gepubliceerde illustraties,

dit is echter niet in alle gevallen na te gaan.

Wanneer u denkt auteursrechten te hebben kunt

u contact opnemen via onderstaande gegevens.

Gezelschap Leeghwater aanvaardt geen enkele

aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook,

die het gevolg is van handelingen en/of beslissingen

die gebaseerd zijn op bedoelde informatie.

Redactie

Hoofdredacteur: Floor van Lunen

Eindredacteur: Irene Hooijkaas

Secretaris: Jasper Somsen

Commissaris Lay-Out: Myrthe van Vierzen

Redacteur: Jasper van der Ham

Redacteur: Koen Kruimer

QQ'er: Feike Tijsma

Met dank aan de ROS

Rechthebbende coverfoto: Skift

Verzending

De Slurf wordt verzonden aan de ereleden, het

College Leden van Verdiensten, de leden van

studievereniging Gezelschap Leeghwater en de

Vereniging Oud Leeghwater. De Slurf wordt verzonden

aan instellingen binnen en buiten Delft,

alle professoren van de faculteit 3mE en bedrijven

waarmee Gezelschap Leeghwater samenwerkt.

De PR-afdeling van de faculteit ontvangt 200

exemplaren ten behoeven van voorlichting. De

Slurf is ook digitaal te vinden op de website van

Gezelschap Leeghwater.

Slurfredactie

Lijkt het je leuk om de Slurfredactie te versterken?

Stuur dan een mail naar Slurf@leeghwater.nl

Abonnementen

Het aanvragen van een abonnement kan via de

vermelde gegevens. Een abonnement op de Slurf

kost 25 euro per jaar. Nieuwe abonnementen

kunnen het gehele jaar door ingaan. Een abonnementsjaar

loopt gelijk met een collegejaar en

dus wordt de eerste maal het abonnement pro rata

berekend.

Oplage & Druk

2700, BladNL, Maarssen

Gezelschap Leeghwater

Faculteit 3mE

Mekelweg 2, 2628 CD Delft

Tel: +31 15 27 86 501

info@leeghwater.nl

www.leeghwater.nl

IBAN: NL56 ABNA 0442310919

Giro : NL26INGB0000066967

2

Inhoud |

Een nieuwe

werkelijkheid

De opkomst van de toegepaste

realiteit in applicaties

pagina 5

Redactioneel | 2

Van het bestuur | 4

Onderwijs nieuws | 8

Buitenlandverhaal | 10

VOL interview | 16

Yahoo News Lees Magazine

Compaund Semiconductor PointsPrizes

Levendige

lichtpuntjes

De werking van quantum dots

als kleurweergave en meer

pagina 12

Het Apollo

programma

Het ontstaan en de

ontwikkelingen van de raket

pagina 22

Quantum

Stealth

De technologie achter objecten

van de radar laten verdwijnen

pagina 30

IHK | 18

Activiteiten | 20

Commissieverhaal | 25

Gadgets | 26

Uit den ouden doos | 28

Wist je dat? | 32

Fotopagina | 33

Dé knakworstentest | 34

Heerser over het

luchtruim | 36

Delft nieuws | 39

Vervuilende vezels | 40

Nawoord | 42

Puzzel | 43

Adverteerdersindex:

DCP | 15

Sioux | 31

DDB | 44

3

| Van het bestuur


Kwartaal twee is al een aantal weken geleden begonnen.

Voor ons als bestuur is het kantoor onderhand ons tweede

thuis geworden. Wij zijn veel bezig geweest met onze

taken, maar ook het organiseren van nieuwe activiteiten.

De studenten zijn alweer druk bezig met de nieuwe vakken.

In de gang aan ons kantoor wordt hard gestudeerd en aan

projecten gewerkt. Maar buiten al het serieuze werk is er

natuurlijk ook tijd voor plezier en uitrusten.

jaar oud geworden. Hier werd groots voor uitgepakt met

een Dies-week. Met lasergamen in de faculteit, een excursie

naar KLM en een grote receptie met taart waar de almanak

en de vrouwenkalender werden uitgereikt, was het weer

een groot succes.

Na deze feestelijke activiteiten was het nog niet klaar met

de festiviteiten: de kerstvakantie stond voor de deur. Deze

twee weken rust waren nodig, want na een marathon van

zestien weken studeren en hard werken is even opladen

wel nodig. Zelfs in het oude Rome wisten ze dat uitrusten

nodig was. Zoals de Romeinse filosoof Seneca zei:

‘‘De geest moet ontspanning krijgen,

Esmée Mooldijk

Kwartaal twee is een heel feestelijk kwartaal. Eén van de

bekendste Nederlandse tradities vindt plaats, Sinterklaas.

Wij hebben dit moment genomen om onze leden te vermaken,

tussen het harde werken door, met onze versie van

het welbekende Sinterklaasjournaal tijdens de Algemene

Ledenvergadering, met Sint Master, Bachelor Piet en mijzelf

als Dieuwertje Blok hebben we onze leden vermaakt.

Buiten dit feest heeft Gezelschap Leeghwater ook iets

belangrijks te vieren. Op 16 december zijn wij namelijk 152


zodat hij uitgerust des te beter terug

aan het werk kan’’

Helemaal opgeladen en vol met nieuwe energie en ideeën

beginnen wij aan het laatste stukje van kwartaal twee.

Voor ons aardig wat voorbereiden op alles dat nog komen

gaat en voor de studenten toewerken naar hun tentamens.

Hiermee wensen wij iedereen heel veel succes. Wij als 152 ste

bestuur zullen ons inzetten voor alle studenten werktuigbouwkunde

om hen te helpen en steunen te bieden.

Namens het gehele bestuur wens ik iedereen een gezond

en fantastisch 2020 toe.

Esmée Mooldijk

Voorzitter Gezelschap Leeghwater

4

SAP Nederland

Een nieuwe werkelijkheid

Wanneer Tony Stark zijn Iron

Man pak aandoet, bedekt een

heads-up display zijn gezicht.

Hoewel hij de buitenwereld

nog steeds kan zien, toont het

scherm metingen die een

drukke superheld nodig heeft.

Stark kijkt op dat moment naar de wereld door de visie van

toegevoegde realiteit. Nu willen ingenieurs en technici

hetzelfde bereiken.

Waar virtuele realiteit, ook wel VR, gebruikers isoleert van

de wereld om hen heen, biedt toegevoegde realiteit het

beste van zowel natuurlijke visie als digitale informatie.

Toegevoegde realiteit, afgekort AR, wat staat voor het

Engelse augmented reality, is een live, direct of indirect,

beeld van de werkelijkheid waaraan elementen worden

toegevoegd door een computer. Het biedt ingenieurs een

mobiele manier om te communiceren met sensorgegevens,

en digital twins, de virtuele versie van een product.

Toegevoegde en virtuele realiteit

Toegevoegde realiteit heeft een specifieke verhouding

tot de visualisatietechnologie van virtuele realiteit. Met

AR heb je de wisselwerking van de fysieke en de digitale

wereld samen, waarbij je uit 2D digitale afbeeldingen of

gegevens neemt en deze in de echte wereld legt. In VR

word je ondergedompeld in een puur digitale wereld. AR en

VR bevinden zich aan tegenovergestelde uiteinden van het

spectrum van visualisatietechnologie.

VR verwijdert de echte wereld volledig en vervangt deze

door een digitale. De meeslepende omgeving kan dan eventueel

fotorealistisch of geanimeerd zijn, afhankelijk van de

programmering. Aan de andere kant ligt AR. Deze vervangt

de wereld niet; het verbetert hem. Een bekend voorbeeld

van AR is het spel Pokémon Go. Deze geliefde gamewereld

is gebouwd door een telefooncamera te gebruiken om de

buitenwereld vast te leggen en dan digitaal Pokémonpersonages

toe te voegen. Deze omgeving is dan alleen

zichtbaar op de telefoon.

Korte geschiedenis

Hoewel de betekenis van AR uit 1990 komt, gaat de

geschiedenis veel verder terug. Een van de allereerste AR

creaties werd gebouwd in de jaren zestig. Het was een

vrij primitief apparaat, genaamd ‘The Sword of Damocles’.

Het bood niets meer dan een ongemakkelijke headset

5

en slechte graphics. Ongeveer een decennium later werd

er een kunstmatige realiteit bibliotheek gecreëerd door

een visionaire wetenschapper, Myron Krueger, die zich

verbeeldde hoe men zou kunnen communiceren met

digitale apparaten. Hoewel het nu moeilijk te geloven is

hoe geavanceerd wetenschappers in 1980 waren, creëerde

Steve Mann draagbare computerglazen de EyeTap. Het doel

achter deze technologie was om effecten toe te voegen

aan wat de drager ziet via hoofdbewegingen. In 1987 werd

dit ontwerp verbeterd tot een heads-up display, HUD, dat

astronomische gegevens kon weergeven terwijl ze naar

de echte lucht keken. In de 21 ste eeuw werd AR alleen nog

maar moderner. In het begin van de jaren 2000 werd de

AR-toolkit ontwikkeld, dit is een open-source computertrackingbibliotheek

voor het maken van AR-applicaties.

Hierna ontwikkelden AR-apps zich snel met onder andere

de Google Glass en de wereld werd geïntroduceerd aan AR

applicatie in de gaming-industrie: Pokémon GO.

De ongemakkelijke headset van The Sword of Damocles

Werking AR

Ten eerste begrijpt computer visie wat er in de wereld

rondom de gebruiker is, aan de hand van de inhoud van

de camera. Computer visie streeft ernaar om kunstmatige

systemen beelden te laten begrijpen. Het is gebaseerd op

‘deep learning’. Dit is een vorm van machinaal leren, een

onderzoeksgebied dat zich bezighoudt met de vorming van

algoritmes en technieken waarmee computers zelfstandig

kunnen leren. Het doel van deep learning is om uitendelijk

een systeem zelf beslissingen te laten nemen op basis van

context. Beelden bestaan uit eindeloos veel pixels, ook wel

ongestructureerde data. Het menselijk brein is in staat

om van deze brei aan pixels een gestructureerde dataset

te maken en doet dit automatisch. Een systeem heeft

een technisch stappenplan: eerst worden de kenmerken

GARP Virtual Reality

gecommuniceerd, hierna kan het precieze object worden

opgespoord in het beeld en als laatste weet het systeem

waar het object zich in het beeld bevindt en hoeveel van

deze objecten er aanwezig zijn.

Het herkennen en vervormen van een biljet

Vervolgens wordt deze digitale inhoud op een realistische

manier weergegeven, zodat het deel uitmaakt van de echte

wereld. Dit wordt rendering genoemd. Rendering zorgt

ervoor dat de toegevoegde realiteit precies overlapt met

de werkelijkheid. Hiervoor gebruikt het de 3D-positie en

oriëntatie gegeven door de computer vision. Omdat AR

live is, moeten alle stappen herhaald worden telkens als er

een nieuw kader in het camerabeeld verschijnt. De meeste

moderne telefoons werken met dertig frames per seconde,

wat AR slechts dertig milliseconde geeft om dit allemaal

uit te voeren. In veel gevallen wordt de AR-feed die je door

de camera ziet met ongeveer vijftig milliseconde vertraagd

om dit allemaal te laten gebeuren, maar het menselijk

brein merkt dit niet.

Typen AR

AR is verdeeld in twee verschillende hoofdtypen en zes

subtypen. Het eerste AR hoofdtype is triggergevoelig: de

augmentatie wordt geïnitieerd door een prikkel. Dit zouden

bijvoorbeeld papieren, GPS-locaties en objecten kunnen

zijn. In het triggergevoelige type zijn er nog drie subtypen.

Het eerste subtype is marker gebaseerd. Dit is een applicatie

waarmee fysieke afbeeldingen, ook wel markers

genoemd, worden gescand en in een 3D-model of een

andere afbeelding worden weergeven. Hier kun je dan mee

communiceren. Het tweede subtype is locatiegevoelig. Dit

type maakt gebruik van de GPS-locatie als prikkel om de

huidige locatie te koppelen met dynamische informatie

die is opgeslagen op het internet of op het apparaat zelf.

Bijvoorbeeld een kaartapplicatie die relevante informatie

voorziet afhankelijk van je locatie. Het laatste subtype is

dynamische augmentatie: deze reageert op het beeld van

OmniVirt

6

het object als het verandert. Dit type AR maakt ook gebruik

van motion tracking met de schaal van het model om de

juiste mate van toevoeging voor het object te identificeren.

Bijvoorbeeld: Sephora heeft een AR-applicatie ontwikkeld

die een gezicht volgt en verschillende soorten cosmetica

toepast op het gezicht.

De laatste toepassing is educatie. AR kan helpen bij het

aanleren van nieuwe vaardigheden en kennis. Denk hierbij

aan het inwerken van personeel of studenten, maar ook het

spelenderwijs aanleren van kennis aan kinderen.

Het tweede hoofdtype is weergave gevoelig. Dit houdt in

dat de gedigitaliseerde objecten geen referentieveld nodig

hebben. Dit hoofdtype kan in twee subtypen worden

verdeeld. Het eerste subtype is op superpositie gebaseerd.

Dit type gebruikt een statisch beeld van de wereld waar

extern, op het internet, digitale afbeeldingen de werkelijke

wereld verbeteren. Hier staat objectherkenning centraal.

Het tweede subtype bestaat uit generieke digitale toevoegingen:

dit digitaliseert een object in de echte wereld

zonder enige achting of verwijzing naar de werkelijke

omgeving. SketchFab is een voorbeeld waarmee meerdere

3D-modellen in de echte wereld gevisualiseerd worden.

Wist je dat...

het beroemde spel dat gebruik maakt van AR, Pokemon

Go, in juli 2016 een piek bereikte van 45 miljoen

gebruikers per dag?

Toepassingen van AR

De laatste jaren zijn AR-toepassingen steeds populairder

geworden, terwijl het voorheen voornamelijk gebruikt

werd bij tv-uitzendingen. Vooral in smartphones worden

steeds vaker AR-applicaties ontwikkeld. Verwacht wordt

dat de AR-markt in 2020 rond de negentig miljard dollar zal

liggen. Het heeft vele mogelijke toepassingen in het kader

van werken, leren, entertainment, commercie en veiligheid.

De meeste van deze toepassingen vallen onder te verdelen

in vijf soorten. De eerste toepassing is Storytelling. AR kan

gebruikt worden om content te verdiepen en te verrijken

door beelden toe te voegen aan tekst. Een tweede vorm

van toepassing is ervaring. Alhoewel AR je niet volledig

onderdompelt in een virtuele wereld, kan het nog steeds

zorgen voor een andere ervaring van de wereld. Een derde

toepassing is service. AR kan praktisch worden ingezet om

bijvoorbeeld efficiënter te kunnen werken. Het biedt de

mogelijkheid op afstand hulp te bieden of extra informatie

te weergeven. Als vierde kan AR gebruikt worden voor het

virtueel uitproberen van producten. AR maakt het namelijk

mogelijk om producten op jezelf, zoals make-up, of in

je huis, zoals het inrichten van een kamer, uit te proberen.

Computer Idee

Richt je huis in met de AR-IKEA app

Gevaren van AR

Naast het feit dat AR vele verschillende toepassingen

heeft met vele voordelen, moet er ook rekening gehouden

worden met de potentiële gevaren van AR. De verspreiding

van technologie heeft het mogelijk gemaakt voor de mens

om toegang te krijgen tot enorme hoeveelheden informatie

uit verschillende bronnen. Deze informatie wordt alleen

maar toegankelijker met draagbare AR-technologie. Deze

informatie-overbelasting kan stress en besluiteloosheid

veroorzaken en kan leiden tot inactiviteit. Daarnaast zou

AR een afleiding kunnen zijn, dit is gevaarlijk in gebruik

voor activiteiten zoals autorijden of operaties. Verder kan

draagbare AR-technologie ook nog eens slecht zijn voor de

gezondheid, zoals het verslechteren van de ogen.

De toekomst

Er is momenteel een zichtbare verschuiving van telefoon

apps naar AR. Toegevoegde realiteit verschuift de aandacht

van de gebruikers van het naar beneden ‘op de mobiel

kijken’ naar het ‘naar voren kijken’. Alles wat met een

telefoon kan is ook mogelijk in AR. In de toekomst wordt

verwacht dat er veel opwindende nieuwe ontwikkelingen

zullen zijn. Naarmate computer visie de wereld om ons

heen beter begrijpt, zullen de AR-ervaringen meeslepender

en spannender worden.

Floor van Lunen

7

Onderwijs nieuws

Het is weer druk geweest in onderwijsland. Om jullie een

update te geven van waar de Commissarissen Onderwijs

mee bezig zijn geweest, bevat de Slurf altijd een pagina

over onderwijs. Heb je een vraag, een opmerking of feedback

over het onderwijs? Kom dan langs op kantoor of mail

naar onderwijs@leeghwater.nl.

SolidWorks cursussen

Als deel van het vak Werktuigbouwkundig Ontwerp Project

twee moeten de eerstejaars het programma SolidWorks

onder de knie krijgen. In SolidWorks kun je 3D tekeningen

maken van je ontwerp om zo je concepten concreter te

maken en makkelijk werktekeningen op te stellen. Daarom

leggen de eerstejaars een SolidWorks tentamen af en

krijgen ze een officieel certificaat. Om ze daarbij te helpen

heeft de Cursus- en Onderwijscommissie, een aantal

cursussen georganiseerd om de studenten voor te bereiden

op het maken van het tentamen. Het animo was groot,

alle cursussen zaten vol. Dit waren pas de eerste cursussen

die de COCie dit jaar organiseert, dus we kunnen nog veel

goede activiteiten van ze verwachten.

Link naar de Awareness and selfmanagement pagina van de TU Delft

Studentenwelzijn

Burn outs, studiestress, keuzestress, faalangst, deze

woorden hoor je steeds vaker. Het studentenwelzijn is

uiterst belangrijk en er moet meer aandacht aan besteed

worden. Het is van groot belang dat alle studenten zich

goed voelen tijdens hun studie. De TU Delft heeft om

deze reden dan ook een studentenpreventiepsycholoog

in dienst genomen. Dit is de persoon die ervoor zorgt dat

alle studenten preventief aan hun welzijn kunnen werken.

Technische Universiteit Delft

In samenwerking met deze preventiepsycholoog is er een

website gemaakt waar je allerlei trainingen, workshops,

tips en tricks kunt vinden. Enkele voorbeelden van deze

trainingen zijn: planning en structuur, stressless, druk en

afgeleid training en nog veel meer.

Naast deze website, die door de preventiepsycholoog

gemaakt is, zijn er natuurlijk nog altijd de studieadviseurs

waar je terecht kan als je problemen en vragen hebt of bij

de studentpsychologen van Career & Counselling.

Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap

Een aantal weken geleden is Ingrid van Engelshoven, de

minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, langs-gekomen

op de TU Delft. Als onderdeel van haar bezoek heeft

ze gepraat met een groep studenten en met onze Commissaris

Onderwijs Master. De belangrijkste thema’s waren

het studentensucces en studentenwelzijn. Het ging over

de keuzestress en de druk die studenten ervaren om niet

alleen hun studie zo snel mogelijk te halen, maar ook extracurriculaire

activiteiten te doen. Hierbij gaven de studenten

duidelijk aan dat het ministerie studenten de ruimte moet

geven om deze extra activiteiten te doen. De mening was

namelijk dat een student die vier jaar over zijn studie heeft

gedaan met veel extra ervaringen waardevoller is dan een

student die zijn studie slechts in drie jaar heeft afgerond.

Ook de preventiepsycholoog was aanwezig bij het gesprek

om mee te praten over studentenwelzijn. Daarnaast is er

nog een rapportage gemaakt van Ewoud over zijn rol in het

onderwijs. Deze kun je terugvinden op de sociale media

kanalen van het ministerie.

FSR

Ook de FSR heeft niet stilgezeten de afgelopen periode.

Ten eerste is er een lunchpanel georganiseerd met als doel

meningen van studenten te peilen. De twee onderwerpen

die werden besproken bij het eerste lunchpanel van het

jaar waren Collegerama en de stoelen van de projecttafels.

Hieruit kwam naar voren dat veel studenten Collegerama

gebruiken. Daarnaast gaven ze aan dat ze graag nieuwe

stoelen willen bij de projecttafels met als belangrijkste

punt dat ze in hoogte verstelbaar zijn. De FSR gaat zich hier

dan ook hard voor maken.

Wat de FSR reeds voor elkaar heeft gekregen is het grote

scherm bij de hoofdingang dat aangeeft welke zalen vrij

zijn. Dit systeem is vergelijkbaar met het systeem dat in

Pulse aanwezig is. Nu de tentamens er weer aankomen kun

8

je zo goed zien waar je kunt studeren. Wist je trouwens

dat dit ook online te zien is op mytimetable.tudelft.nl door

rechtsboven op “Location view” te klikken? Zo kun je van

alle zalen op de TU Delft zien of die vrij zijn of niet.

Ouderdagen

Om de ouders van de studenten een kijkje te geven in het

leven van een werktuigbouwkundige student organiseert

Gezelschap Leeghwater elk jaar de ouderdagen. Ook dit

jaar zijn er, verdeeld over twee dagen, honderden ouders

komen kijken op de faculteit. De commissaris Voorlichting

had twee fantastische dagen georganiseerd voor de ouders.

Eerst kregen de ouders een rondleiding door de faculteit

waarin de verschillende richtingen die je met Werktuigbouwkunde

op kunt werden uitgelicht. Zo is er bijvoorbeeld

gekeken bij Stromingsleer, Vehicle Engineering en High

Tech Engineering. Afsluitend aan de rondleiding werd er

een presentatie geven. Eerst kwam Gezelschap Leeghwater

aan bod en daarna de studie. Tijdens presentatie kregen de

ouders ook te zien hoe moeilijk de studie eigenlijk is.


V.l.n.r. Pim van der Velde en Ewoud van Mourik

De opleidingscommissie kan tot de conclusie komen dat

een nieuw plan de studenten schaadt en kan het plan dan

afwijzen of een advies schrijven om het plan aan te passen.

Enkele onderwerpen waar zij zich over buigen zijn: het

gebruik van Engels in de Bachelor, de overgang van Matlab

naar Python, de inhoud van verschillende vakken, het

aantal projecttafels beschikbaar voor Bachelor Eind Project

groepen en minorprojecten en nog veel meer.


De ouderdagen

OCWB en OCME

De opleidingscommissie van Werktuigbouwkunde en

die van Mechanical Engineering zijn de opleidingscommissies

van de Bachelor en Master Werktuigbouwkunde.

Iedere studie heeft zijn eigen opleidingscommissies. Deze

commissies bestaan voor de ene helft uit professoren en

docenten en voor de andere helft uit studenten. Zij vergaderen

samen over hoe zij het best de belangen kunnen

behartigen van de studenten en de faculteit. Er wordt één

keer per maand vergaderd over alle mogelijke aspecten die

van belang zijn. Ook heeft de opleidingscomissie zeggenschap

over nieuwe ideeën die de TU Delft wilt doorvoeren.

Elk jaar worden er weer nieuwe studenten gevraagd om

deel te nemen aan de opleidingcommissies. Lijkt het jou

leuk om mee te praten over het onderwijs en daarmee

jouw mening te laten horen? Kom dan langs het kantoor of

stuur een mailtje naar onderwijs@leeghwater.nl.

Onderwerp Ontwerpwedstrijd

In week één van kwartaal drie zal de ontwerpwedstrijd

voor alle eerstejaars werktuigbouwkunde studenten weer

van start gaan. Dit betekent dat in het eerste college van

het projectvak het thema bekend wordt gemaakt. Het zal

hier voor alle eerstejaars studenten duidelijk worden met

welk soort werktuigen er dit jaar gestreden zal worden om

de felbegeerde eerste prijs.

Ieder jaar denkt Gezelschap Leeghwater mee over het

onderwerp van de ontwerpwedstrijd. Er zijn al veel ideeën

langsgekomen en er zal binnenkort definitief besloten

worden waar de eerstejaars studenten zich een halfjaar

lang in vast kunnen bijten.

Pim van der Velde en Ewoud van Mourik

Commissaris Onderwijs Bacherlor en Master

9

Daniëlle Exterkate

Buitenlandverhaal

Afgelopen vier maanden heb

ik gestudeerd aan Universidad

EAFIT in Medellín, Colombia. Ik

was op zoek naar een land met

een andere cultuur, een andere

taal en vooral lekker ver weg.

Colombia was voor mij dus de

perfecte match.

De eerste weken hier in Medellín heb ik enorm veel nieuwe

indrukken opgedaan. Zo moest ik bijvoorbeeld wennen aan

het feit dat een zebrapad niet per definitie betekent dat je

voorrang hebt en dat Colombianen vrijwel al hun eten in

de frituurpan gooien. Ook de sterke smaak van het typisch

Colombiaanse drankje ‘Aguardiente’ was voor mij nieuw.

Gelukkig hoefde ik me tijdens deze eerste indrukken niet

alleen te voelen, want er zijn studentenorganisaties die

activiteiten organiseren voor internationale studenten, van

tours tot uitgaan, van hikes tot weekendjes weg. Ook waren

er vanaf het begin al meerdere WhatsApp groepen met

studenten die van alles ondernamen. Vrienden maken gaat

dus heel snel en je vervelen doe je niet zo snel hier.

Studeren aan Universidad EAFIT

Na één week Medellín te hebben ontdekt, begon al het

semester aan de universiteit. Eerlijk gezegd waren de eerste

weken in de les best wel ongemakkelijk af en toe, omdat

ik op één vak na al mijn vakken in het Spaans gekozen

had, terwijl ik nauwelijks Spaans sprak. De zinnen “No lo

entiendo” (Ik begrijp het niet), “Puede repetirlo?” (Kunt u dat

herhalen?) en “Puede hablar un poco más despacio?” (Kunt

u een beetje langzamer praten?) hebben mij erg geholpen.

Ook Google Translate was binnen de kortste keren mijn

beste vriend. Verder willen zowel de docenten als de studenten

je altijd wel helpen en vinden ze het prima om iets

drie keer op een verschillende manier uit te leggen, totdat

ze zeker weten dat je het begrijpt. Ondanks dat er genoeg

vakken in het Engels te kiezen zijn, ben ik blij dat ik voor

Spaans heb gekozen. Als je eenmaal door die eerste weken

heen bent, dan is het alleen maar leuk. Mijn Spaans niveau

is enorm gestegen hier.

Verder ligt het niveau van de universiteit wel wat lager dan

in Delft. Voor verdieping in de Werktuigbouwkunde zou

ik dus niet per se voor EAFIT kiezen, maar als je graag wilt

verbreden dan is dit de ideale kans. Je kunt namelijk alles

10

kiezen wat je wilt. Zo volgde ik Biologie, Latin-American

Studies, Industriële Logistiek en een vak over Colombiaanse

kunst. De universiteit hier lijkt een beetje op de middelbare

school in Nederland: kleine klassen, huiswerk en veel kleine

opdrachten of tentamens. Voor mij was dit perfect, want

hierdoor konden de docenten me iets meer persoonlijke

aandacht geven en helpen waar nodig.

Wonen in Medellín

Het leven in Medellín is me heel goed bevallen. Ik woon

in een super leuke wijk met op elke hoek wel een bar of

restaurantje. Er is altijd iets gaande. Via Facebook groepen

en evenementen kun je altijd wel leuke feesten vinden of

bijvoorbeeld aansluiten bij een groep die rondom Medellín

gaat hiken. De sfeer op straat is erg relaxed, alle mensen

zijn zo vriendelijk en behulpzaam. Het is echt veel veiliger

dan ik van tevoren had verwacht. Een huis vinden kan

aan het begin misschien een beetje stress opleveren, maar

uiteindelijk lukt het iedereen vrij snel. De eerste week zitten

bijna alle internationale studenten in hostels rondom

de universiteit en het uitgaansgebied. Vanaf daar kun je

verder zoeken. Er gaan genoeg nummers van huisbazen

rond en er zijn ook sites waar je op kunt zoeken. Vanaf dan

is het alleen nog een kwestie van een berichtje sturen via

WhatsApp, vaak kun je diezelfde dag het huis nog bezoeken

en de dag erna kun je intrekken.

Reizen in Colombia

Niet alleen het leven in Medellín zelf is me goed bevallen,

maar ook het reizen daaromheen. Ik had mijn vakken ook

zo gekozen dat ik elke week een vierdaags weekend had,

genoeg tijd voor weekendtripjes dus. Er is gelukkig genoeg

Daniëlle Exterkate

Hike in Salento

te ontdekken: bergen, kust, regenwoud, woestijn, Colombia

heeft het allemaal. De afstanden zijn over het algemeen

wat langer dan in Nederland, wegen kunnen van iets

mindere kwaliteit zijn en bussen gaan nog wel eens kapot,

maar verder is Colombia prima te bereizen, ook in je eentje

als vrouw. Het semester aan de universiteit begon al een

paar dagen nadat Q4 was afgelopen in Delft, wat betekent

dat ik nu al sinds begin november klaar ben met studeren

en ik dus bijna drie maanden vrije tijd heb voordat ik weer

in Delft moet beginnen. Zelf ga ik die tijd opvullen door

onder andere te reizen in Colombia en Ecuador. Maar eerst

werk ik nu voor een maand als vrijwilliger in Medellín

bij een organisatie die zo goedkoop mogelijk ge3D-printe

armprothesen ontwikkelt voor Colombianen die bijvoorbeeld

hun arm zijn verloren door één van de landmijnen

die vroeger veel aanwezig waren in Colombia. Ook heb ik

veel vrienden die via websites zoals workaway.com werk

hebben gevonden in een hostel, bij een gezin thuis of op

een boerderij, genoeg opties dus.

Daniëlle Exterkate

Graffiti in Medellín

Voor iedereen die nog een minor moet doen: ik raad jullie

allemaal aan om naar Colombia te gaan. Laat je vooral niet

tegenhouden door het imago dat Colombia soms nog heeft,

want het land heeft zo veel te bieden. Toen ik van tevoren

research deed naar veiligheid en risico’s in Colombia las ik

op vrijwel elke site: “Het grootste risico is dat je wilt blijven”

en daar sluit ik mij volledig bij aan.

Daniëlle Exterkate

11

Phys.org

Levendige lichtpuntjes

De QLED televisie, je komt

hem steeds vaker tegen. De Q

in deze afkorting staat voor

quantum dot. Wat is zo’n dot

precies en hoe kan zijn unieke

werking op andere manieren

toegepast worden?

Quantum dots zijn kleine klompjes halfgeleidermateriaal,

ook wel nanokristallen genoemd, van ongeveer twee tot

tien nanometer groot. De unieke eigenschap van deze kristallen

is dat de kleur die ze uitzenden niet afhankelijk is van

het materiaal waar ze uit bestaan, maar de grootte en vorm

van het deeltje. Een grotere quantum dot zendt een grotere

golflengte uit met kleinere frequentie. Het verschil in uitgezonden

licht voor quantum dots van verschillende groottes

is te verklaren door het verschil in de ‘bandgap’, ook wel

de vereiste energie om een elektron in de aangeslagen

toestand te brengen. Grotere deeltjes hebben een kleinere

bandgap, wat dus betekent dat er minder energie vereist is

om een elektron in aangeslagen toestand te brengen.

Over het algemeen hebben lichtbronnen een breed

spectrum. Dat betekent dat in licht dat we zien als groen

ook gele en blauwe frequenties voorkomen. Wanneer de

frequenties van de verschillende kleuren in de lichtbron

worden uitgezet tegen de intensiteit per frequentie, heeft

dat relatief brede pieken als gevolg. In het licht uitgezonden

door quantum dots komen daarentegen weinig andere

frequenties voor. Dit zou resulteren in scherpere, meer

symmetrische pieken in het spectrum en dus ‘puurdere’

kleuren. Omdat de uitgezonden frequentie zo goed in te

stellen is, door de grootte van de dot aan te passen, zijn

quantum dots voor veel toepassingen bijzonder geschikt.

Heldere schermen

Een toepassing om van dit pure, meer levendige licht

gebruik te maken, zit in displays van bijvoorbeeld televisies.

In bepaalde televisies is het uitgezonden licht afkomstig

uit leds, ofwel licht-emitterende diodes. Dit type schermen

bevat alleen rode, groene en blauwe leds. Omdat deze leds

een breed kleurprofiel hebben, kan het moeilijk zijn een

precieze kleur tot stand te brengen. Door deze kleuren in

verschillende verhoudingen te combineren kunnen andere

kleuren gecreëerd worden. Voordat dit mogelijk is, moet

het licht door een kleurfilter geleid worden. Liquid Crystal

Displays, beter bekend als LCD, worden aan de achterkant

belicht door ofwel Cold Cathode Fluorescent Lamps, CCFLs,

ofwel conventionele witte leds. Hierbij is het ook zo dat

12

dit witte licht door filters geleid moet worden om andere

kleuren te creëren. Quantum dots, die monochromer licht

uitzenden, zijn hiervoor dus een efficiëntere oplossing.

Quantum dot displays maken in plaats van witte leds

gebruik van blauwe. Om dit licht om te zetten worden voor

de blauwe bron quantum dots geplaatst die puur groen of

puur rood licht uitzenden.

In de strijd om het beste scherm te produceren zijn

veel grote bedrijven betrokken. Zo hebben bijvoorbeeld

Samsung en LG al grote interesse getoond in de recente

ontwikkelingen. Zij zijn niet de enige; veel bedrijven zijn in

de weer om deze nieuwe techniek, eventueel in combinatie

met langer bestaande technieken, tot een optimaal scherm

samen te brengen. Ondanks dat dit nieuwe type schermen

nog volop in ontwikkeling is, zijn de resultaten tot nu toe al

veelbelovend. De kleuren zijn levendig en de helderheid is

drie tot zes keer hoger dan die van OLED, wat voor Organic

LED staat, en LCD televisies. De hoge helderheid maakt deze

televisies erg geschikt voor High Dynamic Range beelden.

HDR is een techniek om de kleurweergave te verbeteren en

meer contrast te kunnen tonen. Deze is afhankelijk van het

donkerste zwart en het helderste wit dat de televisie kan

weergeven. Daarnaast heeft een QLED televisie een langere

levensduur, onder andere doordat een QLED scherm een

veel lager risico op inbranden heeft. Eén van de grootste

problemen waar nog tegenaan gelopen wordt, is het weergeven

van zwartwaarden. Dit probleem is al langer bekend

bij LCD schermen. De quantum dot televisies zullen wel

iets duurder worden dan LCD televisies, maar in ieder geval

goedkoper dan de OLED, die momenteel nog als de beste

schermen gezien worden.

Wist je dat...

quantum dots al in 1980 ontdekt zijn? De Russische

natuurkundige Alexei Ekimov synthetiseerde bij toeval

nanokristallen van koperchloride en cadmiumselenide in

een matrix van gesmolten glas.

Infraroodcamera

Niet alleen in het zichtbare spectrum zijn er toepassingen

voor de quantum dots, ook daarbuiten bestaan er nog

mogelijkheden. Met colloidal quantum dots, CQDs, kan

namelijk ook infraroodlicht geanalyseerd worden. Deze

worden dus toegepast in infraroodcamera’s. Ook hier geldt

dat er preciezere beelden gemaakt kunnen worden door

het smalle kleurprofiel van de dots. Door de CQDs af te

TCL Electronics

stellen kan er beter onderscheid gemaakt worden tussen

infraroodlicht met een korte golflengte, die informatie

geeft over de textuur en chemische samenstelling van een

materiaal, en met een gemiddelde golflengte, waarmee de

temperatuur bepaald kan worden. Met infraroodcamera’s

zonder quantum dots wordt dan ook minder gedetailleerde

informatie verkregen.

De kleurweergave van OLED en QLED

Een bijkomend voordeel van CQD camera’s is dat ze

goedkoper zijn. Dit komt doordat het productieproces een

stuk minder complex is en de materialen minder duur zijn.

Waar het prijskaartje van traditionele infraroodcamera’s

een beperking kan zijn voor mogelijke toepassingen, is dat

voor een quantum dot camera een minder groot probleem.

Een voorbeeld van een dergelijke toepassing is sensoren

op autonome voertuigen om de omgeving te scannen. Het

voordeel van infraroodsensoren is dat zij zelfs bij slecht

zicht en weinig contrast in het zichtbare spectrum wel

mensen en voertuigen kunnen onderscheiden, zelfs over

een grote afstand.

Medisch hulpmiddel

Ook in de medische wereld kan het gebruik van quantum

dots voordelig zijn. Een voor de hand liggende toepassing

is medische beeldvorming. Bij het gebruik van huidige

technieken voor het in kaart brengen van tumoren zijn

er beperkingen door een gelimiteerde sensitiviteit van

de meetapparatuur. De organische kleuringen die gebruikt

worden om de tumorcellen te identificeren zijn

niet fluorescent en accuraat genoeg om alle kankercellen

te onderscheiden. Quantum dots kunnen de cellen veel

nauwkeuriger weergeven. Ze zijn namelijk wel twintig keer

helderder en honderd keer stabieler dan de traditionele

fluorescerende kleurstoffen, wat ze minder gevoelig voor

ruis maakt. Ook kunnen de dots door hun grootte makkelijk

in vloeistoffen en andere bestaande medische middelen

13

verwerkt worden, bijvoorbeeld door ze aan eiwitten te

koppelen. De mogelijkheden van de beeldvorming houden

niet op bij het opsporen van tumoren, de dots kunnen ook

ingezet worden om het ontstaan en de ontwikkeling van

een embryo te volgen of bepaalde medische afwijkingen,

zoals lymfocytenimmunologie, te herkennen.

Toch moet er nog gekeken worden of de quantum dots niet

schadelijk kunnen zijn bij gebruik in het menselijk lichaam.

Ze zijn vaak gemaakt van cadmium selenide en silicium.

Deze stoffen bevatten zware metalen, wat als gevolg heeft

dat zij als zeer giftig beschouwd worden. Dat deze stoffen

in de natuur inderdaad zeer giftig zijn, zelfs op deze kleine

schaal, betekent nog niet per se dat ze een hoge in vivo

toxiciteit hebben. In vivo toxiciteit betekent de giftigheid

van een stof wanneer die zich in een levend organisme

bevindt. Om dit te onderzoeken zijn proeven op makaken

uitgevoerd. Na negentig dagen de medische gesteldheid

van de apen te toetsen bleek dat de quantum deeltjes op

deze korte termijn geen schade aangericht hadden. Wel

werd duidelijk dat ze bijzonder moeilijk afbreekbaar zijn:

ruim negentig procent van de ingespoten concentratie was

nog aanwezig in de lever, milt en nieren van de behandelde

makaken. Deze lange afbraakperiode zou ook voordelig

kunnen zijn om bijvoorbeeld celdelingsprocessen langere

periodes te volgen. Om te bepalen of de quantum dots op

lange termijn schadelijk zijn, zal nog onderzoek gedaan

moeten worden. Tot bewezen is dat de dots veilig zijn, zal

deze toepassing nog niet worden goedgekeurd.

Fotovoltaïsche zonnecellen

Een laatste veelbelovende toepassing van de quantum dot

is het gebruken als absorberend fotovoltaïsch materiaal in

een zonnecel. Een uitdaging die nog altijd moeilijk op te

lossen is in zonnecellen is het opvoeren van het rendement.

Met de Shockley-Queisser limiet kan bepaald worden wat

de maximaal haalbare efficiëntie is die uit de straling kan

worden behaald. In deze berekening wordt uitgegaan dat

per inkomende foton slechts één overgang gecreëerd wordt

tussen de positieve en negatieve halfgeleider. Het positieve

deel bevat een elektronengat en het negatieve deel heeft

een elektron in overschot in zijn buitenste schil. Wanneer

alle verliezen zoals zwart lichaam straling meegenomen

zijn, blijft er een maximaal haalbaar rendement van slechts

33,7 procent over.

quantum dots. Als de energie van de inkomende foton

minstens twee keer zo groot is als de bandgap, zullen over

het algemeen twee elektronen in de aangeslagen toestand

gebracht worden. Dit fenomeen wordt Multiple Exciton

Generation genoemd. In traditionele cellen is het niet

onmogelijk dat er voor één foton meerdere paren ontstaan,

maar de kans is wel veel kleiner omdat er een veel hogere

energie voor nodig is.

CT-scan van een hersentumor

Om zoveel mogelijk golflengtes uit het zonnespectrum

op te vangen, worden in conventionele cellen meerdere

lagen halfgeleiders met verschillende bandgaps over elkaar

gelegd: een multi-junction zonnecel. Met deze techniek

kunnen al efficiënties van 45 procent behaald worden. De

extra lagen nemen wel extra kosten met zich mee, wat ze

onaantrekkelijk maakt voor commerciële productie. De

unieke eigenschap van quantum dots dat de bandgap van

hun grootte afhankelijk is, betekent dat zij van zichzelf al

meerdere golflengtes kunnen opvangen. De veelzijdigheid

maakt dat ze een veel goedkoper alternatief zijn voor een

gelaagde multi-junction zonnecel.

Buiten de genoemde toepassingen bestaan er nog tal van

mogelijkheden voor de quantum dots. Er zal nog wel goed

onderzocht moeten worden hoe giftig de zware metalen

zijn of dat er alternatieve, minder gevaarlijke materialen

hiervoor bestaan. Als de minuscule deeltjes die tests weten

te doorstaan zal geen toepassing meer te gek zijn.

Irene Hooijkaas

Cureus

De limiterende aanname in de Shockley-Queisser limiet

dat er slechts één elektron-gat combinatie ontstaat bij de

binnenkomst van een foton is niet van toepassing voor

14

Delft

Career

Platform

find internships, graduation projects & jobs

TAILORED TO YOU

Delft Career Platform is the new starting point of your career!

You can find the best opportunities and events based on your

preferences and academic background.

delftcareerplatform.nl

| VOL interview

Mathijs van der Mast

Jaren van studeren:

Huidige functie:

1989-1998

Managing Director VDL Translift B.V.

Maandag 1 december 2019 reizen Castor en Seppe, namens

Vereniging Oud Leeghwater, af naar Dronten om een

bezoek te brengen aan Mathijs van der Mast, de Managing

Director van VDL Translift. Hier vertelt hij over zijn eigen

studietijd, zijn carrière en geeft hij advies aan studenten.

Huidige situatie

Mathijs is getrouwd met Anja en heeft twee kinderen: een

meisje en een jongen van tien en elf jaar oud. Samen met

zijn gezin woont hij in Doorn. Naar eigen zeggen een fijn en

saai dorpje bij de Utrechtse Heuvelrug.

Voor de studie

Wij vroegen over de tijd voor zijn studie en waarom hij

heeft gekozen Werktuigbouwkunde te gaan studeren aan

de TU Delft. Hij vertelt ons dat hij in zijn jeugd al erg bezig

was met techniek. Na zijn huiswerk was hij altijd al aan

het sleutelen in de garage. Daarnaast had zijn vader een

fabriek waar hij vaak te vinden was, de techniek is hem

dus van jongs af aan meegegeven. Na zijn VWO ging hij

studeren en wist hij vrij zeker dat het iets technisch moest

worden. In zijn ervaringen met sleutelen in de garage had

hij ontdekt dat hij de mechanische kant het mooiste vond.

De keuze voor Werktuigbouwkunde was zo gemaakt, maar

waarom in Delft? Hij vertelde dat hij niet naar Eindhoven

wilde, omdat hij daar al in de buurt had gewoond. Van de

universiteit in Enschede had hij nooit gehoord. In Delft

kende hij al iemand dus het was eenvoudig informatie te

krijgen. Na langs te zijn geweest op een meeloopdag wist

hij zeker dat het TU Delft moest worden.

Studietijd

In 1989 begon Mathijs aan de studie Werktuigbouwkunde

en is daarna gespecialiseerd in Transporttechniek, MSc

Transport, Infrastructure and Logistics, in de divisie

Logistiek. Hij vond dit zelf één van de meest toegepaste

vormen van Werktuigbouwkunde en dit was ook waar zijn

interesses lagen. In deze specialisatie worden onder andere

transportsystemen, railvoertuigtechniek en verschillende

kranen behandeld. Mathijs heeft naast zijn studie veel

gedaan bij Gezelschap Leeghwater en studentenvereniging

DSC. Bij Gezelschap Leeghwater heeft hij een bestuursjaar

gedaan als Commissaris Excursies, waar toentertijd de

excurcies en de buitenlandreis onder vielen.

Hyva

Vanuit Gezelschap Leeghwater en door zijn positie als

Commissaris Excursies was hij al veel in contact geweest

met bedrijven. Na, naar zijn mening, vrij lang gestudeerd

te hebben had Mathijs geen zin in een traineeship of iets

dergelijks. Hij wilde graag aan de slag met een vaste baan.

Bij Hyva kwam hij terecht via een headhunter. Daar ging

hij aan de slag als Logistiek Manager, waar hij zich bezig

hield met de problematiek van efficiëntie verbeteren

en voorraadbeheer. Daarnaast was hij bezig met allerlei

verschillende projecten, waardoor hij gaandeweg heeft

leren werken. Na jaren studeren is het werkleven toch heel

anders en dat moet je als student wel leren. Door een stage

te doen leer je zeker veel, maar zoals Mathijs zegt: “Je bent

natuurlijk student geweest, je moet gewoon leren werken.”

Active-Share

Na bijna zes jaar gewerkt te hebben bij Hyva ging er een

aantal mensen weg bij het bedrijf. Zij vroegen of hij mee

wilde gaan naar Active-Share. Dit bedrijf was volgens

Mathijs een soort bedrijvendokter: Het kocht een bedrijf die

de hulp kon gebruiken en nam het management over om

vervolgens te proberen het bedrijf winstgevend te krijgen.

De reden dat hij de overstap maakte van Hyva naar Active-

Share is omdat hij de werkzaamheden daar interessanter,

ondernemender en spannender vond. Daarnaast boden

ze hem de kans parttime MBA bij de Nyenrode Business

Universiteit te doen. Twee jaar later, na het afronden van

de MBA, had Active-Share helaas geen opdracht die goed

paste bij het kunnen en de interesses van Mathijs, dus toen

ging hij verder kijken.

VDL

Door de MBA kwam hij in aanraking met mensen die in

een heel ander gebied werkten, waardoor hij ook meer

is gaan kijken naar andere richtingen. Hij is daarna aan

Een voertuig dat rijdt op groen gas

VDL translift

16

de slag gegaan als verkoper bij VDL. Hij is daar onderaan

begonnen, maar klant per klant heeft hij zich omhoog

gewerkt. Hierbij is het belangrijk te beseffen dat voor de

sales van een technisch product ook veel kennis vereist is.

Je moet wel weten hoe het product in elkaar zit voordat

je het goed kunt verkopen. Na een jaar of vijf zag hij geen

toekomst voor zichzelf bij de vestiging van VDL en ging

vervolgens werken bij Meyn, waar hij een team onder zich

kreeg. Hij merkte dat hij vooral bezig was met managen

en niet met zijn gedrevenheid voor techniek en de klanten.

Toevallig kreeg hij toen een bericht van zijn oude baas bij

VDL die op zoek was naar directeurs, waarna hij het bod

aannam. Voor zijn gevoel was het terugkomen bij een

groep die je goed kent vergelijkbaar met thuiskomen.

Huidig werk

Mathijs is inmiddels al twee jaar Managing Director bij

VDL en hij is van plan om dat nog wel even te blijven.

Onder hem werken ongeveer twintig mensen op kantoor

en wel vijftig in de werkplaats. Zijn huidige missie is de

‘Green Mission’ op de kaart te zetten. Met deze opdracht in

gedachten willen ze een antwoord geven aan klanten die

in steden de vuilniswagens CO 2-neutraal willen krijgen.

Hiervoor hebben ze de eerste seriematig geproduceerde

vuilniswagen ontwikkeld, die tevens volledig elektrisch is.

Dit heeft ervoor gezorgd dat ze heel anders kijken naar de

ontwikkeling van een vrachtwagen, met een sterke focus

op het vergroten van de efficiëntie, want met elektriciteit

krijg je niet dezelfde kracht als met benzine. Eind 2018

werd de eerste elektrische truck geleverd en nu produceert

Mathijs ongeveer honderd vrachtwagens per jaar. Dit is

volgens hem het begin van een nieuw hoofdstuk waar ze

de komende jaren nog veel mee kunnen doen.

Advies aan studenten

“Doe ervaring op buiten je studie, ontplooi jezelf en ontdek

in welke richting je passie zit. Zonder passie is werken niet

te doen. Je moet waarschijnlijk lang gaan werken dus je

wilt iets vinden wat goed bij je past. Op de TU Delft vind je

dat niet, maar door aan activiteiten deel te nemen zoals de

buitenlandreis of door iets te organiseren, leer je wat er bij

je past. Wanneer je nu iets niet leuk vindt, vind je dat ook

over een paar jaar niet leuk. Als ik nu klaar zou zijn, zou ik

gebruik maken van connecties die je mogelijk al hebt om

te netwerken en met mensen binnen een bedrijf te praten.

Daardoor leer je echt wat een baan inhoudt, een recruiter

weet dat namelijk niet en het maakt de kans van slagen

wel vijftig procent hoger.”

Via www.leeghwater.nl/alumni kunt u een lidmaatschap aanvragen

of uw lidmaatschap wijzigen. Voor vragen kunt u altijd bij alumni@

leeghwater.nl terecht waar onze secretaris Frédérique u zal helpen.

Castor Verhoog en Seppe Kuipers

VOL

VDL presenteert haar eerste elektrische vuilniswagen, met op rechts Mathijs van der Mast.

17

| In het kort

Redbull op het Zandvoort Circuit

RacingNews365

Het nieuwe Formule 1 circuit

Op 3 mei 2020 is de Formule 1 voor het eerst sinds 35 jaar

weer op het circuit in de Nederlandse duinen. Dan rijdt

Max Verstappen op een geheel verbouwd circuit Park

Zandvoort. Het circuit moet hiervoor nog een metamorfose

ondergaan met meer dan honderd aanpassingen. Om te

beginnen wordt de startgrid verplaatst zodat alle coureurs

pal voor de hoofdtribune opgesteld staan. Eén van de grote

aanpassingen aan het circuit is de Arie Luyendijkbocht.

Deze bocht wordt een kombocht met een hellingshoek van

achttien graden, gelijk aan een stijgingspercentage van 32

procent. Hierdoor kunnen de coureurs straks op volle snelheid

de bocht nemen en wordt het op het rechte stuk, mede

dankzij het Drag Reduction System, mogelijk om snelheden

van 330 kilometer per uur te bereiken.

Energie opslag in beton

Kickstarter

Energieopslag in beton

Voor de grote zonnepanelenvelden treedt zo nu en dan het

probleem op dat er een overschot aan energie geleverd

wordt gedurende de dag, in tegenstelling tot ‘s nachts,

wanneer er helemaal geen energie gegenereerd wordt. Om

deze energie op te slaan is een efficiënte opslag wenselijk.

Met de Energy Vault wordt overschot omgezet in potentiële

energie door grote betonblokken van 35 duizend kilogram

per stuk met hijskranen op te takelen en op elkaar te

stapelen. ’s Nachts zakken deze blokken naar de grond en

fungeert de elektromotor als generator om elektriciteit mee

op te wekken. Deze manier van energieopslag heeft een

hoog rendement. Daarnaast heeft het systeem een lange

levensduur. Het lijkt er dus op dat beton toch ergens goed

voor is. De eerste toren gaat komend jaar in gebruik.

Escherichia Coli bacterie

USAtoday

CO 2 -opnemende bacterie

Iedereen weet dat het versterkt broeikaseffect een steeds

groter probleem wordt. Vele wetenschappers doen onderzoek

naar manieren om CO 2 uit de lucht te verwijderen en

nu is er een manier gevonden om dit te bewerkstelligen.

Ron Milo en zijn wetenschappersteam van het Israëlische

Weizmann-Instituut hebben bepaalde stammen van een

bacterie op een bepaalde manier aangepast dat ze CO 2

gebruiken als brandstof. Deze stammen van de bacterie

Escherichia Coli worden gebruikt om biobrandstoffen en

andere chemicaliën te maken. Momenteel stoten deze

bacteriën nog wel meer CO 2 uit dan ze opnemen, doordat

ze aan het groeien zijn. De Israëlische wetenschappers

verwachten dat deze uitstoot zal afnemen naarmate de

bacteriën groter zullen worden.

18

Honing

Al duizenden jaren wordt honing gebruikt voor zijn

antibacteriële eigenschappen. Een speciale honing uit

Nieuw-Zeeland genaamd Manuka honing wordt zelfs

gepromoot om te gebruiken na een operatie om het helen

van de wond te bevorderen. Normaal gesproken wordt er

gaas gebruikt om wonden te genezen, maar er is dan een

grote kans op infecties. Honing zou hier de oplossing voor

kunnen zijn, omdat het van nature waterstofperoxide

bevat en dit werkt ontsmettend. De Manuka honing is

gemaakt van de nectar van de Manuka boom en bevat

daardoor een tweede actief ingrediënt, methylglyoxal, wat

antimicrobiële eigenschappen heeft. Onderzoekers hebben

nu de eerste onderzoeken gedaan over hoe we deze honing

kunnen gebruiken na operaties.

Kenpei

De Manuka bloem

Tesla Cybertruck

Het is bijna niemand ontgaan: de presentatie van de

nieuwe Tesla Cybertruck, de eerste pick-up truck van de

elektrische autoproducent. Het opmerkelijke van de auto

is niet dat het een elektrisch aangedreven pick-up is, maar

de vorm van het exterieur. Met het oog op de toekomst lijkt

deze rechthoekige en stijve structuur heel vreemd, maar

deze structuur is zo ontworpen om te functioneren als

exoskelet. Het skelet is gemaakt uit koudgewalst roestvast

30X-staal, wat leidt tot superieure sterkte. Daarnaast biedt

de truck bescherming met zijn gepantserde glas. Tijdens de

onthulling leek dit glas niet al te sterk, maar het uit polymeerlagen

bestaande composiet blijkt goed bij te dragen

aan de bescherming van de passagier. De goedkoopste

Cybertruck zal ongeveer 39 900 dollar kosten.

Tesla

De nieuwe Cybertruck

De Rail Gun

Het sterkste kanon ter wereld is een bijzondere. Het werkt

niet met explosieven, maar door een solide metalen object

van twaalf kilogram door een elektromagnetisch veld te

lanceren. Het bereik van het kanon ligt ver over de honderd

kilometer en met een snelheid van ongeveer negenduizend

kilometer per uur is het puur de impuls die elk voorwerp

verwoest dat men voor de ‘Rail Gun’ plaatst. Het nadeel is

dat er in totaal maar drie marineschepen in Amerika zijn

die genoeg vermogen, namelijk 125 megawatt, produceren

om het kanon af te kunnen vuren. Daarnaast moet de

Amerikaanse militaire R&D, ‘Research and Development’,

nog een manier bedenken om te voorkomen dat de rails

van het kanon desintegreren na een aantal keer schieten,

maar problemen zijn er om opgelost te worden.

U.S. Navy

Testschot Rail Gun

19

| Activiteiten

Het activiteitenoverzicht laat alle afgelopen evenementen

zien en kondigt nieuwe evenementen aan. Zo mis je nooit

de leukste activiteiten, zoals de business tour. Schrijf je in

op www.leeghwater.nl en zet het in je agenda.

leeghwateragenda

14 januari

15 januari

11 februari

13 februari

15 februari

17-19 februari

26 februari

3 maart

5-7 maart

11 maart

17 maart

Lunchlezing Temporary Works

Design

Commissielunch

Commissie interesseborrel

Bestuurs Voorlichtingsborrel

Lunchlezing NS

De Delftse Bedrijvendagen

Olifantenborrel

Lunchlezing TCPM

Business Tour

IMC Case

Lunchlezing Sioux

Excursie vliegbasis

In oktober was het tijd voor de eerste excursie van het

nieuwe jaar. Om 7 uur ’s ochtends stond een groep van

bijna vijftig studenten klaar om te vertrekken met de bus

naar de Luchtmacht. Toen zij eenmaal waren aangekomen

op vliegbasis Woensdrecht, moesten eerst hun paspoorten

gecontroleerd worden. Daarna kregen ze een interessante

presentatie over wat voor functies er bestaan voor een

werktuigbouwkundige bij de Luchtmacht. Tot slot volgde

een rondleiding langs de hangars, waar natuurlijk ook

enkele vliegtuigen en helikopters te zien waren.

EOC Pubcrawl

Om te zorgen dat de eerstejaarsstudenten elkaar goed

leren kennen organiseert de Eerstejaars Opstart Commissie

elk jaar meerdere activiteiten in het eerste semester. De

eerste van dit jaar was een pubcrawl langs een aantal leuke

faculteitscafés. Het begon met een relatief kleine groep,

maar na elke bar sloten er studenten aan van de bezochte

cafés. Dit resulteerde in een grote groep studenten van

allerlei studies die gezamenlijk in de Atmosfeer de avond

heeft afgesloten.

Business Diner

Dit jaar was er, naast het vrouwenbedrijvendiner, voor het

eerst een diner waar de mannen aan deel mochten nemen.

Op dit diner waren twee consultants uitgenodigd om met

onze studenten te dineren en een korte presentatie te

geven. Beide hadden ze een presentatie voorbereid waaruit

snel naar voren kwam dat ze twee totaal verschillende

bedrijven waren.

Dagrally

Eén van de meest bezochte evenementen ieder jaar is

onze Rally. Tijdens de dagrally, die wat later plaatsvond

dan voorgaande jaren, waren maar liefst twee keer meer

deelnemers dan verwacht en deden enkele auto’s mee van

andere verenigingen. Op de dag zelf was er helaas wel iets

fout gegaan: de eerste route was per ongeluk gewisseld

met de route van de weekendrally. Gelukkig werd dit snel

opgemerkt en kon men zelf naar de volgende tussenstop

rijden waarna de routes wel klopten. Na een lange dag

20

rijden werd het al vroeg donker en konden we niet de

rally afmaken, maar was er wel tijd om met de hele groep

nog wat te gaan eten in Delft. Al met al was het een zeer

geslaagde dag met leuke etappes.

Gastlezing Mercedes

Dit jaar hadden we de eer om een lezing te organiseren

door de motorafdeling van het Mercedes Formule 1-team.

Eén van onze oudleden sprak ons hier toe over de wereld

van de motorsport en over de ontwikkelingen van de

Mercedes motor. Ook kaartte ze aan dat de Delftse student

erg gewild is binnen de motorsport, maar dat ze niet veel

aanwezig zijn. De lezing was erg interessant en een enorm

succes, er waren immers meer dan vierhonderd aanwezige

studenten. Achteraf bleven veel hiervan ook hangen, om

nog wat extra vragen te stellen. Vanwege deze interesse

is toen ook besloten om op Instagram studenten de optie

te geven nog enkele vragen te stellen, die vervolgens door

haar konden worden beantwoord. Dit maakt de lezing een

van de grootste lezingen die we in jaren gehad hebben.

Lunchlezing PM Group

PM Group is een groot engineering bureau afkomstig uit

Ierland. Zij hadden dan ook speciaal voor ons één van hun

ervaren engineers laten invliegen om deze lunchlezing te

komen geven. Samen met een oud-student van de TU Delft

gaven zij een lezing over enkele projecten die PM Group

heeft gedaan en over de manier waarop ze een project

aanpakken. Het was erg interessant om te horen hoe ze het

vinden om bij het Ierse bedrijf te werken.

Careerweek

Ten behoeve van de ontwikkeling naast de studie werd er

dit jaar weer de Careerweek georganiseerd. De week begon

op maandagavond met een lezing van Huib Morelisse, de

huidige CEO van Lagerwey, samen met de vroegere CFO

Steven Le Poole en de oprichter Henk Lagerweij. Henk kon

enthousiast vertellen hoe hij ooit begonnen is en hoe vaak

het ook fout is gegaan. Huib en Steven konden vervolgens

vertellen hoe zij Henk hebben geholpen bij de reorganisatie

en de groei die Lagerwey in de laatste jaren heeft gehad. De

lezing was uiteindelijk een succes en aansluitend was er

nog een korte borrel waar studenten nog wat extra vragen

konden stellen. In de dagen erna waren er verschillende

trainingen voor studenten. Bij deze trainingen konden de

studenten onder andere leren hoe je goed communiceert of

hoe je over salaris moet onderhandelen.

Dies

Voor de 152 ste verjaardag van Gezelschap Leeghwater op 16

december was er weer groots uitgepakt. Het begon in de

week ervoor met een Lasergame toernooi in 3mE. De dag

erna was er een excursie naar KLM. Hier kregen we een

rondleiding achter de schermen. Na de excursie was er een

feestbus geregeld om ons terug naar Delft te brengen. Op

maandag was het dan eindelijk tijd voor de officiële Dies

van Gezelschap Leeghwater. De hele dag was een receptie

in de foyer, met natuurlijk een grote taart. Ook werden

hier de nieuwe Vrouwen In Techniek kalender en almanak

uitgereikt. Aan het eind van de dag was er een borrel om de

Dies feestelijk af te sluiten.

21

RocketSTEM

Het Apollo programma

Neil Armstrong was de eerste

mens op de maan, maar hoe

is hij daar eigenlijk gekomen?

Hoe is de raket zo ontwikkeld

dat een persoon veilig heen en

weer naar de maan kon?

In tijden van oorlog ontwikkelt de technologie zich altijd

zeer snel. Zo ook in de Tweede Wereldoorlog. Daarin legde

Duitsland de eerste stappen in de rakettechnologie. De

Vergeltungswaffe 1, ook wel V1 genoemd, was de eerste

raket en had vooral het doel om gebruikt te worden voor

bombardementen. Vanuit deze uitvinding is later de grootschalige

ruimtewedloop ontstaan tussen de Verenigde

Staten en de Sovjet-Unie. Het Apollo programma is later

wereldberoemd geworden door de ruimtewedloop.

Ontstaan van de raket

Het fundament van de rakettechnologie is gelegd door

Werhner Von Braun, een Duitse raketingenieur. Hij heeft

samen met een team van wetenschappers de basis gelegd

voor raketwetenschap, beginnend met de V1. De V1 is

echter officieel geen raket. Dit komt doordat hij gebruik

maakte van een pulserende straalmotor in plaats van een

raketmotor. Daarnaast had de V1 vliegtuigvleugels om het

draagvermogen te vergroten. Ook had hij een automatische

piloot gekoppeld aan een gyrokompas, die de hoogte en

snelheid reguleerde. Dit kon door gebruik te maken van een

kleine propeller in de neus die door de luchtstroom ging

draaien. Aan de hand hiervan kon de afgelegde afstand

berekend worden. Vanuit de kennis over de V1 heeft Von

Braun een nieuwe raket ontworpen: de V2. Deze had een

bereik van 450 kilometer. Deze verbetering was niet heel

groot ten opzichte van de V1, die een bereik van 420 kilometer

had. Het grootste verschil in prestatie is de snelheid.

De top-snelheid van de V1 was ongeveer 656 kilometer per

uur en die van de V2 lag rond de 4828 kilometer per uur. Dit

kwam doordat deze gebruik maakte van een raketmotor.

Met deze raketmotor kon grote hoeveelheden brandstof en

vloeibaar zuurstof naar de verbrandingskamer gebracht

worden. Dit gebeurde door middel van een stoomturbine

en een gecombineerde brandstof- en LOXpomp, wat staat

voor een liquid oxygen pomp. Hierdoor kon de V2 25 ton

aan stuwkracht leveren terwijl het ontwerp zeer licht was.

Er zat aan de V2 echter wel een groot nadeel, dat in het

geleidingssysteem zat. De aerodynamische stuurvinnen

22

aan de uitlaat van de raketmotor werden bestuurd door

een geavanceerd gyroscopisch systeem in combinatie met

een analoge computer, wat ten koste ging van zeventien

procent van het motorvermogen. Doordat dit mechanische

systeem inaccuraat was, lag de afwijking van het gekozen

inslagpunt tussen de zeven en zeventien kilometer.

Naar de maan

Toen de Tweede Wereldoorlog voorbij was, namen de

Verenigde Staten en de Sovjet-Unie Duitse raketgeleerden,

samen met hun apparatuur en vele V2’s, mee naar hun

land. Het merendeel van deze raketgeleerden gaf zich over

aan de Verenigde Staten, aangezien dat een aantrekkelijker

land was om in te leven. Hierdoor hadden ze, vooral in het

begin van de ruimtewedloop, een grote voorsprong ten

opzichte van de Sovjet-Unie. Ook Von Braun ging mee met

de Amerikanen naar de Verenigde staten. Daar ontwierp

hij voor het Amerikaanse leger de Jupiter-C draagraket, die

de eerste door de Verenigde Staten ontworpen satelliet in

een baan om de aarde heeft gebracht. De Jupiter-C raket

was bedoeld voor onderzoek, vooral naar hoe de cockpit

zich zou houden bij terugkeer naar de aarde. Hierdoor was

de Jupiter-C raket ook een onbemande raket.

Uit de vindingen van zijn eerdere onderzoeken met de

Jupiter-C raket ontwikkelde Von Braun later de Saturnus-V

raket. Dit is de raket die gebruikt is bij alle Apollo missies en

deze raket heeft uiteindelijk Neil armstrong en zijn team op

de maan gezet.

Lichter en lichter

Om de eerste mens op de maan te krijgen, waren er vele

ontwikkelingen nodig: van attributen voor de astronauten

tot de crawler, een speciaal voertuig dat ontwikkeld was

om raketten naar het lanceerplatform te vervoeren. Bijna

alle benodigdheden om de mens naar de maan te krijgen,

moesten nog ontwikkeld worden aan het begin van de

ruimtewedloop. Op het hoogtepunt werkten er meer dan

400 000 mensen en ruim 20 000 bedrijven mee aan het

Apollo programma. Dit alles kostte toentertijd ruim 19,4

miljard dollar, wat omgerekend naar huidige valuta

overeenkomt met ongeveer honderd miljard dollar.

Wist je dat...

het ruimtepak, dat gebruikt is voor de Apollo missies,

ontworpen is door een beha-fabrikant?

collectSPACE

Een Saturnus-V raket

Misschien wel één van de belangrijkste ontwikkelingen

uit die tijd was het ontwerpen van het controle circuit. Om

alle mechanismen perfect en met uiterste precisie te laten

functioneren was een zeer ingewikkeld controle systeem

nodig. De hardware die hiervoor ontwikkeld werd, is de

basis geworden van de microchip. De microchip was niet

alleen essentieel in het besturen van alle mechanismen,

ook was de microchip erg licht. In plaats van computers zo

groot als basketbalvelden kon nu een kleine chip gebruikt

worden. Dit zorgde ervoor dat de raket steeds lichter werd.

Aangezien het tienduizend dollar kost om één pond in de

lagere baan om de aarde, ongeveer tweeduizend kilometer

hoogte te krijgen, heeft dit veel geld bespaard.

Midden in zijn onderzoek naar grotere raketten werd Von

Braun overgeplaatst van het Army Balistic Missile Agency,

ABMA, naar de NASA. Von Braun hield zich namelijk meer

bezig met ruimtevaart dan zijn taken voor de Defensie van

de Verenigde Staten, wat voor veel tegenwerking zorgde

vanuit het Pentagon, het kantoor van de Amerikaanse

Defensie. Toen de Sovjet-Unie de eerste satelliet de ruimte

in stuurde, kwam dat hard aan bij de Amerikanen. Hierdoor

kreeg ruimtevaart de hoogste prioriteit, waardoor Von

Braun spontaan een belangrijke functie kreeg bij de NASA.

Gewicht besparen was een belangrijk onderwerp. Hier

was dan ook veel onderzoek naar gedaan. Wetenschappers

kwamen er achter dat een honingraat structuur de beste

oplossing was voor het lichter maken van de rakketen. De

buitenkant van de raket was gemaakt van een aluminium

legering in de vorm van een honingraat, met aan beide

kanten aluminium plaat, zodat er een sandwichstructuur

ontstond. In de cockpit was nog een honingraatstructuur

erachter gemaakt om te zorgen dat de meeste hitte niet de

cockpit in kwam. Dit noemt men ook wel een hitteschild.

23

Deze honingraat was gemaakt van roestvast staal met een

epoxyhars in de ruimte binnen de honingraatstructuur.

Al met al zorgde deze structuur er onder andere voor dat

de Apollo 11 ‘maar’ 45 702 kilogram woog, wat minder is

dan de maximale toegestane massa van een vol beladen

vrachtwagen in Nederland.

Handige ontwikkelingen

Naast de raketten werden er nog andere ontwikkelingen

gedaan om de mens naar de maan te krijgen. Sommige van

die uitvindingen bleken ook van waarde te zijn buiten de

ruimtevaart. Apollo 1 eindigde als een tragedie; nog voordat

de capsule de aarde verliet, vloog deze al in brand. Hierbij

kwamen drie astronauten om het leven. Na dit ongeval

werden er meerdere maatregelen genomen om de astronauten

te beschermen. Naast het brandveilig maken van de

capsule, door brandveilige materialen te gebruiken, werden

de pakken van de astronauten ook aangepast. De pakken

werden vanaf toen gemaakt van brandveilige stoffen. Deze

waren de basis voor pakken die brandweermannen en

racecoureurs tegenwoordig aan hebben ter bescherming

tegen vuur. Ook werd er een masker ontwikkeld met een

zuurstoftank om te kunnen ademen in het geval dat er

brand uitbrak. Een variant die gebaseerd is op deze maskers

wordt tegenwoordig nog gebruikt door de brandweer.

langer goed om op te spelen. Daarnaast werd deze stof ook

gebruikt om onderdelen onder spanning, zoals kabels, te

bedekken. Dat zorgde ervoor dat kosten van gebouwen met

dertig procent konden dalen.

Sportschoenen zijn ook verbeterd door de Apollo missies.

De schoenen van astronauten bestonden uit een speciaal

plastic dat ervoor zorgde dat schokken beter geabsorbeerd

werden, de astronauten stabieler konden staan en ze meer

controle hadden over hun bewegingen. Een populaire

sportschoenenfabrikant merkte dit op en maakte hiervan

gebruik om zo betere en duurzamere sportschoenen te

produceren voor sporters.

Thuis zijn ook meerdere voorwerpen te vinden die eigenlijk

niet bedoeld waren om op aarde te gebruiken. Zo waren

elektrische schroevendraaiers en accuboren eigenlijk ontwikkeld

om het International Space Station, ISS, in elkaar te

zetten. Om monsters van rotsen te verzamelen die onder de

grond zitten, was een boor ontwikkeld. Deze boor maakte

een gat in de grond en verzamelde daarna de deeltjes

die los kwamen bij het boren, door middel van een soort

stofzuigermechanisme. Door deze uitvinding te verbeteren

werd uiteindelijk een draagbare stofzuiger ontwikkeld,

ook wel een kruimeldief genoemd. Zonnepanelen werden

tevens ontwikkeld voor gebruik in de ruimte. Een groot

probleem was het opslaan en opwekken van voldoende

energie om bijvoorbeeld het ISS werkend te houden voor

een langere tijd. Zo ontstond het idee om gebruik te maken

van de energie van de zon. Door gebruik te maken van

halfgeleiders kon energie opgewekt worden, waardoor er

altijd genoeg energie aanwezig was op het ISS. Later bleek

het gebruik van zonnepanelen ook handig voor sattelieten

en voor het verminderen van het versterkt broeikaseffect,

door zonnepanelen op de aarde te plaatsen.

Het ruimtepak van Neil Armstrong

Ook in de sportwereld werd gebruik gemaakt van de

uitvindingen van NASA. Voor de ruimtepakken gebruikte

NASA een materiaal dat zeer licht was. Tevens was deze

stof doorschijnend en daardoor liet het vier tot achttien

procent van het licht door. Dit zette de ontwerper van het

Houston Reliant Stadium aan het denken. De ontwerper

maakte een dak van deze stof, wat ervoor zorgde dat het

gras van het veld meer licht kreeg. Hierdoor bleef het gras

TheJakartaPost

Uiteindelijk hebben al deze ontwikkelingen ervoor gezorgd

dat Neil Armstrong en Buzz Aldrin op 20 juli 1969 de eerste

mensen waren die een voet hebben gezet op de maan. Ze

zijn hier uiteindelijk 21 uur gebleven. Een eerste mens op de

maan leek in het begin onmogelijk. Tegenwoordig lijkt een

eerste mens op Mars nog onmogelijk, maar misschien is dit

wel dichterbij dan we denken.

Jasper Somsen

24

Commissie uitgelicht |

De Delft Career Platform commissie, ofwel DCP-commissie,

is voor vele studenten nog vrij onbekend. Dit is niet heel

gek, want de commissie is pas drie jaar geleden opgericht.

Delft Career Platform

Voor de lancering van het Delft Career Platform was er voor

de student in Delft geen uniek medium beschikbaar dat

een snelle online oplossing te bieden had om een werkgever

te vinden die specifiek naar iemand met zijn ervaring

op zoek is. Studenten afkomstig van de TU Delft zijn zeer

gewild in de Nederlandse industrie, iets wat door meerdere

studieverenigingen werd erkend.

Delft Career Platform is een organisatie, die als doel heeft

om studenten van de gehele TU Delft een overzicht te

geven in afstudeeropdrachten, stages en vacatures. Het

belangrijkste is dat al deze mogelijkheden specifiek op hen

zijn afgestemd. Om dit te bereiken, moeten wij veel contact

leggen met verschillende bedrijven. We zijn daarom ook

druk bezig met het vinden van deze bedrijven en deze vervolgens

te contacteren. Daarnaast zijn we druk bezig met

DCP bekend maken binnen de TU Delft. Dit proberen we

door leuke promotie acties te doen ieder kwartaal. In het

eerste kwartaal hebben we mokken met koffie uitgedeeld

op verschillende faculteiten en in kwartaal twee hebben

we oliebollen uitgedeeld aan studenten bij de bibliotheek.

Gezelschap Leeghwater kan een project van deze schaal

niet alleen uitvoeren. Verder is het platform natuurlijk niet

alleen voor werktuigbouwkundige studenten. Daarom

is het Delft Career Platform opgericht in samenwerking

met vier studieverenigingen van andere studies aan de

TU Delft; het Technologisch Gezelschap van Scheikunde,

de Vereniging voor Technische Physica van Natuurkunde,

Gezelschap Practische Studie van Civiele Techniek en als

laatste VSV ‘Leonardo da Vinci’ van Vliegtuigbouwkunde.

Alle vijf de verenigingen leveren één commissielid en één

iemand voor de RvT, wat staat voor Raad van Toezicht. De

RvT bestaat uit een bestuurder van elke vereniging. Zij

houden toezicht op wat de commissie doet en helpen waar

nodig. Ook werken zij aan de langetermijnplanning.

We zijn nu bijna halverwege ons jaar en zijn eindelijk

ingewerkt. Het hoofddoel voor ons is om dit jaar het Delft

Career Platform een algemeen bekend concept te maken,

zodat studenten die een baan zoeken meteen denken aan

het Delft Career Platform. Onze focus zal daarom voorlopig

vooral op masterstudenten liggen, maar het platform is

voor bachelorstudenten ook zeker interessant.

Wij kijken heel erg uit naar de rest van het jaar. Wij hopen

dat wij veel studenten kunnen helpen dit jaar. Het zal voor

ons erg leerzaam en gezellig worden.

Als student kun je je gratis inschijven op het platform via

www.delftcareerplatform.nl, dus neem vooral een kijkje.

Als je nog vragen hebt kan je ons altijd bereiken via

info@delftcareerplatform.nl.

De DCP-Commissie

DCP commissie

25

| Gadgets

< Tijdens het vliegen wil je natuurlijk graag een filmpje

kijken op je telefoon, maar waar kan je je telefoon dan laten?

Deze klem lost dit op, want hij past precies in de gleuf van je

klaptafeltje zodat je altijd een scherm voor je neus hebt.

www.getclampy.com | € 14,-

> Het is natuurlijk erg lastig om al je gave trucjes te laten zien

aan anderen en al helemaal om het te filmen. Deze drone

vliegt achter je aan en filmt alles. Er zijn ook verschillende

modi, waardoor je uit allerlei hoeken je stunt kunt laten zien.

shop.airdog.com | € 1445,-

< Kan de aprèsski voor jou ook niet vroeg genoeg beginnen?

Met deze stokken heb je op elk moment een ijskoud drankje

bij de hand.

www.apresski-store.com | € 59,50

> Vind je het ook altijd zo vermoeiend om je telefoon vast

te houden als iemand je een filmpje stuurt? Met deze nek

houder hoef je je telefoon niet meer vast te houden en kun je

onvermoeid al je filmpjes afkijken.

www.omgsugar.com | € 18,-

26

< Is je oude auto ook zo slecht uitgerust en kun je

totaal niet inparkeren? Wees gerust, want met deze

aftermarket camera heb jij een inparkeercamera.

www.conrad.nl | €115,-

> Iedereen kent het probleem van koffie wel, als je het zet is

het veel te warm, vervolgens vergeet je het en is het te koud.

Met deze mok kun je via een app precies bepalen hoe warm je

je koffie wilt hebben, tot wel 1,5 uur lang.

www.ember.com | €150,-

< Pimp je toilet met deze koolstofvezel toiletbril en

laat aan al je vrienden zien hoe divers dit materiaal

gebruikt kan worden.

www.carbonfibergear.com | €435,-

> Vind je een koptelefoon ook altijd zo vervelend

als je een zonnebril op hebt? Met deze bril van Bose

maakt dat niet meer uit, hij heeft namelijk

ingebouwde boxen in de pootjes zitten.

www.bose.nl | €230,-

27

| Uit den ouden doos

28

29

| Quantum Stealth

Voorwerpen laten verdwijnen

is iets wat we alleen kennen

uit sciencefiction films en van

Harry Potter. Toch wordt er bij

Defensie al jarenlang continu

onderzoek naar gedaan.

Er wordt specifiek onderzoek gedaan naar het verbergen

van objecten in het visuele spectrum en daarbuiten. Stealth

staat voor onderdrukking van signalen. De onzichtbaarheid

kan erg nuttig zijn voor militaire doeleinden en hierdoor

zijn er bij Defensie speciale secties gewijd aan onderzoek

naar radar absorberende materialen en structuren. Ook in

de onafhankelijke sector wordt er onderzoek gedaan naar

onzichtbaarheid. Er is in oktober een patent aangevraagd

op een ontwikkeling van Stealth. Deze nieuwe vorm wordt

‘Quantum Stealth’ genoemd en bestaat uit een folie dat

golven zo vervormt dat er achter het folie een dood punt

ontstaat waarin een object verborgen kan worden.

Historie

Niet detecteerbaar zijn is in oorlogsvoering altijd een

belangrijk voordeel geweest. In 1904 werd de radar al

uitgevonden en sindsdien wordt er onderzoek gedaan naar

het ontwijken hiervan. Na de uitvinding van sonar in 1906

zijn de stealthtechnologieën in opkomst gekomen. Tijdens

de Eerste Wereldoorlog voerde Duitsland proeven uit om

vliegtuigen minder zichtbaar te maken door ze helemaal

te bedekken met Cellon. Dit is een materiaal dat een

groot deel van de straling absorbeert, maar het reflecteert

Quantum stealth folie op een schild

hyperstealth

zonlicht sterker. Vliegtuigen werden beter zichtbaar in

het visuele spectrum. Aan het einde van de Koude Oorlog

beschikten de moderne Sovjetjagers over een ingenieus

infraroodzoeksysteem, waardoor nieuwe vliegtuigen zo

werden ontworpen dat de motoren diep in het vliegtuig

lagen en uitlaatgassen werden gekoeld. De zichtbaarheid

op de infraroodsystemen werd hierdoor verminderd.

Bestaande technologie

Om radardetectie te vermijden worden materialen door

Defensie gebruikt die een zo groot mogelijk deel van de

radarstraal absorberen en de rest in een andere richting

te verstrooien. Eén van de manieren om radarstraling te

absorberen is door magnetische materialen te gebruiken.

Deze materialen zetten de energie van de straling om in

warmte. Dit doen ze met moleculaire trillingen. Door een

voorwerp op een bepaalde manier vorm te geven kan een

deel van de straling die wel wordt gereflecteerd door het

voorwerp worden afgebogen van de bron. Hierdoor wordt

het object niet gedetecteerd, omdat de straling niet terug

bij de bron komt. Uitstekende delen en haaks op elkaar

staande vlakken worden vermeden om deze reflectie van

radarstralen te voorkomen. Een vliegtuig is echter niet

zo makkelijk te ontwerpen zonder scherpe hoeken, de

staartvlakken staan namelijk haaks op elkaar. Deze haakse

vlakken zijn niet te vermijden zonder af te doen aan de

wendbaarheid van het toestel.

Nieuwe ontdekking

Het eerder genoemde ‘Quantum Stealth’ werkt door het

verbuigen van licht. Dit wordt op zo een manier gedaan dat

het object achter het folie niet zichtbaar is, maar de dingen

eromheen wel. Het folie zorgt voor een dood punt waarin

niets waarneembaar is. Het dode punt zorgt ervoor dat

infraroodstraling, ultravioletstraling, straling in het visuele

spectrum en korte golven in het infraroodspectrum worden

verborgen. De buiging van het licht werkt volgens de Wet

van Snellius. Deze wet geeft aan hoe lichtstralen gebroken

worden op de overgang van het ene medium naar het

andere, bijvoorbeeld van lucht naar glas waarin het licht

zich met verschillende fasesnelheden voortbeweegt. Als de

overgang van lucht naar het folie gecombineerd wordt, kan

er dus een hoek worden ontworpen waardoor vanaf een

bepaald punt licht niet gereflecteerd wordt. Perfect werkt

de technologie niet, het is geen onzichtbaarheidsmantel,

maar er zit zeker potentie in deze technologie en het wordt

nog verder onderzocht.

Myrthe van Vierzen

30

| Wist je dat?

Bij Gezelschap Leeghwater houden de commissies ervan

om vergaderingen leuk af te sluiten. Eén van de vaste

elementen is de ‘Wist je datjes?’ ronde. Het idee van deze

ronde is, je raadt het al, dat iedereen een leuk feitje vertelt

dat niemand anders aan tafel weet. In de loop der tijd is

er dus een gigantische berg aan nutteloze feitenkennis

ontstaan die nu, voor het eerst, met de wereld gedeeld kan

worden onder het mom van educatie.

Wist je dat...

er in Schotland een pinguïn is geridderd? De beste zeevogel

heet Sir Nils Olav en is ook generaal in het Noorse leger.

Wist je dat...

het in Zwitserland illegaal is om maar één cavia te hebben?

Wist je dat...

het Hyundai logo twee individuen weergeeft die elkaar de

hand schudden.

Wist je dat...

Liechtenstein 80 soldaten uitzond in de Eerste Wereldoorlog

en er 81 soldaten terugkwamen? Ze hadden namelijk

een vriend gemaakt.

Wist je dat...

er een kustwacht voor olifanten in Sri Lanka is? Hun enige

functie is om olifanten uit het water te redden.

Wist je dat...

Irene het woord ‘Slurf’ niet uit kan spreken?

Wist je dat...

in een standaard pak kaarten de hartenkoning de enige

koning is die geen snor heeft?

Wist je dat...

het in China illegaal is voor boeddhisten te reïncarneren als

ze daar niet expliciet toestemming voor hebben gekregen?

Wist je dat...

Nieuw-Zeeland officieel een tovenaar heeft?

Wist je dat...

er een mentale aandoening bekend is, boanthropie, waarbij

mensen denken dat ze een koe zijn?

Wist je dat...

het in Singapore verboden is om een durian, een stinkende

vrucht, mee te nemen in de metro?

Wist je dat...

het voor één Jan-Michael Vincent niet mogelijk is om in

twee kwadranten te gelijk te zijn?

Wist je dat...

vleermuizen altijd naar links vliegen als ze een grot verlaten?

Wist je dat...

het in Oklohoma verboden is om op walvissen te jagen?

Wist je dat...

de oudste ‘je moeder’ grap gevonden is in een 3500 jaar

oude tekst uit Babylonië?

Wist je dat...

quokka’s, een soort kleine kangoeroes, bij gevaar hun baby’s

opofferen als overlevingstechniek?

Wist je dat...

het na 24 jaargangen en twee edities eindelijk gelukt is een

koffer op de cover te krijgen?

Wist je dat...

Nederland elk jaar 20 000 tulpenbollen als cadeau naar

Canada stuurt? Dit doen ze om de Canadezen te bedanken

voor de bevrijding van Nederland aan het einde van de

Tweede Wereldoorlog.

32

| Fotopagina

33

| Dé knakworstentest

Sam Edmonds

Het 152 ste Bestuur van Gezelschap Leeghwater verdiept zich

steeds verder in de kookmogelijkheden van het kantoor.

Wat kan je precies maken met een magnetron, een Quooker

en een grillplaat. Of toch niet? In deze editie van de Slurf

gaan we focussen op een bekend gerecht in de keuken van

Gezelschap Leeghwater: de hotdog.

Floor prepareert de hotdogs

Sam Edmonds

Je kent het vast wel, je hebt zin in een hotdog en je loopt

naar de knakworsten selectie in je supermarkt. Een divers

assortiment staat je te wachten. Verschillende merken,

rundvlees, varkensvlees, kipworsten en worsten zonder

vlees. Dan heb je ook nog het formaat: Wil je de bockworst,

de gebruikelijke knakworst, of ga je toch voor de relatief

nieuwe hotdogworsten? In deze test hebben we de focus

gelegd op vier worsten: AH Hotdogs, Unox Hotdogs, AH

knakworsten en Unox knakworsten.

AH Hotdogs

Prijs: €2,39

Cijfer: 4/5 knaks

AH Hotdog

Albert Heijn

We trekken het blik open en beginnen gelijk de inspectie. In

eerste instantie lijkt de worst wat bleekjes. Op de dikte en

lengte van de worst was niks aan te merken. Na de worst

in zijn sap te hebben verwarmd, beginnen we met de

smaaktest. Het eerste wat opvalt, is een overheerlijke ‘snap’

wanneer in het worstje gebeten wordt. Van binnen is de

worst een mooie kleur roze en het blijkt dat hij ontzettend

sappig is. Ook past hij lekker op zijn broodje. Onder alle

vleesconserven werpt de AH Hotdog zeker zijn vruchten af.

De prijs is wel aan de hoge kant en daarom krijgt dit

worstje vier van de vijf knaks.

34

Unox Hotdogs

Prijs: €3,19

Cijfer: 3/5 knaks

Bij de inspectie van de Unox Hotdogs zijn we blij verrast.

De worst oogt mooi van kleur en er zijn helemaal geen

mankementen te vinden. Wel valt het op dat de worsten

dunner zijn dan de worsten van de Albert Heijn. Om dit te

compenseren zitten er wel twee worsten extra in je blik.

Uit de smaaktest blijkt dat de worst ontzettend goed

gekruid is. Qua textuur lijkt de worst fijner gemalen te

zijn wat hem iets harder maakt. Daarnaast is de worst iets

minder sappig dan die van de Albert Heijn. Daar bovenop is

een blik Unox Hotdogs best prijzig. Om deze reden krijgt de

worst drie van de vijf knaks.

Albert Heijn

Unox Hotdog

AH Knakworsten

Prijs: €0,99

Cijfer: 4,5/5 knaks

Bij de inspectie van deze worst merken we niet heel veel

verschil met de hotdog van Albert Heijn. De worst is iets

kleiner, zowel in dikte als in de lengte. In het blik lijkt de

sap/worst verhouding goed te kloppen, waardoor ze goed

in de magnetron opgewarmd kunnen worden. Slechts een

minuutje later zijn de worsten klaar om op te eten. Ook bij

deze worst was de ‘snap’ overduidelijk aanwezig, wat de

worst erg lekker maakt. Ook zat er een heerlijk zout tintje

aan. Zeker nog iets om te overwegen is de prijs. Met een

prijs van 99 cent zijn dit veruit de goedkoopste worstjes.

Hij krijgt hiermee vierenhalf van de vijf knaks.

Albert Heijn

De AH Knakworst

Unox Knakworsten

Prijs: €2,39

Cijfer: 3,5/5 knaks

Ook hier was duidelijk te zien dat de Unox knakworsten

van dezelfde bron kwamen als de Unox hotdogworsten.

Bij de inspectie bleken kleur en afwerking identiek te zijn,

alleen het formaat is anders. Hier valt op dat opnieuw de

knakworsten van Unox minder dik zijn dan die van de

Albert Heijn. Hierdoor heeft het blik ruimte voor twee extra

knakworsten. De knakworst smaakt bijna hetzelfde als die

van de hotdog, het enige verschil is dat de knakworst net

wat sappiger is. De prijs van deze knakworst is alleen erg

hoog, net als bij de Unox Hotdogs, en daarom krijgt deze

knakworst drieënhalf van de vijf knaks.

Albert Heijn

De Unox Knakworst

35

Defensie

Heerser over het luchtruim

Gevechtsvliegtuigen zijn bijna

niet meer weg te denken bij

Defensie. Jarenlang is de F-16

straaljager hét voorbeeld

geweest in de lucht, maar

sinds kort is er een nieuwe

speler in het spel: de F-35.

Op 31 oktober 2019 landde voor het eerst in de historie een

F-35 toestel op Vliegbasis Leeuwarden. Dat is bijna veertig

jaar nadat de allereerste F-16 Fighting Falcon landde op

Vliegbasis Volkel. Men dacht toen dat de F-16 de straaljager

van de toekomst zou zijn, wat daadwerkelijk ook zo bleek te

zijn. Hij was namelijk veel beter dan zijn voorganger: de F-4

Phantom. De F-16 was niet alleen geschikt om te fungeren

als luchtverdediger, maar was ook in staat om precisiebombardementen

uit te voeren. Een gevechtsvliegtuig dat

beschikt over deze eigenschappen, zoals de F-16, wordt ook

wel een ‘multirole’ vliegtuig genoemd. Dit ‘multirole’-icoon

had een grote impact op de innovatie van Defensie, maar

de innovatie stond niet stil.

Al sinds 2002 is de Nederlandse overheid samen met het

bedrijfsleven bezig met het ontwikkelen van de zogeheten

vijfde generatie gevechtsvliegtuigen, waaronder de F-35.

Dit nieuwe model zou in de voetsporen moeten treden

van de F-16 en moest dus aan de hoge verwachtingen die

het toestel kreeg voldoen. De F-35 zou namelijk naast de

‘multirole’ functies van de F-16 ook moeten beschikken over

een uitgebreider sensorenpakket, een groter vermogen en

zou het in staat moeten zijn om autonoom op te treden.

Deze versterking zou ook ‘stealth’-eigenschappen bevatten,

waardoor de F-35 nog moeilijker te detecteren is op radars

van vijanden. Maar hoe zit dit complexe gevechtstoestel

nou eigenlijk in elkaar?

Ontwikkelingsprogramma

De F-35 heeft net als de F-16 Fighting Falcon ook een volle

naam: F-35 Lightning II. Men noemt dit gevechtstoestel ook

vaak de JSF vanwege het Joint Strike Fighter-programma

van Lockheed Martin. Dit programma had als doel de F-16

en andere gevechtstoestellen uit de jaren negentig te

vervangen door een volgende generatie gevechtstoestel.

De F-35 bleek de perfecte kandidaat om deze vervanging te

verwezenlijken. De eerste stappen van het produceren van

de F-35 werden gemaakt bij het Amerikaanse Ministerie

van Defensie, dat samen met vliegtuigfabrikant Lockheed

Martin het JSF-programma heeft gestart. Het programma

begon bij de ontwikkelingsfase, ook wel SDD: System

36

Development and Demonstration. In deze beginfase werd

getest op de basisvliegvaardigheid en de capaciteiten van

het vliegtuig op de grond. De fase duurde van 2001 tot 2017

en in 2013 is de tweede fase van de ontwikkeling gestart,

namelijk de IOT&E: Initial Operational Test and Evalution.

In deze fase wordt gekeken of de F-35 aan de operationele

eisen voldoet en hoe het toestel verder ontwikkeld wordt.

Deze fase zal eind 2019 voltooid zijn, wat twee toestellen

oplevert die beschikbaar zijn voor training en operationele

inzet op Nederlands terrein. Naast deze twee fasen is er

nog een derde, de PSFD: Product Sustainment and Flow.

Deze loopt van 2009 tot 2065, de periode waarin de F-35

daadwerkelijk operationeel is. In deze fase worden de

toestellen gemaakt, onderhouden en doorontwikkeld.

Tevens zal dit programma op maximale productiecapaciteit

draaien vanaf 2019, wat één vliegtuig per week zal leveren..

van de Hawker Siddeley Harrier moeten vervangen. Dit is

een gevechtsvliegtuig met volledige STOVL-eigenschappen

dat dateert uit 1978. Om de F-35B verticaal te laten landen,

is er een tweede turbine nodig op het toestel. Om daar

plaats voor te maken is de aansluiting voor het bijtanken in

de lucht verplaatst van het midden naar de rechterkant van

de romp. Bij deze F-35 is er geen vast boordkanon aanwezig,

deze kan wel meegenomen worden als dit nodig is voor

een missie. De derde van de F-35 varianten, de F-35C, heeft

net als de F-35B zijn aansluiting voor vliegend bijtanken

aan de rechterkant van de romp en is er bij deze variant ook

geen boordkanon inbegrepen. De F-35C is ten opzichte van

de andere bedoeld voor vliegdekoperaties. Deze variant

is uitgerust met deels opklapbare vleugels, een versterkt

landingsgestel en een haak die zich kan vastgrijpen in de

remkabels van een vliegdekschip.

Wist je dat...

er zes Nederlandse F-35’s gestationeerd zijn in de

Verenigde Staten voor het trainen van vliegers?

JSF

SDD productie van de F-35A

Types F-35

Bij de start van het JSF-programma is duidelijk gemaakt

dat er drie verschillende types F-35 zouden komen: een

standaardversie, een versie voor het gebruik van vliegdekschepen

en een STOVL-versie: Short Take-Off and Vertical

Landing. De standaardversie is de F-35A: de straaljager

gebouwd voor de United States Air Force en het toestel

dat in Nederland de F-16’s van de Koninklijke Luchtmacht

vervangt. Het toestel kan op conventionele wijze opstijgen

en landen waardoor het ook wel ‘Conventional Take-Off

and Landing’ wordt genoemd. De F-35A is de enige versie

met een ingebouwd 25 millimeter-boordkanon, omdat het

toestel de A-10 Thunderbolt II, een gedateerd gevechtsvliegtuig,

moet vervangen. Deze standaardversie is al sinds

december 2006 in de lucht, in tegenstelling tot de F-35B die

pas sinds 31 juli 2015 operationeel is. De F-35B is de STOVLvariant

die van zeer korte startbanen kan stijgen en landen.

Hierbij stijgt deze variant verticaal en landt het ook op deze

manier. Daarnaast zal deze variant de verschillende versies

Avionica

De geavanceerde F-35 straaljager zal, zoals eerder benoemd,

beschikken over betere sensoren om wapens te geleiden

en informatie te verzamelen die van belang is tijdens een

vlucht. Deze sensoren worden ook wel avionica genoemd,

een andere benaming voor vliegtuigelektronica. De F-35

bevat twee geavanceerde radars die allebei verschillende

frequenties uitzenden, waardoor de straaljager moeilijk

te detecteren is voor vijanden. Verder beschikt het over

een waarschuwingssysteem dat bestaat uit verschillende

sensoren die verspreid zijn over het gehele gevechtstoestel.

Deze sensoren detecteren naderende radar- en infraroodgeleide

raketten, waardoor ze waarschuwingen kunnen

sturen naar de cockpit. Radargeleide raketten zijn raketten

die doelen zoeken met behulp van een eigen ingebouwde

radar. Infraroodgeleide raketten daarentegen richten zich

op de hitte van de uitlaat van andere gevechtsvliegtuigen.

Naast de radar en het waarschuwingssysteem bevat de

F-35 ook infrarode doelzoekers die bedoeld zijn om doelen

te zoeken die zich op de grond bevinden.

Bewapening

Een gevechtsvlieger kan geen gevechtsvlieger genoemd

worden zonder een goede wapenuitrusting. Zo bevat de

F-16 als boordwapen een snelvuurkanon dat zesduizend

schoten per minuut afvuurt. De F-35 beschikt over een

37

ander boordwapen dat minder kogels per minuut schiet,

namelijk 3 300. Dit klinkt alsof het minder goed uitgerust is

dan de F-16, maar de F-35 bewijst het tegendeel. De F-35 kan

überhaupt meer bewapening meenemen dan de F-16.

Zo heeft de F-35A twee interne wapenruimen met ieder

twee ophangpunten die geschikt zijn voor zowel luchtluchtraketten,

raketten die vanaf een vliegtuig afgevuurd

kunnen worden op een ander vliegend doel, als bommen.

Naast de interne ophangpunten zijn er ook zeven externe

ophangpunten die gebruikt kunnen worden om extra

snelvuurkanonnen, lucht-luchtraketten en bommen mee

te nemen. De bommen en raketten die extern gedragen

worden, zijn geschikt voor grond- en luchtdoelen. Voor de

luchtdoelen worden twee typen raketten gebruikt: een

infraroodgeleide- en een radargeleide raket.

De infraroodgeleide raket is vooral geschikt voor doelen

die zich dichtbij bevinden. De raket bevat een zoeksysteem

dat doelwitten kan identificeren en deze dan in een ‘lock’

kan zetten. Dit ‘locken’ gebeurt doordat het systeem het

temperatuurverschil tussen de motor van een gevechtstoestel

en de achtergrond meet. De raket kan dan met een

grote kans op succes worden afgevuurd met een snelheid

van ongeveer 2 500 kilometer per uur. In tegenstelling tot

de infraroodgeleide raket kan de radargeleide raket doelwitten

op lange afstand raken door gebruik te maken van

radargegevens. Als de raket dichtbij zijn doel is, neemt de

ingebouwde radar de besturing over en komt de raket aan

met een overweldigende vierduizend kilometer per uur.

Voor de gronddoelen worden Air to Ground Missiles,

AGM’s, en verschillende bommen gebruikt. Deze bommen

worden aangestuurd via GPS en lasergeleiding. De lasergeleide

bommen zijn de meest trefzekere bommen op de

grond. Dit komt doordat er een laserdoelaanwijssysteem

wordt gebruikt dat doelwitten aanstraalt. Dit kan vanaf de

F-35 maar ook vanaf de grond met ‘forward air controllers’.

Naast de bommen en raketten die de F-35 voornamelijk

gekopieerd heeft van zijn voorganger, bevat de F-35 ook

kernwapens die grotere schade kunnen aanrichten dan de

eerder benoemde raketten en bommen. De F-35 heeft dus

vrijwel bijna dezelfde artillerie als de F-16, maar zal een

grotere hoeveelheid mee kunnen nemen op missies, wat

een enorm voordeel met zich meebrengt.

Stealth

Wat de F-35 zo bijzonder maakt ten opzichte van de F-16,

zijn de stealth-eigenschappen die het toestel bezit. Stealth

is de verzamelnaam voor de technieken die men gebruikt

om een doel minder makkelijk detecteerbaar te maken.

Hoe deze stealth precies werkt, staat beschreven in het

artikel ‘Quantum Stealth’ dat te vinden is op pagina 30.

Door deze eigenschappen kan de F-35 op een eenvoudige

manier vijandelijke doelen naderen, waardoor het in

gevechten een groot voordeel heeft. Tevens heeft de F-35

voordelen op het gebied van ontwijken van vijandelijke

instellingen. De stealth wordt verwezenlijkt door het

fundamentele ontwerp van de F-35. De externe vorm,

interne lading, bewapening, brandstof, systeemsensoren

en de productieprocessen dragen allemaal bij aan deze

hoge mate van stealth. De gevechtsvlieger is ook moeilijk

detecteerbaar door de bewapening onder de huid te zetten,

aangezien externe wapens makkelijker te detecteren zijn.

In sommige situaties vallen de stealth-eigenschappen weg,

omdat er extern wapens aangebracht moeten worden.

Deze situatie is afhankelijk van de dreiging of de missie.

Maximale bewapeningscapaciteit van de F-35

Toekomst F-35

Over de hele wereld zijn er al zeventien bases die samen

beschikken over meer dan 380 F-35’s. Dit worden er steeds

meer en Nederland bezit hier al acht van. Uiteindelijk wil

Nederland beschikken over 46 F-35 gevechtsvliegtuigen

om zo de Defensie te optimaliseren. Deze optimalisatie

zal gepaard gaan met de ontwikkelingen die de F-35 met

zich meebrengt. Door zijn stealth-eigenschappen zal de

F-35 slecht zichtbaar zijn op vijandelijke radar, waardoor

het beter bestand is tegen moderne dreigingssystemen.

Daarnaast biedt de F-35 overwicht in de lucht door zijn

verbeterde avionica en bewapening. De F-35 zal met deze

overmacht de lucht zeker gaan domineren komende tijd.

Jasper van der Ham

f35.com

38

Delft nieuws |

Introductie

Naast het nieuws over onderwijs, Gezelschap Leeghwater

en de technische artikelen bevat deze editie een nieuw

onderdeel: Delft nieuws. Hierin worden ontwikkelingen die

momenteel plaatsvinden in de stad behandeld en andere

verhalen en feitjes over Delft.

De Sint Sebastiaansbrug

De brug, ook wel bekend als de brug die bijna de helft van

alle studenten gebruikt om bij de TU Delft te komen, is

nu al een redelijke tijd afgesloten. Gelukkig is het einde in

zicht. Maar wat was er precies aan de hand?

De Sint Sebastiaansbrug was oorspronkelijk bedoeld als

een onderdeel van een noord-zuid verkeersroute door de

stad. Deze route zou binnenkomen aan de noordelijke kant

van de binnenstad en aansluiten op de westkant van de

Beestenmarkt. De brug is daarom in 1963 haaks over het

Rijn-Schiekanaal gebouwd. Begin 2008 werd duidelijk dat

de staat van de Sint Sebastiaansbrug zodanig slecht was

dat de aanleg van een tramlijn van het station naar de

TU-wijk niet mogelijk was. Na verder onderzoek maakte

de gemeente bekend dat de technische staat van de brug

nog slechter was dan gedacht. Daarom werd de brug vanaf

eind april 2008 voor al het zwaar verkeer afgesloten. De

gemeente besloot dat er een nieuwe brug moest komen.

In eerste instantie waren er plannen om een tafelbrug te

maken, maar dit bleek financieel niet haalbaar. Uiteindelijk

is er dus gekozen voor een basculebrug. Deze brug gaat 25

miljoen euro kosten. Op 14 februari 2019 is de bouw van de

brug begonnen. Naar verwachting is de nieuwe brug in de

eerste helft van 2020 klaar. Aan het eind van 2020, tien jaar

nadat het idee om een tramlijn aan te leggen was ontstaan,

zal deze tram dan eindelijk over de nieuwe brug naar de TU

Delft Campus rijden.

Oude en Nieuwe Kerk Delft

De scheve kerktoren

De Oude Kerk

Alhoewel veel mensen natuurlijk weten wat en waar de

Oude Kerk is, die in de volksmond ook wel de ‘Oude Jan’

genoemd wordt, weten velen niet precies hoe het komt dat

de kerk scheef staat en welke manieren bedacht zijn om

hiervoor te compenseren.

Vanaf het begin stond de Oude Kerk direct aan de ‘Delf’, het

oude woord voor ‘gracht’, waaraan Delft haar naam dankt.

Toen men in 1325 een toren aan de kerk wilde bouwen was

daarvoor dus geen plek. Daarom werd het water omgelegd

en de gracht gedempt. De gracht heet inmiddels Oude

Delft, maar de omlegging is nog steeds zichtbaar. Zo werd

de toren dus gedeeltelijk op een oude gracht gebouwd. Dit

bleek echter geen degelijke fundering te zijn voor de zware

stenen en al tijdens de bouw begon de toren te verzakken.

Omroep West

Nieuwe brugdelen Sint Sebastiaansbrug

Gelukkig wist men de boel, in ieder geval voorlopig, te

stabiliseren door weer recht verder te bouwen, vandaar dat

er een ‘knik’ in de toren zit. De toren is 75 meter hoog en

staat nu 1,96 meter uit het lood. Hier komt jaarlijks nog een

millimeter bij. Ook schijnt dat de hoektorens van de kerk

verschillende diktes hebben. Dit is gedaan om de indruk te

wekken dat de kerk rechter staat dan in werkelijkheid het

geval is; een slim trucje.

Floor van Lunen en Irene Hooijkaas

39

Alibaba

Vervuilende vezels

Formule 1-auto’s, raketten,

windmolens en hockeysticks

hebben allen één ding met

elkaar gemeen: ze zouden veel

minder goed werken zonder

het gebruik van koolstofvezel.

Dit ‘materiaal van de toekomst’ wekt met zijn lage gewicht

en hoge mechanische eigenschappen de illusie dat het een

milieuvriendelijk materiaal is. Auto’s met een koolstofvezel

monocoque zijn immers veel lichter dan auto’s met een

chassis van staal. Ze zullen dus ook veel minder uitstoten.

Bovendien kun je met een slim ontwerp componenten van

koolstofvezel tot vijf keer lichter maken dan hun stalen

equivalent. Minder materiaal - meer beter, zou je zeggen.

Niets is minder waar. De productie van koolstofvezel

consumeert veertien keer zo veel energie als de productie

van staal. Neem daarbij dat het belangrijkste basisproduct

van koolstofvezel petroleum is. Dan merk je dat er toch een

aantal keerzijden aan het gebruik van dit bijzondere en

futuristische materiaal zit.

Recyclen

De meest vanzelfsprekende aanpak om de milieu-impact

van koolstofvezel te verlagen is recyclen. Dit is echter een

ingewikkeld proces, aangezien de lange, zwarte vezels altijd

in combinatie met epoxyhars gebruikt worden. Deze hars

klemt de vezels vast in hun positie, waardoor ze niet ten

opzichte van elkaar kunnen bewegen en een stijf geheel

vormen, genaamd ‘Carbon Fiber Reinforced Polymer’. In dit

geval fungeert de epoxyhars dus als matrix en de vezels als

versteviging. De vezels recyclen is daardoor ingewikkelder

dan slechts het omsmelten van afvalmateriaal.

Toch is er mettertijd een aantal manieren ontwikkeld om

koolstofvezel te kunnen recyclen. De meest gebruikte van

deze manieren is pyrolyse. Hierbij wordt het composiet in

een zuurstofarme omgeving verhit tot een temperatuur

van rond de vijfhonderd graden Celsius. Bij deze warmte

breken de lange polymeren in de epoxyhars af tot kleine

olieachtige moleculen. Wat je overhoudt, zijn de originele

koolstofvezels en een grote hoeveelheid afvalstoffen.

Het belangrijkste voordeel van door pyrolyse gerecyclede

koolstofvezels ten opzichte van nieuw geproduceerde

vezels is de lage energiecomsumptie van het recycleproces.

Voor de productie van nieuwe koolstofvezels zijn namelijk

temperaturen vereist van rond de drieduizend graden

Celsius. Vergelijk dat met de vijfhonderd graden Celsius

40

die gebruikt wordt bij pyrolyse en het wordt onmiddelijk

duidelijk waar het enorme verschil in energieconsumptie

door veroorzaakt wordt.

Een nadeel is echter dat de kwaliteit van gerecyclede vezels

vaak een stuk lager is dan die van nieuw geproduceerde

vezels. De voornaamste problemen van het recyclen zijn de

microstructuur van de vezels die beschadigd raakt en de

oriëntatie die wordt verstoord. Aangezien de mechanische

eigenschappen van de vezels hierdoor verlaagd worden, zul

je als satellietproducent of Formule 1-team dus niet snel de

keuze maken voor een gerecyclede vezel.

Milieuvriendelijke productie

Naast recyclen worden er sinds een aantal jaar ook andere

manieren onderzocht om het gebruik van koolstofvezel

minder schadelijk voor het milieu te maken. Eind 2017

presenteerde een groep wetenschappers uit Amerika een

onderzoek waarin ze geslaagd waren acrylonitril, afgekort

ACN, te vergaren uit biomassa. ACN, wat voorheen alleen

gewonnen werd uit aardolie of aardgas, is het monomeer

waaruit koolstofvezels zijn opgebouwd. Dit monomeer

wordt omgezet in polyacrylonitril, waar vervolgens, door

middel van allerlei chemische en mechanische processen,

lange vezels van worden gemaakt.

Het tweede grote voordeel is de prijs. Experts denken dat

de kosten van biomassa de komende jaren misschien wel

twee keer zo laag zullen worden. De productiekosten van

groene ACN zullen dan minder dan de helft zijn dan die

van huidige ACN en zal het gebruik van koolstofvezel veel

toegankelijker worden voor consumenten.

De nabije toekomst

Toch zit er nog een aantal uitdagingen aan de productie

van koolstofvezel uit biomassa. Net als bij het recyclen van

gebruikte vezels lijkt het grootste probleem de kwaliteit.

De Amerikaanse wetenschappers die verantwoordelijk zijn

voor de nieuwe productiemethode beweren dat er ACN van

zeer hoge kwaliteit gemaakt kan worden op de nieuwe,

milieubewuste manier. Maar de voornaamste producenten

blijven er sceptisch over. De vezels worden namelijk alleen

voor hoogwaardige toepassingen gebruikt. De producenten

zien de kwaliteit en de mechanische eigenschappen van

de vezels dus als hoogste prioriteit. Daarom blijkt het op dit

moment nog lastig de gevestigde orde te overtuigen van

een nieuwe generatie voor koolstofvezelproductie.

Wist je dat...

er tegenwoordig zelfs instrumenten als gitaren, violen en

cello’s van koolstofvezel gemaakt worden?

Titan FRP

Een koolstofvezelproductielijn in China

Deze ‘groene’ ACN neemt een paar grote voordelen met

zich mee ten opzichte van ACN afkomstig uit petroleum.

Ten eerste wordt de CO 2 -uitstoot aanzienlijk verminderd.

Het is namelijk zo dat bij het converteren van biomassa

naar bruikbare suikers voor de productie van ACN, CO 2

aan de atmosfeer onttrokken wordt. Hierdoor komt de

CO 2-uitstoot van uit biomassa afkomstige ACN neer op

-1,57 kilogram CO 2 per kilogram ACN. Ter vergelijking: ACN

afkomstig uit petroleum veroorzaakt een CO 2 -uitstoot van

3,5 kilogram CO 2 per kilogram ACN.

Om de commercialisatie van groene koolstofvezel toch op

gang te helpen wordt er op dit moment gewerkt aan de

eerste ‘bio-based’ ACN fabriek. Met financiële steun van het

Amerikaanse Department of Energy wordt er een centrale

gemaakt in Birmingham die uiteindelijk één kilogram ACN

per uur uit biomassa zal moeten vergaren. Deze kleine

hoeveelheid zal worden gebruikt voor onderzoek en voor de

eerste klantenproeven.

Er is dus nog een lange weg te gaan voordat consumenten

de eerste klimaatneutrale koolstofvezelonderdelen zullen

tegenkomen. Maar het lijkt toch steeds waarschijnlijker dat

je binnenkort een McLaren kunt aanschaffen met alleen

je studiefinanciering en daarmee kunt pretenderen dat je

milieubewust bent.

Koen Kruimer

41

| Nawoord

Het is niet mogelijk om drie fantastische dagen samen te

vatten in een paar zinnen. Er gebeurt zo veel, maar wat

haalt nou echt de aftermovie? Is het de zoektocht van Bram

die tot in de diepste krochten van 3mE kwam en leidde tot

niets? Zijn het de astronomische hoeveelheden vlamtosti’s

die als een heuse waterval uit het tosti apparaat leken te

stromen? Of was het die ene dude ‘s avonds in Rotterdam

voor wie ‘personal space’ een compleet nieuw begrip was.

Dit is een lastig vraagstuk waar we het zelf ook nog niet

over eens zijn. In ieder geval hebben we het gevoel dat met

de afwezigheid van motivatie-fantjes de productiviteit dit

weekend misschien iets hoger lag dan vele voorgaande

weekenden. Maar wat weten wij daarvan? Wij doen dit ook

pas voor het eerst en konden dus slechts van de verhalen

genieten over de oude tijden dat de Batieveren nog met zijn

vijven waren en de wasmachine nog de ismachine was.

Kleine shout out, nee ik doe toch een grote, naar Sam, Max,

Berk, Hellie en Evan die de nieuwe lichting van de Slurf niet

alleen gezelschap kwamen houden, maar ook druk meewerkten

om ook deze editie tot een succes te maken.

Daarnaast was er nog een lichtpuntje in de vorm van Sep

die, terwijl hij nog niet eens in de redactie zit, het hele

weekend niet weg te slaan was uit het kantoor.

Er zal je waarschijnlijk niet veel duidelijk zijn geworden uit

dit korte verhaaltje, maar dat was de insteek dan ook niet.

Insteken gebeurt hier alleen op de beeldbuis, net zoals de

trip naar Isengard. Bij de redactie is slap lullen namelijk altijd

toegestaan en het weekend was dus wel oké, een 7,5.

Namens de Slurfredactie,

Slurf Hoogh!

Jasper van der Ham, Koen Kruimer, SJ’s

42

Puzzelpagina |

De puzzel in deze editie van de Slurf is een Zweedse puzzel.

Het bevat woorden en elementen die je in deze editie kan

vinden, maar ook woorden die buiten de context vallen

van de Slurf. Deze woorden kunnen onder andere te maken

hebben met Werktuigbouwkunde.

Als je er niet uitkomt, zijn de antwoorden te vinden op het

internet of in bepaalde woordenboeken. Je zou ook je mede

Slurflezer kunnen vragen. Veel puzzelplezier!

Hint: Probeer eerst de makkelijkere woorden, dan kom je

vanzelf op de moeilijkere.

43

BUILD YOUR

FUTURE

Application Trainings

11 - 13 February 2020

A good preparation is half the battle. At the application days recruiters

from high ranked companies will provide trainings for job application.

Refresh your LinkedIn profile picture with a photo taken by a

professional photographer and get your resume checked by an expert.

Orientation Days

17 - 19 February 2020

Meet 150 national and international companies at the career fair.

Companies, ranging from consultancy to engineering, come to the Aula.

At the Orientation Days days you can orientate yourself by attending

presentations or visiting info stands.

Coffee Dates

23 March - 27 March 2020

The Coffee Dates is an approachable event where you have the

opportunity to get to know a company over some coffee. Companies

select the students they want to get in touch with beforehand, based on

your resume. The conversations will take 20 minutes and will take place

at a Coffee bar located at Delft University of Technology.

In-house Days

28 April - 12 May 2020

In-house Days offer an opportunity to form a better, more complete idea

of the companies you are interested in. Your resume will be forwarded to

the companies of your choice. Based on the resumes the companies will

select the participants.

HOW TO JOIN

You can sign up at the website ddb.tudelft.nl,

starting on the 6 th of January, till the 23 rd of

February, or on the 21 st and the 22 nd January

at the desk in the Aula. Up until the 22 nd of January

subscription is available at a reduced price.

ddb.tudelft.nl

Slurf 24-2

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?